W drugiej połowie życia Turner chciał zbadać efekty kolorów i oświetlenia. Przede wszystkim interesowały go zachody słońca i wschody słońca, kiedy te efekty wydają się najbardziej zaskakujące. Na płótnie „Ostatni lot statku” Brave „,” zachód słońca „zajmuje całą górną część obrazu, nadając mu elegijny dźwięk.
Najbardziej nieważki element płótna – światło – ma tutaj największą gęstość fizyczną. Turner czasami używał noża do palet, ale w tej pracy żółte i czerwone odcienie chmur są nakładane techniką impastową za pomocą pędzla. Kobaltowe błękitne niebo na horyzoncie, artysta o maksymalnym kontraście, napisał płynną warstwę rozcieńczonej farby olejnej. Pasja Turnera do żółtego światła stała się legendą. Był jednym z pierwszych artystów, którzy zaczęli używać cytrynowej, nieżelaznej farby na przestrzeni czasu.
Innym kolorem, który Turner pisał o zachodzie słońca, był szkarłatny jod. Ten pigment, otrzymany w 1812 roku przez słynnego chemika Humphry’ego Davy’ego, jest mniej trwały. Różowe odcienie, uzyskane z jego pomocą, dawno utraciły blask i gęstość. Poziome pasy ciemnoczerwonego cienkiego są pisane przez bardziej tradycyjny cynober. W obrazie Turnera „Słońce wschodzące we mgle” było to słońce, które zostało napisane naturalnie, bez wysiłku, silnie przyciąga wzrok widza.
