Dziewczyna na tle perskiego dywanu

Dziewczyna na tle perskiego dywanu to jedna z pięknych prac słynnego artysty Michaiła Vrubela.

Zanim widz pojawi się kolorowy, jasny obraz. W centrum płótna jest młoda dziewczyna, wygląda jak 12-13 lat. Dziewczyna ma wyraźną wschodnią narodowość, ma ciemną skórę, ciemne oczy i czarne, grube długie włosy. Dziewczyna ma jasną, kolorową satynową sukienkę – jest przeładowana kolorem i formą, co jest typowe dla większości cygańskich ubrań. Cały obraz wypełniony jest raczej mrocznym światłem – wynika to z faktu, że z powodu naruszenia techniki suszenia farby na płótnie z czasem pociemniały i stały się matowe.

Duży, jasny perski dywan wisi za plecami dziewczyny. Wyhaftowany orientalnymi wzorami i kwiatami. Dywan jest bardzo duży, leży w ciężkich fałdach na podłodze, na której siedzi dziewczyna. Włosy dziewczyny są zwinięte, nie układają się we włosy, łatwo i swobodnie opadają na ramiona dziecka. Dziewczyna ma ciemne grube brwi i duże oczy z gęstymi rzęsami. Twarz dziewczyny wyraża smutek i zmęczenie.

Na szyi dziecka znajduje się kilka ciężkich pasm pereł, które obracają się wokół cienkiej, młodej szyi w kilku obrotach. Pod ciężarem tych koralików szyja zaczyna pękać. Ręce dziecka zdobią drogie duże pierścienie i pierścionki z naturalnymi kamieniami. Taka biżuteria jest niewspółmierna z wiekiem dziewczyny, wygląda celowo luksusowo i zupełnie niedorzecznie.

Ręce dziewczynki są złożone tak, że jedna z nich pokrywa różową różę – symbol miłości. Ręce są skrzyżowane na biodrach, a druga ręka dziewczyny trzyma sztylet, bogato zdobiony drogocennymi i półszlachetnymi kamieniami – nieuniknionym symbolem śmierci. Sama dziewczyna jest bezdyskusyjnym symbolem życia, jak dziecko, dla którego życie jest jeszcze tylko przed sobą, a także kobieta, w której kiedyś powstanie nowe życie.

Podobne obrazy:

Wieczorne wnętrze – Stanisław Żukowski Na zdjęciu S. Yu. Żukowski „Wieczorne wnętrze” widzimy duży przestronny pokój, w centrum którego siedzi młoda dziewczyna przy fortepianie. Dziewczyna ma na sobie białą długą suknię, która zdradza jej arystokratyczne pochodzenie. Jej ciemne włosy były starannie stylizowane w modnej fryzurce tamtych czasów. Jedną ręką dziewczyna opiera się na krześle, na...

Portret aktorki N. I. Zabela-Vrubel, żony artysty, w letniej toalecie „Imperium” – Michaił Vrubel Vrubel był żonaty z jedną z najwybitniejszych rosyjskich piosenkarek, Nadieżdą Iwanową Zabele. Była ulubioną piosenkarką Rimskiego-Korsakowa, dla niej napisał partie sopranowe w operach, zaczynając od „Carskiej Oblubienicy”. Vrubel ma wiele portretów Zabe-ly, i jest to również jedna ze specjalnych stron jego pracy. Powieść z Nadieżdą Iwanowną została wyposażona we wszystkie...

Przeniesienie świętego dywanu w Kairze – Konstantin Egorovich Makovsky Spisek służył jako starożytna tradycja muzułmańska. Święty dywan w Kiswa, religijna świątynia muzułmanów, przeznaczony jest na szaty głównego sanktuarium, Kaaba w Mekce. Dywan został umieszczony w specjalnej konstrukcji – makhmal, podniesionej na wielbłądzie, w towarzystwie uroczystej procesji pielgrzymów i wierzących, karawana przeszła ulicami Kairu, zmierzając do Mekki. Pod koniec hadżdż...

