Portret G. M. Balanchivadze (J. Balanchine) w kostiumie Bachusa – Zinaida Serebryakova

Podobne obrazy:

1. Portret baleriny E. A. Svekis w stroju baletowym „Wróżka lalek” – Zinaida Serebryakova Portret baleriny E. A. Svekis w kostiumie do baletu „Wróżka lalek” [1923] Państwowe Muzeum Teatralne. A. Bakhrushina, Moskwa Obraz Svekis, jeden z nielicznych portretów baletnic, interpretowany jako scena w garderobie; Jest tworzony przez szkice albumów w warsztatach....
2. Portret E. N. Heidenreich w białej peruce – Zinaida Serebryakova Przez pewien czas Ekaterina Nikolaewna Heidenreich, doświadczona tancerka, której charakterystyczny wygląd pozwalała na pełną reinkarnację ze zmieniającymi się strojami, stała się stałym modelem – „Portret baletnicy E. N. Heidenreich w czerwieni”, „Portret baleriny E. N. Heidenreich na niebiesko”, „Portret E. N. Heidenreich w kostiumie do baletu C. Puni” Córka faraona „,” Portret E. N. Heidenreicha......
3. Portret M. H. Frangopulo – Zinaida Serebryakova Kolejną nowością, która doprowadziła lata dwudzieste do portretu artysty, był temat teatru. Prace z nim związane, a także prace z cyklu „chłopskiego”, pozostawiły jej nazwisko w historii malarstwa rosyjskiego pierwszej ćwierci XX wieku. Przyczyna pojawienia się tego tematu nie jest znana – czy to na początku czyjeś polecenie czy entuzjazm pod wpływem sąsiadów, utalentowanych tancerzy......
4. W garderobie baletowej (Wielkie Baleriny) – Zinaida Serebryakova Słynna artystka Zinaida Serebryakova zadziwiała swoim stylem w pisaniu zdjęć. A kiedy jej najstarsza córka zaczęła ćwiczyć balet, określiła świetny czas na kreatywność w tym konkretnym stylu. W 1921 r. Artysta otrzymał pozwolenie na malowanie modeli tancerzy za kulisami teatru. Jednym z najsłynniejszych obrazów z okresu sztuki baletowej jest jej płótno „W garderobie baletowej”. Zdjęcie......
5. Na śniadanie – Zinaida Serebryakova Być może najbardziej znanym obrazem wybitnego rosyjsko-francuskiego artysty Zinaidy Serebryakovej jest „At Breakfast” lub, jak to się nazywa „At Dinner”. Zamieszanie w tytule wiąże się ze zmianą nawyków i codziennej rutyny. Faktem jest, że przed rewolucją wiele rodzin miało dwa śniadania: jedno wczesne, bardzo lekkie, a potem w południe dość obfity posiłek, ale nazywane też......
6. Żniwa – Zinaida Serebryakova Latem 1914 r. Z. Serebryakova planował spędzić we Włoszech, studiując europejskie malarstwo klasyczne. Ale jej znajomość z dziełami Giotta i Tycjana, Masaccio i Tintoretta została przerwana przez wybuch pierwszej wojny światowej. Artysta został zmuszony do powrotu do Rosji. Pod wrażeniem prac włoskich artystów, w rodzinnym Neskuchny, Z. Serebryakova rozpoczęła pracę nad serią obrazów i szkiców......
7. Autoportret (za toaletą) – Zinaida Serebryakova Młodzież, szczęście, radość i duchowa czystość – wszystko to można zobaczyć w pięknym obrazie Z. Serebryakovej „Autoportret, za toaletą”. Obraz został namalowany przez artystę zimą 1909 roku w rodzinnym domu w Neskuchny. Rano, w Boże Narodzenie, młoda kobieta, oczekując na przybycie męża, obudziła się, podeszła do lustra i tylko uśmiechnęła się na swoje odbicie. W......
8. Do toalety. Autoportret – Zinaida Serebryakova W 1909 r. Powstał autoportret „Za toaletą”, dzięki któremu artysta zyskał sławę. Malowany w oleju na płótnie, był podsumowaniem okresu praktyki, doświadczenia tworzenia znaczącego dzieła w duchu klasyki – ze szkicem przygotowawczym i wielosesyjnym pozowaniem do siebie. Płótno powstało w zimowe słoneczne dni na farmie Serebryakov w Neskuchny, gdzie mieszkała z dziećmi, czekając na swojego......
