Pogłoski i plotki dość często oznaczają jakąś złośliwość. Z reguły kwitną z powodu gniewu i zazdrości kogoś. Dobre pogłoski i plotki się nie zdarzają. Jeśli jednak potrafisz czytać między wierszami, możesz nauczyć się prawdy o osobie, która jest „wyrzucona z kości”. „Przyjazna plotka” to nonsens. Mimo to obraz włoskiej artystki E. de Blaasa ma tę nazwę. Trzy panie z niezbyt szlachetnej klasy usadowiły się wygodnie w jednej z sal dworu. Są zajęci wycinaniem i szyciem – najwyraźniej na zamówienie. Dwie usiadły na kanapie, jedna w pobliżu, na krześle.
Praca nie przeszkadza im prowadzić żywej wesołej rozmowy. I, jak sama nazwa wskazuje, o kimś innym. Pozie młodych dziewczyn plotkarskich są bardzo wyraziste: jedna szepcze coś do ucha drugiej, trzecia, gdy wszystko zamienia się w wzrok i słuch, lekko pochylając się do przodu z ciałem. Ona także jest namiętna, jak interesująca jest – i co to oznacza!
Fakt, że za półotwartymi drzwiami, najprawdopodobniej „winowajca” rozmowy – młody człowiek o typowym włoskim wyglądzie, niezbyt ubrany, w kapeluszu i instrument muzyczny, jak gitara w jednej ręce, dodaje pikanterii sytuacji. Podczas gdy ocenia sytuację, a nie wymusza zdarzeń. Można się tylko domyślać, co się stanie, gdy znajdzie swoją obecność. I wszystko może się zdarzyć. Jest to jednak fabuła innego obrazu, niepisana…
Podobne obrazy:
- A Letter Out Loud – Eugene de Blaas Ilu młodych ludzi dzisiaj wie, czym jest epistolarny gatunek? A jeśli wiedzą, czy często w nim praktykują? Mimo to listy ręcznie stawały się wczoraj jakoś niepostrzeżenie i, niestety, najpewniej na zawsze. Wszystkie te sms, ICQ, Skype, oczywiście, są technicznie dużo lepsze, ale nie dodajemy serdeczności i ciepła do naszej komunikacji. Ale klasyków uwielbiali i umieli......
- Ladia Dante – Eugene Delacroix Pierwsze niezależne dzieło E. Delacroix „Dante and Virgil”, napisane na planie „Boskiej komedii”, przyniosło mu szeroką popularność i sprawiło, że zaczął mówić o narodzinach nowego romantycznego artysty. Potężny emocjonalny wpływ tego płótna wynika przede wszystkim z niekonwencjonalnego użycia koloru. W przeciwieństwie do klasycznych, którzy przypisują mu drugie miejsce w porównaniu do rysunku, E. Delacroix uważa......
- Śmierć Ofelii – Eugene Delacroix Ofelia – postać tragedii „Hamleta, księcia duńskiego Williama Szekspira”, ukochanego Hamleta. W przeddzień jej śmierci Ofelia odbyła długą, trudną rozmowę z Hamletem, oddała mu wszystkie prezenty, co bardzo ją rozzłościło. W wyniku tej burzliwej rozmowy Ophelia zdecydowała, że Hamlet jest szalony. Wychodząc do ojca powiedziała: „Jaki urok umarł umysł, połączenie wiedzy, elokwencji…” Później, gdy Ofelia......
- Kupiec i Brownie – Kustodiew Artysta przedstawił bardzo pikantną scenę. Piernik, omijając jego rzeczy, zamarł ze zdumienia przed nagim ciałem śpiącej gospodyni domu. Ale szczegóły wciąż mówią widzowi, że bohaterka obrazu przygotowała wszystko dla tej sceny. Ogrzewany piec jest otwarty, aby ogień dawał światło. Stanowczo przemyślane. Ma się wrażenie, że marzenie hostessy jest teatralne. Piękno, jakby sama wabiła brownie, żeby......
- Eugene Manet z córką w Bougival – Berthe Morisot 14 listopada 1878 r. Bertha Morisot i jej małżonek Eugene Manet mieli córkę, Julie. Według samej Berta, rola matki została jej dana, pozostawiając mniej czasu na kreatywność. Niemniej jednak zawsze znajdowała okazję do narysowania. Cała rodzina spędziła w 1881 roku w Bougival, w domu, w pobliżu którego rozłożył się duży ogród. Bertha bardzo ją kochała.......
