Syn marnotrawny – Giorgio de Chirico

Podobne obrazy:

1. Filozof i poeta – Giorgio de Chirico Takich dzieł nie da się w ogóle interpretować, choć ręka de Chirico jest łatwo rozpoznawalna; Niewątpliwe indeksy w postaci ulubionych obrazów artysty świadczą o jego autorstwie. Zanim ten obraz został napisany, deklaracja de Chirico, ilustrująca metody jego twórczości, mówi: „To, co słyszę” – powiedział – „nic nie znaczy, jest tylko to, co widzę na własne......
2. Powrót Ulissesa – Giorgio de Chirico Fakt, że surrealiści ogłosili de Chirico ich poprzednikami, jest całkiem logiczny. Jego „senne” płótna są bardzo bliskie surrealizmowi. W tym samym czasie dzieło de Chirico z lat dwudziestych świadczy również o przeciwnym wpływie. Jednocześnie rozpoznawalny jest zawsze „korporacyjny” styl artysty, na co wskazuje „obraz w obrazie”, umyślne iluzje optyczne, zniekształcenia skali i beztwarzowe manekiny. Pod......
3. Niepewność poety – Giorgio de Chirico W dziełach z początku XIX wieku de Chirico często ma zdjęcia bananów. Wybór tych zdjęć jest umotywowany seksualnie, chociaż może to być również spowodowane wspomnieniami wieczornych spacerów z Guillaume Apollinaire. Na ulicach Paryża często można było znaleźć tace dostawców bananów. W Niepewności Poety wydaje się, że kupa bananów wychodzi z kobiecego łona, lub odwrotnie, zbliż......
4. Rising Sun – Giorgio de Chirico Giorgio de Chirico, włoski artysta i teoretyk sztuki, słusznie uważany za jednego z prekursorów surrealizmu we współczesnym malarstwie, w drugiej połowie swojego życia odszedł od innowacyjnych pomysłów, szukając inspiracji w obrazach sztuki klasycznej. Po sukcesie na wystawie w Paryżu w 1925 roku coraz częściej zaczął pożyczać fabułę swoich obrazów z mitologii grecko-rzymskiej. Starożytna cywilizacja śródziemnomorska......
5. Bitwa gladiatorów na arenie – Giorgio de Chirico Dwanaście lat później, pracując nad „Bitwą gladiatorów na arenie”, de Chirico jest jeszcze bardziej zdecydowany podchodząc do realizmu. Naturalne kolory pozwalają wiernie odtworzyć rzymskie realia historyczne. Każdy gest gladiatorów uchwycony jest przez wyjątkowe opracowanie szczegółów, podczas gdy arena i spragniony krwi tłum są przedstawiane dość warunkowo. Kolor i kompozycja obrazu przypomina antyczny fresk. Prawdopodobnie takie......
6. Wieża – Giorgio de Chirico Wieża, wraz z łukami i filarami, jest ulubionym motywem twórczości de Chirico, inspirowanym uczuciami dla starożytnej sztuki i architektury. Urok, który artysta doświadczył od starożytnego i pięknego Ferrary, również dotknął tutaj. Najczęściej ten obraz pojawia się w pracach z lat 1913-1915. Jest to dominujący, jeśli nie jedyny, motyw całej serii obrazów Jerzego de Chirico, jego......
7. Owoce w krajobrazie – Giorgio de Chirico Obrazy de Chirico mylą nawet współczesnego widza, kuszonego artystycznymi innowacjami. Zaskakują ich nie tylko tajemniczość przepisów, ale także częste zniekształcenia skali, dzięki którym znajome rzeczy zyskują zupełnie nieoczekiwany dźwięk. Obraz „Pieśń miłości” z 1914 roku przedstawia monumentalny popiersie i rękawicę, a rękawica jest podobna do wielkości posągu, a oba te przedmioty odpowiadają ścianie sklepienia łukowego.......
8. Cykl archeologiczny – Giorgio de Chirico W latach 1927-1928 de Chirico wielokrotnie porusza temat archeologii. Zbiegając się z cyklem „gladiatorów” cykl „archeologiczny” odwołuje się także do teatralności i spektakularnego pokazu rzeczywistości. Bohaterowie – dwa manekiny siedzące na krzesłach. Ubrani w togi, trzymają modele kolan i wykopalisk archeologicznych. Nogi obu metaforycznych archeologów są wykute z marmuru, podobnie jak zabytki architektury na kolanach.......
