Obraz „Statek głupców” odnosi się do dojrzałego okresu pracy Boscha. Główny temat „Statku głupców” obejmuje całe dzieło artysty. To ośmieszenie i potępienie wady ludzkiego społeczeństwa, głupoty i zła, dominujące nad światem.
Pojęcie „statków” było szeroko rozpowszechnione w średniowieczu. Były obrazy „Statek Pana” i „Diabelski Statek”, uosabiające dobre i złe początki. Pojęcia te miały ogólne znaczenie: prawi i grzesznicy są odpowiednio na swoich statkach.
Pasażerowie statku Boscha to przedstawiciele różnych grup społecznych. Główne miejsce zajmuje mnich i mniszka, pijąc z grupą chłopów, krzycząc jakąś piosenkę do struny lutni.
Zamiast masztu – drzewa, złamana gałąź służy jako ster, kadzi z długim uchwytem – wiosło, na masztu siedzi błazen w głupiej czapce, pijąc wino.
Kompozycyjna konstrukcja jego obrazu Boscha podkreśla niestałość i efemeryczność statku, bezsens tego, co się dzieje. Figury są płaskie, szorstkie i brzydkie, przypominają groteskowe maski. Wałężą się, krzyczą, szaleją, ryzykując obrócenie statku. Każda figura i każdy obiekt ma symboliczne znaczenie i wskazuje na ludzkie wady: nieumiarkowanie, rozpusta, pijaństwo, obżarstwo, próżność. Różowa flaga z sierpem i sową na drzewie – Simola zła i herezji Mnich i mniszka są przedstawiane w tych samych pozach, co pary w średniowiecznych ogrodach miłości, którzy zazwyczaj robią muzykę na preludia, by się kochać.
Owoce wiśni, lutni i dzbanka wina to rozrzutność i utrata samokontroli od wina. Autor najwyraźniej chce skrzywdzić widza do końca życia, szokować, tak, że nieświadomie przychodzi mu do głowy pytanie: dokąd taki statek płynie? Głupcy na statku nie są bezbożni, ponieważ wśród nich jest mnich i mniszka, ale wszyscy żyją „w głupocie”. Bosch się śmieje, ale to smutny śmiech.
W końcu cała ludzkość płynie przez Morze Czasu na jednym ogólnym statku. Wszyscy, którzy są więcej, którzy są mniej, podlegają tym samym występkom, co „głupcy”. Jemy, pijemy, oszukujemy, gramy głupie gry. Tymczasem nasz statek dryfuje bez celu. Ekscentryczny i tajemniczy geniusz, Bosch wyraźnie pokazywał brzydkie, złowrogie i potworne rzeczy – ukryte istoty naszego wewnętrznego świata. „Ship of Fools” – nie o innych ludziach, dotyczy nas. Musimy zadać sobie to pytanie: dokąd płynie nasz statek?