9. Domek z kart – Zinaida Serebryakova Szczęście jest delikatne, zależy od wkładu każdego członka rodziny w ogólne dobro. Jest to symbol tego, co zostało przedstawione na płótnie przez Z. Ye. Serebryakova. Odkrywając historię tego obrazu, zrozumiałem, dlaczego dzieciństwo na jej płótnie nie wygląda na szczęśliwe i beztroskie. I dlaczego artysta, który zawsze uciekał się do jasnych opisów barwności życia, nagle pisze......
10. Wybielanie płótna – Zinaida Serebryakova Obraz „Wybielanie płótna”, napisany przez Z. Serebryakova w 1917 roku, można słusznie nazwać arcydziełem monumentalnego malarstwa. Pomysł napisania płótna trafił do artystki w 1916 roku, podczas jej pobytu w Neskuchny. Tutaj, każdego lata, mogła obserwować życie i pracę chłopów, którzy wzbudzali w niej uczucie autentycznego podziwu. Dlatego w tym wielkim dziele malarskim znalazło odbicie również......
11. Toaleta baletowa. Płatki śniegu – Zinaida Serebryakova Charakterystyczne jest, że artysta nie pisał scen baletowych, jak czasem E. Degas czy K. A. Somov, momentów nauki tańca i indywidualnego pasu, jak Degas, scenografii z postaciami stojących lub siedzących baletnic w paczkach takich jak ten sam Degas. Jej obrazy są poświęcone życiu przymierzalni i toalet baletowych w stosunkowo spokojnych momentach poprzedzających przedstawienie, kiedy aktorzy......
12. Triumf Bachusa i Ariadna – Annibale Carracci „Triumph of Bacchus and Ariadne” – centralny panel sufitowy słynnej Galerii Farnese. Oto triumfalna procesja ślubna Bachusa i Ariadny. Podobnie jak inne freski w Galerii Farnese, praca ta jest poświęcona tematyce zmysłowej miłości. Istnieją dwie wersje mitu o małżeństwie Ariadny i Bachusa. Według pierwszego, Tezeusza, którego zakochana w nim Ariadna pomogła wydostać się z labiryntu......
13. Rtęć przedstawia nimfy małego Bachusa – Francois Bouchera Malarstwo francuskiego artysty w stylu rokoko Francois Boucher „Merkury przedstawia nimfy dziecka Bachusa”. Wielkość obrazu to 273 x 202 cm, olej na płótnie. W centrum tego obrazu znajduje się mały Bachus, zrodzony z pozamałżeńskiego romansu Zeusa z księżniczką Semelą, córką Cadmusa i Harmony. Wtedy Hera, w gniewie przeciw swojemu przeciwnikowi, postanowiła zniszczyć Semelę. Przyjmując pojawienie......
14. Spotkanie Bachusa i Ariadny – Sebastiano Ricci Obraz włoskiego malarza Sebastiana Ricciego „Spotkanie Bachusa i Ariadny”. Rozmiar obrazu to 76 x 63 cm, olej na płótnie. arcydzieła Florentine autorstwa Sebastiano Ricci, jej motywów mitologicznych freski w Palazzo Maruchelli-FENZI i Palazzo Pitti miał ogromny wpływ na malarza florenckiego w stylu rokokowym Giovanni Domenico Ferretti. W 1708 roku, Ricci wrócił do Wenecji i wykończone......
15. Wypędzenie upadłych aniołów – Peter Bruegel 1562 rok. Bruegel używa tej biblijnej opowieści jako pretekstu do portretowania demonów i diabłów, które jego współcześni uważali za całkiem prawdziwe istoty. Archanioł Michał, przedstawiony w centrum, wraz z niebiańską Hostią wyrzuca aniołów, którzy buntują się przeciwko Bogu. Te ostatnie przekształcają się w fantastyczne stworzenia – mieszkańców piekła. Pojawiają się w postaci ludzi i zwierząt......
16. Portret Philipa IV w brązowym i srebrnym kostiumie – Diego Velasquez Filip IV – syn i następca króla Hiszpanii Filip III, wstąpił na tron ​​w wieku 16 lat. Podobnie jak jego ojciec, nie miał ani polowania, ani wezwania do działalności państwa, i włożył cały ciężar rządów na jego zwierzaka, księcia hrabiego Olivaresa, człowieka o żądnych mocy, chciwego, mściwego. Dziedziniec Filipa IV został pochowany w luksusie, on......
