Ingres, według Charlesa Baudelaire’a, był „jedyną osobą we Francji, która potrafi naprawdę malować portrety”. Zabawne, ale sam artysta uważał je za rodzaj denerwującego „obciążenia”, odciągającego go od tworzenia „prawdziwych” obrazów. Naszym zdaniem Eigr jest postrzegany pod wieloma względami właśnie jako wielki malarz portretowy. Ten portret jest odważną próbą unowocześnienia praw klasycyzmu.
Niedawny uczeń Davida, Ingres, w przeciwieństwie do tego, stosuje tu ozdobne, skomplikowane konstrukcje. Owalny kształt jest ściśle zmotywowany, ponieważ pozwala zredukować podstawowy rytm linii do wariacji gładkich, zaokrąglonych konturów. I jest w tym rzecz pewna powściągliwość, charakterystyczna dla wszystkich portretów Engrowa. Ale w tym tkwi ich siła przyciągania.
Podobne obrazy:
- Mademoiselle Carolina Rivière – Jean Auguste Dominique Ingres Jean Auguste Dominique Ingres – jeden z największych malarzy portretowych w XIX wieku. Jednak sam artysta nie uważa portretu za główny gatunek w swojej twórczości. Był znacznie bardziej zafascynowany pracą nad historyczno-mitologicznymi, religijnymi kompozycjami. Niemniej jednak to portret uwielbiał artystę. Pierwsze umiejętności w malowaniu Ingre otrzymał od swojego ojca – miniaturisty i rzeźbiarza. Następnie wstąpił......
- Portret Mademoiselle Rivière – Jean Auguste Dominique Ingres Jeden z najbardziej znanych obrazów artysty. Postać dziewczyny w białej sukni, niczym posąg, góruje na tle krajobrazu. Ingres starał się uchwycić piękny wygląd dziewczyny, aby z czasem zachować tak delikatny, tak krótkotrwały dar jak młodość i piękno. Okrągła twarz dziewczyny obramowana jest gładką fryzurą o wydłużonych oczach, czarnych, grubych brwiach i pełnych ustach. Artysta nieco......
- Portret Madame Riviere – Jean Auguste Dominique Ingres Przed nami Madame Riviere, której portret wraz z córką zamówił jej mąż. Szczególnie ważna jest jego wybrana kompozycja owalu, wpisana w prostokąt. Ten owal podkreśla płynność fałd sukni, kaszmirowy szal, miękkość niebieskich aksamitnych poduszek....
- Chrystus transmitujący sv. Piotra klucze do nieba – Jean Auguste Dominique Ingres To duże płótno, zamówione dla Kościoła rzymskokatolickiego już w 1817 r., Ingres skończył dopiero latem 1820 r. Zdjęcie pokazuje scenę przeniesienia kluczy z nieba do apostoła Piotra. Dzieje się tak w obecności innych apostołów. Artysta bardzo odpowiedzialnie traktował tego rodzaju zamówienia, uwielbiał obrazy treści religijnych i był bardzo zirytowany wszelkim nieporozumieniem. Tutaj należałoby przypomnieć jedną......
- Portret artysty Francois Marius Granet – Jean Auguste Dominique Ingres To portret artysty przyjaciela Francois Graneta, także artysty. Ingres umieszcza go na tle rzymskiego krajobrazu, na wpół obróconego, spokojnie patrzącego na widza. Ale za tym zewnętrznym spokojem kryje się wewnętrzne napięcie, które odczuwalne jest w atmosferze przed burzą, w szarych chmurach wiszących nad Rzymem. Te szaro-zielone chmury odbijają dziesiątki półtonów, które składają się na płaszcz......
- Łaźnia turecka – Jean Auguste Dominique Ingres Ta praca kończy twórczą ścieżkę Ingres. Wrócił do jednego ze swoich ulubionych tematów. Nuu kiedyś gloryfikował artystę. Obraz, nostalgicznie rozwijający się w przeszłość, staje się „sumą” jego dawnych słynnych dzieł. Na przykład kobieta z mandoliną siedzącą na pierwszym planie przypomina postać kąpiącego się Valpinsona, a postać tańcząca po lewej wygląda jak Angelica z Roger i......
- Męczeństwo św. Simferio – Jean Auguste Dominique Ingres Ingre, stając się czcigodnym artystą, tworząc swoje obrazy, skorzystał z pomocy studentów. Była to zwykła praktyka – kiedy młodzi Ingres wykonali te same małe zadania Dawida. Mówiono, że studenci starzejącej się Engry wykonują dla niego lwią część pracy. Pogłoski te nie miały podstaw i były z reguły podyktowane zazdrością. Ich rozproszenie nie jest trudne, ponieważ......
