Celebus – Max Ernst ❤️

Celebus Max Ernst

Krytycy sztuki uważają to zdjęcie za pierwsze duże surrealistyczne płótno Ernsta. Pomysł jej zrodził się u artystki, gdy zobaczył wielki afrykański koszyk zbożowy na fotografii w antropologicznym dzienniku. Zainspirowany przykładem de Chirico, który łączył pozornie niekompatybilne obiekty na swoich płótnach i zaczynając od koncepcji Freuda o stowarzyszeniu i podświadomości, Ernst stworzył niezwykłą, uderzającą nerwowość widza.

Ten napięty obraz jednocześnie przyciąga i przyciąga wzrok. Na płótnie widzimy ogromne przerażające stworzenie, podobne do słonia i czołgu w tym samym czasie. Porusza się, groźnie lśniący metalowymi kłami i rogami, niczym manekin bez głowy. Celebes to wyspa w Indonezji, przypominająca kształt słonia z jego konturami, a nazwa obrazu, według samego Ernsta, pochodzi z liceum szkolnego, gdzie są takie słowa: „Słoń z Celebes, wyglądający jak demon”. „Celebes” napisał Ernst, nie będąc jeszcze „formalnym” surrealistą.

W 1921 r. Mieszkał w Niemczech, ale jego dusza przebywała już w Paryżu, gdzie właśnie rozpoczęła się surrealistyczna fermentacja, w której prawie nikt, a potem nieznany, Andre Breton, zorganizował swoją wystawę Ernsta. Sam Ernst będzie w mieście swoich marzeń dopiero za rok. W międzyczasie wyniszcza ludzi o podobnych poglądach i tworzy. Dziwne, zmęczone obrazy roją się w jego głowie. Pierwsza wojna światowa, która zakończyła się dopiero niedawno, nieustannie przypomina o sobie – z metalową krawędzią, rykiem w uszach. A „Celebes”, stworzony w tym okresie, ma wyraźne militarystyczne brzmienie. Ostre detale, wystające w różnych kierunkach, wydają się gotowe, by rozerwać płótno.

Ręka manekina, uniesiona imperatywnym gestem, pokryta jest szkarłatną rękawiczką. W oddali unosi się złowrogi czarny dym – znak, że pociski gromią się gdzieś na polu bitwy. Jak wygląda słoń? Na masce gazowej, której zapotrzebowanie pojawiło się dokładnie w czasie pierwszej wojny światowej, kiedy to tysiące ludzi dotknęło się najnowszą bronią – gazem. Na hełmie żołnierskiego, pomalowanego na kolor ochronny. Na potworze, który sam w sobie jest nieporęczną maszyną militarną.

Potwór idzie tam, gdzie zakrwawiona ręka bezgłowego, białego człowieka pochyla się, niczym tani pomnik gipsowy na grobie, manekin. Czarne oczy opancerzonego potwora nic nie wyrażają. Pojedzie tam, gdzie zamawia manekin. Ale kiedy przyspieszy, będzie prawie niemożliwe, aby go powstrzymać. Jest zbyt ciężki, aby obrócić go w drugą stronę lub z powrotem. Być może w swoim niestrudzonym ruchu nie zauważyłby nawet swojego obecnego władcy – i zmiażdżyłby go, nie oglądając się za siebie.

I wojna światowa się skończyła. Przed początkiem Drugiej pozostały prawie dwie dekady. Pomiędzy nimi – wytchnienie, stosunkowo spokojne czasy w życiu Europy. Ale czy naprawdę są tak spokojni, jeśli wszystko, co wydawało się nowe w sztuce, krzyczało o niekorzystnym porządku światowym, społeczeństwie, osobie? Ten nowy zakłócony spokój, jak spokojna woda, umysły mieszkańców. Sprawiło, że patrzyli na to, na co nie chcieli patrzeć. I kategorycznie odmówili zrozumienia „tego nonsensu”. To byli ci sami ludzie na ulicy, którzy w niedalekiej przyszłości zaczęli witać się nawzajem słowami „Heil Hitler”. Ci, których słaba wola Europa jest zobowiązana do „polityki uspokojenia agresora” i porozumienia monachijskiego. Dwadzieścia lat później, w rzeczywistości, doświadczyli wszystkich okropności, na które nie chcieli patrzeć, gdy byli tylko halucynacją,

