Malarstwo flamandzkiego artysty Petera Paula Rubensa „Portret damy w słomkowym kapeluszu” lub po prostu „Słomkowy kapelusz”. Rozmiar portretu 79 x 55 cm, drewno, olej. Rubens wzbogaca postać portretową, ujawniając publiczną rolę osoby, którą się przedstawia. Odpowiadało to koncepcji imponującego barokowego portretu, mającego na celu ukazanie ludzi „wartościowych” i „znaczących”.
Bohaterowie Rubensa obdarzeni są poczuciem wyższości, aroganckim stopniem. Powściągliwość spokoju, szczególny obrót postaci, głowa, wyraziste spojrzenie i gest pełen godności, efektowny kostium, uroczysty wystrój podkreślony ciężkimi zasłonami lub kolumnami, insygnia i emblematy odgrywają ważną rolę w kompozycjach portretowych.
Z pomocą kostiumu osoby, która jest przedstawiana, co pozostaje nieokreślone przez twarz modela, jej gest. W latach dwudziestych XVII wieku Rubens tworzy nowy gatunek europejskiego portretu ceremonialnego, podkreślając społeczne znaczenie tego modelu. Szczególne miejsce wśród portretów pędzla Rubensa zajmuje portret kobiety, która jest najcieńsza w przezroczystym malowaniu, oraz elegancki obraz „Portret pani w słomianym kapeluszu”.
