Spacer filozofa – Giorgio de Chirico

Podobne obrazy:

1. Czysta wyobraźnia – Giorgio de Chirico Pracując nad Czystością Wyobraźni, de Chirico zachowuje ten sam stosunek światła i cienia co w Wieży. Ale to nie wieże przyciągają uwagę – oko przyciąga lekki prostokąt w głębi obrazu, jasno oświetlony przez słońce. Obraz na obrazie – artysta nadal będzie zwracał się do tej techniki, pisząc tzw. Wnętrza metafizyczne. W tym przypadku geometryczne układy......
2. Powrót Ulissesa – Giorgio de Chirico Fakt, że surrealiści ogłosili de Chirico ich poprzednikami, jest całkiem logiczny. Jego „senne” płótna są bardzo bliskie surrealizmowi. W tym samym czasie dzieło de Chirico z lat dwudziestych świadczy również o przeciwnym wpływie. Jednocześnie rozpoznawalny jest zawsze „korporacyjny” styl artysty, na co wskazuje „obraz w obrazie”, umyślne iluzje optyczne, zniekształcenia skali i beztwarzowe manekiny. Pod......
3. Syn marnotrawny – Giorgio de Chirico Specjalna rzeczywistość złożona z obiektów o różnych konturach i fakturach, imponująca na tle plątaniny pustynnych krajobrazów, tworząca nowy metafizyczny świat, chwiejący się na granicy surrealizmu i surrealizmu – wszystko to na temat obrazu Giorgio de Chirico w ogóle i jego obrazu „Syn marnotrawny” szczególności. Cała grupa wielkich artystów ucieleśniała słynną biblijną przypowieść, każda w swoim......
4. Filozof i poeta – Giorgio de Chirico Takich dzieł nie da się w ogóle interpretować, choć ręka de Chirico jest łatwo rozpoznawalna; Niewątpliwe indeksy w postaci ulubionych obrazów artysty świadczą o jego autorstwie. Zanim ten obraz został napisany, deklaracja de Chirico, ilustrująca metody jego twórczości, mówi: „To, co słyszę” – powiedział – „nic nie znaczy, jest tylko to, co widzę na własne......
5. Włoskie kwadraty na obrazach – Giorgio de Chirico W latach 1912-1913 de Chirico stworzył kilka płócien przedstawiających typowe włoskie place miejskie. W tym okresie de Chirico próbuje filozoficznie zrozumieć otaczającą rzeczywistość, zajmuje się zagadkami, tajemnicami, mistycyzmem. Malarz nawiązuje do tematu starożytności, aby zilustrować przepisy filozofii Nietzscheańskiej. Na pustynnych placach mistrz często przedstawia posąg Ariadny – symbol smutku i melancholii. Ściśle podążając za europejską......
6. Czerwona wieża – Giorgio de Chirico De Chirico – poeta miasta, ale miasto jest bardzo dziwne. Oczywiste jest, że obrazy jego miejskich krajobrazów mają osobiste znaczenie dla artysty, z obsesyjną stałością powracającą do nich na nowo. Na obrazie „Melancholia i tajemnica ulicy” z 1914 r. Widzimy charakterystyczne arkady budynków prowadzących ulicę w nieskończoność. Długie ostre cienie tworzą niepokojącą atmosferę. Niezwykłym szczegółem......
7. Poezja Delight – Giorgio de Chirico Jest to typowa „metafizyczna” twórczość de Chirico, która jest próbą poprzez zestaw prawdziwych obrazów, aby ujawnić „magiczne” znaczenie bytu. Miasto wydaje się inspirowane snem; nie ma w nim powietrza, nierealne światło i panująca w nim cisza przeważają w nim. Cały ruch zostaje zniesiony – dotyczy to nawet pociągu. Charakterystyka „wyporności” de Chirico wiąże się również......
8. Klasyczne figury w pokoju – Giorgio de Chirico Zainteresowanie De Chirico zarówno kulturą Włoch, jak i kulturą Grecji było zdeterminowane faktem jego narodzin. Znaki starożytnego świata są pełne jego pracy – tu i tam de Chirico pojawiają się pogańscy bogowie, starożytne świątynie, mitologiczne postacie, starożytne posągi, gladiatorzy, itp. Obraz „Hector and Andromache”, 1917, zwraca widza na wydarzenia z wojny trojańskiej. Hector, trojański bohater,......
