W nocy – Michaił Vrubel

To zdjęcie Vrubela przedstawia noc głuchych, rdzawoczerwonych odcieni. Widać ciemne sylwetki koni i smagłego półnagiego pastucha cygańskiego. Gąszcze ostropestu są jak żywe czerwone pochodnie: rozmawiają ze sobą, szepczą, wydają się być żywymi dziećmi ziemi.

Prawdziwy, jak się wydaje, krajobraz, staje się fantastyczny, gdy zauważysz, że w twardych, czarnych włosach Cygana widać rogi. Tutaj postać pasterza i krajobraz tworzą jedność, a bez siebie nikt nie myśli.

Rzadki dar kolorysty został pokazany przez Michaiła Aleksandrowicza w jego obrazie „To the Night”, stworzonym w 1900 roku. Niezbędna była prawdziwie fenomenalna pamięć wizualna, aby uchwycić najbardziej złożoną gamę wymyślonych płócien. Nadchodzi noc. Ciosy chłodne z mrocznych przestrzeni starożytnych scytyjskich stepów, gdzie wieje wiatr.

Ale ziemia, konie, samotna postać jakby napełniona gorącem minionego dnia. Purpurowe kwiaty ostu, czerwony koń – wszystko zdaje się nosić ślady minionego słońca. Ojczyzna przodków. Konie wędrują po ponurym niebie, bezkresne przestrzenie rozpływają się we mgle, atmosfera pierwotności, natura króluje. I jako ucieleśnienie jej duszy – nie bajkowy pasterz, nie brodaty leshy z ogromnym włosiem grzywą, z potężnym tułowiem, jakby wykuty z miedzi. Sierp nowego miesiąca ledwo migocze, echo ciszy obejmuje rozległe stepy, tylko chrapanie koni i smutny okrzyk nocnego ptaka przerywają ciszę zmierzchu…

Głuchy rdzawoczerwony kolor, ciemne sylwetki koni, gąszcze ostu i śniady półnagie cygańskie pasterz z rogami w twardych czarnych włosach. Ale to nie pasterskie rogi nadają tym dziełom uroku bajki – ich bardzo malarska koncepcja jest fantastyczna, stosunek postaci i samego krajobrazu. Obraz ludzki nie pojawia się na tle krajobrazu, ale jako że wychodzi z głębi i nadrabia jedną rzecz.

Natura w obrazach Vrubela jest tak uduchowiona jak ludzie, a ludzie są stworzeni z tej samej substancji co przyroda, nawet nieorganicznej. Szczotka Vrubel rzadko nadaje ludzkim ciałom i osobom miękkość i elastyczność skóry, pod którą płynie ciepła krew. Ciało bohaterów Vrubela, tak jak w słynnej arii gościa z Varangii, „ze skał tego kamienia”, z minerałów i metali, z królestwa warzyw. Spójrz na pasterza w nocy – jest jak wlewek miedzi. Jeśli ludzie są przyrównani do roślin i minerałów, wówczas minerały i rośliny niosą w sobie coś ludzkiego. Osty w filmie „Do nocy” – żywe czerwone pochodnie: mówią, szepczą, wydają się animowanymi dziećmi ziemi.

Tutaj postać i krajobraz tworzą jedność, bez siebie nawzajem nie myśląc. I mogą się nawzajem zamienić. Element transformacji panujący w baśniach jest naturalny dla obrazów Vrubla, ponieważ w jego obrazach rozdzielają się między królestwa natury, między żywymi i nieożywionymi, między ludźmi i leśnymi istotami, żywioły i wszystko, co wypełnia ziemię, wodę i niebo. Jedno, wspólne życie we wszystkich.

Vrubel był fenomenalnym obserwatorem rzeczywistości, na tej podstawie narastała jego fikcja; możemy powiedzieć, że jest to fantazja o samej naturze. Jednak nigdy nie malował swoich obrazów bezpośrednio z natury i rzadko wykonywał dla nich skecze przygotowawcze. Ale ciągle i niestrudzenie zaglądał. Jego pamięć wzrokowa zachowała to, co zobaczył w najdrobniejszych szczegółach, a jego fantazja zakończyła pracę, przesiewanie i transformację. Naoczni świadkowie mówili, że na farmie Ghe wieczorami całe społeczeństwo pojechało do pobliskiego kurhanu, aby obejrzeć zachód słońca – i rozpoznało tła baśniowych obrazów Vrubela, podziwiając, jak skutki wieczornego nieba zostały mu wiernie przekazane. Artysta Kovalsky zapytał kiedyś Vrubla, jak udaje mu się pisać poprzez wrażenie, tak dobrze pamiętając kształty i kolory? Vrubel odpowiedział: „Gdybyś wiedział, jak bardzo pracuję od życia!