- Greater Odalisque – Jean-Auguste Dominique Ingres Ingres napisał Big Odalisque w Rzymie dla siostry Napoleona, Caroline Murat. Obraz został wystawiony w Paryżu w Salonie w 1819 roku. Idąc za przykładem renesansowych artystów, Engr nie wahał się idealizować lub wyolbrzymiać pewnych cech swoich modeli, aby osiągnąć idealność lub podkreślić ekspresyjność formy. W tym płótnie dodał trzy dodatkowe kręgi do odaliska, co natychmiast......
- Przysięga Ludwika XIII – Jean Auguste Dominique Ingres To jest obraz ołtarza dla kościoła miasta Montauban, zwanego „Ślubem Ludwika XIII, z prośbą o patronat Madonny dla królestwa francuskiego”. Ingres świadomie zdecydował się na obraz Madonny w pobliżu Madonny Sykstyńskiej, wyrażając swój podziw dla Raphaela i przestrzegając przykazań artysty. Płótno przyniosło artystce bezprecedensowy sukces....
- Wergiliusz czyta „Eneida” – Jean Auguste Dominique Ingres Pierwsza wersja tego historycznego obrazu, w którym wielki rzymski poeta odczytuje swój nieśmiertelny wiersz do rodziny cesarza Augusta, została napisana siedem lat wcześniej i sięga czasów, gdy Engra studiował w Akademii Francuskiej w Rzymie. I tu, w celu przeniesienia plastyczności reliefu rzeźbiarskiego do malarstwa, powtórzył się także jego entuzjazm dla sztuki antycznej. W 1819 roku......
- Ambasadorzy Agamemnona w namiocie Achillesa – Jean Auguste Dominique Ingres Dwudziestoletni Jean Auguste Dominique Ingres, francuski malarz i nauczyciel akademicki u zarania swojej twórczości, często sięgał po tematy historyczne i mity do narracji w ropie. „Ambasadorzy Agamemnona w namiocie Achillesa” – malarstwa w 1801 wydajność, w pełni odzwierciedla wewnętrzny świat młodego malarza i jego pragnieniem naśladowania renesansu i kanony ustanowione przez Rafaela. Są to stateczne......
- Portret hrabiego N. D. Guriewa – Jean Auguste Dominique Ingres Portret rosyjskiego hrabiego N. D. Guriev Engr napisał we Florencji wiosną 1821 roku. Guriev był adiutantem Aleksandra I, w przeszłości – uczestnikiem Wojny Ojczyźnianej w 1812 r., Później – dyplomatą. Ani historia, ani pamiętniki jego współczesnych prawie nie mówią o jego osobowości i działaniach, najwyraźniej nie było w tym nic nadzwyczajnego. Engru pozował nieciekawych ludzi......
- Enchanted Angelica – Jean Auguste Dominique Ingres Nu jest jedną z stałych twórczości Engry. Charles Baudelaire powiedział, że artystka „podąża za krzywizną kobiecego ciała z pasją żarliwego kochanka”. Teofil Got’e uznał Ingus Venus Anadiomen za odrodzenie greckiego klasycyzmu, nazywając go „odrodzoną Wenus wyrzeźbioną przez wielkie Apelles”. „Źródło”, 1820-1856 przedstawia widzowi jeszcze jeden archetyp postaci klasycznej, niezwykle wyidealizowanej, a jednocześnie całkowicie zmysłowej. Nad......
- Madonna przed miską komunii – Jean Auguste Dominique Ingres Francuski malarz Jean Auguste Dominique Ingres urodził się w Montauban. Studiował pod kierunkiem J. Rogera, G. Vigana, J. P. Brianda w Tuluzie i pod kierunkiem J.-L. David w Paryżu. Jego twórcza biografia związana jest nie tylko z Francją, w latach 1806-1820 i 1834-1841 pracował w „wiecznym mieście” Rzymu, a od 1820 do 1824 roku we......
- Roger i Angelica – Jean Auguste Dominique Ingres Fabuła obrazu pochodzi z wiersza L. Ariosta „Wściekły Roland”. Opisuje historię Angelicy, przykutej do skały i złożonej w ofierze potworowi morskiemu. Uratowała ją rycerz Roger, który przyleciał na ratunek mitycznemu zwierzęciu, które było „mieszanką” konia i orła. Ingres ma najbardziej dramatyczny moment w tej historii, ale liczby są napisane „nie-emocjonalnie” i wyglądają na zamrożone. Po......
