Jak określić miejsce Malarza-portretu Koro? W stosunku do niego, a także wielu mistrzów portretu z XIX wieku, trudno jest zastosować pewne stabilne definicje. Corot niewątpliwie przyczynia się do powstania regionu portretu, który cechuje zainteresowanie charakterystyką dnia.
W późnym okresie kreatywności, odwołując się do wizerunków kobiecych, szuka uosobienia marzenia, abstrakcyjnego ideału pięknej, zbliżając się do klasycyzmu w tym. I samo pragnienie Koro, aby przekazać spokój w portretie, coś na zawsze pięknego – czyż nie jest to romantyczna utopia, naiwne oderwanie od złożoności czasu?
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Podobne obrazy:
- Most do Narni – Camille Corot Camille Corot jest jednym z najpopularniejszych mistrzów malarstwa pejzażowego XIX wieku. Krajobrazy Koro z wyjątkiem subtelnego poczucia natury przepojone prawdziwą poezją. Zgodnie z poetyckim postrzeganiem świata, Corot i Jessenin to dwie bratnie dusze. Krajobraz Corota jest pełen głębokiej emocjonalnej ekspresji, zgodny z uczuciami i doświadczeniami osoby. Ze swoich płócien oddycha szczerością i spontanicznością. Corot był......
- Kobieta z perłą – Camille Corot Bliżej rzeczywistego portretu „Kobiety z perłą”. Pozowanie artysta Bertha Goldschmidt, młoda kobieta, która mieszkała obok. Koro ubrał ją we włoską sukienkę, założył ją na kamizelkę i postawił w pozie blisko „Giocondy” Leonarda. Miękkie światło symuluje zaokrągloną twarz, drży i drży w małych liściach ozdabiających brązowe włosy. Szare, lekko ciemniejące tło w dół jest tonalnie związane......
- List – Camille Corot „W nim żyje pewien duch prostoty” – powiedział malarz P. Valery. I dodał: „Poeta urodził się w Koro niezwykle wcześnie”. Pragnienie prostoty i poezji przenika całą sztukę Koro, bez względu na gatunek. Dziecko stawiające pierwsze kroki to wszystko objawienie; młoda dziewczyna, pełna radosnych oczekiwań, przeczucia i lekkiego smutku – to właśnie na tych obrazach objawił......
- Rabuś – Camille Corot Czystość i szczerość to cechy, które są kluczowe dla człowieka w człowieku. Stąd jego wielokrotne odwoływanie się do obrazów dzieci. Kawaler Koro szukał rodzinnych radości w domu swojej siostry, a następnie w dorosłych siostrzenicach. Ich dzieci ciągle pozowały dla niego w latach 40. XIX wieku. Słowo „nie daje prawdziwego wyobrażenia o sesjach – spróbuj zmusić......
- Sungis – Camille Corot Obraz należy do czasów największego rozkwitu twórczości Koro. Codzienny motyw – wagon na polu na mokrej drodze po deszczu – był odczuwany przez artystę jako poetycki obraz. Wszystko mieni się i błyszczy w tym skromnym zakątku natury: mokra ziemia i powietrze, szybko poruszające się chmury, drzewa powiewające na wietrze. Dynamiczna, lekka rozmaz z największą precyzją......
- Skały w Amalfi – Camille Corot Motyw kamieni jest rzadko spotykany w sztuce Koro, która zwykle przywołuje obraz mglistego, mglistego, zalesionego podłoża. Tymczasem motyw ten przyciągnął artystę od najwcześniejszych etapów jego twórczości. Nawet wtedy romantyczny kult dzikiej „wiecznej” natury znalazł w Koro prawdziwą adeptkę. Zwrócił się do tematu „rock” w połowie 1820 roku, w obrazach lasu Fontainebleau. Wkrótce we Włoszech młody......
- Gust of Wind – Camille Corot Na obrazie „Poryw wiatru” z ponurym niebem, pędzi ciemnych chmur, powalonych przez gałęzie drzew i złowieszczo pomarańczowo-żółty zachód słońca, wszystko przenika uczucie niepokoju. Postać kobieca, pędząca w kierunku wiatru, uosabia wątek ludzkiej opozycji wobec żywiołów, odwołując się do tradycji romantyzmu. Najcieńsze przejścia odcieni brązowawego, ciemnoszarego i ciemnozielonego, ich gładkie modulacje tworzą pojedynczy emocjonalny akord koloru,......