9. Autoportret – Giorgio de Chirico De Chirico namalował kilka portretów swojej drugiej żony, Isabelli, ale w zasadzie ten gatunek nigdy go nie pociągał. Wyjątkiem od tej reguły był szereg autoportretów, w których artysta uchwycił się różnych strojów i różnych lat życia. Większość autoportretów utrzymuje się w sposób realistyczny, jak na przykład autoportret napisany w 1945 roku. Prawdopodobnie de Chirico próbował......
10. Cykl archeologiczny – Giorgio de Chirico W latach 1927-1928 de Chirico wielokrotnie porusza temat archeologii. Zbiegając się z cyklem „gladiatorów” cykl „archeologiczny” odwołuje się także do teatralności i spektakularnego pokazu rzeczywistości. Bohaterowie – dwa manekiny siedzące na krzesłach. Ubrani w togi, trzymają modele kolan i wykopalisk archeologicznych. Nogi obu metaforycznych archeologów są wykute z marmuru, podobnie jak zabytki architektury na kolanach.......
11. Wieża – Giorgio de Chirico Wieża, wraz z łukami i filarami, jest ulubionym motywem twórczości de Chirico, inspirowanym uczuciami dla starożytnej sztuki i architektury. Urok, który artysta doświadczył od starożytnego i pięknego Ferrary, również dotknął tutaj. Najczęściej ten obraz pojawia się w pracach z lat 1913-1915. Jest to dominujący, jeśli nie jedyny, motyw całej serii obrazów Jerzego de Chirico, jego......
12. Niepewność poety – Giorgio de Chirico W dziełach z początku XIX wieku de Chirico często ma zdjęcia bananów. Wybór tych zdjęć jest umotywowany seksualnie, chociaż może to być również spowodowane wspomnieniami wieczornych spacerów z Guillaume Apollinaire. Na ulicach Paryża często można było znaleźć tace dostawców bananów. W Niepewności Poety wydaje się, że kupa bananów wychodzi z kobiecego łona, lub odwrotnie, zbliż......
13. Bitwa gladiatorów na arenie – Giorgio de Chirico Dwanaście lat później, pracując nad „Bitwą gladiatorów na arenie”, de Chirico jest jeszcze bardziej zdecydowany podchodząc do realizmu. Naturalne kolory pozwalają wiernie odtworzyć rzymskie realia historyczne. Każdy gest gladiatorów uchwycony jest przez wyjątkowe opracowanie szczegółów, podczas gdy arena i spragniony krwi tłum są przedstawiane dość warunkowo. Kolor i kompozycja obrazu przypomina antyczny fresk. Prawdopodobnie takie......
14. Owoce w krajobrazie – Giorgio de Chirico Obrazy de Chirico mylą nawet współczesnego widza, kuszonego artystycznymi innowacjami. Zaskakują ich nie tylko tajemniczość przepisów, ale także częste zniekształcenia skali, dzięki którym znajome rzeczy zyskują zupełnie nieoczekiwany dźwięk. Obraz „Pieśń miłości” z 1914 roku przedstawia monumentalny popiersie i rękawicę, a rękawica jest podobna do wielkości posągu, a oba te przedmioty odpowiadają ścianie sklepienia łukowego.......
15. Archeologowie – Giorgio de Chirico Mir de Chirico jest nieruchomy, nasycony pustkami i postaciami bez twarzy. To świat marzeń. Ludzie zostają tu zastąpieni przez niejasne, niewyraźne sylwetki. Co więcej, gdzieś od 1914 r. Żyjący ludzie stopniowo opuszczają ten świat, a ich miejsce zajmują manekiny. Ma to swój własny pomysł – w ten sposób artysta podkreśla, że ​​człowiek wylewa zabawkę w......
16. Portret Guillaume Apollinaire – Giorgio de Chirico Na początku XX wieku Apolliner był prawdopodobnie najbardziej wpływowym zwolennikiem innowacyjnego malarstwa. De Chirico regularnie uczestniczył w sobotnich spotkaniach w mieszkaniu Apollinaire’a; dzięki artykułom Apollinaire’a nazwisko artysty stało się znane publiczności. Obraz jest zupełnie inny niż tradycyjny portret, ale sam Apolliner był tym zachwycony. Poeta wskazuje tu sylwetka w tle. Nazwał tę pracę „wyjątkową”, „głęboką”.......