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Podobne obrazy:

Ludzie tego nie wiedzą – Max Ernst Ernst stworzył ten obraz, który może służyć za ilustrację dzieł Freuda, na początku swojej surrealistycznej ścieżki. Jest przesycona seksualnymi obrazami i zanurza widza w atmosferze erotycznego snu – niejasnego i nieco niesamowitego. Marzenia w rzeczywistości Prace Ernsta można nazwać „najbardziej surrealistycznymi” wśród prac innych przedstawicieli tego nurtu. Ernst najpierw próbował dać obrazy zrodzone z ciemnej......

Kuszenie św. Antoniego – Max Ernst W 1929 r. Andre Breton nazwał Ernsta artystą, który „posiada najbardziej iluzoryczną wyobraźnię na świecie”. Te słowa zostały wypowiedziane podczas wykładu poświęconego powieści Ernsta o kobiecie z Kaprołów, ale można je w pełni przypisać filmowi „Kuszenie świętego Antoniego”, który wygrał konkurs na prawo do pokazania w filmie na podstawie powieści Guy de Maupassanta „Drogi przyjacielu”.......

Baby Beating – Max Ernst Kolaż był najważniejszym wkładem Ernsta w kształtowanie estetyki Dady. W swoich kolażach Ernst manipulował rozpoznawalnymi obrazami, przekształcając je w dziwne, czasem pozornie widziane, bezsensowne kompozycje. Następnie artysta pisał, że bodziec do tworzenia kolaży służył mu katalogiem podręczników, ilustrowanych różnymi modelami. Zmieniły się w „elementy świata realnego, połączone w przedziwną, absurdalną sekwencję, zawstydzające oczy i umysł,......

Rzeka Kolorado – Max Ernst Druga wojna światowa dostosowała się do stylu twórczego Ernsta, ale tym razem wpływ okazał się zupełnie inny od tego, co działo się z artystami z pierwszej wojny światowej. Zdjęcia Ernsta z drugiego okresu powojennego są jaśniejsze, szczęśliwsze i bardziej harmonijne. Obrazy tworzone przez artystę stają się coraz bardziej abstrakcyjne. Ponadto w dziełach tego okresu wyraźnie......

Europa po deszczu II – Max Ernst Jest to obraz Ernsta, napisany techniką decalcomania, poświęcony II wojnie światowej, grożąc zniszczeniem całej ludzkości. Praca na płótnie „Europa po deszczu II” rozpoczął krótko po swojej drugiej ucieczce z obozu internowania w Saint-Nicolas niedaleko Nimes. 1939 i 1940 były alarmujące dla Ernsta. Leonora Carrington wyjechała już do Hiszpanii, władze francuskie polowały na samego artystę, a......

Madonna Rozpryskiwania niemowląt przed trzema świadkami – Max Ernst To jedno z najbardziej szokujących zdjęć Ernsta. Po raz pierwszy pokazany w 1926 roku na Wystawie Niezależnych Artystów w Kolonii, natychmiast uznano ją za bluźnierczą. Autor został ekskomunikowany. Tutaj artysta przeciwstawia wartości religijne i kanony z taką samą śmiałością, z jaką kwestionował opinię publiczną w swoich dadaistycznych pracach. Ernst pokazuje Madonnę z Dzieciątkiem w zupełnie......

Capricorn – Max Ernst Odwiedzający wystawę dadaistów w Kolonii byli oburzeni, gdy zobaczyli rzeźbiarskie kompozycje Ernsta. Naprawdę były niezwykłe dla przeciętnego człowieka na ulicy. Ernst zbierał swoje rzeźby z różnych przedmiotów, zamiast wycinać je z kamienia lub drewna, jak to było w zwyczaju przez wieki przed nim. Jego słynny „Koziorożec” z 1948 roku jest najlepszym dowodem twórczej metody artysty.......

Stary Tata Raine – Max Ernst W 1953 roku Ernst podróżował przez dolinę Renu, w wyniku czego powstał ten obraz. Na jej przykładzie widać wyraźnie, jakie zmiany zaszły w sposobie i światopoglądzie artysty po II wojnie światowej. W tym okresie pejzaże i kosmogoniczne abstrakcje stały się głównymi motywami twórczości Ernsta. Paleta artysty staje się znacznie jaśniejsza w latach 50. XX w.,......

