W tym okresie Kandinsky pracował nad nową formułą graficzną składającą się z linii, punktów i połączonych figur geometrycznych reprezentujących jego wizualne i intelektualne badania. Liryczna abstrakcja przesunęła się w kierunku bardziej uporządkowanej, naukowej kompozycji.
Siódma kompozycja słusznie nazywana jest szczytem artystycznej twórczości Kandinsky’ego w okresie przed I wojną światową. Poprzedziła ją ponad trzydzieści szkiców, akwarel i olejarni, które „dokumentują” proces tworzenia pracy. Niespodziewanie, po ukończeniu przez artystkę długiego wstępnego dzieła, sama kompozycja została napisana w zaledwie cztery dni, o czym świadczą fotografie wykonane w dniach 25-28 listopada 1913 roku.
Główny motyw – owalny kształt, przecięty nieregularnym prostokątem, jest postrzegany jako środek, otoczony wirą kolorów i kształtów. Krytycy sztuki, poprzez nagrania i studiowanie niektórych utworów, ustalili, że Siódma Kompozycja jest połączeniem kilku tematów – Zmartwychwstania z Zmarłych, Dnia Sądu, Potopu i Ogrodu Edenu, wyrażonych jako symbioza czystego malarstwa.
Przejście do użycia podstawowych elementów malarskich oznaczało początek dramatycznego okresu w twórczości Kandinsky’ego i stało się prekursorem pojawienia się sztuki abstrakcyjnej. Kandinsky wymyślił nowy styl, obecnie znany jako liryczna abstrakcja.
Artysta, poprzez rysunek i rysunek, naśladował przepływ i głębię dzieła muzycznego, kolorystyka odzwierciedlała temat głębokiej kontemplacji. W 1912 r. Napisał i opublikował podstawowe opracowanie „O duchowości w sztuce”.
Podobne obrazy:
- Kompozycja VII – Wassily Kandinsky Napisany w najbardziej owocnym okresie twórczości, przesycony jest apokaliptycznym i eschatologicznym nastrojem. Zawirujący huragan kolorów i kształtów pozwala nam uznać kompozycję „siódmą” za jedno z najbardziej złożonych dzieł Kandinsky’ego....
- Kompozycja VIII – Wassily Kandinsky „Kompozycja VIII” została stworzona w tak zwanym „zimnym okresie”, którego płótna naznaczone były surową logiką naukową i zawierały racjonalny początek. Na tym zdjęciu artystka przeszła od koloru do formy, tworzy kompozycję i jest główną postacią. Kandinsky uznał ten obraz za jeden z najważniejszych w swojej pracy – dokładny wyraz jego teorii o emocjonalnych właściwościach koloru,......
- Kompozycja IV – Wassily Kandinsky Obraz „Kompozycja IV” został pomyślany jako bardzo lekki z wieloma delikatnymi tonami, które często przepływają jeden na drugi, żółty jest również zimny. Stosunek światła-zimnego do ostrego ruchu jest głównym kontrastem na zdjęciu. Tutaj wydaje mi się, że ten kontrast jest jeszcze silniejszy, ale z drugiej strony, wewnętrzna jest bardziej szczera. Rezultatem jest bardziej dokładne wrażenie.......
- Kompozycja IX – Wassily Kandinsky „Kompozycja IX” wyróżnia się spośród pozostałych abstrakcyjnych kompozycji artysty, a niektórzy krytycy sklasyfikowali ją jako obrazy surrealistyczne. Jednak Kandinsky zaprzeczał jakiemukolwiek wpływowi surrealizmu na jego dzieło. Szerokie ukośne kolorowe paski w tle są podstawą biomorfii i geometrycznych kształtów, które wydają się na nich kręcić. „Kompozycja IX” wyróżnia się dekoracyjnym efektem w porównaniu do emocjonalnej głębi......
- Kompozycja X – Wassily Kandinsky Kluczową cechą tej kompozycji jest oczywiście nieruchomy czarny ocean, na którego tle oddzielnie pojawiają się kolory i kształty. Kandinsky zawsze wyrażał odrazę do czarnego koloru i jest bardzo symboliczne, że wybrał ten kolor jako dominujący dla tej kompozycji. Wspaniałość tych kolorowych form prowadzi do refleksji nad formami stworzonymi przez Matisse dziesięć lat później. Ruch form......