- Ajax chroni ciało Patroklusa – Michaiła Kozłowskiego W małej grupie rzeźbiarskiej stworzonej na spisku jednej z legend o wojnie trojańskiej pojawiają się cechy monumentalności. Klasycystyczny rzeźbiarz jest zafascynowany tematem bohatera i wykonuje kilka prac opartych na Iliadzie. Dramatyczny plan grupy ujawnia się w podkreślonym kontraście między martwym ciałem Patroklusa a silnym, silnym wysiłkiem postaci Ajaksu. Kozłowski stworzył wizerunek martwego bohatera, z bezwładną......
- Polowanie na lwy – Eugene Delacroix Eugeniusz z pasją malował tygrysy, lwy, konie, ich zaciętą walkę o byt. Specjalnie poszedł do zoo i karmił mięso przez kraty tygrysów. aby zobaczyć, jak tygrys rozdarł mięso, jak to wygląda. Tak więc na tym obrazie artysta połączył lwy i konie, jakby sam poczuł na rękach dotyk przelewu rowków na piersi konia, miękką dźwignię lwiej......
- Chios Massacre – Eugene Delacroix Artysta również poświęcił ten obraz Grecji – była jego własna „Guernica” – wyspa Chios, kiedy tureckie janczary były wycinane bez litości zarówno dla dzieci, jak i starszych. W swoim dzienniku napisał: „Postanowiłem napisać scenę do masakry w Salonie na wyspie Chios.” Ta praca jest pełna prawdziwego, niesamowitego dramatu. Grupy umierających i wciąż pełnych mocy mężczyzn......
- Walka z końmi arabskimi – Eugene Delacroix Delacroix widział takie konie na brzegu afrykańskiej rzeki – wysmarowanej błotem, zaciekle walczącej, wychowującej. Teraz walczą w stajni – słychać dudnienie kopyt i świszczący oddech. Jeden za drugim za szyję, błyszczące płatki zbożowe, oczy pełne krwi, zmrużone… Strażnicy, którzy spali na szmatach w kącie, obudzili się i pośpieszyli, by jakoś ich uspokoić, rozdzielić ich. Te......
- Portret George Sand – Eugene Delacroix George Sand – słynna francuska pisarka Aurora Dyudevan, z domu Dupont. Ojciec szlacheckiej rodziny, a matka jest chłopem. Studiowała w klasztorze Instytutu Katolickiego. W wieku 18 lat poślubiła Barona Dyudevana, a po 8 latach małżeństwo rozpadło się. Miałem dwoje dzieci. Aby żyć, najpierw zajmował się malowaniem, malowaniem porcelany, jej produkty cieszyły się powodzeniem. Ale potem......
- Medea – Eugene Delacroix Działka jest podejmowane przez artystę od słynnej tragedii starożytny grecki pisarz Eurypidesa „Medea”. „Obraz Medea jest nam znany jeszcze przez starożytnych greckich mitów i legend. Królowa Namiętny i silnej woli Medea była posiadaczem Złotego Runa, symbol luksusu i mocy. Jason, sporządzony przez namiętnym pragnieniem, aby uzyskać złote runo, udał z Argonautami na długiej i ciężkiej......
- Autoportret – Eugene Delacroix Delacroix przedstawił się w pozie pełnej godności. Ale wyraz twarzy zdradza niekonsekwencję wewnętrznej jaźni artysty dzięki jego twórczym poszukiwaniom. W testamencie napisał, że obraz jest daleki od ukończenia. Jednak nerwowość i niepewność obrazu nie wynikają z tego; są one charakterystyczne dla pracy Delacroix w tym czasie i ujawniają jego emocjonalne podniecenie. Przez długi czas dochodziło......
- Adoracja Trzech Króli – Paolo Uccello W tej pracy „podwójny” styl Uccello został w pełni wcielony. Z jednej strony mistrz pasjonuje się perspektywą, z drugiej – poświęca się średniowiecznej tradycji jasnych kolorów. Zwróć uwagę, że postać Józefa jest niezwykle rozwiązana – siedzi na siodłowym osiołku, leży na ziemi i, krzyżując nogi, pokornie i jakby oderwany, obserwuje to, co się dzieje. Z......
- Rodzina marokańska – Eugene Delacroix Redukcja obiektów w perspektywie jest jedną z technik, które pomagają artyście stworzyć iluzję przestrzeni. Delacroix użył tej techniki, by „poprowadzić” wzrok widza. W wolności Prowadząc ludzi na pierwszy plan wysuwają się ciała poległych, których kończyny zanikające w perspektywie prowadzą widza do głównej postaci obrazu, Wolności. Wrażenie ruchu uzyskuje się dzięki specjalnej pozycji nóg ulicznego chłopca,......