Podobne obrazy:

Portret aktorki N. I. Zabela-Vrubel, żony artysty, w letniej toalecie „Imperium” – Michaił Vrubel Vrubel był żonaty z jedną z najwybitniejszych rosyjskich piosenkarek, Nadieżdą Iwanową Zabele. Była ulubioną piosenkarką Rimskiego-Korsakowa, dla niej napisał partie sopranowe w operach, zaczynając od „Carskiej Oblubienicy”. Vrubel ma wiele portretów Zabe-ly, i jest to również jedna ze specjalnych stron jego pracy. Powieść z Nadieżdą Iwanowną została wyposażona we wszystkie...

Liliowy – Michaił Vrubel Pragnienie wiernego odtworzenia natury, charakterystyczne dla większości malarzy pejzażowych drugiej połowy XIX wieku, w Vrubel ustępuje miejsca percepcji motywu naturalnego jako dekoracyjnego. Vrubel, jeden z mistrzów rosyjskiej secesji, dużo pracował w dziedzinie sztuki monumentalnej – dekoracyjnej i teatralnej. Bogactwo naturalnego motywu było dla niego często okazją. Jego fantazja była w...

Po koncercie. Portret N. I. Zabely – Michaił Vrubel W złożonym, wielopłaszczyznowym losie Vrubela nie było spokojnego samopoczucia od samego początku roku urodzenia: wcześnie stracił matkę, dużo błądził, przemieszczał się z rodziną z jednego miasta do drugiego. Potem ciężka nauka, zabarwiona przez przeciwności, niedostatku, potem długie, długie lata nieuznawania, ciężka choroba, a wreszcie, po przekroczeniu progu piątej dekady, odnotowuje...

Księżniczka snów – Michaił Vrubel Panel dekoracyjny jest obrazem przeznaczonym do trwałego lub tymczasowego dekoracji fragmentu ściany lub sufitu, czyli w pewien sposób buduje przestrzeń życiową, wpływa na nią, sprawia, że mieszkańcy tej przestrzeni żyją według własnych praw. Jeśli nie zapomnisz, że głównym celem symboliki było budowanie życia zgodnie z prawami sztuki, zgodnie z prawami...

Dziewica i dziecko – Michaił Vrubel Vrubel po raz pierwszy zwrócił się do przedmiotów ewangelicznych podczas studiów w Akademii Sztuk Pięknych. Przeprowadzka do Kijowa – na zaproszenie krytyka sztuki A. Prachowa – za prace konserwatorskie w kościele św. Cyryla i dekoracja katedry Włodzimierskiej stała się fatalna. Prace w kijowskich kościołach pomogły twórczej tożsamości artysty. Oprócz renowacji...

Portret M. I. Artsybusheva – Michaił Vrubel Przedstawiając Maria Ivanovna Artsybusheva niemal równocześnie z mężem, Vrubel tworzy reprezentatywny portret. Panna i bezcielesna dama w surowej czarnej sukni, ożywiona jedynie blaskiem złotego łańcuszka, rozpościera się prawie na prostym oparciu krzesła równolegle do płaszczyzny płótna. Twarz zachowuje zamknięty i neutralny wyraz. Vrubelowi wciąż udaje się przeniknąć tę maskę społeczną....

Portret N. I. Zabely – Michaił Vrubel Vrubel często malował swoją żonę. I zawsze odbiegał od rzeczywistości, jego twarz była lekko wydłużona, oczy rozszerzały się, czyniąc obraz bardziej tajemniczym. A najbardziej realnym portretem był prawdopodobnie ołówkowy portret N. I. Zabela-Vrubel, wykonany przez artystę w 1905 roku. Artysta starał się przedstawiać swoją żonę całkowicie trzeźwo, nawet prozaicznie, poza...

Egipski – Mikhail Vrubel Vrubel zawdzięcza swoje poważne studia ceramiczne zbliżeniu z kręgiem sztuki Abramtsevo we wczesnych latach 1890-tych. Chociaż wcześniej interesował się rzeźbą. Artysta nie brał systematycznego wykształcenia w sztuce rzeźby i, choć nadal mieszka w Kijowie, na własne ryzyko i ryzyko, dokonał pierwszych tego typu eksperymentów. Cierpiał na porażkę – tak ogromna...

Łóżko – Mikhail Vrubel Vrubel był świetnym rysownikiem. Cenił umiejętność malowania niezwykle wysokich i często obwinianych współczesnych artystów za ich lekceważenie. Vrubel zawsze rysował – rysował starannie, dokładnie, szczegółowo: jako przykład przytaczamy jego dzieło Lewa ręka artysty, 1882-83. Czasami wydaje się, że grafika Vrubela nie jest zbytnio połączona z jego zamiatanym obrazem, ale w...

Snow Maiden – Mikhail Vrubel Znany wielki rosyjski post-impresjonista Michaił Vrubel użył specjalnej techniki malarskiej, która zadziwia naukowców i koneserów swoich prac. Staranny dobór kolorów, intensywna kolorystyka, fantastyczne wątki jego prac dają odbiorcy zupełnie nieziemskie emocje. Wiele prac Vrubela wiąże się z wizerunkiem Nadieżdy Iwanowna Zabeli. Była jego muzą, bardzo związanym z artystą i aktorką,...