- Kompozycja VI – Wassily Kandinsky Kompozycja VI wyraża możliwość spowodowania poważną klęską. W tej pracy zniszczenie materialnego świata jest zdeterminowane przez formy i zjawiska rozpadające się przed naszymi oczami, jako rozpuszczoną sylwetkę we mgle. Wassily Kandinsky napisał o obrazie: Na zdjęciu widać dwa centra: 1. Po lewej stronie znajduje się delikatne, różowe, lekko rozmyte centrum ze słabymi, niezdefiniowanymi liniami. 2.......
- Improwizacja – Wassily Kandinsky „Improwizacja 28”. Głównym tematem pracy jest krucjata przeciw tradycyjnym wartościom estetycznym i marzenie artysty o lepszej, bardziej duchowej przyszłości poprzez transformacyjną moc sztuki. Kandinsky, poprzez schematyczne narzędzia, przedstawia katastroficzne wydarzenia po jednej stronie płótna i raj duchowego zbawienia z drugiej. Na przykład obrazy łodzi i fal są globalną powodzią, węże i armaty pojawiają się po......
- Improwizacja 7 – Wassily Kandinsky Odrzucając figuratywne, przedmiotowe malarstwo, Wassily Kandinsky szukał nowych form dla swojej nowej sztuki. Te innowacyjne formy to kompozycja i improwizacja, które nie mając jasno wyrażonego programu fabularnego, niosły tę ideę w kolorze i formie, to znaczy same w sobie były narracją. Improwizacja nr 7, która ukazała się w 1910 roku, została napisana wielowątkową złożoną techniką......
- Noc – Wassily Kandinsky Większość zachowanych dzieł okresu Kandinsky’ego z lat 1900-1908 zaprojektowano w stylu impresjonistycznym. Są w dużej mierze drugorzędne i nieszczególnie interesujące. Odnosi się to do jego obrazów olejnych. Ale oprócz tego Kandinsky stworzył w tym okresie kilka prac, w których nakreślono kierunek jego przyszłych rewolucyjnych poszukiwań. Prace te obejmują wiele obrazów na temat folkloru. Są napisane......
- Biały Owal – Wassily Kandinsky Obraz przedstawia biały owal o niewłaściwej konfiguracji na czarnym marmurowym tle. Tło odgrywa równie ważną aktywną rolę, co w realistycznych portretach. Rozjaśnia się i jednocześnie podkreśla fabułę. Wewnątrz owalne różne kształty są umieszczone. Podstawą kompozycji jest czarna oś, pozostałe elementy są wokół niej zgrupowane. Oś ma ogromne znaczenie, pokrywając się z pozostałymi danymi liczbowymi. Jeśli......
- Głęboki impuls – Wassily Kandinsky Tak często spotykane w kręgach Kandinsky’ego, wypełniają całą przestrzeń płótna jak ciała niebieskie. Rzeczywiście, zgodnie z zeznaniami Jeleny Hahl Koch, znanej badaczki artysty, Kandinsky’ego i Muntera, w pogodne noce, często zapraszano do odwiedzenia znanego astronoma, który używał teleskopu, aby poświęcić je tajemnicom rozgwieżdżonego świata....
- Kilka okrążeń – Wassily Kandinsky Na początku lat 20., po powrocie z Rosji do Niemiec, prace Kandinskiego nabierają charakterystycznej geometryczności, na płótnie jest więcej miejsca, element ustępuje miejsca porządkowi. Zafascynowany procesem edukacyjnym i pracą teoretyczną w Bauhaus, artysta kontynuuje badania nad interakcją i wpływem głównych bohaterów płótna – kolorów i kształtów. Na obrazie „Kilka kręgów” artysta uosabia własne badania teoretyczne.......
- Ciężko-elastyczny – Wassily Kandinsky Jest to dzieło zmarłego Kandinsky’ego, odnoszące się do okresu „abstrakcji biomorficznej”, która jest również nazywana „paryską”. Słynny kolekcjoner Salomon Guggenheim kupił go bezpośrednio artyście w 1936 roku. Po dołączeniu do ogromnej kolekcji obraz był wystawiany bardzo dużo, głównie w USA. Ale w 1964 roku Muzeum Guggenheima postanowiło od razu sprzedać 50 obrazów Kandinsky’ego, co wywołało......
- W kolorze szarym – Wassily Kandinsky Obraz „In Grey” jest jednym z nielicznych dzieł artysty. Został pomyślany jako kompozycja z górami, łodziami i postaciami ludzkimi. Ale w ostatecznej wersji te obiekty i figury są prawie nie do odróżnienia. Wszystko sprowadza się do abstrakcyjnych form. Obraz odzwierciedla dążenie artysty do przemyślanej kompozycji obrazu. Paleta mistrza staje się bardziej miękka. Stonowane szare, brązowe,......