- Natchez – Eugene Delacroix Natchez to ludzie, rasa, najprawdopodobniej Indianie. Nie wiadomo, czy artysta opisał konkretny przypadek z życia Indian czy jest to symboliczny obraz? Jednak najprawdopodobniej jest symbolem narodzin narodu, narodzin nowego świata. Kobieta, matka, właśnie urodziła dziecko, syna, od którego nadejdzie wyścig. Jest wyczerpana przez urodzenie, zmęczona i nie może się nawet cieszyć z narodzin syna jako......
- Odalisque – Eugene Delacroix Odaliska to pokojówka, służka, niewolnica; to kobieta z haremu sułtana. Na Zachodzie Odalisque jest postrzegane jako konkubina lub niewolnica seksualna. I w rzeczywistości byli oni głównie sługami żon sułtana, a sam władca często nie widział ani razu. Jednak w rzadkich przypadkach, gdy odaliska ma piękno, urok i inteligencję, może oczarować sułtana. Dlatego zdarzały się przypadki,......
- Żydowskie wesele – Eugene Delacroix Podczas pobytu w Maroku Delacroix został poprowadzony na żydowskie wesele. Eugene zapisał wszystko, aby niczego nie pominąć, gdy malował obraz. Wesele składało się z dwóch akcji: dziennej i wieczornej. Po południu tłum gromadzi się wokół domu i zostaje tu do zmroku. Potem wesele wchodzi do pokojów. Artysta przedstawiał zgromadzonych w domu gości. Siedzą i stoją.......
- Krzyżowcy chwytają Konstantynopol – Eugene Delacroix To zdjęcie pokazuje odcinek Czwartej Krucjaty. Potem krzyżowcy, zbaczając z drogi, zajęli i splądrowali Konstantynopol. Delacroix pokazał jeźdźców prowadzonych przez Baudouina z Flandrii i modlących się w spokojnym Konstantynopolu. Dzieło tego artysty zostało nabyte przez państwo, dodając do serii obrazów historycznych Luwru. Jej kompozycja w dużej mierze odzwierciedla „Masakrę na Chios”. Ponownie Delacroix pisze scenę......
- Wykonanie doży Marina Faliero – Eugene Delacroix W swoim dzienniku Delacroix napisał, że kiedy natchnienie go opuszcza, zabiera jedną z jego ulubionych książek z półki i zaczyna ją czytać, wiedząc na pewno, że czytanie pobudzi jego znużoną wyobraźnię. Literatura dla artysty zawsze istniała gdzieś w pobliżu obrazu. To z literatury, że niejednokrotnie pożyczał spisy swoich obrazów. Delacroix uwielbiał pisarzy angielskich bardziej niż......
- Algierki w swoich komnatach – Eugene Delacroix Kiedy Delacroix był w Algierii, odwiedził harem należący do byłego pirata. Kiedy został przedstawiony kobiecej części, gdzie kobiety kapitana w czarnym społeczeństwie niewolników spędzały większość dnia, poczuł, że jest pijany z wilgotnego zaduchu, z niezwykłego aromatu fajki wodnej, z tej całej dziwnej sytuacji. Kobiety siedziały przed nim – było ich trzech – smutnych i sprytnych,......
- Sen Chrystusa w burzy – Eugene Delacroix Ulubiona fabuła Delacroix to burza i samotna łódź na wzburzonym morzu. W łodzi Jezus Chrystus z apostołami płynie do brzegu. Zaczęła się burza, unoszący się wiatr rzucał łodzią z boku na bok, zielone fale gotowały się, gotowały, nie puszczając ofiary. Ktoś wiosłuje, próbując nie dopuścić do przewrócenia się łodzi. Jeden z wioseł uciekł mu z......
- Jacob’s Wrestling with the Angel – Eugene Delacroix W ostatnich dekadach swojego życia Delacroix był zajęty wykonywaniem oficjalnych zamówień. Tak więc, w przypadku Pałacu Luksemburskiego w Paryżu, artysta stworzył kilka obrazów na suficie – jeden z nich). Wymagało to specjalnych umiejętności, ale Delacroix lubił tę pracę. „Małe obrazy działają mi na nerwy” – powiedział – „a wielkie płótna malowane na sztaludze w warsztacie......
- Harem – Lovis Corinth Niesamowitą artystkę Lovisę Korintę poprowadziła opowieść, która fantastycznie rządziła jego losem zarówno w życiu, jak i śmierci. Będąc na przełomie impresjonizmu i ekspresjonizmu, mistrz był w stanie stworzyć swój własny styl iz pewnością uparcie podążał za nim. W drugiej połowie XIX wieku, gdy w Niemczech dominowały obrazy w stylu biedermeierów z bezpretensjonalnymi, przyjemnymi gatunkami, wizja......
