Vitali, Ivan Petrovich studiował w Akademii Sztuk Pięknych, gdzie później został profesorem. Rzeźbiarskie dekoracje triumfalnych bram Twerze w Moskwie, płaskorzeźby: „Chrzest św. Włodzimierza”, „Adoracja Trzech Króli” i „Św Izaaka Dalmacji” za fronton katedry św. Izaaka, posąg Pawła I z brązu, popiersie K. Brulłowa, posąg Wenus, „Herkules, uderzenie hydry „, posągi cesarzowej Marii Fiodorowna i Wielkiej Księżnej Aleksandry Nikołajewnej, grupy dzieci z Teatru i Placu Łubianki w Moskwie.
Jego prace znajdują się w Muzeum Akademii Sztuk Pięknych oraz w Muzeum Aleksandra III. Bryullow rozwinął linię poetyckiego portretu wyniesionego, zarysowanego na obrazie N. V. Kukolnika, w portrecie rzeźbiarza I. P. Vitali, do którego był naprawdę przywiązany. Przyczynił się do przeniesienia rzeźbiarza do stolicy, aby otrzymać zamówienia na projekt katedry św Izaaka. Niemal równocześnie z Bryullowem, który stworzył portret rzeźbiarza około 1837 r., Vitali pracował nad popiersiem artysty. Społeczność twórcza służyła jako treść nowego planu portretowego mistrza. Doskonale zdawał sobie sprawę z wyglądu Vitali, krótkiego, pełnego, o okrągłej twarzy i krótkiej szyi. Jego ostre karykatury rzeźbiarza wymownie mówią o tym.
W jednym z nich, Vitali, w niezdarnej pozie, z charakterystycznym gestem rzeźbiarza, dotykając ręki popiersia Briulłowa, patrzy na jego twórczość znudzony i znużony. Jego pechowy wygląd jest uzupełniony workowatą sukienką, z wyjątkowo dużą szarfą wystającą z tylnej kieszeni. Przyjazny, ale Bryullow trafnie oddawał zabawne aspekty wyglądu rzeźbiarza. Inne zadania stały przed mistrzem podczas tworzenia obrazu portretowego. W nim Vitali nie jest już ekscentrykiem o dobrodusznym charakterze, ale artystą ogarniętym twórczą ekstazą.
Trzymając roboczo maszynę mocno dłońmi, pochylając się w duchowym impulsie, patrzy na swoje stworzenie, badawczo i ciekawie. Blask wilgotnych oczu zdradza intensywność twórczego stanu, a proste ubrania z niedbale złożonym kołnierzem białej koszuli przypominają środowisko pracy rzeźbiarza. Skupiając się na stanie twórcy-artysty, Bryullov podkreślił twarz i dłoń Vitali jasnym światłem, zanurzając wszystko w miękkim półmroku. Ale nawet w zacienionych obszarach portretu wyraźnie widać zarys maszyny, rzeźby i fotela.
Podobne obrazy:
- Portret A. Bryulłowa – Karl Bryullov Bryullov Alexander Pavlovich – architekt, malarz portretowy, syn rzeźbiarza-ornamentalisty P. I. Bryullova, starszy brat artysty K. P. Bryullova. Studiował u ojca i Akademii Sztuk Pięknych. Wraz z bratem został wysłany za granicę jako emeryt, działający głównie we Włoszech. W 1829 r. Wrócił do Rosji. Otrzymał tytuł akademika. Według jego projektów w Petersburgu wzniesiono Teatr Michajłowski,......
- Portret architekta K. A. Ton – Karl Bryullov Rosyjski architekt. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu i we Włoszech, gdzie poznał K. Bryulłowa. Zbudował katedrę Chrystusa Zbawiciela, Wielki Pałac Kremla, Państwową Zbrojownię, dworce kolejowe w Moskwie i Sankt Petersburgu. Pod postacią K. A. Ton, znanego ze swojej trzeźwej równowagi, Bryulłow dostrzegł zawirowania umysłowe. Jego szerokie brwi drgały, jego oczy były smutno pytające,......
- Portret A. N. Ramazanova – Karl Bryullov Ramazanov Alexander Nikolayevich aktor sceny Petersburga. Zadebiutował w 1813 roku, na zakończenie kursu w St. Petersburg Theater School. Był dobrym aktorem w komedii, głównie w roli sług, bardzo ważnej w czasach, gdy Moliere, Beaumarchais i Marivaux byli w dużym teatrze rosyjskiego teatru. Później różnił się w wodewilu. Uczył tańca dla studentów Akademii Sztuk Pięknych. Nachylenie......