- Portret Octavii Sennegon – Camille Corot Słynny malarz pejzażu malował portrety przez całe życie, chociaż ten obszar jego twórczości był prawie nieznany współczesnym, ponieważ Corot nie pokazywał ich w Salonie. Jako malarz portrety Corot debiutuje w latach 30. XIX wieku. Jest to czas tworzenia serii portretów siostrzenic – młodych dam Sennegon. Tylko jedna z dziewcząt ma szesnaście lat, miły wujek bierze......
- Krajobraz z jeziorem – Camille Corot Malowanie Koro nieskończenie wyraziste. Stworzył własny styl, który następnie naśladował dziesiątki jego współczesnych. Dzięki swojej wolności i prostocie prawie każdy z jego obrazów wygląda jak szkic; ale za tą łatwością leży harmonijna struktura. W krajobrazie Ermitażu gałęzie drzew otwierają się, ukazując odległy widok jeziora; Wyraźna równowaga ciemnych skrzydeł splatających się gałęzi i lekkiego owalnego otworu......
- Kościół Marissel – Camille Corot Miejscowość Marissel znajduje się w pobliżu Beauvais, gdzie Corot odwiedził swojego przyjaciela, artystę Badina, którego poznał we Włoszech. Corot namalował ten obraz rano przez dziewięć dni na wiosnę 1866 roku Kompozycja wykonana jest w stylu holenderskiego malarstwa pejzażowego. Wystawiony na Salonie w 1867 roku, obraz wzbudził podziw królowej Wiktorii i został zakupiony przez amatora za......
- Kobieta czytająca w krajobrazie – Camille Corot Z biegiem lat wyjątkowy, indywidualny, konkretny w portretach Corota zaczyna się zmniejszać. Twórcy coraz trudniej znaleźć harmonię i radość w otaczającym go życiu. Portrety Corota, szczególnie kobiety, zaczynają manifestować pewien rodzaj wiecznego spokoju, spokoju i niezależnie od natury modelu. Żywotność, spontaniczność, obietnica ruchu, które były w „Portretie Oktawii Sennegon”, są tutaj nieobecne. Mroczny krajobraz, pełen......
- Krajobraz w Arles du Nord – Camille Corot W sztuce Corot był praktycznie samoukiem. Nie mając wykształcenia zawodowego, rozwinął swoje zdolności artystyczne po prostu dlatego, że lubił podróżować i reprodukować na płótnie i drukować swoje wrażenia z miejsc, które widział. W przybliżeniu mówił o Corocie jednym z jego najbliższych przyjaciół – artyście Charlesie Francois Daubigny. Ale to oczywiście nie jest prawdą: Kopo bardzo......
- Pejzaż z chłopcem w białej koszuli – Camille Corot Tendencja do panoramicznych zakrętów została ujawniona w Corot bardzo wcześnie, już w połowie lat dwudziestych XIX wieku w krajobrazie Rzymu i okolicy: „Jezioro Albano i Castel Gandolfo”; „Roman Campania z Tiber”. Kompozycje tego rodzaju podążały za francuską tradycją XVIII wieku, kiedy szeroki kąt widzenia był naturalnie połączony z intymnością poczucia rokoko. Możesz w szczególności. przypominając......
- Przerwane zaręczyny – Adrian Markovich Volkov Fabuła obrazu jest zwyczajna: w zaręczynach młodego mężczyzny, który chce poprawić swoją sytuację finansową, wychodząc za mąż za córkę kupca, w drzwiach pojawia się młoda kobieta, uwiedziona i porzucona przez tego młodego człowieka. Zauważ, że obraz A. Wołkowa, potępiający niemoralność jednej osoby, został dość chłodno przyjęty przez Radę Akademii, chociaż znalazł ciepłe odzew w szerokich......
- Czytanie – Ivan Kramskoy Rok 1863 oznaczono dla malarza Kramskoya nie tylko tworząc wokół niego grupę artystów, którzy odmawiają pisania zgodnie z akademickimi kanonami akcji, która wkrótce zostanie nazwana „Wędrowcami”, ale także poślubić Sofię Nikołajewną Prochorową. Zachowany dowód współczesnych mistrzów, którzy potwierdzają, że to małżeństwo było szczęśliwe i harmonijne. Przez całe życie Kramskoy niósł miłość, szacunek i czułość do......