- Untitled – Wassily Kandinsky Ta dynamiczna akwarela została napisana przez Kandinsky’ego w połowie lat dwudziestych, kiedy jego sztuka, zarówno teoretycznie, jak i praktycznie, przechodziła potężny wzrost. Po powrocie do Niemiec z Moskwy w czerwcu 1922 r. Artysta szybko dołączył do niemieckiego świata sztuki. Zaczął nauczać w szkole Bauhausu w Weimarze, brał udział w wielu wystawach i mocno podjął teorię,......
- Niebieski jeździec – Wassily Kandinsky Wizytówka „Błękitny Jeździec”, marka artysty. Napisany w 1903 roku. W tym czasie grupa młodych artystów wydała słynny almanach „Blue Rider”. To nieco dziwne imię pojawiło się przy filiżance kawy w rozmowach ojców założycieli Kandinsky’ego i Marka Franza. Obaj uwielbiali niebieski kolor, Marek kochał także konie, a Kandinsky lubił jazdę konną. W pracach almanacha brali udział......
- Kozacy – Wassily Kandinsky Wielu koneserów malarstwa zgadza się, że obrazy Wassily’ego Kandinsky’ego są wypełnione życiem. Jasne plamy, zakrzywione linie, przypominające hieroglify – wszystkie te tajemnicze postacie czołgają się, przenikają do siebie, tworząc nowe formy i obrazy, zaskakująco odciśnięte w pamięci widza. Obraz „Kozacy” Wassily’ego Kandinsky’ego uważany jest za jedno z najlepszych dzieł artysty w abstrakcyjnym stylu. Kontury wzgórz,......
- Moskwa II – Wassily Kandinsky „Moskwa II”, napisana przez Kandinsky’ego w 1916 roku, jest jednym z najpiękniejszych płócien okresu rosyjskiego w kolekcjach prywatnych. Burzliwe wydarzenia, które sprowadziły artystę z powrotem do ojczyzny, obudziły miłość do jego rodzinnego miasta, które było przechowywane w jego sercu przez te wszystkie lata. W latach 1916-1917, zainspirowany powrotem, Kandinsky napisał kilka „moskiewskich” obrazów. Ta kompozycja......
- Plac Czerwony – Wassily Kandinsky Obraz „Plac Czerwony” to pejzaż, w którym Kandinsky tworzy obraz centrum Moskwy, jednego z jego ulubionych miast. Artysta stosuje futurystyczną metodę przekazywania ruchu postaci, kładąc główny nacisk na środek kwadratu, pokazując jej główne zabytki. „Moskwa to dwoistość, złożoność i wysoki poziom mobilności, kolizji i mieszania poszczególnych elementów wyglądu… Myślę, że to jest wewnętrzna i zewnętrzna,......
- Na białym II – Wassily Kandinsky Punkt orientacyjny dla sztuki współczesnej XX wieku, obraz przedstawia geometryczne kształty w przepięknych kolorach. Istnieje wiele interpretacji tego dzieła, ale najbardziej popularna jest wersja, która interpretuje białe tło jako odbicie świata i życia, a czarna to nieistnienie....
- Pojedyncze obiekty – Wassily Kandinsky W kwietniu 1933 r., Po dojściu partii nazistowskiej do władzy, szkoła Bauhausu została zamknięta. Nacisk na artystów awangardowych w Niemczech wzrasta, aw 1934 r. Wasilij i Nina przeprowadzili się do Paryża. Ten obraz, jeden z pierwszych po ruchu, należy do tak zwanej „abstrakcji biomorficznej”, która zastąpiła ścisłą geometryczność niemieckiego okresu twórczego. Istotną rolę odegrały tu......
- Punkt i linia w samolocie – Wassily Kandinsky Zewnętrzny – wewnętrzny. Każde zjawisko można doświadczyć na dwa sposoby. Te dwie metody nie są arbitralne, ale są związane z samymi zjawiskami – wynikają z natury zjawiska, z dwóch właściwości tego samego: Zewnętrznego – Wewnętrznego. Ulicę widać przez szybę, a jej dźwięki są osłabione, jej ruchy zamieniają się w fantomy, a samo przez przezroczyste, ale......
- Kwadraty z koncentrycznymi okręgami – Wassily Kandinsky Podstawą wielu prac artysty były badania emocjonalnych i ekspresjonistycznych właściwości koloru. Ten artykuł przedstawia jedno z tych eksperymentów. Szkic kolorów można postrzegać jako analizę efektów percepcji przez widzów o różnych kontrastujących kolorach i kształtach....