- Głowa dziewczyny – Karl Bryullov Geniusz romantycznej ery XIX wieku Karola Pawłowicza Bryulłowa przez wiele lat był związany z Cesarską Akademią Sztuk Pięknych. Po ukończeniu dwunastu lat studiów w Akademii, artysta położył solidną profesjonalną fundację, która dała praktyczną możliwość skutecznego znalezienia własnych dróg w sztuce. W tym czasie profesorowie A. I. Ivanov, A. E. Jegorow, V. K. Shebuev byli nauczycielami......
- Malowidła na suficie katedry św. Izaaka – Karl Bryullov W 1843 r. Bryullow został zaproszony do wzięcia udziału w malowaniu katedry św. Izaaka. Natychmiast się zgodził i zapragnął pracować z entuzjazmem. Aby praca przyciąga wielu artystów, ale Brullov dostał najważniejsze sektory – kopułę, figury czterech ewangelistów w żagle Dwunastu Apostołów w bębnie, kilka dużych kompozycji na poddaszu. Bryulłow chciał namalować katedrę w tradycyjnej technice......
- Narcyz wpatrzony w wodę – Karl Bryullov Jedno z wczesnych dzieł K. Bryullova, napisane podczas studiów w Akademii Sztuk Pięknych. W 1819 r. W klasie Andrieja Iwanowa postać męska, odchylona młodzież pochylona nad wodą, została „ustawiona” jako zadanie dla malarzy. W zwyczaju Akademii istniały takie produkcje tematyczne: model, który upadł na plecy, wcielił się w martwego Abla lub Ikara, który upadł, i......
- Portret S. F. Shchedrin – Karl Bryullov Sylvester Fedoshevich Shchedrin, syn profesora rzeźby F. F. Shchedrin, malarz pejzażu, wstąpił do Akademii Sztuk Pięknych w 1800 r., Był uczniem swojego wuja, Siemionem Fedorowiczem Szczedrinem, a następnie, po jego śmierci, M. M. Ivanova w 1808 roku otrzymał za swój postęp w czerpaniu z życia małego srebrnego medalu, aw 1809 za malowanie małego złotego medalu.......
- Portret I. A. Monighetti – Karl Bryullov Monigetti Ippolit Antonovich-architect. Urodził się w Moskwie 2 maja 1819 roku. Po ukończeniu moskiewskiej szkoły Stroganov, wstąpił do Cesarskiej Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu w dziale architektonicznym w klasie profesora Aleksandra Pawłowicza Bryulłowa. W 1839 r. Ukończył Akademię ze złotym medalem II stopnia. W latach 40. XIX wieku odbył kilka podróży po Egipcie, Turcji i......
- Portret P. A. Kikina – Karl Bryullov Sekretarz stanu Jego Cesarskiej Mości. Studiował w internacie na Uniwersytecie Moskiewskim u prof. Chebotareva, w dzieciństwie był zapisany jako sierżant w pułku Semenov, brał udział w wojnie tureckiej, w 1812 był generalnym dyżurnym, w 1814 r. Opuścił służbę wojskową. W 1820 r. P. A. Kikin założył Towarzystwo Zachęty Artystów wraz z księciem I. A. Gagarinem......
- Portret rzeźbiarza Thorvaldsena – Orest Kiprensky Thorvaldsen – jeden z największych rzeźbiarzy, rodzaj. w Kopenhadze 19 listopada 1770 r. Jego ojciec, urodzony w Islandii, był snycerzem, a chcąc mieć asystenta w swoim synu, przyłączył go w 1787 r. do uczniów kopenhaskiej Akademii Sztuk Pięknych. Zaledwie dwa lata później otrzymał mały i duży srebrny medal w klasie rzeźby, w 1791 roku był......
- Portret archeologa Michelangelo Lunch – Karl Brullov Portret Bryulłowa poważnie zaangażował się natychmiast po ukończeniu Akademii Sztuk Pięknych, kiedy spędził czas w drewnianej pracowni swojego brata Aleksandra, zaangażowany w budowę katedry św. Izaaka. Nadal studiował je do końca życia – po przybliżeniu się do rodziny Tittoniego, stworzył portrety prawie wszystkich członków, aw 1850 napisał jedno ze swoich arcydzieł – „Portret archeologa Michała......