Balsamiczny las – Max Ernst Pracując w awangardowej technice „spontanicznego” pisania, opartej na odruchowej pracy pędzlem, Ernst wynalazł własną metodę pracy z farbami olejnymi – „grattage”. Artysta rozłożył płótno na różnych przedmiotach, a następnie nałożył farbę za pomocą noża do palet. Rezultatem było duże płótno abstrakcyjne. Dramatyczne obrazy, którymi wypełnione były szmaty Ernsta, zrobiły na widzu niepokojące wrażenie. Ponury kolor......

Całe miasto – Max Ernst W latach 1933-1936 Ernst namalował kilka obrazów przedstawiających zniszczone miasta otoczone bujną roślinnością. Na tych płótnach artysta próbował stworzyć atmosferę opuszczonej cywilizacji, która zaginęła w czasie. Zmysł martwoty tego świata jest wzmocniony przez zielonkawy zmierzch, w którym miasto jest zanurzone. Nad wierzchołkiem wzgórza wisi wielki księżyc. „Całe miasto” Ernst stworzył w tych latach, kiedy ponury......

Świetna pora roku – Max Ernst W poszukiwaniu środków artystycznych, pozwalających wyrazić podświadomość jako antytezę rzeczywistości, Ernst odkrył dla siebie technikę wolnego handlu. Iluminacja odbyła się w małym hotelu na francuskim wybrzeżu Atlantyku, gdzie artysta został w sierpniu 1925 roku. Podłogi w hotelu były drewniane i bardzo stare, skorodowane przez drewniane chrząszcze. Patrząc na te dziwaczne ruchy, Ernst poczuł przypływ inspiracji.......

Ulubiony harem – Rudolf Ernst Peierls Ulubiony harem Austriacki artysta-orientalista Ernst Rudolph wolał pisać wątki o orientalnym smaku. Pomimo pragnienia wrażeń i zainteresowania Wschodem, jego pragnienie marokańskich i perskich fabuł objawiło się dopiero w wieku trzydziestu lat. Do tego czasu Rudolf Ernst mieszkał w Rzymie, a następnie w Paryżu, gdzie spokojnie pisał zwykłe płótna dla Europejczyków. Około roku 1885 Ernst poświęcił......

Dwoje dzieci i słowik – Max Ernst Tutaj Ernst stosuje różnorodne techniki – od tradycyjnego malarstwa olejnego po plamy całkowicie „nieartystycznych” elementów, takich jak elektryczny przycisk dzwonka, na który narysowany jest ktoś antropomorficzny, trzymający małą dziewczynkę w ramionach. Drobny, ledwo zauważalny słowik na niebie nie przynosi spokoju tej pracy – wręcz przeciwnie, jeszcze bardziej niepokoi....

Dzień i noc (Noc i dzień) – Max Ernst Technika ta polega na tym, że artysta rozlewa tusz na kartce papieru, pokrywa ją od góry drugim arkuszem, a następnie ponownie je oddziela. W wyniku tych manipulacji na górnym arkuszu wydrukowany jest abstrakcyjny wzór. W drugiej połowie lat trzydziestych wielu surrealistów stosowało technikę decalcomania, ale Ernst zaczął ją stosować w malarstwie olejnym. Używał „spontanicznych” powierzchni,......

Mojżesz i płonący krzak – Ernst Fuchs Austriacki malarz i grafik Ernst Fuchs – jeden z największych przedstawicieli „fantastycznego realizmu”. Studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu, na początku lat pięćdziesiątych, wraz z innymi wiedeńskimi realistami, dołączył do Art Clubu i surrealistycznej grupy The Dog. W swojej pracy Fuchs skupił się głównie na tematyce biblijnej i mitologicznej. Jego prace łączą elementy, „cytaty”......

Polowanie na lwy – Rudolf Ernst Głównymi zajęciami naszych odległych przodków były oczywiście łowienie ryb, polowanie i zbieranie. Przez stulecia namiętność do polowań nigdzie nie zniknęła. W niektórych epokach okupacja ta była uważana za czysto arystokratyczną, w innych – wręcz przeciwnie, za grupę zwykłych ludzi. Przypomnij sobie, że wśród zastępów olimpijskich bogów i bogiń był Artemis, patronka myśliwych i sama wspaniała......