- Aleja w St Jay – Thomas Gainsborough Park To park, wzdłuż alei luksusowo ubranych, modnych, pięknych i niezbyt pięknych ludzi spacerujących, młodych i niezbyt pięknych, kobiet i, oczywiście, mężczyzn. Ale nadal głównie kobiety tutaj. Najprawdopodobniej przyszli tutaj, by porozmawiać, poznać przyjaciół. Może ktoś przyszedł zobaczyć, kto jest ubrany w to, jakie są najnowsze mody? I ktoś się pokazuje. Oto wspólne wiadomości. Młodzież niepostrzeżenie......
- Co nowego? (Two Tahitians) – Paul Gauguin Przybywając na Tahiti, Gauguin odkrywa zupełnie nową estetykę, która brzmiała zgodnie z jego wyobrażeniami na temat koloru, fabuły i technologii. Czując wolność jako osoba, zaczął tworzyć jako wolny artysta. Jednym z najbardziej charakterystycznych obrazów z pierwszego tahitańskiego okresu twórczości jest obraz „Two Tahitians” lub „Parau api?”, Który z lokalnego języka brzmi „Co nowego?”. Jest to......
- Męczeństwo św. Simferio – Jean Auguste Dominique Ingres Ingre, stając się czcigodnym artystą, tworząc swoje obrazy, skorzystał z pomocy studentów. Była to zwykła praktyka – kiedy młodzi Ingres wykonali te same małe zadania Dawida. Mówiono, że studenci starzejącej się Engry wykonują dla niego lwią część pracy. Pogłoski te nie miały podstaw i były z reguły podyktowane zazdrością. Ich rozproszenie nie jest trudne, ponieważ......
- Żółty pokój – Marc Chagall Obraz ma swoją nazwę od dominującego żółtego koloru, który jest uzupełniony odcieniami kontrastujących odcieni – wiśniowego, niebieskiego, różowego, białego. Wnętrze pokoju jest prezentowane oczom widza, jakby rozszerzało się, wchłaniając świat zewnętrzny. Wszystkie obiekty są przenoszone, nawet ściany i deski podłogowe. Tak jakby głośno deklarują swoje istnienie i ostatecznie tworzą nową jedność. Po jednej stronie obrazu......
- Królik Lew – Eugene Delacroix Talent Eugene Delacroix był zaskakująco różnorodny. Artysta zajmował się malarstwem sztalugowym, tworzył cykle monumentalnych murali, liczne prace graficzne. Litografie Delacroix do Fausta otrzymały zgodę samego Goethego. Artysta pozostawił także rozległe dziedzictwo literackie. Delacroix był w stanie otworzyć nowe ścieżki w malarstwie europejskim. Współcześni widzieli w nim subwersora klasycyzmu i starego systemu akademickiego. Główną metodą artystycznej......
- Siedzący model – Eugene Delacroix Portret jednego z ulubionych modeli artysty ukazuje preferencje Delacroix dla sztuki klasycznej, która pozostawiła niezatarte piętno na wczesnych i niektórych dojrzałych dziełach artysty. Surowa kompozycja, plastyczny obraz nagiej postaci i kolor przypominają styl Jacques-Louisa Davida, z którym Delacroix został wprowadzony przez ucznia mistrza, Pierre’a Gerena....
- Tiger Cub gra z matką – Eugene Delacroix Delacroix kochał dzikie zwierzęta. W Paryżu stale odwiedzał zoo. W zoo artysta wykonał wiele szkiców. Następnie te szkice zamieniły się w romantyczne sceny, w których potężne bestie borykały się ze sobą lub atakowały myśliwych. Gwałtowna fantazja skłaniała artystę do coraz to nowych zakrętów na takich fabułach. Należą do nich – pantera atakująca konia); lew dręczący......
- Kwiaty i owoce – Eugene Delacroix Pod koniec lat 40. XX wieku Delacroix napisał serię martwych natur. Najczęściej przedstawiał kwiaty za pomocą różnych technik. Delacroix zauważył, że podczas pracy nad martwym życiem zawsze walczy z czasem, próbując ukończyć kwiaty, zanim znikną. Ze względu na pośpiech, jego sposób – w tym gatunku – zaskakująco przypomina impresjonistyczny. Dlatego nic dziwnego, że Degas, Renoir......