17. Portret nieznanej wieśniaczki w rosyjskim kostiumie – Iwan Argunow Sam Argunow pochodził ze środowiska chłopskiego, dlatego główny kierunek jego pracy można nazwać pragnieniem pokazania godności i piękna osoby, bez względu na jego klasę. Zdarzył się pisać i wiedzieć oraz zwykli ludzie. I wszędzie znalazł iskrę Boga w człowieku, linię, która uczyniła go pięknym. „Portret nieznanej kobiety w rosyjskim stroju” przedstawia chłopa w tradycyjnym stroju.......
18. Portret Felicity Sartori w tureckim kostiumie – Rosalba Carriera Portrety namalowane przez Rosalbę Carrier niosą wszystkie cechy malarstwa weneckiego subtelnym kolorem, światłem i powietrzem. Artysta jest jednym z przedstawicieli stylu rokoko, którego charakterystyczną cechą są jasne, półprzezroczyste odcienie i zabawne wątki. W rzeczywistości wszystkie weneckie malarstwo z XVIII wieku było w jego strukturze blisko rokoko. W tym, jak w tej sztuce światła, jest dużo......
19. Portret księżniczki Zinaidy Nikolaewny Jusupowej w rosyjskim kostiumie – Konstantin Makowski Portret był w książce księcia Sufarokova-Elstona w domu księcia F. F. Jusupowa w Bolshoy Kharitonievsky Pereulok w Moskwie, zrekonstruowany i wykończony pod koniec XIX wieku przez architekta N. V. Sułtanowa. Księżniczka, córka księcia Nikołaja Borisowicza Jusupowa i księżnej Tatiany Aleksandrownej, urodzona hrabina Ribopier, ostatnia z rodziny Jusupowów. Właściciel ogromnego kapitału, rozległych ziem, pałaców i kolekcji......
20. Portret połowy długości pani – Peter Rubens Portret w połowie długości tej kobiety był wcześniej portretem Suzanne Fourment lub portretem lady Boonen. Jednak model wciąż jest nieznany....
21. Zinaida i Charlotte Bonaparte – Jacques Louis David Obraz francuskiego artysty Jacquesa Louisa Davida „Zinaida i Charlotte Bonaparte”. Podwójny portret o wymiarach 130 x 100 cm, olej na płótnie. W tym portretie córek Napoleona i Josephine Beaugarne Charlotte Bonaparte przedstawiona jest w pół obrotu, a Zinaida jest frontalna. Podobny portret znajduje się w Muzeum Rzymskim Napoleona. Późne portrety malarza są dość charakterystyczne i......
22. Studium do triumfu Bachusa i Ariadny – Annibale Carracci Carracci był jednym z najwybitniejszych rysowników w historii malarstwa europejskiego. Stworzył różnorodne rysunki i używał różnych materiałów, a największe wrażenie zrobiły jego szkice nagich postaci, wykonane z natury i posłużyły jako materiał przygotowawczy do dużych wieloformatowych kompozycji. Uderzającym przykładem tego typu rysunku jest szkic „Nagi mężczyzna z tyłu”. Ten rysunek wykonany jest w kolorze czerwonym,......
23. Kobieta w fioletowym płaszczu – Henri Matisse Data powstania: 1937 Ta praca jest portretem Lydii Delektorskiej, która była muzą, a później – towarzyszką Matisse’a. Lydia jest przedstawiona w egzotycznym kostiumie marokańskim, otoczonym egzotycznym kolorem i abstrakcyjnym wnętrzem. Ten obrazek pokazuje deklaratywny styl autora....
24. Portret N. V. Kukolnika – Karl Bryullov Z poetą i dramaturgem Nestorem Kukolnikiem, Bryulłow przywiózł M. Glinkę, który połączył wiersze z muzyką. Wszyscy trzej utworzyli coś w rodzaju „bractwa”, o którym w Petersburgu było dużo żartów. „Bracia” często organizowali hałaśliwe spotkania z przyciąganiem do nich mniej lub bardziej bliskich, z zamętem, z rozmową o wysokim, z pomieszaniem dni i nocy. Cokolwiek to......