Antipapa – Max Ernst Powstałe w czasie II wojny światowej płótno szokuje widza ciemnym, ciężkim kolorem. W postaciach zoomorficznych i antropomorficznych należy prawdopodobnie widzieć monstrualne stworzenia chorej wyobraźni człowieka XX wieku. Rola gleby pod stopami tych strasznych stworzeń wykonuje szczątki niektórych żywych stworzeń. Niebo, oświetlone rozległymi błyskami, dopełnia uczucie mroźnego zimna, które przenika cały obraz....

Kąpiel w haremie – Rudolf Ernst Peierls Irlandzki lekarz Richard Barter zawdzięczamy nazwę „łaźnia turecka”. Jest znany jako jeden z aktywnych promotorów hydroterapii. To Barter przyczynił się do rozpowszechnienia hamama w wielu krajach europejskich. Mimo tak jednoznacznej nazwy, z samego pochodzenia tzw. Łaźnie tureckie są znacznie bardziej skomplikowane. Ściśle mówiąc, urodziła się w epoce starożytności greckiej, mniej więcej w trzecim tysiącleciu pne.......

Portret arcyksięcia Alberta – Petera Rubensa Albrecht VII – zwany także Albertem, arcyksiążę Austrii; rodzaj 13 listopada 1559 roku, szósty syn cesarza Maksymiliana II, został wychowany na dworze Filipa II Hiszpanii. Jako młodszy syn został przydzielony do duchowieństwa, aw 1577 był już kardynałem, a następnie arcybiskupem Toledo, a od 1584-96. wicekrólu portugalskiego. W 1596 roku został mianowany gubernatorem Filipa II w......

Ogród miłości – Karel van Mander „Ogród miłości” jest najbardziej wytwornym z malowideł, które spłynęły na nas. Ponad dwadzieścia nagich postaci przeplatało się w skomplikowanej, eleganckiej arabesce. Ich celowo gładkie ruchy łączą się w jedną falistą linię, która również oddaje krajobraz. Spektrum kolorów jest równie sztuczne, w czym różowe ciała i czerwone włosy kontrastują z niebieskawą zielenią. Trudno wyobrazić sobie dalszą......

Młody malarz – Iwan Firsov Zawsze ciekawe było przedstawianie dzieci. Oni, jako otwarta książka, jeszcze nie nauczyli się ukrywać swoich emocji i uczuć przed wzrokiem ciekawskich. To i cieszy I. I. Firsov. Na swoim płótnie „Młody malarz” tylko dwoje dzieci. Jedna z nich pozuje, a druga pisze portret. Co jest dla mnie interesujące i ważne na tym zdjęciu? Na pierwszy......

Śmiertelnie ranny – Vasily Vereshchagin Ta praca Vereshchagin została napisana w 1873 roku. Przedstawia rannego żołnierza, który próbuje uciec przed kulami i przed wojną. Wydaje mi się, że dym z proszku stara się zamknąć światło słoneczne, które samo daje nadzieję, że wojna się kiedyś skończy. Moim zdaniem artysta zdołał dokładnie przekazać wszystkie żądło związane z wojną, w której każdy jest......

Drwal – Edvard Munch Prawie nie zainteresowany polityką, Munch czuł wielką sympatię dla tych, którzy zarabiają na życie dzięki ciężkiej pracy. Prawdopodobnie było w tym coś z żywej pamięci dzieciństwa – podobnie ojciec i jego ojciec gromadzili fundusze dla rodziny. W młodości Munch często malował robotników; mieszkał w Niemczech, od czasu do czasu pisał do rolników, rybaków, a nawet......

Święty Jerome – Leonardo Da Vinci Na prośbę władz kościelnych Florencji Leonardo da Vinci rozpoczął malowanie „Świętego Hieronima”, obecnie przechowywane w Watykanie Pinakothek. Obraz „Święty Hieronim” został namalowany przez artystę na przełomie lat 80. i 15 wieku. Rozmiar obrazu to 103 x 75 cm, drewno, olej. Ten obraz artysty, przedstawiający świętego, który w skrusze, uderza się kamieniem, pozostaje nieukończony. Artysta Leonardo......

