Seria „Sto słynnych widoków Edo” – „Mace Edo Hakkey” – zajmuje szczególne miejsce w twórczej biografii słynnego artysty Ando Hiroshige oraz w historii japońskiego grawerowania jako całości. Powstały w latach pięćdziesiątych XIX wieku, godnie staną się jednymi z najlepszych prac grawiurujących ukiye-e.
Edo, stolica Japonii w tym czasie, nie może być uważane za miasto w nowoczesnym tego słowa znaczeniu. Silnie zabudowane dzielnice z dużymi polami ryżowymi, parkami i sadami. Krajobraz był urozmaicony i malowniczy. We wszystkich seriach poświęconych Edo Hiroshige znajdujemy nie tylko widoki miejskie – ulice, place, mosty, ale także zdjęcia wsi – pola, doliny rzek i wodospady.
Ten ostatni zawiera grawer „Wsie Minova, Kanasuga i Mikavashima”. Tytuł arkusza składa się z nazw trzech wsi przylegających do Yesivar, az drugiej strony graniczących z drogą Osukaido łączącą stolicę z północnymi prowincjami. Szczególnym celem terytorium Mikavashimy, przedstawionego na tle rytmu, było to, że było to miejsce sokolnictwa szoguna na żurawiach. Japoński rudawy żuraw, tak zwany Tante, jest rzadkim ptakiem w naszych czasach, wymienionym w Czerwonej Księdze.
Dźwigów czasów starożytnych, najpierw w Chinach, a następnie w Japonii, uważany za symbol długowieczności, satelita taoistycznych nieśmiertelnych i ich wykonania. Jednak polowanie na żurawie nie było drapieżne: strzelano tylko do jednego lub dwóch ptaków. Pierwszy sokół został opuszczony przez samego shoguna. Trofeum, które wydobył, zostało zdobione dekoracyjnie i trafiło do Kioto – do stołu cesarza. Ofiara była oczywiście ceremonialna: biorąc pod uwagę symbolikę dźwigu, powinno to oznaczać życzenie długowieczności.
Polowali na rudawe żurawie tylko zimą, kiedy Tantes przybyli do Japonii z kontynentu. Ogólnie rzecz biorąc, były one strzeżone i karmione, co jest przedstawione w Hiroshige. W Mikavashimie, w miesiącach zimowych, ustawiono tereny otoczone słomianym ogrodzeniem, którego część widoczna jest na prawym brzegu liścia, obok drzewa. Tutaj pasza dla dźwigów była rozproszona: najprawdopodobniej jest ona przenoszona przez człowieka na jarzmie ukazanym w głębi graweru. Mieszkańcy Mikavashimy na zmianę pilnowali karmnika tak, aby ani ludzie, ani psy nie ingerowały w ptaki. Ten obowiązek został nazwany „strażnikiem psa”.
Opieka nad żurawiami rozciągnięta do tego stopnia, że specjalne dekrety zabronione są tam, gdzie gniazdują zimą, robią hałas lub latają latawce. Należy zauważyć, że skład tego graweru był „widziany” na Zachodzie. W zachodnioeuropejskiej i rosyjskiej sztuce użytkowej, zwłaszcza w porcelanie, występują częste prace, w których wykorzystuje się elementy obrazu: czasami – prawie dosłownie, częściej pośrednio.
Podobne obrazy:
- Wsie Mikavashima, Kanasugi i Minova Wioska Minova znajdowała się na południe od stacji Senju wzdłuż szlaku Osukaido i była dawniej nazywana Harajukute. Przed budową mostu Senju Ohashi znajdowała się stacja drogowa, w której podróżnicy spędzili noc, kiedy poziom rzeki wzrósł i nie mogli go przeprawić. Na zachodzie były wioski Kanasugi i Mikavashima. W tle grawerunku znajduje się terytorium Mikavashimy. Od......
- Sklepy z tkaninami w Odemmata – Ando Hiroshige Późne krajobrazy Hiroshige są nie mniej uogólnione i symboliczne niż krajobrazy Hokusai. Ale w przeciwieństwie do nich nie zrywają z jedną z głównych zasad rozkwitu świetności: przekazywać nie tylko to, co się dzieje, ale także emocjonalną atmosferę. Oczywiście, krajobrazy Hiroshige nie są tak monumentalne jak te w Hokusai, są bardziej kameralne, ale jednocześnie są bardziej......