- Portret aktorki E. S. Semenova – Karl Bryullov – Mówiąc o rosyjskiej tragedii, mówisz o Semenovej, a może tylko o niej – zauważył Puszkin. Semenova – słynna aktorka, córka służącego właściciela ziemskiego Putyata i nauczycielka korpusu kadetów Żdanowa, który umieścił ją w szkole dramatu. Była niezwykle piękna; jej rysy uderzyły ją klasyczną poprawnością, profilem, według jej współczesnych, przypominających starożytne kamee. Jej elastyczny, kontraltowny......
- Herminia wśród pasterzy – Karl Bryullov W Petersburskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie Bryullov studiował przez 12 lat, klasycyzm był alfą i omegą; była równa, została zasadzona. Ale Bryullov nie stał się ortodoksyjnym klasykiem: jedynym obrazem, który całkowicie pasuje do kanonów klasycyzmu, jest jego praca dyplomowa „Wygląd dla Abrahama z trzech aniołów”, za którą otrzymał złoty medal. We Włoszech artysta przez jakiś......
- Portret rzeźbiarza – El Greco Obraz El Greco, zwany „Portretem rzeźbiarza”, przedstawia rzeźbiarza pracującego w pracowni, by stworzyć popiersie Filipa II. Uważa się, że artysta przedstawił słynnego rzeźbiarza Pompeo Leoni, który zajmował stanowisko głównego rzeźbiarza na dworze w Madrycie Philip II. Ojciec Pompeo Leoni, Leoni Leoni, pracował jako medalista i rzeźbiarz na dworze cesarza Karola V, ojca Filipa II. Powód......
- Portret K. A. Janisch – Karl Bryullov Dr Yanish, profesor Moskiewskiej Akademii Medycznej, miłośniczka sztuki siedzącej na znajomym, czerwonym skórzanym fotelu, która pojawia się w wielu portretach Bryulłowa...
- Portret Judith Pasta – Karl Bryullov Juditta Pasta, włoska śpiewaczka operowa. Miała wyjątkowy głos w zakresie – od wysokiego sopranu do kontraltu, 2,5 oktawy. Piosenkarz tak doskonale opanował technikę wokalną, że pozwoliła jej przezwyciężyć naturalne niedociągnięcia brzmienia jej głosu – nudnej, brzydkiej barwy. BELLINI napisał dla niej główne części swoich oper „Norma” i „Somnambula”, a Puchcini napisał „Niobey”. Według współczesnych, PASTA......
- Portret Julii Samoilovej z uczniem – Karl Bryullov To zdjęcie jest szczytem malarza portretowego Bryulłowa. Jest to triumfujące zjawisko piękna i duchowej mocy niezależnej, jasnej, wolnej osobowości. Bryullov i Julia Samoiłowa kochali się nawzajem. Spotkali się w Rzymie, a ich miłość przyczyniła się do hojnej włoskiej natury. Artystka przedstawiła ją wraz z wychowankiem opuszczającym salon domu: szybkim, porywczym, olśniewająco pięknym, ujmującym pachnącą młodością......
- Portret księżnej A. A. Bagration – Karl Bryullov Bryullov przyciągnął wewnętrzny świat człowieka. Dla świeckiej łatwości i życzliwości książki. Bagration pokazuje obraz kobiety pełnej emocjonalnego podniecenia. W łasce i wdzięku całego jej wyglądu, w ciemności z cienką owalną twarzą południowca i sennie patrząc w dal, wielkie brązowe oczy, w godności, z którą ukrywa swoje przeżycia, jest urok poezji i romansu. Delikatny kamerton, nadający......
- Portret pisarza A. N. Strugovshchikov – Karl Bryullov Po fiasku w życiu rodzinnym Bryullov pogrążył się w pracy artystycznej. „Moja żona jest sztuką”, napisał potem w jednym z listów. Do tego okresu należy także portret Strugovchikowa, arcydzieła rosyjskiego malarstwa portretowego. Jak zwykle, Bryulłow pisał tu nie o wyglądzie człowieka, ale o jego wewnętrznym świecie, jego duszy. Ciekawy niuans: A. N. Strugovshchikov w czasie......
- Portret hrabiny Samoilova – Karl Bryullov Osiągnięcia Karla Bryulłowa w obszarze portretu uznano za bezwarunkowe i niepodważalne, w tym tak surowych krytyków, jak Władimir Stasow i Aleksander Benoit. Obrazy hrabiny Julii Pavlovny Samoiłowej, ideał jego życia, należą do najlepszych przykładów portretu paradnego Brullłowa. Karl Bryullov podziwiał tę kobietę od pierwszego dnia ich spotkania we Włoszech do ostatniego tchnienia, tego, który, z......