9. Poezja Delight – Giorgio de Chirico Jest to typowa „metafizyczna” twórczość de Chirico, która jest próbą poprzez zestaw prawdziwych obrazów, aby ujawnić „magiczne” znaczenie bytu. Miasto wydaje się inspirowane snem; nie ma w nim powietrza, nierealne światło i panująca w nim cisza przeważają w nim. Cały ruch zostaje zniesiony – dotyczy to nawet pociągu. Charakterystyka „wyporności” de Chirico wiąże się również......
10. Czerwona wieża – Giorgio de Chirico De Chirico – poeta miasta, ale miasto jest bardzo dziwne. Oczywiste jest, że obrazy jego miejskich krajobrazów mają osobiste znaczenie dla artysty, z obsesyjną stałością powracającą do nich na nowo. Na obrazie „Melancholia i tajemnica ulicy” z 1914 r. Widzimy charakterystyczne arkady budynków prowadzących ulicę w nieskończoność. Długie ostre cienie tworzą niepokojącą atmosferę. Niezwykłym szczegółem......
11. Klasyczne figury w pokoju – Giorgio de Chirico Zainteresowanie De Chirico zarówno kulturą Włoch, jak i kulturą Grecji było zdeterminowane faktem jego narodzin. Znaki starożytnego świata są pełne jego pracy – tu i tam de Chirico pojawiają się pogańscy bogowie, starożytne świątynie, mitologiczne postacie, starożytne posągi, gladiatorzy, itp. Obraz „Hector and Andromache”, 1917, zwraca widza na wydarzenia z wojny trojańskiej. Hector, trojański bohater,......
12. Wielki metafizyk – Giorgio de Chirico Wojna, długie miesiące spędzone z żołnierzami w szpitalu w Bill del Seminario koło Ferrary, wszystko to mogło wpłynąć tylko na pracę de Chirico. Ranny żołnierz, który często przychodzi do artysty we śnie, w jego pracy zamienia się w obraz manekina. „Wielki metafizyk” jest nie tylko obrazem osoby zdeformowanej przez wojnę, taka jest wizja mistrza człowieka.......
13. Autoportret – Giorgio de Chirico De Chirico namalował kilka portretów swojej drugiej żony, Isabelli, ale w zasadzie ten gatunek nigdy go nie pociągał. Wyjątkiem od tej reguły był szereg autoportretów, w których artysta uchwycił się różnych strojów i różnych lat życia. Większość autoportretów utrzymuje się w sposób realistyczny, jak na przykład autoportret napisany w 1945 roku. Prawdopodobnie de Chirico próbował......
14. Spacer filozofa – Giorgio de Chirico The Philosopher’s Walk to powieść i niespodziewany utwór. De Chirico przedstawia w perspektywie cokół, na którym znajduje się gipsowy odlew głowy Zeusa i dwa błyszczące metalowe karczochy, których równowaga ma wkrótce zostać zerwana. Wygląda na to, że obiekty zaczną się teraz zsuwać z powierzchni. Kompozycja jest wpisana w otwartą przestrzeń z fabryczną fajką w tle.......
15. Czysta wyobraźnia – Giorgio de Chirico Pracując nad Czystością Wyobraźni, de Chirico zachowuje ten sam stosunek światła i cienia co w Wieży. Ale to nie wieże przyciągają uwagę – oko przyciąga lekki prostokąt w głębi obrazu, jasno oświetlony przez słońce. Obraz na obrazie – artysta nadal będzie zwracał się do tej techniki, pisząc tzw. Wnętrza metafizyczne. W tym przypadku geometryczne układy......
16. Umysł dzieci – Giorgio de Chirico Ten niezwykły obraz de Chirico odzwierciedla jego inne „metafizyczne” płótna. Jej postać prawie nie ma brwi, zmuszając do przypomnienia sobie popiersie z „Portretu Guillaume Apollinaire”. Zamknięte oczy mężczyzny sugerują ślepotę. Ale w przeciwieństwie do wspomnianego „Portretu” cała scena robi przygnębiające wrażenie. Najczęściej dzieło to interpretowane jest w kategoriach psychoanalitycznych, interpretując je jako wyraz dziecinnego strachu......