- Opady deszczu nad Ohashi Bridge i Atake – Ando Hiroshige Nazwa graweru zawiera toponim: Ltaku – nazwa lokalna danego obszaru, która ma widok na grawerowanie Hiroshige. To odległe wybrzeże stało się znane jako Atak zwany „Atak-maru”, jeden z wielkich okrętu wojennego, który pojawił się w drugiej połowie XVI wieku. Most Sin-Ohashi oddaje Hiroshige w strugach deszczu, który porównuje się latem. Ten prysznic jest nazywany „yudati”......
- Pielgrzymka Torinomati na polach Asakusa – Ando Hiroshige Akcenty kolorystyczne, które nie są związane z samym obrazem, wzmacniają dekoracyjny dźwięk arkuszy. Jest to nowa jakość, która rozwinęła się w pracach Hiroshige dopiero w latach pięćdziesiątych. Postrzeganie wielu krajobrazów serii jako prac dekoracyjnych jest również promowane przez jaskrawą różnorodność kolorów i często niezwykłą kompozycję. Struktura kompozycyjna rycin ze „Sto słynnych typów Edo” nie jest......
- Most Taykobashi i wzgórze Yukhinok w Meguro – Ando Hiroshige Nie tylko niezawodny obraz terenu, a nawet podwyższenie określonego topograficznej motywem do poziomu postaci, ale stworzenie obrazu natury, załamane przez pryzmat emocji przez człowieka i jednocześnie działając na dusze ludzkie, tworząc im wyjątkową atmosferę, w zależności od stanu natury – tutaj niejednoznaczny i złożony cel, który Hiroshige postawił sobie za cel. Takie problemy są nowe......
- Nowa Fuji w Meguro – Ando Hiroshige Oprócz serii wydawca Woi Eykichi wydał kolejny arkusz, w którym ryciny były wymienione i pogrupowane. Każdemu arkuszowi „stu słynnych rodzajów Edo” towarzyszy ten sam rodzaj tekstów. W górnym prawym rogu, w czerwonym lub różowym prostokącie, w kursywnych hieroglifach, pojawia się nazwa serii: „Maise Edo Hyakkey”; obok, w wielokolorowym kwadratowym kartuszu opis miejsca przedstawionego w tym......
- Poranna mgła w Misima – Ando Hiroshige Pejzaże Hokusai mają coś wspólnego z klasycznymi malowidłami Japonii i orient z XVIII wieku, ale jednocześnie są zasadniczo od nich inne. Klasyczny krajobraz Dalekiego Wschodu, w istocie, zignorował prawdziwy obraz przedstawianej, starał się wcielić w życie filozoficzne idee o istnieniu Wszechświata za pomocą form naturalnych, podczas gdy w Hokusai zawsze kojarzy się z określonym obszarem,......
- Usta rzeki Nakagawa – Utagawa Hiroshige Hiroshige przedstawia punkt węzłowy trzech ważnych rzek transportowych Edo: Nakagawa, Onagigawa i Shinkava. Rzeka Nakagawa – odnoga rzeki Tonegawa, wpłynęła do Zatoki Edosky, płynącej pomiędzy Sumidagawa i Tonegawa w kierunku południowym. Nakagawa słynęła z obfitości ryb i była doskonałym miejscem do wędkowania. W centrum prześcieradła Hiroshige przedstawił dwie łodzie z rybakami. Sól i produkty z......
- Księżyc nad przylądkiem – Ando Hiroshige Z parą dwóch rywalizujących składzie oddanych na pionowej kartce papieru, Torii Kiyonobu I przyczynia się do takiego ruchu i pasji kompozycji, do których nie jest znany grawerowanie. Wielu bohaterów Kienobu, jak to było w Kabuki, wydaje się półnagich, a całe ich ciało składa się na czerwono – w kolorze uczciwej wściekłości i mocy. Aktorzy uchwyceni......
- Irysy w Horikiri – Ando Hiroshige Okumura Masanobu wybrał dla siebie temat delikatnych, kobiecych aktorów – młodych mężczyzn – wykonawców kobiecych ról. Fakt, że są to młodzi mężczyźni, wskazują tylko małe purpurowe kapelusze, okrywające ogolone, jak przystało mężczyźnie, na czole. Torii Kienobu to artysta teatralny grający aktorów teatralnych Kabuki w najbardziej dramatycznych momentach przedstawienia. Studiował ze swoim ojcem, aktorem i grafikiem,......
