Genialnie opanowanie Briullova, muralisty, rozwinęło się w dużej portretowej lidze. Prince Elena Pavlovna z córeczką. Portret został namalowany przez Bryulłowa w 1830 roku, ale był on poprzedzony długą i ciężką pracą przez ponad dwa lata. W 1828 r. Prowadził. Prince Elena Pavlovna, która uważała się za miłośniczkę sztuki i patronki artystów, poszła w towarzystwie jej świty w podróż po Włoszech.
Tam spotkał ją Bryullov. Rezultaty znajomości Bryulłowa z Wielką Księżną nie były powolne. „Podczas pobytu w Rzymie cesarzowa wielka księżna Elena Pawłowna faworyzowała zamówienie mi długiego portretu i kilku egzemplarzy” – napisał K. Bryulłow.
Liczne szkice, szkice wykonane na albumach, świadczyły o ciężkiej pracy artysty nad realizacją jego intencji. Ten portret jest najprawdopodobniej jedną z opcji. Jest mało znany, ponieważ potrzebował renowacji córki księcia Pawła z Wirtembergii, zanim przeszedł na ortodoksję – Frederick-Charlotte-Maria.
W 1824 r. Zawarła związek małżeński z Wielkim Księciem Michałem Pawłowiczem, kiedy przyjął chrzest, przyjęła rosyjskie imię. Był świetnie wykształcony. Pod jej auspicjami powstało Rosyjskie Towarzystwo Muzyczne. Wieczory, które organizowała w Pałacu Michajłowskim, były słynne w całym Petersburgu. Znany z szeroko rozpowszechnionej działalności charytatywnej.
Podobne obrazy:
- Portret Vel. Prince Elena Pavlovna z córką – Karl Bryullov Majątek Bryulłowa jako muralisty odbił się na dużym portrecie księżniczki Eleny Pavlovny i jej córki, która została namalowana przez artystę w 1830 roku. To zdjęcie ma interesującą historię tworzenia: w 1828 r. Wielka księżna Elena Pavlovna, która uważała się za patronkę artystów, wyruszyła w podróż przez Włochy. Jej Cesarska Wysokość, jak pisali współcześni, rościła sobie......
- Portret V. A. Zhukovsky – Karl Bryullov Portret Wasilija Andriejewicza Żukowskiego, namalowany przez K. Bryulłowa, ma bardzo szczególny los: kwota otrzymana z jego sprzedaży trafiła do okupu T. Szewczenki od niewolników. Pamiętając o tym, Szewczenko napisał w swojej biografii: „Żukowski, po uprzednim zapoznaniu się z ceną od właściciela ziemskiego, poprosił K. P. Bryulłowa o napisanie tego, V. A. Żukowski, portret, którego celem......
- Portret I. A. Monighetti – Karl Bryullov Monigetti Ippolit Antonovich-architect. Urodził się w Moskwie 2 maja 1819 roku. Po ukończeniu moskiewskiej szkoły Stroganov, wstąpił do Cesarskiej Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu w dziale architektonicznym w klasie profesora Aleksandra Pawłowicza Bryulłowa. W 1839 r. Ukończył Akademię ze złotym medalem II stopnia. W latach 40. XIX wieku odbył kilka podróży po Egipcie, Turcji i......
- Portret G. G. Gagarina – Karl Bryullov Gagarin Grigorij Grigoriewicz – artysta-amator; syn rosyjskiego wysłannika w Rzymie, książę G. I. Gagarin. Od 1826 był w służbie dyplomatycznej. W latach 20. XIX w. Wziął lekcje malarstwa u K. P. Bryullova, który często odwiedzał dom swoich rodziców w Rzymie, który stał się jednym z centrów komunikacji dla rosyjskich artystów, był towarzyszem Bryulłowa podczas jego......