Portret M. I. Artsybusheva – Michaił Vrubel Przedstawiając Maria Ivanovna Artsybusheva niemal równocześnie z mężem, Vrubel tworzy reprezentatywny portret. Panna i bezcielesna dama w surowej czarnej sukni, ożywiona jedynie blaskiem złotego łańcuszka, rozpościera się prawie na prostym oparciu krzesła równolegle do płaszczyzny płótna. Twarz zachowuje zamknięty i neutralny wyraz. Vrubelowi wciąż udaje się przeniknąć tę maskę społeczną....

Portret N. I. Zabely – Michaił Vrubel Vrubel często malował swoją żonę. I zawsze odbiegał od rzeczywistości, jego twarz była lekko wydłużona, oczy rozszerzały się, czyniąc obraz bardziej tajemniczym. A najbardziej realnym portretem był prawdopodobnie ołówkowy portret N. I. Zabela-Vrubel, wykonany przez artystę w 1905 roku. Artysta starał się przedstawiać swoją żonę całkowicie trzeźwo, nawet prozaicznie, poza...

W nocy – Michaił Vrubel To zdjęcie Vrubela przedstawia noc głuchych, rdzawoczerwonych odcieni. Widać ciemne sylwetki koni i smagłego półnagiego pastucha cygańskiego. Gąszcze ostropestu są jak żywe czerwone pochodnie: rozmawiają ze sobą, szepczą, wydają się być żywymi dziećmi ziemi. Prawdziwy, jak się wydaje, krajobraz, staje się fantastyczny, gdy zauważysz, że w twardych, czarnych włosach Cygana...

Dziewczyna z monetą (Dziewczyna z Galicji) – Bartolome Esteban Murillo To małe płótno należy do kategorii obrazów rodzajowych wielkiego artysty. Zupełnie inaczej niż jego dość pretensjonalne i manierne prace w stylu barokowym, stworzone dla kościołów i klasztorów. W przeciwieństwie do zdjęć z motywu kościoła, tutaj nie znajdziesz nienaturalnych poz i bogatych bujnych szat. Na płótnie odcisnęła się na zawsze prosta...

Liliowy – Michaił Vrubel Pragnienie wiernego odtworzenia natury, charakterystyczne dla większości malarzy pejzażowych drugiej połowy XIX wieku, w Vrubel ustępuje miejsca percepcji motywu naturalnego jako dekoracyjnego. Vrubel, jeden z mistrzów rosyjskiej secesji, dużo pracował w dziedzinie sztuki monumentalnej – dekoracyjnej i teatralnej. Bogactwo naturalnego motywu było dla niego często okazją. Jego fantazja była w...

Demon Fallen – Michaił Vrubel Vrubel od dawna wyobrażał sobie obraz „Demon Prostrate”. Chciał wstrząsnąć widownią, stworzyć imponującą pracę, ale wydaje się, że nie miał jasnego obrazu tego obrazu: demon posiadał go bardziej niż on – demon. Od dawna zastanawiał się, jak przedstawić tego Demona – latającego lub w inny sposób. Idea „pokonanego” demona pojawiła...

Demon siedzi – Michaił Vrubel Wszystkie obrazy M. Vrubela powstały w tajemniczej i bajecznej atmosferze. Zwłaszcza jego Demony. W 1891 roku M. Vrubel namalował 30 ilustracji do nowej jubileuszowej edycji prac rosyjskiego poety M. Yu. Lermontowa. Większość ilustracji poświęcona jest wierszowi Lermontowa „Demon”. Pierwszy szkic obrazu pt. „Posiedzenie demonów” powstał w 1890 roku, przechowywany jest...

Po koncercie. Portret N. I. Zabely – Michaił Vrubel W złożonym, wielopłaszczyznowym losie Vrubela nie było spokojnego samopoczucia od samego początku roku urodzenia: wcześnie stracił matkę, dużo błądził, przemieszczał się z rodziną z jednego miasta do drugiego. Potem ciężka nauka, zabarwiona przez przeciwności, niedostatku, potem długie, długie lata nieuznawania, ciężka choroba, a wreszcie, po przekroczeniu progu piątej dekady, odnotowuje...