17. Poświęcenie słońca – Giorgio de Chirico W ostatnich latach życia de Chirico nie męczył się eksperymentowaniem w stylistyce. W szczególności pewna komedia jest charakterystyczna dla wielu jego późniejszych obrazów. Jest to oczywiste na przykład w „Powrocie Ulissesa” lub w serii dziwnych płócien przedstawiających słońce i księżyc połączone drutami. W tym samym czasie, luminarze są napisani kontrastowo: jeśli Słońce świeci, Księżyc pozostaje......
18. Umysł dzieci – Giorgio de Chirico Ten niezwykły obraz de Chirico odzwierciedla jego inne „metafizyczne” płótna. Jej postać prawie nie ma brwi, zmuszając do przypomnienia sobie popiersie z „Portretu Guillaume Apollinaire”. Zamknięte oczy mężczyzny sugerują ślepotę. Ale w przeciwieństwie do wspomnianego „Portretu” cała scena robi przygnębiające wrażenie. Najczęściej dzieło to interpretowane jest w kategoriach psychoanalitycznych, interpretując je jako wyraz dziecinnego strachu......
19. Wnętrze metafizyczne – Giorgio de Chirico Podczas I wojny światowej w 1917 r. De Chirico służył w szpitalu w Villa del Seminario niedaleko Ferrary. Tam spotkał się z artystami, gdy wcielono go do wojska. W tamtych latach stworzył sześć obrazów, które składają się na cykl „Wnętrza metafizyczne”, którego drugie imię to „Odkrycie człowieka samotnego”. Na płótnie – zbieranina wysoce naturalistycznych przedstawionych......
20. Wielki metafizyk – Giorgio de Chirico Wojna, długie miesiące spędzone z żołnierzami w szpitalu w Bill del Seminario koło Ferrary, wszystko to mogło wpłynąć tylko na pracę de Chirico. Ranny żołnierz, który często przychodzi do artysty we śnie, w jego pracy zamienia się w obraz manekina. „Wielki metafizyk” jest nie tylko obrazem osoby zdeformowanej przez wojnę, taka jest wizja mistrza człowieka.......
21. Zniszczenie muz – Giorgio de Chirico „Destruction of the Muses” – jedno z najsłynniejszych obrazów Giorgio de Chirico. Jest również znany jako Alarmowane Maidens i Alarming Muse. Pierwsza wersja obrazu ukazała się w 1917 r., Po czym mistrz stworzył ponad tuzin wersji tego utworu, nieco różniących się od siebie. Architektonika kompozycji jest bardzo prosta i ekspresyjna. Na długiej, pokazanej w perspektywie,......
22. Rising Sun – Giorgio de Chirico Giorgio de Chirico, włoski artysta i teoretyk sztuki, słusznie uważany za jednego z prekursorów surrealizmu we współczesnym malarstwie, w drugiej połowie swojego życia odszedł od innowacyjnych pomysłów, szukając inspiracji w obrazach sztuki klasycznej. Po sukcesie na wystawie w Paryżu w 1925 roku coraz częściej zaczął pożyczać fabułę swoich obrazów z mitologii grecko-rzymskiej. Starożytna cywilizacja śródziemnomorska......
23. Melancholia i tajemnica ulicy – Giorgio de Chirico „Melancholia i tajemnica ulicy” to najsłynniejsze dzieło nie tylko de Chirico, ale całego ruchu artystycznego, określanego mianem „malarstwa metafizycznego”. Obraz został szczegółowo zbadany przez historyków sztuki, autor sam wprowadził wiele wyjaśnień później. Obraz jest wizualnie podzielony na dwie części – oświetlony słońcem kwadrat z arkadą i ukryty za cieniem, na pierwszym planie z tą samą......
24. Stacja Montparnasse – Giorgio de Chirico Dzieło to powstało podczas pierwszej wizyty de Chirico w Paryżu latem 1911 r., Prezentując swoje prace w Salonie Jesiennym i Salonie Niezależnym „udało mu się zaskoczyć jego sztukę – przyzwyczajeni do wszystkiego i mało zaskoczeni, a także publiczność”. Motyw stacji pociągowej zafascynował artystę. Wywołał zaniepokojenie i niepokój, przypominając o pierwszej podróży – odejściu z Grecji......