- Portret A. N. Demidov San Donato – Karl Bryullov Słynny, uroczysty portret A. N. Demidova, namalowany przez Karola Bryulłowa, został przekazany Karageorgievich do Muzeum Pitti we Florencji. Ten portret jest dobrze znany z szkiców i rysunków przygotowawczych artysty, przechowywanych w sowieckich kolekcjach, a także do reprodukcji, opublikowanych w 1914 roku w publikacji S. P. Pokrovsky „Demidov Lyceum w mieście Jarosławiu w przeszłości i teraźniejszości”.......
- Portret Julii Samoilovej z uczniem – Karl Bryullov To zdjęcie jest szczytem malarza portretowego Bryulłowa. Jest to triumfujące zjawisko piękna i duchowej mocy niezależnej, jasnej, wolnej osobowości. Bryullov i Julia Samoiłowa kochali się nawzajem. Spotkali się w Rzymie, a ich miłość przyczyniła się do hojnej włoskiej natury. Artystka przedstawiła ją wraz z wychowankiem opuszczającym salon domu: szybkim, porywczym, olśniewająco pięknym, ujmującym pachnącą młodością......
- Portret architekta K. A. Ton – Karl Bryullov Rosyjski architekt. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu i we Włoszech, gdzie poznał K. Bryulłowa. Zbudował katedrę Chrystusa Zbawiciela, Wielki Pałac Kremla, Państwową Zbrojownię, dworce kolejowe w Moskwie i Sankt Petersburgu. Pod postacią K. A. Ton, znanego ze swojej trzeźwej równowagi, Bryulłow dostrzegł zawirowania umysłowe. Jego szerokie brwi drgały, jego oczy były smutno pytające,......
- Portret EI Mussar i E. Mussar – Karl Bryullov Portret grupowy pary Mussar – prawdziwa perła akwareli Bryulłowa. Mussars spacerują po mieście, podziwiając piękno południowej przyrody. Uroczo łaskawy Mussar, przedstawiony przez Bryulłowa na pierwszym planie kompozycji. To nie przypadek, że na wystawie w 1851 roku portret grupowy Mussarowa nazywano „Amazonką”. Niezmienna elegancja lądowania, duma z obracania głową, blask szeroko otwartych oczu i wyrazistość lekkiego......
- Portret K. A. Janisch – Karl Bryullov Dr Yanish, profesor Moskiewskiej Akademii Medycznej, miłośniczka sztuki siedzącej na znajomym, czerwonym skórzanym fotelu, która pojawia się w wielu portretach Bryulłowa...
- Portret M. A. Becka z córką – Karl Bryullov Bryulłow pozostał obojętny w swojej pracy nad wielkim portretem zleconym mu przez M. A. Becka. Obraz świeckiej kobiety, MA Bek, którego akwarelowy portret Hau został odtworzony w almanachu „Morning Dawn for 1841” wśród obrazów pięknych kobiet, które były na dworze, nie zainspirował Bryulłowa z poetycką inspiracją. Obraz „Bekshi”, jak nazwał ją artystą z irytacją, jest......
- Portret najwyższej księżniczki Elizabeth Saltykova – Karl Bryullov Łączna liczba portretów Bryulłowa to blisko dwieście: około 120 z nich przypada na włoski okres jego życia i około 80 w okresie Petersburga. Nigdy nie używał pełnoklatkowych rysunków, zwracając uwagę tylko na projekty szkiców kompozycji portretowej. Bryulłow uwielbiał pisać tych, których lubił, próbując, według własnego uznania, „zachować to, co najlepsze osobiście i przekazać je na......
- Portret M. I. Buteneva z córką – Karl Bryullov Działalność Bryulłowa w Turcji nie ograniczała się do tworzenia domowych scen, portretów, pejzaży. Czując pociąg do teatru, brał udział w domowych przedstawieniach, zaaranżowanych w domu rosyjskiego wysłannika A. P. Buteneva. Spotyka rodzinę i maluje akwarelę przedstawiającą żonę posła, pana I. Butenę i jego córkę. Przy otwartym balkonie schylonym do kołyski Buteneva delikatnie podnosi swoją małą......