- Mały obrazek z żółtym – Wasilij Kandinski Ten obraz odnosi się do późnych improwizacji, w których obiektywizm jest praktycznie nieobecny. To czysta abstrakcja. Został napisany w Monachium na krótko przed wybuchem I wojny światowej, co zmusiło artystę do powrotu do Rosji. Krytycy sztuki uwielbiają twierdzić, że rosnąca niestabilność polityczna okresu przedwojennego i przeczucie katastrofy miały wpływ na twórczość artysty. Rzeczywiście, tematyka Sądu......
- Czarne linie – Wassily Kandinsky Obraz „Czarne linie” jest dziełem lirycznym. Delikatne pastelowe kolory tworzą tło, w którym migoczą kolory, jasne kolorowe plamki nie wyglądają jak zamarznięte i bezpostaciowe, zatrzymały się na chwilę, by znów zacząć się ruszać. Takie obrazowe urządzenie daje poczucie życia, zmienne nastroje. Czarne światło dotyka delikatnej rzeczywistości, która również się zmienia. Linie te są również w......
- Błękitne niebo – Wassily Kandinsky Praca „Błękitne niebo” jest interesująca pod każdym względem. Przede wszystkim jest to ascetyczne rozwiązanie skali kolorów. Nie ma jasnych i rozmytych form, jest ogromne błękitne niebo. Na płótnie pojawiły się dziwne postacie, które można nazwać stworami. Poruszają się, radują się i uśmiechają. Oto figura przypominająca latawiec, kręci się z wdziękiem i patrzy na nas zaskoczona.......
- Zdjęcie z białą obwódką – Wassily Kandinsky „Zdjęcie z białą obwódką” Historia jego powstania jest interesująca. To właśnie ten autor pisze obrazy: „Do tego zrobiłem wiele szkiców, szkice i rysunki pierwszy szkic zrobiłem zaraz po powrocie z Moskwy w grudniu 1912 :. To był wynik tych świeżych, jak zawsze, bardzo mocnych wrażeń, że mam Moskwa – .. lub, bardziej precyzyjnie, na własny......
- Kompozycja sferyczna koloru czerwonego – Ivan Klunkov Uznane arcydzieło nierozpoznanego awangardowego artysty, ten obraz wyraźnie przedstawia podstawową zasadę sztuki nieobiektywnej – zniszczenie dylematu „tła-figury” i rozpuszczenie liniowego konturu. Obraz jest wypełniony po brzegi sylwetką czerwonej kuli, której blask rozciąga się na całą płaszczyznę i dociera do czarnych granic rozdziawionej czerni. Geometria rozpuszcza się w mistycznym świetle, które tryumfuje nad formą. W ciągu......
- Koła w kole – Wasilij Kandinski Obraz „Kręgi w okręgu” ukazuje szczególny styl Kandinsky’ego na początku lat dwudziestych, kiedy to rozpoczął naukę w Bauhausie w Weimarze. Odszedł od spontanicznego stylu malowania w geometryczną kompozycję. W tej pracy wokół czarnego kółka krąży dwadzieścia sześć przecinających się okręgów o różnych rozmiarach i kolorach, wiele z nich przecinają proste czarne linie. Dwie jasne wiązki......
- Ołtarz św. Augustyn – Luca Signorelli Luca Signorelli żył w tamtej epoce, kiedy rozpoczął się rozwój sztuki wczesnego renesansu włoskiego i rozpoczęła się formacja renesansu. Signorelli studiował u Piero della Francesca, rzekomo współpracował z Perugino, wielki wpływ na kształtowanie artysty miał dzieło Verrocchio i Pollayolo. Mimo że Signorelli był ściśle związany z tradycjami wczesnego renesansu, w jego twórczości z lat 80.......
- Żółto-czerwono-niebieski – Wasilij Kandinski Obraz „żółto-czerwono-niebieski” można postrzegać jako symfonię idei suprematyzmu i Bauhausu. Konwencjonalnie kompozycja jest podzielona na dwie części. Pierwszy jest wypełniony geometrycznymi kształtami i jasnymi kolorami, a drugi abstrakcyjnymi kształtami i ciemnymi odcieniami. Te dwie strony mają różne wpływy i mają na celu zwiększenie emocjonalnego oddziaływania na widza. W tym okresie twórczość Kandinsky’ego charakteryzuje się swobodą......