25. Autoportret w ogrodzie – Giorgio de Chirico W „Autoportrecie w ogrodzie” artysta zaprezentował się w kostiumie z XVII wieku. Stoi on w ogrodzie wersalskim, elegancki i wyrafinowany – marmurowy wazon ze złotym listkiem, francuski park i marmurowy posąg w tle. Kompozycja przyjmuje postać typową dla takich płócien: figura przedstawiona w centrum zyskuje na znaczeniu i monumentalności, ze względu na obniżoną linię horyzontu.......
26. Wnętrze metafizyczne z ciastkami – Giorgio de Chirico Kompozycja „Wnętrza metafizyczne z ciasteczkami” zatraciła duszną atmosferę zamkniętej przestrzeni związanej z wczesnymi pracami mistrza ze względu na umieszczenie go w miejskiej rzeczywistości. Ponadto scena jest oświetlona wewnętrznym światłem czołowym, co zwiększa jej teatralność i artystyczną czystość, której brakowało we wczesnych pracach. Pomimo ostrości i kanciastości form dzieła De Knriko posiadają zaskakująco delikatny i wyrafinowany......
27. Gladiatorzy – Giorgio de Chirico Z biegiem czasu cykl gladiatorów przechodzi pewną ewolucję. Przejście artysty na realistyczny sposób związany z malarstwem klasycznym. „Gladiatorzy”, stworzeni w 1936 roku, mają kompozycję wpisaną w trójkąt. Liczby tutaj są mniej schematyczne i znacznie bardziej dynamiczne niż w poprzednich płótnach cyklu. A starannie wypracowane napięte mięśnie rywali świadczą o głębokiej znajomości anatomii malarza....
28. W szkole gladiatorów – Giorgio de Chirico Obraz „W szkole gladiatorów” powstał w 1927 roku. Postać filozofa na zdjęciu na ścianie po prawej stronie przypomina jego postawę „Myśliciela” Augustego Rodina. Sama kompozycja jest bardzo prosta. Na pierwszym planie są dwaj gladiatorzy w przepaskach na biodrach. Wojownik stojący po lewej stronie z nożem w prawej dłoni zamarł jak posąg. Drugi gladiator w swojej......
29. Portret filozofa – Ljubowa Popova Obraz został stworzony w kubistyczny sposób. Mimo wszystkich konwencji związanych z tym stylem zadziwia swoją psychologią. Obraz jest łatwo rozpoznawalnym portretem człowieka. Twarz jest odrodzona, ale człowiek ma energetyczny charakter i intelektualną koncentrację. W tym samym czasie powagę rozjaśniają ironiczne detale, takie jak ładne anteny, cylinder, biała koszula z przodu, szklane, zakrzywione usta w sceptycznym......
30. Spacer: Camilla Monet i jej syn Jean – Claude Monet Claude Monet, dzięki specjalnemu spojrzeniu na życie, stał się najbardziej znanym artystą i przodkiem nowego nurtu malarstwa – impresjonizmu. Przez długi czas Monet i jego rodzina mieszkają w małym miasteczku Argenteuil. Tam maluje wiele obrazów swojej żony, Camilli. Jedna z tych prac – „Walk” – przed nami. Pełny oryginalny tytuł tego utworu to „The Walk.......
31. Spacer – Pavel Fedotov „Spacer” został napisany w Moskwie, gdy Fedotov otrzymał urlop, po raz pierwszy od trzech lat. W rzeczywistości nie jest to wcale spacer, ale portret rodzinny, którego bohaterowie po prostu pozują na tle moskiewskiej ulicy i nawet nie próbują bardzo ciężko pokazać, że idą gdzieś; został napisany w tym celu, aby pozostawić go w domu, w......
32. Spacer – Pierre Auguste Renoir Wspaniały żywy przykład impresjonizmu „Renoir” – obraz „Spacer” ukończony w 1870 roku. Fabuła obrazu jest bezpretensjonalna – szarmancka para idzie na tle kwitnącej zieleni, ale co za ucieleśnienie! Niesamowicie lekka paleta i żywa, „wibrująca” technika pisania. Pani ubrana na wspaniały długich białych sukniach, jest najjaśniejszym punktem na zdjęciu, uczynny młody człowiek nieco ukrywa cień grube......