17. Włoskie kwadraty na obrazach – Giorgio de Chirico W latach 1912-1913 de Chirico stworzył kilka płócien przedstawiających typowe włoskie place miejskie. W tym okresie de Chirico próbuje filozoficznie zrozumieć otaczającą rzeczywistość, zajmuje się zagadkami, tajemnicami, mistycyzmem. Malarz nawiązuje do tematu starożytności, aby zilustrować przepisy filozofii Nietzscheańskiej. Na pustynnych placach mistrz często przedstawia posąg Ariadny – symbol smutku i melancholii. Ściśle podążając za europejską......
18. Archeologowie – Giorgio de Chirico Mir de Chirico jest nieruchomy, nasycony pustkami i postaciami bez twarzy. To świat marzeń. Ludzie zostają tu zastąpieni przez niejasne, niewyraźne sylwetki. Co więcej, gdzieś od 1914 r. Żyjący ludzie stopniowo opuszczają ten świat, a ich miejsce zajmują manekiny. Ma to swój własny pomysł – w ten sposób artysta podkreśla, że ​​człowiek wylewa zabawkę w......
19. Portret Guillaume Apollinaire – Giorgio de Chirico Na początku XX wieku Apolliner był prawdopodobnie najbardziej wpływowym zwolennikiem innowacyjnego malarstwa. De Chirico regularnie uczestniczył w sobotnich spotkaniach w mieszkaniu Apollinaire’a; dzięki artykułom Apollinaire’a nazwisko artysty stało się znane publiczności. Obraz jest zupełnie inny niż tradycyjny portret, ale sam Apolliner był tym zachwycony. Poeta wskazuje tu sylwetka w tle. Nazwał tę pracę „wyjątkową”, „głęboką”.......
20. Poświęcenie słońca – Giorgio de Chirico W ostatnich latach życia de Chirico nie męczył się eksperymentowaniem w stylistyce. W szczególności pewna komedia jest charakterystyczna dla wielu jego późniejszych obrazów. Jest to oczywiste na przykład w „Powrocie Ulissesa” lub w serii dziwnych płócien przedstawiających słońce i księżyc połączone drutami. W tym samym czasie, luminarze są napisani kontrastowo: jeśli Słońce świeci, Księżyc pozostaje......
21. Melancholia i tajemnica ulicy – Giorgio de Chirico „Melancholia i tajemnica ulicy” to najsłynniejsze dzieło nie tylko de Chirico, ale całego ruchu artystycznego, określanego mianem „malarstwa metafizycznego”. Obraz został szczegółowo zbadany przez historyków sztuki, autor sam wprowadził wiele wyjaśnień później. Obraz jest wizualnie podzielony na dwie części – oświetlony słońcem kwadrat z arkadą i ukryty za cieniem, na pierwszym planie z tą samą......
22. Wnętrze metafizyczne – Giorgio de Chirico Podczas I wojny światowej w 1917 r. De Chirico służył w szpitalu w Villa del Seminario niedaleko Ferrary. Tam spotkał się z artystami, gdy wcielono go do wojska. W tamtych latach stworzył sześć obrazów, które składają się na cykl „Wnętrza metafizyczne”, którego drugie imię to „Odkrycie człowieka samotnego”. Na płótnie – zbieranina wysoce naturalistycznych przedstawionych......
23. Stacja Montparnasse – Giorgio de Chirico Dzieło to powstało podczas pierwszej wizyty de Chirico w Paryżu latem 1911 r., Prezentując swoje prace w Salonie Jesiennym i Salonie Niezależnym „udało mu się zaskoczyć jego sztukę – przyzwyczajeni do wszystkiego i mało zaskoczeni, a także publiczność”. Motyw stacji pociągowej zafascynował artystę. Wywołał zaniepokojenie i niepokój, przypominając o pierwszej podróży – odejściu z Grecji......
24. Zniszczenie muz – Giorgio de Chirico „Destruction of the Muses” – jedno z najsłynniejszych obrazów Giorgio de Chirico. Jest również znany jako Alarmowane Maidens i Alarming Muse. Pierwsza wersja obrazu ukazała się w 1917 r., Po czym mistrz stworzył ponad tuzin wersji tego utworu, nieco różniących się od siebie. Architektonika kompozycji jest bardzo prosta i ekspresyjna. Na długiej, pokazanej w perspektywie,......