25. Zinaida Hippius – Leon Bakst Grafika portretowa, wykonana na papierze. Artysta użył ołówka, użył sangwinicy. Ponadto sklejono kawałek papieru. Początkowo był to szkic, który Bakst później ukończył. Zinaida Nikolaevna miał niesamowitą postać i cudowne nogi. Bakst mógł pokazać jej długie, niekończące się nogi tylko przez przyklejenie więcej papieru. Portret był początkowo postrzegany jako skandaliczny i nieprzyzwoity ze względu na strój,......
26. Gilles w kostiumie Pierrot – Jean Antoine Watteau Malarstwo francuskiego malarza Antoine Watteau „Kostium Gillesa w Pierrot”. Wielkość obrazu to 185 x 150 cm, olej na płótnie. Subtelne niuanse ludzkich doświadczeń – ironia, smutek, niepokój, melancholia – ujawniają się na jego małych zdjęciach jednej lub kilku postaci w krajobrazie. Postacie z tych scen są obrażone i nieśmiałe, niezręczne, szydercze, przebiegłe i zalotne, często......
27. Prankster Bacchus – Guido Reni Obraz mistrza bolońskiej akademii malarstwa Guido Reni „Prankster Bacchus”. Wielkość obrazu to 72 x 56 cm, olej na płótnie. W Rzymie kult Bachusa – lub, jak to wcześniej nazywano, Liber, utożsamiany ze starym włoskim Liber-Pater – został zapożyczony od południowowłoskich Greków, wraz z kultem Demeter i Persefony. W 496 rpne wybudowano wspólną świątynię dla wszystkich......
28. Japonka (Camilla Monet w japońskim kostiumie) – Claude Monet Obraz został namalowany przez malarza wyłącznie w celach komercyjnych i jest dekoracyjny. Wygląda bardziej jak rysunek samolotu. Fabuła działa bezpretensjonalnie. Obraz nie ma żadnego znaczenia. Jest to raczej ustępstwo wobec gustów publiczności, która w owym czasie interesowała się sztuką orientalną. Żona Claude’a Moneta, Camilla Donsier, zachowała się jak Japończyk. Ma lekką perukę na głowie, poza......
29. Bitwa pod sv. George ze smokiem. Ok – Vitale da Bologna To zdjęcie jest jednym z trzech podpisanych dzieł artysty, arcydziełem dojrzałego okresu jego twórczości. Został wykonany w tym samym czasie, co cykl fresków poświęconych życiu św. Magdaleny, dla Kościoła bolońskiego Santa Maria dei Servi, i pierwotnie należał do ołtarza w Bolonii Kościół św. George Obraz koncentruje się na dramatycznej kulminacji walki. Rycerz galopujący na białym......
30. Portret portret V. A. Kornilov – Karl Bryullov Latem 1835 r. K. Bryullov wyruszył z historyczną i artystyczną ekspedycją V. P. Orłow-Davydova do Grecji i Turcji na kolejną ilustrację „Podróży”, a następnie do Turcji, w Smyrnie, w Konstantynopolu. Los niespodziewanie sprowadził Briullova do późniejszego gloryfikowanego bohatera z Sewastopola, V. A. Korniłowa. Jego brygada „Themistoclus” była zakotwiczona w Atenach, czekając na odbiór depeszy, by......
31. Kapitan Lord George Graham w swojej kabinie – William Hogarth Hogarth był niesamowicie dobry w malowaniu zwierząt i jest obecny w większości swoich obrazów. Czasami zastępował dekoracyjne detale wizerunkami zwierząt, ale najczęściej obrazy zwierząt miały znaczenie, pozwalając artystce głębiej odkrywać istotę fabuły lub cech ludzkiego charakteru. Bardzo często zwierzęta w Hogarth „naśladują” ludzi, co podkreśla absurdalność ich zachowania. Na przykład na obrazie „Kapitan Lord George......
32. Trzy panny młode – Ian Torop Postaci z obrazka Torop Three narzeczonych z rękami podobnymi do łodyg roślin przypominają postacie tradycyjnego teatru lalek na wyspie Jawa. Tradycja pokazów kukiełkowych sięga co najmniej 2000 lat. Kiedy islam przybył na Jawę, zabraniając wizerunkom bogów w ludzkiej postaci, ludzie z Jawy zaczęli grać sceny, w których zamiast postaci działały cienie. Sam Torop powiedział o......