- Portret M. A. Becka z córką – Karl Bryullov Bryulłow pozostał obojętny w swojej pracy nad wielkim portretem zleconym mu przez M. A. Becka. Obraz świeckiej kobiety, MA Bek, którego akwarelowy portret Hau został odtworzony w almanachu „Morning Dawn for 1841” wśród obrazów pięknych kobiet, które były na dworze, nie zainspirował Bryulłowa z poetycką inspiracją. Obraz „Bekshi”, jak nazwał ją artystą z irytacją, jest......
- Portret Domenica Marini – Karl Bryullov Nowe aspiracje Bryulłowa znalazły swój niezwykły wcielenie w małym portrecie słynnej włoskiej dziewczyny disco Domenico Marini. W dynamice odwrócenia jego postaci, w ostrości głowy rzucanej w górę, w płomienność płonących oczu i gniewnych ściśnięć warg, tkwi taka siła uczuć, która sprawia, że portret złudzeń uosabia ludzką odwagę, odwagę i śmiałość. Kontrast między lśniącą bielą koszulki......
- Portret Vladimira Kornilova na desce Themistokl bryg – Karl Bryullov Do domu, z zagranicy, Bryulłow wrócił na statek „Themistokl”, pod kierunkiem kapitana Władimira Korniłowa. W tej podróży ten portret został namalowany. Kornilov – niezwykła osoba, więc Karl Bryullov i podjął się pisania tego portretu. Kapitan jest młody, energiczny i oddany fanatyzmowi. Nadal nie wie, jaki los go czeka, ale jego spojrzenie jest pewnie skierowane ku......
- Portret Vel. Prince Elena Pavlovna z córką – Karl Bryullov Majątek Bryulłowa jako muralisty odbił się na dużym portrecie księżniczki Eleny Pavlovny i jej córki, która została namalowana przez artystę w 1830 roku. To zdjęcie ma interesującą historię tworzenia: w 1828 r. Wielka księżna Elena Pavlovna, która uważała się za patronkę artystów, wyruszyła w podróż przez Włochy. Jej Cesarska Wysokość, jak pisali współcześni, rościła sobie......
- Portret portret V. A. Kornilov – Karl Bryullov Latem 1835 r. K. Bryullov wyruszył z historyczną i artystyczną ekspedycją V. P. Orłow-Davydova do Grecji i Turcji na kolejną ilustrację „Podróży”, a następnie do Turcji, w Smyrnie, w Konstantynopolu. Los niespodziewanie sprowadził Briullova do późniejszego gloryfikowanego bohatera z Sewastopola, V. A. Korniłowa. Jego brygada „Themistoclus” była zakotwiczona w Atenach, czekając na odbiór depeszy, by......
- Portret M. Yu. Vielgorsky – Karl Bryullov Jednym z pierwszych dużych portretów Bryulłowa był wizerunek muzyka Yu Y. Vielgorskiego w 1828 roku. Kompozycja portretu Vielgorskiego ma charakter dekoracyjny. Barwa portretu, w którym dominuje czerwony kolor szlafroka wyłożony niebieskim jedwabiem, jest podnoszona z większą jaskrawością, pozę muzyka podnosi się i teatralnie, z uroczystym gestem kłaniania się na wiolonczelowych strunach. Ale przez wszystkie konwencje......
- Dziewczyna w czerni – Pierre Auguste Renoir Charakter, emocje, indywidualność – tym razem Renoir odrzucił wszystkie te subtelności z gatunku portretowego, dążąc do harmonii czarnych, białych i niebieskich barw, co jest bardzo charakterystyczne dla twórczości tego artysty. Być może modelką była Anna, która pozowała do nagiej artystki do swojej słynnej pracy, obecnie prezentowanej w Muzeum Sztuk Pięknych im. Puszkina w Moskwie....
- Portret A. N. Demidov San Donato – Karl Bryullov Słynny, uroczysty portret A. N. Demidova, namalowany przez Karola Bryulłowa, został przekazany Karageorgievich do Muzeum Pitti we Florencji. Ten portret jest dobrze znany z szkiców i rysunków przygotowawczych artysty, przechowywanych w sowieckich kolekcjach, a także do reprodukcji, opublikowanych w 1914 roku w publikacji S. P. Pokrovsky „Demidov Lyceum w mieście Jarosławiu w przeszłości i teraźniejszości”.......
