Obraz sewilskiego malarza Diego Velázqueza “Triumph of Bacchus”. Wielkość obrazu to 165 x 225 cm, olej na płótnie. Malarstwo hiszpańskiego artysty Velázqueza ma również inną nazwę “Drinkers”. Od starożytnej historii. Triumph w starożytnym Rzymie – uroczyste wejście do stolicy zwycięskiego wodza i jego żołnierzy. Zwycięzca nosił specjalny luksusowy kostium, podobny do szaty posągu Jowisza Kapitolińskiego. Miał na sobie tunikę wyhaftowaną gałązkami palmowymi, purpurową togę ozdobioną złotymi gwiazdami, pozłacane buty, w jednej ręce wziął gałąź laurową, w drugiej trzymał ozdobną berło z kości słoniowej z orłem na wierzchu; na głowie był wieniec laurowy. Zwycięzca jechał, stojąc na okrągłym złoconym rydwanie ciągniętym przez cztery białe konie.
Zamiast koni, czasami wykorzystywane są słonie, jelenie i inne zwierzęta. Rydwan triumfalny był centrum całej procesji, którą otworzyli senatorowie i sędziowie. Muzycy szli z tyłu. Dla publiczności, zatłoczonej podczas długiej procesji podróży w świątecznych strojach, z wieńcami kwiatów i zieleni w rękach, ta część procesji, w której zwycięzca próbował świecić z wielością i bogactwem zdobytych łupów wojskowych, była szczególnie interesująca.
W czasach starożytnych, kiedy Rzym prowadził wojnę ze swoimi biednymi sąsiadami, wydobycie było proste: jego główną częścią była broń, bydło i więźniowie. Ale kiedy Rzym zaczął prowadzić wojny w bogatych kulturowych krajach Wschodu, zwycięzcy czasami przynosili tyle łupów, że musieli rozciągnąć Triumph na dwa, trzy dni. Na specjalnych noszach, na rydwanach lub po prostu w rękach, nosili i nosili mnóstwo broni, sztandarów wroga, a później także wizerunki zajętych miast i fortec oraz różnego rodzaju symboliczne posągi, następnie tablice z napisami wskazującymi wyczyny zwycięzcy lub wyjaśniające znaczenie przewożonych przedmiotów. . Czasem były to dzieła podbitych krajów, rzadkich zwierząt itd. Często przewożono cenne przybory, złote i srebrne monety w naczyniach i metale szlachetne nie były w branży, czasami w dużych ilościach.
Kraje kulturalne, zwłaszcza Grecja, Macedonia i inne obszary, na których ustanowiono edukację hellenistyczną, dały wiele dzieł sztuki, rzeźb, obrazów itp. Dla Triumphu, a także złote wieńce dla zwycięzców w różnych miastach. Podczas triumfu Emilii Pavel było ich około 400, a podczas triumfów Juliusza Cezara nad Galią, Egiptem, Pontem i Afryką – około 3000. Kapłani i młodzi mężczyźni towarzyszyli białym bykom ofiarnym pozłacanymi rogami ozdobionymi girlandami. Szczególnie cenną ozdobą triumfu w oczach rzymskich generałów byli znakomici jeńcy: pokonani królowie, ich rodziny i asystenci, wrogowie wojskowi. Część jeńców zginęła podczas triumfu, na rozkaz zwycięzcy, w specjalnym więzieniu po stronie Kapitolu.
W najdawniejszej epoce takie bicie więźniów było typowe i prawdopodobnie miało charakter ludzkiej ofiary pierwotnie, ale można wskazać przykłady z późnej epoki: w ten sposób zmarła Yugurta i przeciwnik Cezara w Galii Wercyngetoryksie. Przed triumfem byli lektorzy z fascynacjami splecionymi z laurami; błazny rozbawiły tłum. Zwycięzca był otoczony przez dzieci i innych krewnych, za nimi był niewolnik państwowy trzymający złoty złoty wieniec nad głową. Jego asystenci, legaci i żołnierze stali za triumfem; czasem za nimi podążali obywatele uwolnieni od triumfu z niewoli, żołnierze maszerowali w pełni, z wszystkimi nagrodami, jakie mieli.
Zaczynając na Pól Marsowych, w pobliżu bramy triumfalnej, procesja Triumpha przeszła przez dwie osoby wypełnione cyrkami, a następnie udała się do Capitolis via Via Sacra. Tam zwycięzca poświęcił Jowiszowi laury fasoli i złożył wspaniałą ofiarę. Potem było gratka dla sędziów i senatorów, żołnierzy, a nawet całego społeczeństwa; dla tego ostatniego, więcej gier odbyło się w cyrkach. Czasami zwycięzca rozdawał prezenty dla publiczności. Prezenty dla żołnierzy były ogólną zasadą i czasami osiągały znaczne kwoty. Osoby, które otrzymały Triumph, miały prawo, a później na święta nosić tryumfalne stroje.