33. Autoportret z brodą – Jean-Etienne Liotard „Autoportret” – najlepszy z serii autoportretów w kostiumie „a la Turk”. Lyotard przedstawił się w momencie twórczej inspiracji. Jego oczy dokładnie badają niewidzialny model, a jego ręka za pomocą ołówka jest gotowa, by uchwycić jego cechy. Stres osoby zaabsorbowanej pracą był przekazywany z wielką przekonywalnością: półotwarte usta, płonące oczy. Jak zawsze niezwykłe jest umiejętność przenoszenia......
34. Paranoidalna twarz – Salvador Dali Podczas współpracy z surrealistami Dali miał wiele nowych pomysłów i technik, być może najważniejszą innowacją była jego „paranoidalna” metoda. Używając tej metody, Dali analizuje podwójne obrazy w „twarzy paranoidalnej” i „niewidzialnej afgańskiej”. Pod koniec lat trzydziestych został skrytykowany przez Andre Bretona, przywódcę ruchu surrealistycznego, za pisanie „puzzli-obrazów”, których jedynym celem było zmusić widza do rozszyfrowania......
35. Portret Katarzyny II w garniturze drogowym – Michaił Shibanov Obraz „Portret Katarzyny II w kostiumie podróżniczym” jest niezwykły, ponieważ przedstawia starzejącą się cesarzową podczas jej podróży do regionu Tauryd. Według legendy, rządząca osoba została napisana w Kijowie. Portret M. Shibanova stał się tak popularny, że jedna z jego wersji, napisana przez artystę, została wysłana do Londynu jako prezent dla angielskiej rodziny królewskiej....
36. Magdalena – Francis Bacon W latach 40.-50. i 20. XX wieku Francis Bacon pracuje w ciemnych, prawie czarnych barwach i zawiera motywy roślinne – kiście trawy, liście palmowe i gałęzie. W swoich obrazach wykorzystuje wszystkie dostępne środki, aby osiągnąć najwyższą intensywność psychologiczną. Wygląda na to, że jest to wiązka ostrej trawy, ale wiąże się z niepokojem i zepsutym losem......
37. Portret Thomasa Howarda, księcia Norfolk – Hansa Holbeina Thomas Howard, książę Norfolk, mąż stanu i przywódca wojskowy, wujek żony Henryka VIII, ojciec poety Henryka, hrabiego Surrey. Wszyscy ci krewni położyli głowy na rusztowaniu. Cavalier z Orderu Podwiązki. Otrzymałem tytuł Lorda Admirała. Uczestniczył w zwycięskiej bitwie pod Flodene przeciwko Szkocji, pod dowództwem swojego ojca walczył z rebeliantami w Irlandii. Howard odziedziczył po ojcu tytuł......
38. Portret Francesco Ascani – Karl Brullov Z niezwykłą prawdomównością i bezpośredniością, Bryullov odtwarza wizerunek adwokata F. Ascaniego, którego musiał użyć podczas swojej wędrówki po Włoszech. Bez upiększeń i idealizacji przekazuje postać starszego Ascani, znanego z przynależności do kultu Bachusa: opuchniętej, czerwonej twarzy z mglistym wyrazem spod ściskanych ciężkich powiek, mięsistego nosa, rozproszonego w rozproszeniu, cienkich siwych włosów. Artysta żywo i bezpośrednio......
39. Portret Isabel Lemonier – Edouard Manet Isabelle Lemonier jest jednym z ulubionych modeli Maneta: w liczbie portretów namalowanych od niej jest druga po Berthe Morisot. Jest sześć jej portretów w olejach, pastelach i kilku akwarelach. Niemal wszystkie te portrety różnią się pewną szybkością wykonania. Za każdym razem, gdy pozował w nowym stroju, Isabel ledwo pozowała przez bardzo długi czas. Być może......
40. Poeta, portret Eugene’a Boscha – Vincenta Van Gogha W sierpniu 1888 roku Van Gogh powiedział swojemu bratu o swoich planach namalowania obrazu z przyjacielem-artystą – nazwał go marzycielem – używając przesadnych kolorów. Zamiast prostego tła normalnego pokoju, stworzył efekt nocnego nieba, w którym głowa wyrósłaby „jak tajemniczy blask słabej gwiazdy w nieskończoności”. Ten list wskazał dokładnie, co Van Gogh chciał przekazać poprzez portret.......