- Haneda Crossing, Banten Sanctuary – Utagawa Hiroshige W tym rytmie Hiroshige używa tej samej metody kontrastujących kontrastujących planów, ostro wciskając nogi i ramiona marynarza na czoło. Hiroshige wybiera najbardziej charakterystyczny motyw dla tego obszaru – przewoźnik, który przeprawia pasażerów przez rzekę Tamagawa, po prawej stronie arkusza znajduje się krawędź kapelusza jednego pasażera. To słynny prom w Haneda – Haneda no Watasi. Po......
- Urządzone miasto, święto Tanabata &; lt; – Utagawa Hiroshige Tanbata Matsuri Holiday jest jednym z najbardziej romantycznych wakacji w Japonii. Jest pochodzenia chińskiego. W Japonii obchodzono ją od czasów Nary. Świętujcie to siódmego dnia siódmego miesiąca. Zgodnie ze zwyczajem, świeżo wycięty bambus ozdobiono kolorowymi wstęgami papierowymi, na których napisane były wiersze, poświęcone Niebiańskiemu Tkaczemu Tanabacie i Booasowi Hikobosiemu. Oddzielona od swojego kochanka, Tanabata może......
- Barabara Matsu na wybrzeżu Tonegawa – Utagawa Hiroshige Edo było wyjątkowym miastem, gęstymi miejskimi budynkami obok pól ryżowych, sadów, parków, świątyń i sanktuariów. Rzeka Tonegawa słynęła w okresie Edo z obfitego karpia. Hiroshige przedstawia karpia na rzece Tonegawa, co dzieje się w granicach Edo. Jest to jedyny grawerunek, który nie ma nazwy tego miejsca. Barabara-Maiu to najprawdopodobniej sosny, stojące w pewnej odległości od......
- Most Inari-bashi w Teppozu, Sanktuarium Minato-Jinja – Utagawa Hiroshige Na pierwszym planie Hiroshige przedstawił maszty dwóch statków handlowych, przez które widać most Inaribasi i Kanał Hattebori. Duża liczba sztucznych kanałów była spowodowana niewystarczającą głębokością zatoki Edosky do zainstalowania marin. Statki rozładowywane po drogach, przewożące towary na statki, które doprowadziły ich do nabrzeża magazynów. Budynki magazynowe są zawsze rozpoznawalne w grafikach Hiroshige, wyróżniają się bielą......
- Plac Osiem ulic od bramy Sudzikai – Utagawa Hiroshige Za bramą Suzitigaimon był kwadratem, który służył do zapobiegania pożarom. Z niego wyszło osiem dróg, stąd nazwa – Yatsukoji: „Osiem ulic”. W Japonii numer osiem jest często używany do oznaczenia zestawu czegoś. Na mapie tamtych czasów można się dowiedzieć, że faktycznie było ich więcej niż dziesięć ulic. Osobliwością tego grawerunku jest to, że Hiroshige nie......
- Kameydo Plum Orchard – Hiroshige W okresie Edo Kamaido-mura była przedmieściami stolicy. Tutaj niezwykłe śliwowce Garyubay były szczególnie znane. Drzewo zmarło po powodzi 13 lat Meiji. W miejscu, gdzie dorastał, jest to pomnik stela napis, który brzmi: „W tym miejscu w okresie Edo właściciel gruntów KIE-mon złamał śliwki ogród i nazwał go” Umzyasiki „lub” Seykoan „Sad stał się znany jako......
- Meguro, Tiegeake Pond – Utagawa Hiroshige Ze wzgórza Meguro Tiegasaki roztacza się piękny widok na południowo-zachodnią część Edo. Stąd widać rzekę Magurogawa, pola ryżowe, a następnie góry Tanzawa, Titibu, nad którym wznosiła się Fujiyama. Wiadomo, że w Meguro był dom wiejski Maiudaira Tonomo, władcy prefektury Shimabara w Kyushu. Lom był znany jako „Dzekkeykan” – „Great View”, w ogrodzie rosną sosny i......