Faust – Michaił Vrubel Tryptyk powstał w celu dekoracji wnętrza domu jednego z patronów Morozowa. Fabuła jest dobrze znana nie tylko jako podstawa licznych dzieł literackich, ale także dzięki operze Gounod. Artysta często zwracał się do fabuł operowych i uwielbiał „pisać” muzykę. Pierwsza część to młody uczeń i wrogi rodzaj ludzki. Kontrast między tymi...

Wenecja – Michaił Vrubel Za hałaśliwym karnawałem, pełnym kolorów, tańców i piosenek, mistrz zobaczył pustkę i smutek. Wystarczy rzucić przelotne spojrzenie na obraz, ponieważ staje się jasne, że żaden z tych przedstawionych na płótnie nie uśmiecha się. Miasto, które gra rolę tła, jako uciążliwa dekoracja, uniemożliwiająca grę aktorów. Zakres kolorów jest ciężki i ponury....

Bogatyr – Mikhail Vrubel Oryginalny obraz został nazwany „Ilya Muromets”, napisany przez pana A. Vrubela niewiarygodnie szybko, w ciągu kilku tygodni, bez prawie żadnych wstępnych szkiców i szkiców. Kształt obrazu był zwykłym tradycyjnym prostokątem. Wskazana u góry w kształcie ogromnego, ciężkiego trójkąta o kształcie włóczni, otrzymała go później. Ogólnie rzecz biorąc, obraz odzwierciedla najbardziej...

Włochy Noc neapolitańska – Mikhail Vrubel Vrubel od swojej młodości był zatwardziałym teatrem. Zaczął jednak tworzyć spektakle dopiero od 1891 roku – artysta S. Mamontov przyciągnął uwagę do tego dzieła, zapraszając go do stworzenia szkockich szkiców do swojej prywatnej opery i jako artysta teatralny do udziału w produkcji opery Windsor Pranksters O. Nikolai. Połączenie artysty z...

Tsarevna Swan – Mikhail Vrubel Zdjęcie było wynikiem poważnej pracy artysty nad scenerią opery „The Tale of Car Saltan”. W tym czasie życie całej rodziny mistrza było ściśle związane z tą produkcją. Żona zaśpiewała część Tsarevna, sam artysta został powierzony do stworzenia scenerii i kostiumów. Spośród wszystkich postaci, najbardziej zainteresowana mistrzem była Tsarevna Lebed. Dwa...

Na skrzydłach nocy – Keith Parkinson Czarna armia ciemności biegnie przez suchą, spaloną trawę w nocy. Oczy konie i nozdrza płoną, jeźdźcy nie mają twarzy. Potworna siła uniosła ich z rozpadających się trumien i rzuciła ich na bitwę. Ziemia drży wraz z depczeniem kopyt, kurzu, dymu i popiołów zmieszanych z ciemnością nocnego nieba. Tuż za górami...

Pan – Mikhail Vrubel Obraz „Pan” jest jednogłośnie uznawany za niemal szczytowy tytuł całej pracy Vrubela. Zaskakująco, artysta napisał to w dwa, trzy dni! Mówią, że impulsem było odczytanie historii A. „Saint Satyra”. I artysta pierwszy nazwał jego zdjęcie „Satyr”. Grecki bóg-piesek i rosyjski Leshy są zjednoczeni tutaj w jednej osobie. Ale wciąż jeszcze...

Notre Dame w nocy – Henri Matisse Ciemne kolory i ciemny nastrój obrazu są typowe dla tego okresu twórczości Matisse’a, w którym przeżywał osobiste trudności. Pierwszym problemem było to, że Matisse nie mógł znaleźć nabywców obrazów, z powodu których nie mógł zapewnić swojej rodzinie. Jego żona musiała trzymać sklep z ubraniami, by wyżywić rodzinę. Trudności te pogorszyło...

Odessa w nocy – Ivan Aivazovsky Iwan Ajwazowski, żyjąc całe życie nad morzem, nie mógł nie być przesiąknięty swoją wspaniałością i pięknem, które śpiewał niemal we wszystkich swoich dziełach. Podobnie jak wiele innych dzieł, „Odessa w nocy” został napisany przez niego z pamięci, z kilku szkiców wykonanych kilka miesięcy wcześniej. Cały przedstawiony krajobraz podlega temu samemu...

Do mikstury miłości – Michaił Niestierow Obraz Michaiła Niestierowa „Za czarujący eliksir” został napisany pod bezpośrednim wpływem życzeń Wędrowców, a mianowicie pod wpływem ich pełnego szacunku stosunku do rodzimego gatunku. Pierwszą rzeczą, która sprawia, że zatrzymujesz się przy tym obrazie, jest twarz dziewczyny. Można tylko podziwiać i zastanawiać się, w jaki sposób artystka zdołała przedstawić tak...