- Portret M. A. Kikina – Karl Bryullov Żona P. A. Kikina. Torsukovs – rodzina szlachecka, pochodząca z początków XVII wieku. Torsukowowie służyli w Orzeł. Portret M. A. Kikina, podwaja się do portretu Kikina P. A., znacznie przewyższają walory artystyczne. Obraz M. A. Kikiny, pojmany przez wielu współczesnych artystów, przyciąga w twórczość K. Bryulłowa swą duchowością. Bryullov dostrzegł w jej wyglądzie cechy rosyjskiej......
- Portret hrabiny Samoilova – Karl Bryullov Osiągnięcia Karla Bryulłowa w obszarze portretu uznano za bezwarunkowe i niepodważalne, w tym tak surowych krytyków, jak Władimir Stasow i Aleksander Benoit. Obrazy hrabiny Julii Pavlovny Samoiłowej, ideał jego życia, należą do najlepszych przykładów portretu paradnego Brullłowa. Karl Bryullov podziwiał tę kobietę od pierwszego dnia ich spotkania we Włoszech do ostatniego tchnienia, tego, który, z......
- Fontanna Bakhchisarai – Karl Bryullov Bryullov wysoko cenił geniusza Puszkina. Zwięzłość randek, która trwała krócej niż rok, nagła śmierć poety uniemożliwiła Bryullowowi uchwycenie cech Puszkina. Głęboko zasmucony artysta o śmierci poety. „Rozmawiali o Puszkinie” – pisał Mokritsky w swoim dzienniku – czytał swoje wiersze, podziwiał każdą linijkę, każdą myśl słynnego poety… zazdrości mu zgonu… żałował, że klimat domowy nie sprzyja......
- Portret M. I. Alekseeva – Karl Bryullov Zgodnie z wyrazem twarzy inspirowanej inspiracją i subtelnością umiejętności malarskich, portret M. I. Alekseevy zajmuje jedno z pierwszych miejsc w dziedzictwie Bryulłowa. Biografia Alekseeva nie przepełnione ciekawymi epizodami życia. Ale jej cały wygląd oddycha taką poezją i wzniosłością uczuć, że obraz okazuje się ucieleśnieniem idealnego ideału kobiecego piękna. Obraz Alekseeva, z jej łagodną twarzą, oprawioną......
- Portret M. A. Becka – Karl Bryullov Malarz Bryulłow odnalazł swoje prawdziwe powołanie w portretowaniu, osiągając najwyższą klasę malarstwa w swoich portretach i obrazach. Portrety bohaterów Bryulłowa są prawie zawsze atrakcyjne. Wyjaśnia to fakt, że najczęściej ludzie ci są wybitnymi, błyskotliwymi osobowościami i faktem, że Bryullow unikał malowania portretów tych, którzy nie wzbudzali w nim duchowej sympatii. Autor zafascynowany modelem opowiada o......
- Głowa dziewczyny – Karl Bryullov Geniusz romantycznej ery XIX wieku Karola Pawłowicza Bryulłowa przez wiele lat był związany z Cesarską Akademią Sztuk Pięknych. Po ukończeniu dwunastu lat studiów w Akademii, artysta położył solidną profesjonalną fundację, która dała praktyczną możliwość skutecznego znalezienia własnych dróg w sztuce. W tym czasie profesorowie A. I. Ivanov, A. E. Jegorow, V. K. Shebuev byli nauczycielami......
- Portret portret V. A. Kornilov – Karl Bryullov Latem 1835 r. K. Bryullov wyruszył z historyczną i artystyczną ekspedycją V. P. Orłow-Davydova do Grecji i Turcji na kolejną ilustrację „Podróży”, a następnie do Turcji, w Smyrnie, w Konstantynopolu. Los niespodziewanie sprowadził Briullova do późniejszego gloryfikowanego bohatera z Sewastopola, V. A. Korniłowa. Jego brygada „Themistoclus” była zakotwiczona w Atenach, czekając na odbiór depeszy, by......