- Czytanie – Edouard Manet Victoria Meran wielokrotnie pojawiała się na płótnach artysty – widzimy jej delikatny obraz w takich arcydziełach jak „Olympia”, „Street singer”, „Breakfast on the grass”, „Railway” i „In a matador costume”, w 1868, Manet pisze zdjęcie gospodarstwa domowego „Czytanie”, gdzie ponownie pojawia się jego ukochany model. Na szerokim oknie, które jest odgadnięte za cienką, latającą zasłoną,......
- Portret Camille Roulin – Vincent Van Gogh Rysując portrety i figury, Van Gogh widział dość pewny sposób na poprawę jakości swojej pracy. Początkowo ten gatunek nie był dla niego łatwy, ale dążąc do dokładności portretu, do subtelnego przeniesienia charakteru, Van Gogh coraz bardziej doskonalił swoje umiejętności. Podczas pobytu w Arles zaprzyjaźnił się z parą Roulin. Mieszkali niedaleko żółtego domu, a artysta był......
- Portret E. V. Mazurina – Wasilij Tropinin Dyskretna poetyzacja, nie sprzeczna z przejawioną lojalnością z naturą, oraz szczególna szczerość są czerwoną nitką przez całą pracę Tropinina. Szczególnie jaskrawe stają się znane w kobiecych obrazach stworzonych przez artystę. Wszystkie jego bohaterki są bardzo różne, ale jest coś, co umożliwia połączenie tych obrazów w najważniejszą część świata sztuki Tropinino. To jest coś – taka......
- Czytanie – Pablo Picasso W 1930 roku Picasso wraz z rodziną przeniósł się do nowo nabytej nieruchomości w Buazhelu. W tym samym czasie doszło do rozłamu między mistrzem a jego rosyjską żoną Olgą Chokłową. Picasso jest zadowolony z samotnego miejsca w pobliżu Paryża, ale jego żonę przyciągają modne salony i tętniące życiem towarzystwo, w którym uwielbia żona słynnego artysty.......
- Czytanie – Gerhard Richter Wielu artystów zwróciło się ku tej historii, a na obrazie „Czytanie” Gerharda Richtera widzimy także młodą kobietę czytającą. Stoi bokiem do nas, czysty profil, delikatne zgięcie szyi, blond włosy, zebrane za pomocą spinki z tyłu głowy – nic zbytecznego i naciągniętego. Harmonia barw i obraz psychologiczny przedstawiony na obrazie dziewczyny mówi o wysokich umiejętnościach i......
- Czytanie Marię Magdalenę – Rogier van der Weyden Czytanie Marię Magdalenę [1435] Obraz „Czytanie Marię Magdalenę” z 1435 roku można warunkowo uznać za „włoskie” doświadczenie malarza. Maria Magdalena, w zielonkawej sukience, opiera się o małą toaletkę. Starannie napisane fałdy sukienki i nakrycia głowy sprawiają, że figura wygląda jak rzeźba. Skoncentrowany wyraz twarzy sugeruje, że wszystkie jej myśli skierowane są na książkę, którą czyta.......
- Czytanie kobiety. Wieczór. – Edouard Vuillard Czytanie kobiety. Wieczór. 1895. Olej na płótnie, 60,9×50,8. Kolekcja prywatna. Francuski malarz, grafik i dekorator Edouard Vuillard ukończył Liceum Condor w Paryżu. Studiował w pracowni Maiarda oraz w Akademii Julian. W 1892 roku wstąpił do grupy Nabi, współpracował z magazynem symbolistów La Revue Blanche. W latach 90. XIX wieku artysta namalował scenerię dla teatrów awangardowych.......
- Czerwone dachy – Camille Pissarro Jeden z obrazów stworzonych przez Pissarro, kiedy jego umiejętności osiągnęły dojrzałość, nazywa się „Czerwonymi dachami”. Artysta wypracował swój indywidualny styl, ale nie przestaje poszukiwań twórczych i nadal współpracuje z Cezanne’em, słuchając jego rad; Jest to szczególnie widoczne w trosce o kompozycję. W tym okresie nastąpiły namacalne zmiany w technice malarskiej, a płótno, wystawione w 1877......
- Pierre Serisia – Jacques Louis David Obraz francuskiego malarza Jacquesa Louisa Davida „Pierre Seris”. Rozmiar portretu 55 x 46 cm, olej na płótnie. Szwagier Jacquesa Louisa Davida, Pierre Serisia, był sędzią, a ten portret został namalowany wkrótce po ślubie z siostrą żony artysty w 1790 roku. Najjaśniejszy z malarzy klasycyzmu, David jest prawdopodobnie najbardziej znany ze swoich obrazów, które gloryfikują tematy......