- Most Nihonbashi w bezchmurną pogodę po opadach śniegu – Utagawa Hiroshige Hiroshige rozpoczął serię „Sto widoków Edo” z wizerunkiem pokrytego śniegiem mostu Nihonbashi. Grawer pokazuje północne, tak zwane „rybne wybrzeże”, pomiędzy mostami Nihonbashi i Edobashi. Most Nihonbashi znajdował się w centrum Edo i był punktem zerowym dla odległości do różnych części Japonii. Rzeka pod mostem, Nihonbasigava, dawniej zwana Hara, wpłynęła do Zatoki Edo. Edo było dużym......
- Hakkeizaka, Pine of the Hanging Armor – Utagawa Hiroshige W tym rytmie Hiroshige pokazuje odległe otoczenie Edo – obszaru Hakkeyzaka. Piękny widok na zatokę otwiera się od stoku Hakkeizaka – Nachylenia Ośmiu gatunków. W czasie Hiroshige droga Tokaido biegła wzdłuż brzegu Zatoki Edos. Stacja Shinagawa, do której zwykle odlatują ludzie z Edo, została już pozostawiona, ale w tej okolicy było wiele różnych miejsc rozrywki,......
- Shinagawa, Mount Gotenyama – Utagawa Hiroshige Shinagawa była pierwszą stacją na drodze Tokaido. Most Nihonbashi został uznany za punkt wyjścia, punkt początkowy odległości, ale dla podróżnych udających się do Kioto, Nara lub Osaki, pożegnanie z Edo miało miejsce w południowo-zachodnim przedmieściu wschodniej stolicy – w Sinagawie. Hiroshige często przedstawiał te miejsca w różnych seriach. Na tej górze był zamek Ota Aokan.......
- Pokryty śniegiem most Bikunibashi – Utagawa Hiroshige Most Bikunibasi był pierwszym mostem rzucanym przez rzekę Kebasigawa, która płynęła z zewnętrznej fosy na wschód od Edoze Castle. Na początku słowo „Bikuni” oznaczało żeńskie zakonnice, ale w erze Edo zaczęto nazywać kobiety łatwej cnoty, prawdopodobnie ze względu na strój, w jaki były one ubrane – przypominały ubrania buddyjskich mniszek. W pobliżu mostu znajdowały się......
- Obszar Yamashita w Ueno – Utagawa Hiroshige Obszar o nazwie Yamashita znajdował się na wschodnim zboczu góry Ueno. Plac Uenomashita został pierwotnie zaprojektowany, aby zapobiec pożarowi. Grawerowanie pokazuje drogę między restauracją Isei a wschodnią krawędzią nasypu. Ta droga biegła na północ od świątyni Godźokami i prowadziła na plac. Były herbaciarnie, występy były pokazywane, było to miejsce odpoczynku i rozrywki. Występowały tutaj uliczne......
- Sosnowa sosna na terenie klasztoru w Ueno – Utagawa Hiroshige Grawer pokazuje staw Sinobadzunoike w świątyni Kanyei-ji w Ueno. Hiroshige wpycha dziwaczną sosnę na pierwszy plan: jej gałęzie są wygięte, tworząc krąg. Nazwa Tsuki no matzo przylgnęła do tej sosny. Księżyc w pełni został przez nią pocięty. Grawerowanie oferuje widok na staw Sinobadzunoike, podobną nazwę można wytłumaczyć faktem, że sosna rosła na wzgórzu, które w......
- Świątynia Sanjusangando w Fukagawa – Utagawa Hiroshige Sanjusangando – Temple at Thirty Three Kan. Ken jest miarą długości równą 1,80 m. Między filarami galerii tej świątyni znajdowały się trzydzieści trzy loty, a odległość między przęsła nie była jedna, ale dwa kaniony. Tak więc długość świątyni wynosiła prawie 120 metrów, a szerokość zaledwie 7 metrów. Ta galeria jest przedstawiona na pierwszym planie grawerunku.......
- Irysy w Horikiri – Utagawa Hiroshige Wieś Horikiri-mura, która znajdowała się na północ od wyspy Mukoejima, na południowy zachód od rzeki Ayasegawa, była znana z plantacji irysów i piwonii. Jego ziemia znajdowała się w dolinie, gleba była mokra, więc tęczówki, wymagające dużej ilości wilgoci, rosły tutaj dobrze. W drugiej połowie okresu Edo rosło tu około pięciu tysięcy irysów ze stu trzydziestu......