- Portret kapitana B. Kosteckiego – Karl Bryullov Latem 1835 r. K. Bryullov wyruszył z historyczną i artystyczną ekspedycją V. P. Orłow-Davydova do Grecji i Turcji na kolejną ilustrację „Podróży”, a następnie do Turcji, w Smyrnie, w Konstantynopolu. U dołu po prawej: K. Brullov 1835 Konstantynopol. Na grzbiecie granicy znajduje się napis: Kapitan I rangi Kostetsky, dowódca okrętu, na którym Bryulłowa popłynął do......
- Portret M. Yu. Vielgorsky – Karl Bryullov Jednym z pierwszych dużych portretów Bryulłowa był wizerunek muzyka Yu Y. Vielgorskiego w 1828 roku. Kompozycja portretu Vielgorskiego ma charakter dekoracyjny. Barwa portretu, w którym dominuje czerwony kolor szlafroka wyłożony niebieskim jedwabiem, jest podnoszona z większą jaskrawością, pozę muzyka podnosi się i teatralnie, z uroczystym gestem kłaniania się na wiolonczelowych strunach. Ale przez wszystkie konwencje......
- Portret księcia M. A. Obolensky – Karl Bryullov Stojący przy stole ze starożytnymi naczyniami w brokatowym kaftanie, MM Obolenski pozuje majestatycznie i znacząco przed artystą. Wybór ubrania przez artystę był uzasadniony. Obolensky był znany jako naukowiec, który swoje dzieła poświęcił starożytnej Rosji. Bryullowowi nie podobał się portret. Był świadomy porażki swego stworzenia i odmówił ukończenia portretu, pomimo nieprzerwanych żądań Obolensky’ego....
- Portret Domenica Marini – Karl Bryullov Nowe aspiracje Bryulłowa znalazły swój niezwykły wcielenie w małym portrecie słynnej włoskiej dziewczyny disco Domenico Marini. W dynamice odwrócenia jego postaci, w ostrości głowy rzucanej w górę, w płomienność płonących oczu i gniewnych ściśnięć warg, tkwi taka siła uczuć, która sprawia, że portret złudzeń uosabia ludzką odwagę, odwagę i śmiałość. Kontrast między lśniącą bielą koszulki......
- Portret P. A. Kikina – Karl Bryullov Sekretarz stanu Jego Cesarskiej Mości. Studiował w internacie na Uniwersytecie Moskiewskim u prof. Chebotareva, w dzieciństwie był zapisany jako sierżant w pułku Semenov, brał udział w wojnie tureckiej, w 1812 był generalnym dyżurnym, w 1814 r. Opuścił służbę wojskową. W 1820 r. P. A. Kikin założył Towarzystwo Zachęty Artystów wraz z księciem I. A. Gagarinem......
- Portret siostry Shishmaryov – Karl Bryullov Zaczynając od napisania nowego płótna, Bryulłow zawsze uważał swoją pracę nie za wykonanie oficjalnego zamówienia, ale za portretowanie znajomych i miłych ludzi. Reprezentatywność dużego płótna rozpłynęła się w atmosferze serdecznego ciepła i lirycznej miękkości. Aleksandra Afanasja i jej siostra Olga z wczesnego dzieciństwa byli przywiązani do sztuki. W domu ich ojca A. F. Shishmarevy, miłośnika......
- Portret N. N. Goncharova – Karl Bryullov Jest to jedyny portret żony Puszkina, stworzony podczas życia poety. To prawdziwe arcydzieło rosyjskiego malarstwa akwarelowego. Artysta nie zagłębia się w postać młodej damy. Jest całkowicie pod wpływem piękna i uroku młodości. Dlatego cała uwaga widza skupia się na jej młodości, czystości prawie dziecinnej twarzy i eleganckiej toalecie. Miała tylko 18 lat. Portret pięknej Natalie......