- Romulus – zwycięzca Acron – Jean Auguste Dominique Ingres Płótno XIX wieku „Romulus – zwycięzca Akronu” należy do dzieła Francuza Jean-Auguste Dominique Ingres. Odnosi się do wczesnego okresu autora, a mianowicie, gdy Ingre szukał własnego kierunku, podrzucając style Quattrocento i Nazarene. Prace średniowiecznych autorów najbardziej interesowały młodego Jean’a Auguste’a, dlatego jego dalszy atak na świat malarstwa był ściśle związany z technikami renesansu i bezpośrednio......
- Raphael i Fornarin – Jean Auguste Dominique Ingres Portret Raphaela Santi i Fornariny, ukochanej wybitnego artysty – kawałek biografii Santi, obsesję na punkcie uczuć dla Fornariny, która później złamała mu serce, został namalowany ręką francuskiego malarza i grafika Jean-Auguste Dominique Ingresa w 1814 roku. Narodziny pracy zbiegły się z tragiczną utratą bliskich osób artysty – pierworodnego i ojca. Jednak obrazy z tego okresu......
- Valpinson Bather (Big Bather) – Jean Auguste Dominique Ingres To zdjęcie jest jednym z „pakietów”, które Ingres, jako student francuskiej Akademii w Rzymie, wysłał do paryskiej Akademii. Jego inna nazwa to „Big Bather”. Przed nami – pierwszy ze sławnych artystów nagich, uderzający niesamowitą równowagą klasycznej formy i realistycznymi detalami. Gładki, podobny do marmuru tył kąpielowiczów tworzy centralną oś kompozycji. Bohaterka odwróciła głowę od widza,......
- Portret Louise d’Ossonville – Jean-Auguste Dominique Ingres „Portret Louise d” Ossonville „jest podkreślony, skromny – ta piękna i wykształcona dama nie potrzebowała idealizacji, a jednak, gdy płótno było gotowe, ktoś powiedział klientowi:” Pan Ingre musiał się w tobie zakochać, jeśli tak pisałeś „. W charakterystycznym geście hrabiny d’Ossonville, którą artysta pożyczył od starożytnych rzymskich obrazów, połączyli pokorę i tajemnicę, artysta znalazł nieoczekiwane......
- Jeanne d’Arc podczas koronacji Karola VII – Jean Auguste Dominique Ingres Siedemnastoletnia Jeanne d’Arc jako klasyczna, pełna wdzięku kobieta ze sztuczną twarzą w pozie „niedostępnej” jest wyświetlana na płótnie z nazwą powielającą historyczny fakt 1429 r., Za sprawą słynnego Francuza Jean-Auguste Dominique Ingresa. Praca narodziła się w okresie ostatniego etapu rozwoju twórczości artysty, dlatego jest tak szczegółowa, profesjonalna i niepowtarzalna w swojej realizacji. W ciągu ostatniej......
- Dziewica w niebieskim welonie – Jean Auguste Dominique Ingres Płótna o treści religijnej Ingres pisał przez całe życie. Malarstwo religijne przeżywało okres upadku w latach rewolucji i wojen napoleońskich, ale w epoce odbudowy znów było wielkie zapotrzebowanie. Znajduje to odzwierciedlenie w twórczym losie Engry. Napisany przez: artystę w 1824 r., Ołtarzowy obraz „Ślub Luksemburczyka XIII” zyskał najszerszy oddźwięk, i to właśnie entuzjastyczne oceny przeważały......
- Leonardo umiera w ramionach Franciszka I – Jean Auguste Dominique Ingres Leonardo Da Vinci był żywą legendą, której obecność mogła udekorować każdy dwór królewski. Francuski król Franciszek I, który był wielkim miłośnikiem włoskiej sztuki, zaprosił artystę do Francji. Leonardo przyjął zaproszenie w 1516 lub 1517 i resztę swoich dni spędził jako honorowy gość królewski. Otrzymał oficjalny tytuł „pierwszego artysty królewskiego, inżyniera i architekta”, ale w rzeczywistości......
- Portret pana Foresty – Jean Auguste Dominique Ingres Klasycy rozsądnie argumentowali, że rysunek „uczy” ręki dokładności linii. W systemie tych przedstawień pojawił się również Ingre, który wciąż był uczniem, który pokazał się jako wielki kreślarz. Posłużył się rysowaniem nie tylko w swoich pracach przygotowawczych, poprzedzających tworzenie dużych obrazów, ale jako całkowicie niezależny gatunek. Wczesne portrety profilowe Engry pokazują zarówno dość dobre „formalne” umiejętności......