Portret cesarzowej Katarzyny II – Peter Drozhdin Tradycyjny w swoim składzie i atrybutach uroczysty portret cesarski w rozwoju. Ale jego przypisanie jest bardzo interesujące. Płótno zostało zakupione w 1882 roku przez P. M. Tretyakowa jako dzieło T. V. Borovikovsky – na poduszce jest fałszywy podpis: „napisał Borovikowski”. Przez długi czas portret został przypisany F. S. Rokotovowi, a nawet wystawiony na jego osobistej......

Zdobyte Serwis pamiątkowy – Wasilij Werechagin 1878-1879. Olej na płótnie. 179,7 x 300,4. Galeria Tretyakov, Moskwa, Rosja. Vereshchagin postanowił pokazać opinii publicznej prawdziwy obraz wojny, aby ujawnić jej prawdziwy wygląd. Ale stworzenie prawdziwych obrazów na ten temat, jego zdaniem, było możliwe tylko wtedy, gdy artysta zobaczy wojnę w rzeczywistości, nie obawiając się ryzykowania życia, swojej krwi. Kiedy wybuchła wojna rosyjsko-turecka w......

Czas to rzeka bez banków – Marc Chagall Nieoczekiwana gra obrazów poetyckich ujawnia podobieństwo do stylu surrealistycznego malarstwa M. Ernsta i R. Magritte’a. Imię jest niejasne, zapożyczone od Owidiusza. Skrzydlata ryba, latające godziny, zamarznięta rzeka, obejmująca miłośników od teraz stają się powtarzającymi się motywami jego figuratywnego stylu. Latające zegarki uosabiają „uskrzydlone” i zmieniają się w czas wieczności. Zegar był dla artystki symbolem śmierci......

Widoki Wenecji (Canal Grande) – Claude Monet Decydując się na stworzenie kolejnego cyklu obrazów, który dałby Monetowi możliwość nie tylko przekazania uczuć związanych z grą światła, ale także przyczynił się do wzrostu jego dochodów, artysta jedzie do Wenecji. Stało się to jesienią i zimą 1908 roku, a jego żona Alice towarzyszyła mu w podróży. Biorąc pod uwagę ogromną liczbę artystów przedstawiających Wenecję......

Królowa Henrietta Maria i Sir Jeffrey Hudson – Anthony Van Dyck Henrietta Maria Francuzka jest najmłodszą córką króla Henryka IV i Marii de Medici. W wieku 16 lat wyszła za mąż za Charlesa I Stewarta, króla Anglii, Szkocji i Irlandii. Była matką dwóch angielskich monarchów – Karola I i Jakuba. Po ślubie nowożeńcy odkryli, że jej mąż nie chce jej widzieć od tygodni. I dopiero później......

Przyszli piloci – Alexander Deineka Alexander Alexandrovich Deineka – słynny rosyjski artysta. Cały czas interesował się lotnictwem i wszystkim z nim związanym. Poświęcił wiele swoich prac właśnie temu tematowi. Będąc na Krymie, gdzie często podróżował Alexander Deineka, wpadł na pomysł znanego dziś Future Pilots. Malowany obraz przed wojną. Na zdjęciu widzimy trzy postacie, odwrócone do nas plecami. Dwaj młodzi chłopcy,......

Tęcza na wzburzonym morzu – Jacob van Ruisdal Obraz holenderskiego malarza Jacoba van Ruysdaela „Tęcza w burzliwym morzu”. Rozmiar malowania 36 x 45 cm, olej na płótnie. Do 1653 Reisdal datował każdą ze swoich prac, w przyszłości artysta znacznie rzadziej datował jego obrazy. Właściwie prawie wszystkie obrazy Jacoba van Ruysdala, stworzone przez niego w szczytowym okresie jego talentu, historycy niderlandzkiego malarstwa z epoki......

Koniec bitwy pod Borodino – Wasilij Werechagin Ten obraz Vereshchagin malowane w okresie od 1899 do 1900. Sam tytuł mówi nam o treści tej pracy. Bitwa pod Borodino się skończyła. Artysta, bez lęku i wątpliwości, stara się odtworzyć obraz bitwy z maksymalnym realizmem. Aby to zrobić, musiał nawet studiować mapy wojskowe, ryciny, rysunki i inną literaturę. W rezultacie artysta tworzy harmonijny obraz.......

