Fresk Michała Anioła Buonarrotiego przedstawiający proroka Daniela. Malowanie sufitu Kaplicy Sykstyńskiej katedry św. Piotra. Daniel, w Biblii, jest sprawiedliwym i mędrczym prorokiem, którego życie i wizje opisane są w Księdze Daniela.
W okresie niewoli babilońskiej Daniel został na dworze Nabuchodonozora i nadał mu nowe imię, Baltazar. Wraz z trzema innymi młodymi mężczyznami Daniel powstrzymuje się od nieczystego jedzenia od królewskiego stołu, ale w cudowny sposób otrzymuje piękno i zdrowie fizyczne.
W epizodach Księgi Daniela Proroka, młody człowiek, między innymi, jest wezwany do interpretowania snów Nabuchodonozora, a z pomocą Jahwe interpretuje je jako proroctwo o nadchodzących pięciu światowych mocach. Wstrząśnięty mądrością proroka, król czyni Daniela „naczelnym wodzem wszystkich mądrych Babilończyków”. W innym przypadku, królewski sen, Daniel interpretuje jako wróżbę nadchodzącego szaleństwa króla. Rozdział 3 opisuje epizod z trzema młodymi mężczyznami w piecu, w którym sam Daniel nie uczestniczy, ale ta historia została zmieniona w rozdziale 6, gdzie na polecenie Dariusza Daniel zostaje wrzucony do rowu z lwami.
Widząc proroka bez szwanku, król go uwalnia. Podczas uczty w Valtasar, Daniel, jedyny z mędrców, czyta i interpretuje tajemniczy napis. W greckich przekładach Księgi Daniela Proroka znajduje się wiele epizodów apokryficznych: odsłania on pogańskich kapłanów, niszczy smoka czczonego przez Babilończyków i innych.
Tutaj Daniel działa jako sędzia starotestamentowy, odsłaniając oszczerców. Rozdziały 7-12 są apokaliptycznymi wizjami, w których przewiduje się przyjście Mesjasza, po raz pierwszy w Biblii wyraźnie wyrażona jest idea Sądu Ostatecznego, zmartwychwstania sprawiedliwych z martwych. Te wizje są najwcześniejszymi znanymi apokaliptycznymi żydowskimi dziełami sztuki. Daniel jako starożytny prawy i mądry człowiek jest wspomniany w „Księdze Ezechiela” wraz z Noem i Hiobem. Zgodnie z tradycją ortodoksyjną uważa się, że autorem książki był sam Daniel, który mieszkał na dworze Nabuchodonozora II i Dariusza I.
Naukowcy ze szkoły w Tubingen uważają, że wiedza autora o realiach historycznych sięga czasów prześladowania Żydów przez Antiochus IV Epiphanes, ale autor nie jest świadomy śmierci króla, a to prowadzi do wniosku, że książka została stworzona w II wieku pne. e., mimo że wizerunek Daniela jest znacznie starszy. Współcześni naukowcy mają do pięciu redaktorów, kompilatorów Księgi Daniela Proroka. W nowy sposób odkrycia w Ras Shamre fragmentów wiersza Ugaritic z połowy 2 tysiąclecia pne umożliwiły spojrzenie na wizerunek Daniela. Oe., Którego ojciec, Akhata, nosi imię Danniel, to znaczy imię biblijnego proroka sięga czasów przedżydowskich.
Legendy o Danielu i manuskryptach z Qumran są wielokrotnie powtarzane. Praktycznie wszystkie epizody z książki Daniela były niezwykle popularne w sztuce europejskiej, a niektóre z nich stały się powiedzeniami pośród wszystkich narodów. Obraz Daniela w jaskini lwa stał się symbolem nadchodzącego zmartwychwstania, zwiastującego zmartwychwstanie Chrystusa.