25. Autoportret w ogrodzie – Giorgio de Chirico W „Autoportrecie w ogrodzie” artysta zaprezentował się w kostiumie z XVII wieku. Stoi on w ogrodzie wersalskim, elegancki i wyrafinowany – marmurowy wazon ze złotym listkiem, francuski park i marmurowy posąg w tle. Kompozycja przyjmuje postać typową dla takich płócien: figura przedstawiona w centrum zyskuje na znaczeniu i monumentalności, ze względu na obniżoną linię horyzontu.......
26. Gladiatorzy – Giorgio de Chirico Z biegiem czasu cykl gladiatorów przechodzi pewną ewolucję. Przejście artysty na realistyczny sposób związany z malarstwem klasycznym. „Gladiatorzy”, stworzeni w 1936 roku, mają kompozycję wpisaną w trójkąt. Liczby tutaj są mniej schematyczne i znacznie bardziej dynamiczne niż w poprzednich płótnach cyklu. A starannie wypracowane napięte mięśnie rywali świadczą o głębokiej znajomości anatomii malarza....
27. W szkole gladiatorów – Giorgio de Chirico Obraz „W szkole gladiatorów” powstał w 1927 roku. Postać filozofa na zdjęciu na ścianie po prawej stronie przypomina jego postawę „Myśliciela” Augustego Rodina. Sama kompozycja jest bardzo prosta. Na pierwszym planie są dwaj gladiatorzy w przepaskach na biodrach. Wojownik stojący po lewej stronie z nożem w prawej dłoni zamarł jak posąg. Drugi gladiator w swojej......
28. Wnętrze metafizyczne z ciastkami – Giorgio de Chirico Kompozycja „Wnętrza metafizyczne z ciasteczkami” zatraciła duszną atmosferę zamkniętej przestrzeni związanej z wczesnymi pracami mistrza ze względu na umieszczenie go w miejskiej rzeczywistości. Ponadto scena jest oświetlona wewnętrznym światłem czołowym, co zwiększa jej teatralność i artystyczną czystość, której brakowało we wczesnych pracach. Pomimo ostrości i kanciastości form dzieła De Knriko posiadają zaskakująco delikatny i wyrafinowany......
29. Syn marnotrawny (Wayfarer) – Hieronim Bosch Zdjęcie stanowi ostatni etap w twórczości artysty i wyróżnia się ścisłą i zrównoważoną kompozycją, subtelnym niuansem wyciszonej i zwięzłej gamy kolorów. W epoce późnego średniowiecza wierzono, że ziemskie życie jest drogą człowieka od urodzenia do śmierci, dlatego też pojęcie wędrownego miało ogromne znaczenie w życiu chrześcijańskim. Alegoryczne obrazy wędrowca zostały starannie przestudiowane, publiczność szukała wskazówek......
30. Syn marnotrawny – Oleg Korolev Transcendentalna część ludzkiej natury zawsze ma na celu znalezienie własnego Odwiecznego źródła i nieuchronnie ma wątpliwości co do widocznej rzeczywistości. Postrzegane warunki warunkowo iluzoryczne wymagają studiowania i pokonywania… Surrealizm poprzez własną wewnętrzną absurdalność i paradoks niszczy wiarygodność widzialnej rzeczywistości – jest to estetyczna gra ludzkiej wyobraźni z nostalgią za wieczną duchową wolnością. Ale Visionary Art......
31. Kataloński pejzaż (Hunter) – Juan Miro Ten krajobraz i „zaorane pole” to dwie główne prace artysty w stylu surrealizmu. Używają języka symbolicznego, który można znaleźć w kolejnych utworach. W Łowcy ukryta masa myśli i wiadomości, z których wszystkie nie zostały jeszcze rozszyfrowane....
32. Portret Alessandro Medici – Giorgio Vasari W portretie swojego patrona, Alessandro Medici, Vasari przedstawił rycerza, obecnego pana i obrońcę Florencji. Dowodem na to jest złoty pręt w rękach księcia i panorama miasta w oddali. W rzeczywistości Alessandro miał zły temperament, rozwiązłość i był złym władcą, za co wkrótce został zabity. Obraz odzwierciedla wszystkie główne nurty manieryzmu – dziwną postawę, w której......