- Święty Jerome Czytanie w przyrodzie – Giovanni Bellini Obraz Giovanniego Belliniego „Czytanie św. Hieronima w naturze”. Rozmiar obrazu to 47 x 34 cm, drewno, olej. Historyk sztuki Giovanni Bellini podkreśla tutaj znaczenie światła, lekko dotykając postaci i „odważnie podważając szlachetną biżuterię mistrza z Padwy i ożywiając zimną kompozycję”. Ostre i energetyczne kontury postaci, załamane światłem, przypominają dzieła Andrei del Castaño. Święty Jerome Bellini......
- Zbiorów w pobliżu Montfuco – Camille Pissarro Podczas swojego pobytu w posiadłości swojego przyjaciela Louisa Pietty, Pissarro namalował kilka pejzaży, wśród których zbiór w pobliżu Montfuco jest uważany za najbardziej udany. Praca urzeka szczerą szczerością, wieje z jej świeżości i otwartości. W tym twórczym okresie artysta działał w stylu impresjonizmu, a uczucie, którym obdarzył go obraz, to zapach dojrzałego chleba, który stał......
- Przyjemne czytanie (portret dziecka) – George Bernard O’Neill Przed tobą jest obraz „Przyjemne czytanie” autorstwa irlandzkiego malarza gatunku George’a Bernarda O’Neilla. Twórczość artysty zawsze była otoczona tematem dzieciństwa i wszystkim, co wiąże się z relacją dziecka z otaczającą rzeczywistością. Obrazy O’Neilla promieniowały naiwnością, życzliwością i ciepłem. Ta ostatnia cecha wynikała nie tylko z dobroczynnych tematów dzieł, ale także z palety, która stała się......
- Saint Cecilia – Rafael Santi „Saint Cecilia” została zlecona Rafaelowi dla bolońskiego kościoła San Giovanni w Monte Uliveto przez błogosławioną Elenę Duloli dal Olio, za pośrednictwem Antonio Pucci, florenckiego prałata i bliskiego przyjaciela Leona X. Ta praca po raz kolejny potwierdziła nieskończoność możliwości Rafaela w przedstawianiu wizerunków kobiecych zarówno w przedmiotach religijnych, jak i świeckich. Na obrazie „Saint Cecilia”, a......
- Medytacja – Gerhard Richter Sztuka ze względu na sztukę. Motywem przewodnim wszystkich obrazów i decyzji stylistycznych wykorzystywanych przez Richtera jest samo malowanie. Artysta bada go ze wszystkich stron, szukając nowych środków wyrazu. W sposób abstrakcyjnego ekspresjonizmu został napisany obraz „Medytacja”. Chaotyczne mieszanie kolorów, linii, akcentów kolorystycznych w opinii artysty powinno przyczynić się do głębszego poznania siebie w otaczającym świecie....
- Autoportret – Camille Pissarro Patrząc na najbardziej znany autoportret Pissarro, stworzony w 1873 roku, staje się jasne, dlaczego ludzie żartobliwie nazywali artystę biblijnymi imionami „Mojżesz” lub „Abraham”. Wydaje się, że prorok starotestamentowy o szacownym wieku patrzy na widza z płótna, podczas gdy malarz skończył wówczas 43 lata. W majątku Pissarro pojawiło się wiele autoportretów, a kiedy zostały stworzone, użył......
- Cowgirl (dziewczyna z prętem) – Camille Pissarro Aktywny eksperymentator i wielki entuzjasta, Camille Pissarro zawsze szukał nowych środków wyrazu. Z całą swą kreatywnością rzekomo próbował udowodnić, że nie należy do tradycyjnej szkoły akademickiej, ale do innowatorów – impresjonistów, którzy potrafili po prostu wstrząsnąć wszystkimi tradycyjnymi podstawami swoimi pomysłami, odkrywając nową estetykę piękna. W wielu obrazach można zauważyć pewien wpływ tego czy innego......
- Kościół św. Jakuba. Dieppe – Camille Pissarro Jedna z ostatnich prac Camille Pizarro, tylko dwa lata przed śmiercią mistrza. Pod koniec swojej twórczej drogi, w końcu zasłużył na zasłużoną sławę i trafność, artysta na wielu swoich płótnach powraca do stylu dawnego, innowacyjnego i rewolucyjnego impresjonizmu. W 1901 roku Pissarro mieszka w Dieppe w hotelu, którego okna wychodzą na starożytny majestatyczny kościół poświęcony......
