Portret wielkiego autokraty Wszechrosji pokazał Vasnetsov na jubileuszowej wystawie XXV prac Stowarzyszenia Wędrowców. Artysta uważał, że ten konkretny obraz będzie należycie reprezentował jego twórczość, pomimo natarczywych próśb o pokazanie słynnych „Bohaterów”. Uważał ostatnie zdjęcie za niedokończone, podczas gdy praca „Car Iwan Wasiliewicz Straszliwy” była idealna dla Vasnetsova zarówno pod względem artystycznym, jak i duchowym.
Pomysł napisania portretu cara Iwana IV pojawił się u artysty po przeprowadzce do Moskwy w 1878 roku. Spacerując po mieście i oglądając starożytne zabytki, podziwiając mury Kremla i czczenie przed majestatyczną katedrą św. Bazylego – najlepsze osiągnięcie architektury z czasów Iwana Groźnego, artysta wszędzie widział obraz króla, słyszał jego potężny głos, ciężki krok jego kroków i ciosy jego laski. W oczach przekonanego monarchistę Vasnetsova Iwan IV był prawdopodobnie najjaśniejszą i najbardziej odrażającą postacią wszystkich władców, którzy kiedykolwiek rządzili rosyjską ziemią. Reprezentując wspaniałego króla w różnych wersjach kompozycyjnych opisu, artysta skupił się na idei stworzenia portretu.
Dla pełnej realizacji intencji artysty wizerunek króla pod skrzynią nie był wystarczający. Wielkość autokraty można rzetelnie pokazać jedynie poprzez przedstawienie go w pełni wzrostu. Postać króla zajmuje niemal całkowicie pionowe płótno, które do pewnego stopnia zwiększa już i tak głębokie znaczenie historycznego i kulturalnego znaczenia Iwana Groźnego w losie powierzonego mu państwa.
Król jest przedstawiony na schodach w jednej ze swoich komór. Ma na sobie królewską szatę, starannie namalowaną przez artystę w ścisłej zgodzie z historyczną rzeczywistością: złoty brokatowy strój z ciemnym orientalnym ornamentem, inkrustowane czerwone aksamitne buty i pasujący do niego nakryci. W jednej ręce linijka ciasno ściska laskę. A to wcale nie jest wsparcie. Ręka Sovereign trzyma prawdziwą broń. To laska przebiła stopę sługi zaprzysięgłego wroga, księcia Kurbskiego, nieraz chodził po grzbietach nieprzyjemnych bojarów, miał też przerwać życie następcy tronu. Druga ręka przechodzi przez różańce – symbol głębokiej wiary i szacunku dla prawosławnych tradycji. Pod stopami Iwana Groźnego – czerwony dywan. Kolejna chwila, a król postawił stopę na dwugłowym orle pokazanym na niej – godło państwa. W prawdziwym życiu: podporządkować państwo, złamać jego urządzenie i ustanowić jego zamówienie, unowocześnić je i uczynić jak najbardziej możliwym do opanowania. Niech straszna, krwistoczerwona cena.
Ale najważniejszą rzeczą na zdjęciu nie jest pozycja króla, a nie szczegóły ubrań czy wnętrza. Najważniejsze – twarz autokraty. Artyście udało się przekazać na płótnie wszechstronność postaci historycznej. Iwan IV – nie tylko „Okropny”, ale także niewiarygodnie mądry władca, człowiek o silnej woli, niezwykłej sile umysłu, zdecydowany i surowy. Z woli losu cechy epoki i bezpośrednie otoczenie króla uczyniły go zarezerwowanym, tajemniczym, podejrzanym, aw rezultacie samotnym. Z jednego z jego imion zadrżał i spanikował większość bojarów i innych ludzi wokół króla. Ale czy można stać się innym, zanurzyć się w narodzinach dzięki sieci konspiracji, zdrad, intryg i morderstw bliskich? Wszystko to odzwierciedla wygląd wspaniałej osoby, patrząc na widza obrazem Wasetowa.
Wiele uwagi poświęca się artyście piszącemu tło obrazu. W przeciwieństwie do królewskiej szaty sytuacja otaczająca władcę jest owocem twórczej wyobraźni mistrza. Płótno pokazuje tylko niewielką część wewnętrznych schodów komór i widok z okna, który otwiera się na część nowoczesnych konstrukcji architektonicznych dla króla. W tym samym czasie Vasnetsov niezwykle niezawodnie zdołał pokazać pełną kompletność starej rosyjskiej architektury. Patrząc na obraz, widz może poczuć ciasnotę klatki schodowej i jej ostre zakręty, zobaczyć małe okienko z półokrągłym zakończeniem – charakterystyczne cechy starych rosyjskich budowli, aby rozważyć hiper dzwonnicę i drewniane dachy szczytowe moskiewskich ulic domów. Pokornie wyciszony średniowieczny, pokryty śniegiem, Moskwa. Twardy i surowy jego władca.