- Portret Madame Devos – Jean Auguste Dominique Ingres Młoda, piękna i szczęśliwa kobieta, pełna godności i niezależności, patrzy na nas ufnie i prosto. Dumna poza wydaje się zaskakująco naturalna, pozbawiona wszelkiej kokieterii. I tylko półotwarty wachlarz, który trzyma w dłoni, nadaje skromnemu pojawieniu się młodej kobiety odrobinę lekkiej zabawy. Spokojna poświata aksamitnych oczu i ledwie zauważalny uśmiech uzupełniają ten słodki wygląd. Ciemna aksamitna......
- Portret Louisa Francois Bertina – Jean Auguste Dominique Ingres Louis Francois Bertin opublikował popularną gazetę „Deba”. Odwiedzający Salon z 1833 r., Którzy oglądali wystawiony tu portret Bertina, byli zaszokowani jego realizmem. Powiedzieli, że mistrz postanowił w tej pracy „całkowicie poddać się i podążać za naturą”. Córka Bertena zauważyła z niezadowoleniem, że w portrecie jej ojciec wygląda jak „gruby rolnik”. Ale hałas powstały wokół pracy......
- Janchotto wyprzedza Paola i Francescę – Jean Auguste Dominique Ingres Francuski malarz i grafik, przedstawiciel akademickiej szkoły malarstwa, Jean Auguste Dominique Ingres, napisał podczas swojego rozwoju obraz „Dzhanchotto łapie Paolo i Francescę” i, jak mówią krytycy, z już uformowanym stylem pisania. Fabuła dzieła była niezwykle popularna w malarstwie europejskim XIX wieku, ale była uważana za mit lub piękną opowieść o nieszczęśliwej miłości prawdziwych bohaterów. Głównym......
- Antiochus i Stratonica – Jean Auguste Dominique Ingres Antioch – syn Seleucji, założyciela dynastii, który rządził azjatyckimi prowincjami po śmierci Aleksandra Wielkiego, zakochał się, jak głosi legenda, w swojej macocho Stratoniku. Wierząc, że jego pasja jest beznadziejna, zaczął szukać sposobów popełnienia samobójstwa: przedstawiając się jako chory, zaczął głodzić się na śmierć. Lekarz sądowy Erasistratus szybko odgadł naturę swojej choroby: siedząc w sypialni Antiochii......
- Źródło – Jean Auguste Dominique Ingres Obraz został namalowany pod koniec życia artysty. To najbardziej fascynująca praca starego mistrza. Oto młoda dziewczyna trzymająca dzbanek, z którego płynie woda, alegoryczny obraz życiodajnego, wiecznego źródła życia, w którym udało mu się uwielbiać życie z niezwykłą siłą i pasją....
- Jowisz i Thetis – Jean Auguste Dominique Ingres Ten mitologiczny obraz uzupełnia serię „kopert” dla paryskich studentów Akademii Francuskiej w Rzymie do Paryża. We Włoszech młody malarz z głową zanurzył się w studium artystycznego dziedzictwa starożytności i renesansu. W prezentowanej pracy, starającej się powtórzyć wyrazistość sylwetek starożytnego greckiego malarstwa wazowego, widoczne są ślady tych badań. Dla wszystkich zewnętrznych akademików, można znaleźć w nim......
- Pani z psem – Jean Honore Fragonard Przed nami bogata szlachetna dama w luksusowej toalecie z puszystym biodrem w dłoniach. Spojrzenie pani jest inteligentne i podstępne, słucha rozmówcy z uśmiechem, bawiąc się z psem. Ubrania damskie, zgodnie z modą w stylu rokoko, utrzymane w kolorze różowym i niebieskim, ozdobione wszelkiego rodzaju kokardkami, wstążkami i marszczeniami....
- Portret Henrietty Henriot – Pierre Auguste Renoir „Portret Henrietty Henriot” – płótno Renoira przedstawiające aktorkę Teatru Odeon, którą wielokrotnie malował. Na płótnie zauważalna jest ruchliwość niebieskiego i białego tła, organicznie zmienia się w portret. Postać aktorki, jak się materializuje, pojawia się z pianki powietrznej. Renoir stosuje wyraźne pociągnięcia, ale wydaje się, że rozpuszczają się w sobie nawzajem, tworząc efekt przekazywania ruchu i......
