Słynna artystka Zinaida Serebryakova zadziwiała swoim stylem w pisaniu zdjęć. A kiedy jej najstarsza córka zaczęła ćwiczyć balet, określiła świetny czas na kreatywność w tym konkretnym stylu. W 1921 r. Artysta otrzymał pozwolenie na malowanie modeli tancerzy za kulisami teatru. Jednym z najsłynniejszych obrazów z okresu sztuki baletowej jest jej płótno „W garderobie baletowej”. Zdjęcie zostało ukończone w 1922 roku.
Autor próbował pokazać moment przed występem, przygotowaniem dziewcząt i ich ekscytacją. Artystę zawsze pociągały momenty przed występem, uczucie narodzin wakacji, przemiana młodych dziewcząt: jedna za pomocą makijażu w piękne balerinki, a druga z psychologicznym, emocjonalnym nastrojem. Z. Serebryakova bardzo starannie próbowała przekazać plastyczność młodym ciałom aktorek. W ten sposób komunikowali się na scenie, używając gestów, zanurzając się w muzyce i tańcu.
Na zdjęciu widać wiele dziewcząt na różnych etapach przygotowań. Są prawie nagie postaci, które właśnie zaczęły stosować makijaż i fryzury, i są już gotowe do wejścia na scenę. Schemat kolorów jest bardzo interesujący. Jasne, niebieskie odcienie lśnią na jasnych dziewczęcych sukienkach.
Każda dziewczyna jest przedstawiona w jego postawie, niektórzy siedzą na krzesłach przed lustrem, inni powtarzają ruchy, a na środku jest niezupełnie gotowa dziewczyna w poczętej formie. Psychicznie gra swoją rolę na scenie, aby nie zapomnieć o żadnych szczegółach. Być może jedna z tych dziewczyn jest córką artystki i, rysując ją, jest również zachwycona swoim występem.
Dzięki płótnie „W szatni baletowej” Z. Ye. Serebryakova zmusza nas do zanurzenia się z codziennego życia w świat wspaniałych złudzeń, tańców i muzyki. Na chwilę zapomnij o codziennych problemach i po prostu ciesz się alfabetem tańca.