Portret hrabiego F. V. Rostopchina – Orest Kiprensky Znamy bohatera tego płótna bardziej przez karykaturę „Wojna i pokój” Lwa Tołstoja. W rzeczywistości hrabia nie był tak jednowymiarowy – dowód tego portretu. Artystę powierzono słynnemu salonowi Rostopchinsky’ego, który zebrał cały kolor ówczesnej Moskwy, a niejednokrotnie otrzymał od hrabiego bezinteresowne wsparcie i pomoc. „Pracuję dla chwały Rosji…” Kiprensky zawsze czuł się wyjątkowo dotkliwie przynależny do......

Stoning Ahan – William Blake Nazwisko Williama Blake’a, angielskiego myśliciela, poety, artysty, jest teraz dobrze znane. Jednak w swoim życiu wydawał się on zbyt szczególny dla współczesnych mu osób, zainteresowanie jego dziełami zaczęło się pojawiać dopiero od końca lat 40. XIX wieku, a prawdziwa sława przyszła dopiero w XX wieku. Blake urodził się w rodzinie małego kupca. W wieku dziesięciu......

Portret kobiety – Frans Hals Wykonane na zamówienie portrety Hals prawie zawsze pisał w swojej pracowni, a on usiłował obsadzić klienta w taki sposób, aby był oświetlony po lewej stronie. W tym czasie wśród holenderskich artystów wyciszone efekty świetlne były w modzie, ale Hals ich nie lubił. Przede wszystkim starał się skoncentrować na twarzy i charakterze modela, a dopiero potem......

Ojczyzna – Vladimir Feldman Feldman Vladimir Petrovich – słynny artysta z gatunku sztuki militarnej. Jego młodość przyszła w czasie, kiedy wszyscy zostali wezwani na front. Nie jest dziwne, że większość jego obrazów to tematy wojskowe. Jednym z tych utworów jest „Ojczyzna”. Zostało napisane w latach pięćdziesiątych. I chociaż wojna się skończyła, jej echa długo znajdą odzwierciedlenie w obrazach wielu......

Krajobraz z wodospadem – Jacob van Ruisdal Obraz holenderskiego artysty Jacoba van Ruysdaela „Pejzaż z wodospadem”. Wielkość obrazu to 142,5 x 196 cm, olej na płótnie. Około roku 1670 Reisdal przeprowadził się do centralnej części miasta, na Plac Dam, gdzie nabył mieszkanie w domu księgarza i dzieł sztuki Jerome’a Sweertsa. Większość informacji o życiu i twórczości wielkiego malarza krajobrazowego Holandii, Jacoba van......

Granat – John Sargent Sargent malowane akwarele w jego wieku, ale poważnie zwrócił się do tej techniki dopiero po 1900 roku. Od tego czasu artysta zaczął często podróżować, szybko oceniając wszystkie zalety, jakie ta technika zapewniała mu „w warunkach drogowych”. Działki do swoich akwareli Sargent wybrał najróżniejsze. Wśród jego akwarel znajdują się widoki miasta, krajobrazy i figury postaci). Akwarele......

Bazylika Sacré-Cœur i ulica Rue Saint Rustic – Maurice Utrillo Bazylika Sacré-Cœur jest jednym ze stałych „bohaterów” na płótnach Utrillo. Artysta wielokrotnie pisał ten kościół z różnych punktów w różnych porach roku, ale szczególnie lubił go przedstawiać zimą, aby wykorzystać efekt pokrywy śnieżnej. Na niektórych obrazach bazylika jest tylko odgadywana, czasami dominuje nad wszystkimi budynkami, w tym przypadku jej majestatyczna kopuła wydaje się nieważka i......

Idylliczny krajobraz – Annibale Carracci Annibale Carracci pisał nie tyle pejzaże, ale wniósł wielki wkład w rozwój gatunku krajobrazu. Krajobrazy z okresu bolońskiego, które spłynęły na nas, wydają się kontynuować sceny rodzajowe, które artysta tak lubił w swoich wczesnych latach, ponieważ zawsze zawierały one liczby. Przykładem jest idylliczny krajobraz z lat 1585-88, umieszczony w wejściu, gdzie rybacy są przedstawieni na......