- Malowidła na suficie katedry św. Izaaka – Karl Bryullov W 1843 r. Bryullow został zaproszony do wzięcia udziału w malowaniu katedry św. Izaaka. Natychmiast się zgodził i zapragnął pracować z entuzjazmem. Aby praca przyciąga wielu artystów, ale Brullov dostał najważniejsze sektory – kopułę, figury czterech ewangelistów w żagle Dwunastu Apostołów w bębnie, kilka dużych kompozycji na poddaszu. Bryulłow chciał namalować katedrę w tradycyjnej technice......
- Portret A. N. Strugovshchikov – Karl Bryullov W galerii portretów pisarzy stworzonych przez Briulłowa w Petersburgu najdoskonalszym jest wizerunek poety i tłumacza Goethego – A. N. Strugovshchikov. Bryullova skojarzył z nim przyjaźń popartą powszechnymi poglądami na sztukę. To dla niego, Strugovchikowa, z drukowanym poświęceniem zaprezentował swój cudowny romans „Lark” M. I. Glinki. Nie ma nic w charakterystyce poetyckiego obrazu Strugovchikowa, w powadze......
- Portret K. A. Pozzo di Borgo – Karl Bryullov Pozzo di Borgo – rosyjski dyplomata, pochodzący z Korsyki, gdzie był prawnikiem. Pozzo towarzyszył Suworowowi do Włoch. W 1803 r. Wstąpił do służby rosyjskiej, ale zirytowany światem Tylży przeszedł na emeryturę i osiadł w Wiedniu. Jego wpływ na wiedeński sąd zmusił Napoleona do zażądania ekstradycji. Austria zaprzeczyła temu, ale wciąż musiał udać się do Londynu,......
- Pomnik Wielkiej Księżnej Alexandra Pavlovna – Ivan Martos Model pomnika Wielkiej Księżnej Alexandra Pavlovna, zainstalowany w parku Pavlovsk w 1815 roku, zaprojektowany przez rzeźbiarza Martosa. Pomnik przedstawia geniusza trzymającego czarującą kobietę lecącą w górę, według V. A. Żukowskiego, „bardziej niebiańskiego niż ziemskiego”. Alexandra Pavlovna – Wielka Księżna; najstarsza córka wielkiego księcia Pawła Pietrowicza i jego druga żona, wielka księżna Maria Fiodorowna. Od 1799......
- Portret pisarza A. N. Strugovshchikov – Karl Bryullov Po fiasku w życiu rodzinnym Bryullov pogrążył się w pracy artystycznej. „Moja żona jest sztuką”, napisał potem w jednym z listów. Do tego okresu należy także portret Strugovchikowa, arcydzieła rosyjskiego malarstwa portretowego. Jak zwykle, Bryulłow pisał tu nie o wyglądzie człowieka, ale o jego wewnętrznym świecie, jego duszy. Ciekawy niuans: A. N. Strugovshchikov w czasie......
- Spacer po Albano – Karl Bryullov Ci, którzy znali Bryulłowa, twierdzili, że „nie czuł się tak dobrze w domu w żadnym mieście świata, jak w Rzymie”. „W Rzymie wstydzisz się wyprodukować coś zwyczajnego” – powiedział pewien młody artysta, który właśnie przybył do Włoch w liście. Napisał we Włoszech bez wytchnienia – wszystkie jego włoskie sceny pełne są świątecznej atmosfery. Święto często......
- Portret Czworonożny Elena – Peter Rubens 6 grudnia 1630 r. Peter Paul Rubens ożenił się z „dżentelmenem, sekretarzem tajnej rady Jego Królewskiej Mości i komornikiem Jej Wysokości Księżniczki Izabeli” z Eleną Fourment. Elena miała wtedy szesnaście lat. Biała, rumiana, wesoła, jak pogańska bogini, była ucieleśnieniem marzeń Rubensa. Artysta ją podziwia. Szczęśliwy, że w swoich obrazach ucieleśnia elementarną siłę wszechobejmującej miłości. Prawie......