- Faust i Mefistofeles – Eugene Delacroix Źródła literackie – najważniejszy element malarstwa Delacroix. Pierwsze miejsce tutaj niewątpliwie należy do angielskich pisarzy. Ale rodzaj „powieści” dotyczył Delacroix i Goethego – a dokładniej – jego „Fausta”. Artysta bardzo polubił tę pracę i stworzył serię litografii ilustrujących ją. Ta seria zobaczyła Goethego i ją zaakceptowała....
- Śmierć Sardanapala – Eugene Delacroix Ten najbardziej romantyczny obraz Delacroix wywołał gwałtowny protest krytyków, którzy oskarżyli artystę o erotomanię i delektowały się okrucieństwem. Fabuła obrazu pochodzi z poetyckiego dramatu Byrona „Sardanapal”. Według legendy ostatni król asyryjski, odznaczający się straszliwą rozrzutnością, doprowadził kraj do powstania. Sardanapal próbował stłumić bunt, ale bezskutecznie. Potem postanowił popełnić samobójstwo, zamieniając tron w stos pogrzebowy. Delacroix......
- Drewniany most – Eugene Isabe Francuski artysta późnego romantyzmu Eugene Isabe urodził się w Paryżu. Jego ojciec, JB B. Isabe, był słynnym portrecistą swoich czasów, jednym z najlepszych francuskich mistrzów miniaturowego portretu. W okresie swojej formacji artystycznej Eugene Izabe był pod silnym wpływem ojca, który był jego pierwszym mentorem w sztuce. Później Izabe była pod wpływem malarstwa E. Delacroix i......
- Bitwa o Teyebur – Eugene Delacroix Jest to szkic obrazu, który został namalowany w 1837 roku dla nowego Muzeum Historycznego w Wersalu. Znajdujące się w nim płótna powinny wychwalać największe strony historii Francji. Delacroix poświęcił barwne płótno zwycięstwu króla Ludwika IX, w otoczeniu lojalnych mu wojowników, na moście w pobliżu Teyebur w 1246 roku....
- Flecista – David Teniers W dziele Tenierra entuzjastycznie zaprezentował flecistę, który uosabia Plotki z alegorii „Pięć zmysłów”. O czasach renesansu, uosobienie przesłuchania w malarstwie było instrumentem muzycznym. Jednak w obrazie Tenier, wrodzona struktura „alegoria” Auditusa traci pierwotne znaczenie i jest interpretowana w codziennym życiu. Podobną interpretację alegorii Przesłuchania można znaleźć w Scenie Ermitażu w Squash. Przechodząc od stylistycznej zażyłości......
- Don Juan Shipwreck – Eugene Delacroix Fabuła obrazu Delacroix zapożyczona z wiersza Byrona. Młody Don-Juan, który po pierwszej przygodzie z kobietą zdecydował się odesłać z domu, z pokus Seville, trafia na statek płynący do Livorno. Wraz z nim, jego nauczycielem Pedrillo, trzema służącymi i psem. W morze spadł szkwał, statek rozbija się, opada. Ci, którzy mają czas, są zapisani na bocie......
- Fanatycy w Tangerze – Eugene Delacroix W pierwszej połowie XIX wieku motywy „orientalne” były bardzo popularne w malarstwie. Szczególnie przyciągają artystów egzotycznych Bliski Wschód. Wzrost zainteresowania tym światem był w dużej mierze wywołany kampaniami Napoleona w Egipcie – dotyczy to nie tylko malarstwa, ale także odzieży i mebli. Podróż do Afryki Północnej pozostawiła głębokie piętno na pracy Delacroix. Po raz pierwszy......
- Marokański siodełko konia – Eugene Delacroix Eugène Delacroix – najjaśniejsza przedstawiciel francuskich romantyków – wyjechał do Algierii i Maroka, które złożyło niezatarte wrażenie na nim w 1832 roku. Setki szkiców, rysunków i akwarel wykonanych podczas tej podróży były inspiracją dla artysty. Większość jego prac inspirowana jest wspomnieniami z miesięcy spędzonych w Afryce Północnej. W jego algierskich i marokańskich płótnach Delacroix szukał......
- Poeta, portret Eugene’a Boscha – Vincenta Van Gogha W sierpniu 1888 roku Van Gogh powiedział swojemu bratu o swoich planach namalowania obrazu z przyjacielem-artystą – nazwał go marzycielem – używając przesadnych kolorów. Zamiast prostego tła normalnego pokoju, stworzył efekt nocnego nieba, w którym głowa wyrósłaby „jak tajemniczy blask słabej gwiazdy w nieskończoności”. Ten list wskazał dokładnie, co Van Gogh chciał przekazać poprzez portret.......