33. Nocny spacer – Hosoda Esey Były bardzo popularne w Japonii i często były demonstrowane za pomocą Karakuri nozoki, urządzenia, w którym obraz po raz pierwszy został odbity w lustrze, a następnie powiększony szkłem powiększającym w celu zaostrzenia obiecujących cięć i modelowania światła i cienia oraz przedstawienia obrazu trójwymiarowości. Wielu znanych malarzy i grafików z Japonii w procesie opanowywania praw liniowej......
34. Martwa natura – Giorgio Morandi Abstrakcjonista Włoski Giorgio Morandi urodził się, mieszkał i zmarł w Bolonii. W Akademii Bolońskiej uczył się i uczył. Morandi prawie nigdy nie opuścił swojego rodzinnego miasta, pozostawiając je tylko w jego pobliżu, które kochał i często reprodukował na swoich płótnach. Zaczął wystawiać w 1911 roku, ale przez długi czas tylko bliscy przyjaciele, malarze bolońscy, pozostawali......
35. Spacer po Arles – Vincent Van Gogh Obraz „Spacer w Arles” namalowany przez Vincenta Van Gogha w 1888 roku. Obecnie płótno można zobaczyć w Państwowym Muzeum Ermitażu w Petersburgu. Obraz jest dość jasnym kolorem. Płótno jest inne dekoracyjne i „wielokolorowe”. Aby obraz nie wyglądał jak chaotyczna, fragmentaryczna struktura, artysta ostro zarysowuje linie konturu, tym samym ograniczając niektóre sylwetki innych. Taka decyzja wprowadza......
36. Widok na wyspę San Giorgio i Giudecca – Francesco Guardi Francesco Guardi był szefem warsztatu sztuki rodzinnej po śmierci swojego brata. Karierę artystyczną rozpoczął od portretów, pisał kompozycje religijne i sceny we wnętrzach, ale przez całe życie pozostawał śpiewakiem swojego rodzinnego miasta. Można śmiało powiedzieć, że to dzieło Guardi’ego oznaczało jego ukończenie jako szczyt europejskiego gatunku ołowiu. Malarz odchodzi od jasnej, strukturalnie zaznaczonej obiektywistycznej wizji.......
37. Portret Alessandro Medici – Giorgio Vasari W portretie swojego patrona, Alessandro Medici, Vasari przedstawił rycerza, obecnego pana i obrońcę Florencji. Dowodem na to jest złoty pręt w rękach księcia i panorama miasta w oddali. W rzeczywistości Alessandro miał zły temperament, rozwiązłość i był złym władcą, za co wkrótce został zabity. Obraz odzwierciedla wszystkie główne nurty manieryzmu – dziwną postawę, w której......
38. Poranny spacer – Thomas Gainsborough Otchłań oddziela ten późny portret od „Portret pana Andrewsa z żoną”. Energia witalna związana z tą ostatnią, z biegiem czasu, przekształciła się w wyrafinowaną elegancję. Dokładne szczegóły krajobrazu zostały zastąpione rozmytym „tłem krajobrazu”. Nie każdy widz, widząc „Portret pana Andrewsa z żoną”, powie, że należy do Gainsborough. Ale „Poranny spacer” nie może być przypisany do......
39. Spacer po lesie – Iwan Szyszkin Obraz „Spacer w lesie”, napisany przez Ivana Shishkina w 1869 roku, jest bardzo kolorowy, pełen letniego słońca i pozytywów. W tej pracy artysta przedstawił leśną ścieżkę, wzdłuż której młoda rodzina idzie z pełną mocą. Mąż i żona idą naprzód, dyskutując o czymś bardziej osobistym, kiedy chodzą trochę osobno. Dziadek i babka odchodzą od nich trochę,......
40. Spacer więźniów – Vincent Van Gogh Kiedy Vincent Van Gogh mieszkał w Saint-Rémy, poprosił swojego brata o dostarczenie grawerunku Regame „Smiters”, ale nie był w stanie jej znaleźć, a Vincent wybrał Gustave Dore na jego zastępcę dla Ostroga. Obraz „Spacer więźniów” jest kopią grawerunku Dore’a, ale wykonany jest w stylu artysty. Na górze zdjęcia widać dwa małe białe ptaki, robiąc to,......