- Kataoka Dengoemon Takafusa – Utagawa Kuniyoshi Współcześni zobaczyli w pracach Hiroshige przypomnienie odwiedzania pewnych miejsc w Japonii, słynących z ich piękna. Jednak często obwiniano go o to, że celowo zniekształcił prawdziwy wygląd przedstawionego obszaru. Trudno jest spierać się o przyczyny każdej z „nieścisłości”, ale wiadomo, że Hiroshige prowadził dzienniki podróży, w których nagrywał gatunki, które przyciągnęły jego uwagę, jak to ma......
- Temple Sadzae Gohya-kurakan Monastery (Pięćset Arhatów) – Utagawa Hiroshige Świątynia Rakandzi należała do Obaku-shu, jednego z kierunków buddyzmu Zen, który pochodził z Chin w XVII wieku. Znajdował się wśród pól ryżowych między rzekami Tategava i Onagigawa, na wschodzie regionu Hondze. Wszystkie budynki klasztoru Gohyakurakan zostały wykonane w stylu chińskim, a usługi były prowadzone po chińsku. W świątyni Rakandzi znajdowały się rzeźby pięciuset arhatów, którzy......
- Shiba Simmei Shrine, klasztor Zozedzi w Sib – Utagawa Hiroshige Klasztor Zozedzi na Górze Sanjenzan był główną świątynią w dystrykcie Kanto w szkole Zedo-Shu. Hiroshige przedstawia plac przed Bramą Czerwoną Daimon – główną bramą klasztoru, widoczną na grawerunku po lewej stronie. Za nimi była brama Sammona, a następnie widać dach Hondo, głównego budynku. Było to główne centrum buddyjskie, w którym jednocześnie studiowało ponad 3 000......
- Terytorium sanktuarium Akiba w Ukati – Utagawa Hiroshige Hiroshige przedstawił terytorium sanktuarium Akiba-dyongongsya we wsi Uketimura. Został zbudowany na darowiznach od Honda Lime w 1702 roku. Sanktuarium poświęcone boga ognia Akiba-dyongonen. W głównym budynku sanktuarium – Sinden – zainstalowano posąg tego bóstwa, chroniąc przed ogniem. Na zachód od Sinden był malowniczy staw, który przedstawił Hiroshige. Miejsca te były popularnym miejscem wypoczynku dla mieszkańców.......
- Dystrykt Kanda, Dzielnica Dyer – Utagawa Hiroshige Na początku ery Edo w rejonie Kanda w dzielnicy kupieckiej powstała jedna czwarta rzemieślników. Dzielili się przez zawód, każda ćwiartka nosiła nazwę konkretnego zawodu. W mieszkaniu barwiona tkanina Konyate. Na północy kwartału płynęła rzeka Aizomegava. Prawdopodobnie nazwa pochodzi od tego, że rzemieślnicy myli tu swoje tkaniny. Ich praca polegała na nałożeniu na tkaninę ciemnoniebieskiego ornamentu......
- Portret Santo Kedan – Rakisantey Airy W serii lat 50. XIX wieku przeniesienie natury w jej poszczególnych przejawach zastępowane jest próbami uogólnienia licznych obserwacji jego życia. Nie są to jednak uogólnienia analityczne, takie jak u Hokusai, ale raczej emocjonalne uogólnienia: motyw przewodni dzieła Hiroshige’a pozostaje ten sam. Nowe trendy najintensywniej przejawiają się w serii sztychów Mace Edo Hackey, które sam mistrz......
- Yuhinoka Hill i most Taikobashi w Meguro – Utagawa Hiroshige Na zboczu Geninzak w Meguro był kamienny most na rzece Magurogava. Obraz tego mostu zajmuje cały pierwszy plan grawerunku. Oficjalna nazwa mostu to Itien-Sotobashi, ale most był nazywany Taikobashi, ponieważ miał kształt bębna, bez filarów mostowych. W Edo było kilka mostów o podobnym kształcie, ale ten był wyjątkowy, ponieważ był wykonany z kamienia. Elewacja, na......