Faust – Michaił Vrubel Tryptyk powstał w celu dekoracji wnętrza domu jednego z patronów Morozowa. Fabuła jest dobrze znana nie tylko jako podstawa licznych dzieł literackich, ale także dzięki operze Gounod. Artysta często zwracał się do fabuł operowych i uwielbiał „pisać” muzykę. Pierwsza część to młody uczeń i wrogi rodzaj ludzki. Kontrast między tymi...

Wenecja – Michaił Vrubel Za hałaśliwym karnawałem, pełnym kolorów, tańców i piosenek, mistrz zobaczył pustkę i smutek. Wystarczy rzucić przelotne spojrzenie na obraz, ponieważ staje się jasne, że żaden z tych przedstawionych na płótnie nie uśmiecha się. Miasto, które gra rolę tła, jako uciążliwa dekoracja, uniemożliwiająca grę aktorów. Zakres kolorów jest ciężki i ponury....

Dziewica i dziecko – Michaił Vrubel Vrubel po raz pierwszy zwrócił się do przedmiotów ewangelicznych podczas studiów w Akademii Sztuk Pięknych. Przeprowadzka do Kijowa – na zaproszenie krytyka sztuki A. Prachowa – za prace konserwatorskie w kościele św. Cyryla i dekoracja katedry Włodzimierskiej stała się fatalna. Prace w kijowskich kościołach pomogły twórczej tożsamości artysty. Oprócz renowacji...

Portret V. Ya. Bryusova – Michaił Vrubel Ostatnim dziełem Vrubela był portret poety Walerego Bryusowa. Jego „podwójny świat” jest doskonale wyczuwalny przez Ninę Pietrowską: „Odchylona postać poety jest oddzielona od płótna, który jest nakrapiany hieroglifami. Wszystko w nim jest kamienny, martwy, ascetycznie usztywniony czarny płaszcz, cienkie ramiona, skrzyżowane i przyciśnięte ciasno do klatki piersiowej, jakby wyrzeźbione z...

Księżniczka snów – Michaił Vrubel Panel dekoracyjny jest obrazem przeznaczonym do trwałego lub tymczasowego dekoracji fragmentu ściany lub sufitu, czyli w pewien sposób buduje przestrzeń życiową, wpływa na nią, sprawia, że mieszkańcy tej przestrzeni żyją według własnych praw. Jeśli nie zapomnisz, że głównym celem symboliki było budowanie życia zgodnie z prawami sztuki, zgodnie z prawami...

Dziewczyna – Alexey Korzukhin Zła sytuacja w chłopskiej chacie. Po lewej stronie jest łóżko z szmatami, na taborecie przy oknie jest kosz z robótkami i szereg drewnianych obręczy, na których haftowano wieśniaczki. Goła podłoga Na podłodze pośrodku pokoju stoi dziewczyna w wieku 7-8 lat, boso, ubrana w żebraczki i odrapane ubrania. Dziewczyna marzy o...

Dziewczyna o ciemnych włosach – Lucien Freud Obraz angielskiego artysty Luciena Freuda nosi tytuł „Dziewczyna z ciemnymi włosami”. Czasami, patrząc na twarz przedstawioną w portrecie, pojawia się myśl, że należy ona do osoby podstępnej lub złej. Albo bogaci duchowo – są tacy ludzie. W naszym przypadku ta twarz jest najprawdopodobniej sportową dziewczyną, która często znajduje się na...

Dziewczyna czytająca – Pierre Auguste Renoir „Ciągle eksperymentując, w tym portretie, Renoir chce osiągnąć wrażenie oślepiającego słońca, rozświetlając czerwone włosy i spadając z tyłu dziewczyny na strony otwartej książki, światło odbija się od białego papieru na uroczej młodej twarzy. Promienie słońca bawią się wszędzie. Pędzel artysty nie ślizga się po miękkich, szerokich akcentach na ziarnie płótna....

Natasha na ławce ogrodowej – Michaił Niestierow Mikhail Nesterov – artysta, który odcisnął głębokie piętno w świecie sztuki malarskiej. Jest autorem wielu obrazów, ale napisany w 1907 roku „Natasha na ławce ogrodowej” stoi samotnie w pracy mistrza. Nazwa obrazu mówi już, że Nesterow ma szczególne uczucia do dziewczyny przedstawionej na płótnie. Jest tak, ponieważ obraz przedstawia córkę...