- Portret pani w białej sukni – Titian Vechelio Tycjan malował wiele portretów koronowanych osób. Nie można sobie wyobrazić Filipa II, Franciszka I czy papieża Pawła III, innych niż przedstawił je mistrz. W latach sześćdziesiątych zaczął pisać sam siebie i swoje dzieci. Uważa się, że córeczka artysty, Lavinia, która urodziła się po 1530 roku, posłużyła za model tego obrazu, nie można oceniać podobieństwa portretu,......
- Portret pani w słomkowym kapeluszu – Peter Rubens Malarstwo flamandzkiego artysty Petera Paula Rubensa „Portret damy w słomkowym kapeluszu” lub po prostu „Słomkowy kapelusz”. Rozmiar portretu 79 x 55 cm, drewno, olej. Rubens wzbogaca postać portretową, ujawniając publiczną rolę osoby, którą się przedstawia. Odpowiadało to koncepcji imponującego barokowego portretu, mającego na celu ukazanie ludzi „wartościowych” i „znaczących”. Bohaterowie Rubensa obdarzeni są poczuciem wyższości,......
- Portret pani Pemberton – Hans Holbein Jako niezależny gatunek malarstwa, miniaturę portretu powstały w latach 1520-tych. Rozmiary miniatur portretowych pozwoliły na ich rozważenie, trzymanie w ręku, lub, po odznaczeniu drogocennymi kamieniami i przymocowaniu do łańcucha, do noszenia na szyi. Z reguły przedstawiali bliskich ludzi. Jeśli wyciągniemy analogię, można je porównać do dzisiejszych zdjęć rodzinnych, które często są przenoszone w portfelu. Kilkanaście......
- Portret pani Stanhope – Reynolds Joshua Na tle bogatej pluszowej zasłony z frędzlami, marmurowej kolumny i parku w oddali, w luźnej, swobodnej pozie, siedzi młoda bogata piękność w białej, przewiewnej sukience z lekko rozczochraną fryzurą i bez ozdób. Jest w domu i nigdzie się nie wybiera. Patrząc w górę, myślała o czymś marzycielsko – czy o kimś? … Obraz został namalowany......
- Portret Pani z Jednorożcem – Rafael Santi „Portret Pani z Jednorożcem” został wymieniony w katalogu muzealnym XVIII wieku jako „Święta Katarzyna”; w rzeczywistości: ręce kobiety były złożone inaczej, ramiona zakryły płaszcz, a tu złamane koło i gałązka palmowa – godła męczeństwa świętego. Podczas rekonstrukcji w 1935 roku, pod promieniami X okazało się, że te elementy przypisano drugiej ręce, a kiedy górna warstwa......
- Portret pani Graham – Thomas Gainsborough Po przeprowadzce do Londynu w 1774 roku Gainsborough postanowił natychmiast zdobyć popularność w stolicy. Aby osiągnąć pożądane, musieliście się ustawić jako najlepszy malarz portretowy naszych czasów. I dlatego portrety stworzone przez mistrza w połowie lat 70. XVII wieku wyróżniają się przepychem i przepychem. Wśród obrazów, które były obecne na tej wystawie, możemy wyróżnić „Portret pani......
- Portret pani Elizabeth Sheridan – Thomas Gainsborough Elizabeth Sheridan, z domu Linley, miała piękny głos. Z jej śpiewem oczarowała cały teatr w Londynie. Ponadto miała niezaprzeczalne piękno, wdzięk i urok. Francuz zakochał się w niej. R. B. Sheridan i dziewczyna potajemnie uciekają wraz z ukochaną do Francji. Tutaj Elizabeth jest przedstawiana jako niezamężna, młoda i delikatna, na tle krajobrazu. Ma na sobie......
- Portret połowy długości pani – Peter Rubens Portret w połowie długości tej kobiety był wcześniej portretem Suzanne Fourment lub portretem lady Boonen. Jednak model wciąż jest nieznany....
- Portret pani Richard Yates – Gilbert Stewart Gilbert Stewart jest artystą, który był na czele formacji narodowej amerykańskiej szkoły malarstwa. Studiował w Anglii, uczęszczał do warsztatu B. Westa, ale wraz z początkiem wojny o niepodległość, kierowany przez poczucie patriotyzmu, powrócił do swojej ojczyzny. Stuart mieszkał i pracował głównie w Bostonie i stworzył wspaniałą galerię portretów swoich współczesnych. Podczas studiów w Anglii poznał......