- Świątynia Benten w Inokashira no ike Pond – Utagawa Hiroshige Staw Inokashir znajdował się w regionie Musashi-no, gdzie było wiele źródeł. Obszar ten jest znacznie usunięty z centrum Edo, trudno nazwać go nawet przedmieściem stolicy. Historia stawu jest związana z Ieyasu Tokugawa, który docenił przezroczystość i smak wody w stawie i zamówił budowę akweduktu, by zaopatrywać Edo w wodę pitną. Akwedukt Kanda-dzey zaczął powstawać na......
- Kameydo Plum Orchard – Utagawa Hiroshige Na północny wschód od świątyni Kameido Tenzin, znanej także jako świątynia Yusima Tenzin w Edo, znajdował się słynny śliwkowy dwór Seikean i słynny śliwkowy sad Kameido Umeyasiki. Ta posiadłość znana była z obfitości drzewek śliwowych. To miejsce było rezydencją kupca kimono Iseia Hicoemona. Najbardziej znana jest śliwa w kształcie smoka, zwinięta w pierścień na ziemi,......
- Takala no Baba – koło wyścigowe – Utagawa Hiroshige Hiroshige przedstawia jeden z wyścigowych terenów treningowych na północno-zachodnim przedmieściu Edo, zbudowanym w 1636 roku na zlecenie trzeciego strzelca Iemiu na terenie domu Owariego. Jego długość wynosiła 650 metrów, a szerokość 55 metrów. Nie tylko szkolono samurajów, ale także zawody łucznicze yabusame. Obraz okrągłego celu, pokrytego skórą, zostaje wypchnięty na czoło graweru, strzałki leżą obok......
- Plum Orchard w Kamata – Utagawa Hiroshige Dzielnica Kamata, południowe obrzeża stolicy, słynie z obfitości drzewek śliwowych od czasów starożytnych. Sadzonkowy sad w Kamata powstał w latach 1818-1830 i nosił nazwę Umeyasiki. W lutym cieszą się błyskawicą śliwek. W maju zebrano owoce do przygotowania różnych marynat, a zwłaszcza marynowanych śliwek, przyprawowych przypraw do ryżu. Ale głównym produktem, który uzyskano z owoców śliwek,......
- Wodospad Fudo, ale wciąż w Oji – Utagawa Hiroshige Euforia od gór Ueno do góry Asakusa nagle się kończy, az tego urwiska płynie rzeka Syakuzigawa. Między dwoma wzgórzami tworzył się wąwóz. Wzdłuż brzegów rzeki są strome klify, wzdłuż których kilka wodospadów wpada do rzeki. Dlatego rzeka Syakuzigawa na tym obszarze nazywana była wodospadem rzecznym. Na prawym brzegu rzeki znajdowała się świątynia Sedzuin, a następnie......
- Nabrzeże Nihondzumumi, Esivara Quarter – Utagawa Hiroshige Nabrzeże Nihondzumumi, a raczej tama, zbudowano na zamówienie Ieyasu Tokugawa w pierwszej połowie XVII wieku. W jego konstrukcji wziął udział Daimy ze wszystkich prowincji Japonii, co prawdopodobnie wyjaśnia jego nazwę. Ale istnieje inna interpretacja tego imienia. W pobliżu była już tama, która służyła również jako ochrona przeciwpowodziowa, wraz z nadejściem nowego było ich dwóch. Dlatego......
- Wejście do wioski Voisin – Camille Pissarro Powrót Pissarro do ojczyzny po jego pobyt w niegościnnej Anglii został przyćmiony widokiem zrujnowanego domu w Lyuvesiena, a także barbarzyńskim zniszczeniem jego wcześniejszych obrazów. Nie z natury artysty oczekiwano od losu darów i energicznie przyjął kreatywność, zwłaszcza że w Londynie Pissarro wypracował styl artystyczny charakteryzujący się łatwym i płynnym szczotkowaniem. Obraz „Wjazd do wioski Voisin”......
- Motohatiman Sanctuary in Sounamura – Utagawa Hiroshige Aż do połowy XVII wieku obszar Susaki na wschodzie Fukugawy znajdował się pod wodami zatoki. W 1659 roku Sunamura Shinzaemon z Osaki osuszył część zatoki, są tam pola ryżowe, wzmocnione wałami, na których rosły sosny i czereśnie. Nowe terytorium stało się znane jako Sunamura, pod nazwą organizatora. W pobliżu wioski Sunamura Shinden było starożytnym sanktuarium......