- Place de l’Europe w Paryżu – Camille Pissarro Temat wielkiego miasta zajmował skromne miejsce na obrazie XIX wieku. Można powiedzieć, że impresjoniści jako pierwsi wprowadzili krajobraz miejski do sztuki francuskiej. Szczególnie wielki w tej zasługie C. Pissarro, towarzysz i sojusznik Monet. W latach 90. XIX wieku, już w starszym wieku, ale w pełni uzbrojony w talent i błyskotliwy kunszt, stworzył wiele płócien z......
- Wiosna w Pontoise – Camille Pissarro „Orchard in bloom. Spring” – obraz, którego ideę Pissarro pielęgnował przez długi czas. W jego pracach były już krajobrazy, ale on wierzy, że Pontoise jest właśnie miejscem, w którym piękno wiosennego ogrodu ma magiczny urok, i będzie on w stanie uchwycić piękno budzącej się natury w najbardziej oryginalny sposób. Artysta specjalnie tu odchodzi, decydując się......
- Wejście do wioski Voisin – Camille Pissarro Powrót Pissarro do ojczyzny po jego pobyt w niegościnnej Anglii został przyćmiony widokiem zrujnowanego domu w Lyuvesiena, a także barbarzyńskim zniszczeniem jego wcześniejszych obrazów. Nie z natury artysty oczekiwano od losu darów i energicznie przyjął kreatywność, zwłaszcza że w Londynie Pissarro wypracował styl artystyczny charakteryzujący się łatwym i płynnym szczotkowaniem. Obraz „Wjazd do wioski Voisin”......
- Ermitaż w Pontoise – Camille Pissarro Wczesny okres twórczości naznaczony był silnym wpływem K. Corota i G. Courbeta. W 1860 roku jego pejzaże, nie sprzeczne z kanonami sztuki oficjalnej, były wystawiane kilka razy w Salonom. Wkrótce, pokonując wpływ G. Courbeta i rozwijając swój własny styl, Pissarro znajduje się wśród wyrzutków i popada w głębokie ubóstwo, nie mogąc sprzedać swoich obrazów. W......
- Wyspa Lacroix Rouen – Camille Pissarro Camille Pissarro, jeden z największych francuskich impresjonistów, urodził się w Antylach. Studiował w Paryżu, po czym wrócił do St. Thomas. Pragnienie malowania sprawiło, że Pissarro uciekł do Wenezueli, ponieważ jego ojciec oparł się wyborowi syna. W końcu Pissarro wciąż mógł jechać do Paryża, by studiować malarstwo. Z entuzjazmem odkrył dzieła Ingresa, Courbeta, Corota. W 1855......
- Boulevard Montmartre – Camille Pissarro Pissarro zdecydowanie nie zgadzał się z tymi, którzy sądzili, że ulice Paryża są brzydkie. Dla niego były jasne, a intensywność życia na nich, zmieniająca się w ciągu kilku chwil, sprawiała mu przyjemność. Wracając do Paryża na początku 1897 roku, z zainteresowaniem obserwuje metamorfozę, która rozgrywa się w Montmartre, kiedy zatłoczona ulica nagle staje się pusta,......
- Sad w Pontoise. Wiosna – Camille Pissarro Po powrocie do Paryża Pissarro nadal żyje w biedzie, republika, która zastąpiła imperium, nic nie zmieniła w życiu Francji, a smutne wydarzenia związane z wojną, konfiskatą i komuną pozbawiły burżuazję możliwości kupowania obrazów. W tym czasie C. Pissarro bierze pod swoim patronatem młodego artystę z Aix-en-Provence P. Cezanne’a i razem pracują w Pontoise. Dzieli się......
- Widok z mojego okna – Camille Pissarro Ósma wystawa impresjonistów, która odbyła się w 1886 r., Była ostatnim spotkaniem artystów tego gatunku, a malarze zrozumieli, że różnice między nimi osiągnęły apogeum. Pissarro, który wziął w nim udział, umieścił swoje zdjęcie „Widok z mojego okna”. Płótno zostało wystawione w oddzielnym pomieszczeniu i połączyło się z dziełem Signaca i Seury, co miało podkreślić zaangażowanie......