- Portret O. I. Orlova-Davydova z córką – Karl Bryullov Olga Iwanowna Orłow-Davydov była córką księcia Iwana Iwanowicza Bariatinskii, jednego z najbardziej wpływowych i najbogatszych ludzi w Rosji – Tajnej radny Chamberlain, Mistrz Ceremonii stoczni Pawła I. W 1832 roku Olga żonaty Władimir Pietrowicz Davydov, wnuk hrabiego Orłowa, Vladimir G., Jr. z pięciu słynnych braci Orłowa, współpracowników Katarzyny II. Orłow-Davydovs często podróżował po całej Europie.......
- Portret hrabiego A. A. Perovsky’ego – Karl Bryullov Perovsky, lepiej znany pod pseudonimem Pogorelsky – pisarz z epoki Puszkina, syn gr. Alexei Kirillovich Razumovsky i Marya Mikhailovna Sobolevskaya. Otrzymawszy doskonałe wykształcenie w domu, w 1805 roku wstąpił na Uniwersytet Moskiewski; w 1807 r. „wyprodukowano” w doktorze i naukach werbalnych, dla których musiał przeczytać 3 wykłady z prób w językach rosyjskim, niemieckim i francuskim.......
- Portret baudysty I. A. Kryłowa – Karl Bryullov Portret – jeden z gatunków w sztuce, który odtwarza wygląd ludzkiej indywidualności. Wraz z zewnętrznym podobieństwem portret uchwycił duchowy świat osoby przedstawionej. Ta forma sztuki pozostaje obszarem, w którym talent Brulłowa króluje suwerennie i wspaniale. Wraz z brawurowymi portretami świeckimi, imponującymi efektami kolorystycznymi i kompozycyjnymi, tworzy portrety innego rodzaju. Spokojny nastrój dominuje w obrazach ludzi......
- Krajobraz na wyspie Madera – Karl Bryullov „Krajobraz na wyspie Madery” został napisany przez Bryulłowa w 1850 roku. Artysta wyruszył na Maderę, mając nadzieję, że uda mu się wyleczyć z chorób, które go pokonały....
- Portret aktorki E. S. Semenova – Karl Bryullov – Mówiąc o rosyjskiej tragedii, mówisz o Semenovej, a może tylko o niej – zauważył Puszkin. Semenova – słynna aktorka, córka służącego właściciela ziemskiego Putyata i nauczycielka korpusu kadetów Żdanowa, który umieścił ją w szkole dramatu. Była niezwykle piękna; jej rysy uderzyły ją klasyczną poprawnością, profilem, według jej współczesnych, przypominających starożytne kamee. Jej elastyczny, kontraltowny......
- Portret hrabiego V. A. Musin-Puszkin – Karl Bryullov V. A. Musin-Puszkin był członkiem Północnego Towarzystwa Dekabrystów; po stłumieniu powstania został przeniesiony ze Straży do Pułku Pietrowskiego, a portret V. Musin-Puszkina, napisany w początkowym okresie Petersburga, uzupełnia galerię portretów dekabrystów. Obraz Musin-Puszkina, który był pod nadzorem administracji żandarmerii, przyciągnął artystę szlachetnością natury i godnością, którą zachował w latach życiowych przeciwności. Przy zewnętrznym podobieństwie postawy,......
- Portret G. N i V. A. Olenin – Karl Bryullov Olenin Grigorij Nikanorowicz, emerytowany kapitan c 1827, od 1830 r. Urzędnik na specjalnych misjach w Ministerstwie Finansów; Asystent Sekretarza Stanu w Zarządzie Towarzystwa Zachęty Artystów, żona – Varvara Alekseevna Akwarelowy portret pary Oleninów, wykonany z autentyczną inspiracją i poetyckim wyczuciem, powinien należeć do wybitnych dzieł rosyjskiej sztuki. Przejrzystość i czystość akwareli, muzykalność i rytm płynących......