33. Martwa natura – Giorgio Morandi Abstrakcjonista Włoski Giorgio Morandi urodził się, mieszkał i zmarł w Bolonii. W Akademii Bolońskiej uczył się i uczył. Morandi prawie nigdy nie opuścił swojego rodzinnego miasta, pozostawiając je tylko w jego pobliżu, które kochał i często reprodukował na swoich płótnach. Zaczął wystawiać w 1911 roku, ale przez długi czas tylko bliscy przyjaciele, malarze bolońscy, pozostawali......
34. Męczeństwo św. Szczepana – Giorgio Vasari Artysta, architekt i historyk sztuki Vasari w malarstwie okazał się zwolennikiem manieryzmu, czyli sztuki, która zastąpiła Wysoki Renesans. Mimika i ruchy bohaterów tego płótna, które przedstawiają ukamienowanie św. Szczepana, są pełne ekspresji. Krzyczący w tłumie rzucali na nich kamieniami, aby rzucili je świętemu, a Szczepan wzniósł oczy do nieba i rozpostarł ramiona, modląc się namiętnie.......
35. Widok na wyspę San Giorgio i Giudecca – Francesco Guardi Francesco Guardi był szefem warsztatu sztuki rodzinnej po śmierci swojego brata. Karierę artystyczną rozpoczął od portretów, pisał kompozycje religijne i sceny we wnętrzach, ale przez całe życie pozostawał śpiewakiem swojego rodzinnego miasta. Można śmiało powiedzieć, że to dzieło Guardi’ego oznaczało jego ukończenie jako szczyt europejskiego gatunku ołowiu. Malarz odchodzi od jasnej, strukturalnie zaznaczonej obiektywistycznej wizji.......
36. Perseusz i Andromeda – Giorgio Vasari Autor słynnych „Biografii” na tym zdjęciu ukazał się żywym przedstawicielem szkoły włoskiego manieryzmu. Wskazują na to nienaturalne pozy bohaterów, tak jakby grały scenę ze specjalnie wyreżyserowanego i inscenizowanego przedstawienia przed publicznością. Klasycznym motywem starożytnej mitologii o uwolnieniu pięknej księżniczki Andromedy przez bohatera Perseusza był motyw przewodni płótna. Według legendy brzegi tego kraju były terroryzowane i......
37. Oblężenie San Leo – Giorgio Vasari Wolumetryczna, wielowymiarowa kompozycja, typowa dla malarstwa manieryzmu w interpretacji Vasariego, jak zawsze, jest wypełniona licznymi symbolicznymi postaciami i obrazami. Sam wizerunek zamku na górze Montefeltro, uważanego za nie do zdobycia przez wiele stuleci, jest pokryty legendami, ponieważ pojawił się na miejscu starożytnej rzymskiej świątyni, a nawet 2 lata był stolicą Włoch w X wieku. W......
38. Słoneczniki – Vincent Van Gogh Słoneczniki miały szczególne znaczenie dla mistrza. Napisał z nimi dwie serie obrazów: Paryż i Arles. Następnie malarz wykonał kilka wersji tych prac. Wszystkie wciąż prowokują dyskusję w kręgach historyków sztuki i stały się rodzajem „marki”. Słoneczniki Van Gogha mają takie samo znaczenie w jego twórczości jak Gioconda dla Leonarda, Madonna Sykstyna dla Raphaela i Czarny......
39. Portret Lorenzo the Magnificent – Giorgio Vasari Architekt, artysta i pierwszy historyk sztuki włoskiej, Giorgio Vasari, namalował ten portret na zamówienie Alessandro Medici wiele lat po śmierci osoby przedstawionej w nim. Lorenzo the Magnificent był wnukiem Cosima Starszego Medyceusza i skoncentrował się w jego rękach całą władzę nad Florencją, ale jednocześnie patronował artystom i poetom i sam pisał wiersze. Jego panowanie było......
40. Alegoria sprawiedliwości – Giorgio Vasari Możesz oglądać to płótno całymi godzinami, ta skomplikowana, skomplikowana kompozycja wielo-figurowa jest tak złożona, zagmatwana i wypełniona symbolami. W jej centrum umieszczona jest postać kobiety o gołej piersi – symbolicznym obrazie Temidy, bogini sprawiedliwości, która nie ma nic do ukrycia lub się wstydzi. Ta kobieta jest ubrana w bardzo oryginalny strój, który ma coś wspólnego......