- Kompozycja z czerwonym, żółtym i niebieskim – Peter Cornelis Mondrian Kolorowe wielokąty, skoordynowane zgodnie z postrzeganym wzorcem mistrza, składają się na jego „kompozycję czerwoną, żółtą i niebieską”. Wielokąty są oddzielone od siebie prostymi czarnymi liniami, a „kolorowanie” samo w sobie ma charakter wypełnienia rysunku, tym samym odrzucając dowolną osobowość artysty na zdjęciu. Podkreśla to brak nazwy płótna jako takiego. Warto zauważyć, że jego prace różniły......
- Dominująca krzywa – Wasilij Kandinski Wassily Kandinsky opuścił Niemcy w 1933 roku, kiedy do władzy doszli Niemcy. Ideologowie faszyzmu ostro potępili nowe trendy w malarstwie, „sztukę degeneracyjną” poddano prześladowaniom, obrazy zostały zniszczone i zabronione do wystawiania. Kandinsky wyemigrował do Francji, gdzie mieszkał do końca swoich dni. W Paryżu pracował bardzo owocnie, tworząc niezwykle harmonijne płótna. Prace tego okresu są oznaczone......
- Kompozycja z postaciami – Ljubow Popowa Obraz jest napisany w duchu syntetycznego i analitycznego kubizmu. Dwie postacie ludzkie składają się z detali geometrycznych i prawie rozpuszczają się na podobnym tle. Dzięki wizualnej percepcji obrazu, ich obrazy muszą być wywierane przez wysiłek woli ze wspólnej przestrzeni. Charakter „postaci w kostce” przypomina kompozycję „Country Love” autorstwa J. Bastien-Lepage, utworzoną w 1882 roku. Była......
- Conan and the Demons – Forest Edwards Praca Les Edwards w ilustrowaniu książek obejmuje długi okres twórczości artysty. Zasadniczo były to obrazy przedstawiające przeróżne okropności – bitwy, rozlew krwi, powstałe z grobów zmarłych itd. Historycy sztuki nazywają ten okres twórczości Les Edwards, odnosząc się do obfitości gore w obrazach i nazywając je bardziej świeża praca jako „Niebieski okres”. Z biegiem lat artysta......
- Pierwsza abstrakcyjna akwarela – Wasilij Kandinski Ta praca jest interesująca, ponieważ jest pierwszą niecelową pracą artysty i nie ma oficjalnej nazwy. Kandinsky po raz pierwszy zdołał stworzyć dzieło sztuki poza tradycjami zachodniej Europy....
- Madonna w różowej altanie – Stefan Lochner Stefan Lochner jest nazywany jednym z najbardziej uroczych i wyrafinowanych mistrzów późnogotyckich Niemiec. Należał do szkoły w Kolonii. Od wczesnych lat czterdziestych do końca swoich dni Lochner mieszkał i pracował w Kolonii. W okresie jego powstawania artysta doświadczył wielkiego wpływu twórczości R. Kampena. Dzieła mistrza wyróżniają się zrównoważoną kompozycją, miękkością konturów postaci i przedmiotów, spokojną......
- Binz na Rugii – Wasilij Kandinski „Binz on Rügen” to rzadkie wczesne dzieło studenta Kandinsky’ego, ucieleśniające jego eksperymenty z techniką i przemyślanymi badaniami nad barwami, które przejdą w pełni w ciągu kilku lat. Na malowniczych bałtyckich plażach wyspy Rugia artysta namalował kilka obrazów. Ten okres można nazwać wczesną dojrzałością artysty, kiedy nadal jest pod silnym wpływem technik neoimpresjonistycznych, ale już teraz......
- Lot i jego córki – Albrecht Altdorfer Obraz „Lot i jego córki” został namalowany przez niemieckiego artystę szkoły Dunaju Albrechta Altdorfera w dość dojrzałym wieku. Rozmiar zdjęcia wynosi 107,5 x 189 cm, drewna, oleju. W kilku obrazach z późnego okresu twórczości artysty wpływ sztuki gotyckiej pojawia się ze szczególną siłą. Gotowe tendencje przejawiają się w takich obrazach jak „Adam i Ewa”, „Królestwo......
- Radonitsa (przed kolacją) – Abram Arkhipov Radonica jest pogańskim wiosennym świętem dla zmarłych; został popełniony, zgodnie z zeznaniami Jana Chryzostoma, na chrześcijańskich cmentarzach już w starożytności, zwykle we wtorek w St. Thomas. Początkowo pojęcie „Radonicy” miało znaczenie w liczbie mnogiej i oznaczało imiona pogańskich bóstw plemiennych, stróżów dusz zmarłych, uosobienie czci zmarłych; Radunitsam i zmarli byli składani w ofierze na kopcach......