- Wizja proroka Ezechiela – V. K. Shebuev Shebuev stworzył szkic kopuły obrazu sali konferencyjnej Akademii Sztuk; w 1836 r. wykonał szkice kopuły i ikonostasu Kościoła Katarzyny w budynku Akademii Sztuk Pięknych. Pracował przy projektowaniu pałacowego kościoła w Carskim Siole, Izmajłowskim i św. Izaaka w Katedrze w Petersburgu. Wszystkie te prace wyróżniają się doskonałym rozwiązaniem kompozycyjnym, organiczną relacją z cechami szczególnego wnętrza, jego......
- Apollo z lirą – Wasilij Maximow Praca praktykanta rzeźbiarza Akademii Sztuk Pięknych jest powtarzalną wersją dzieła włoskiego rzeźbiarza A. Tarsiego znajdującego się w Ermitażu. Apollo jest synem Zeusa i Latony, jednego z najbardziej czczonych bogów greckiego panteonu: boga światła, słońca, wróżki, mecenasa sztuki, przywódcy muz. Post w 1929 roku z Państwowego Ermitażu....
- Widok na pomnik Piotra I w Sankt Petersburgu – Wasilij Surikow Pierwszy niezależny obraz Surikowa. Został napisany w pierwszym roku studiów w Akademii Sztuk Pięknych, ale poza studiami akademickimi. Na tym obrazie artysta uosabiał pierwsze wrażenia stolicy, zdumiony jej pięknem. Dokładnie czuł proporcje Placu Senatu i doskonale radził sobie z trudną transmisją podwójnego oświetlenia – lampy księżycowe i gazowe. Na pierwszym planie znajduje się pomnik „Jeździec......
- Portret A. N. Strugovshchikov – Karl Bryullov W galerii portretów pisarzy stworzonych przez Briulłowa w Petersburgu najdoskonalszym jest wizerunek poety i tłumacza Goethego – A. N. Strugovshchikov. Bryullova skojarzył z nim przyjaźń popartą powszechnymi poglądami na sztukę. To dla niego, Strugovchikowa, z drukowanym poświęceniem zaprezentował swój cudowny romans „Lark” M. I. Glinki. Nie ma nic w charakterystyce poetyckiego obrazu Strugovchikowa, w powadze......
- Portret M. A. Kikina – Karl Bryullov Żona P. A. Kikina. Torsukovs – rodzina szlachecka, pochodząca z początków XVII wieku. Torsukowowie służyli w Orzeł. Portret M. A. Kikina, podwaja się do portretu Kikina P. A., znacznie przewyższają walory artystyczne. Obraz M. A. Kikiny, pojmany przez wielu współczesnych artystów, przyciąga w twórczość K. Bryulłowa swą duchowością. Bryullov dostrzegł w jej wyglądzie cechy rosyjskiej......
- Portret W. M. Smirnova – Karl Bryullov Ciepło i poezja pokrywa portret U. M. Smirnova. Podobnie jak we wszystkich portreach mistrza, krajobraz odgrywa w nim ogromną rolę. Motyw alei o nasłonecznionym blasku inspirowany pejzażami M. I. Lebiediewa, którego Bryullov wysoko ocenił, mówiąc, że „Rosja może być dumna jako najlepszy malarz pejzażowy w Europie”...
- Portret O. I. Orlova-Davydova z córką – Karl Bryullov Olga Iwanowna Orłow-Davydov była córką księcia Iwana Iwanowicza Bariatinskii, jednego z najbardziej wpływowych i najbogatszych ludzi w Rosji – Tajnej radny Chamberlain, Mistrz Ceremonii stoczni Pawła I. W 1832 roku Olga żonaty Władimir Pietrowicz Davydov, wnuk hrabiego Orłowa, Vladimir G., Jr. z pięciu słynnych braci Orłowa, współpracowników Katarzyny II. Orłow-Davydovs często podróżował po całej Europie.......
- Portret V. A. Zhukovsky – Karl Bryullov Portret Wasilija Andriejewicza Żukowskiego, namalowany przez K. Bryulłowa, ma bardzo szczególny los: kwota otrzymana z jego sprzedaży trafiła do okupu T. Szewczenki od niewolników. Pamiętając o tym, Szewczenko napisał w swojej biografii: „Żukowski, po uprzednim zapoznaniu się z ceną od właściciela ziemskiego, poprosił K. P. Bryulłowa o napisanie tego, V. A. Żukowski, portret, którego celem......
- Portret Vel. Prince Elena Pavlovna – Karl Bryullov Genialnie opanowanie Briullova, muralisty, rozwinęło się w dużej portretowej lidze. Prince Elena Pavlovna z córeczką. Portret został namalowany przez Bryulłowa w 1830 roku, ale był on poprzedzony długą i ciężką pracą przez ponad dwa lata. W 1828 r. Prowadził. Prince Elena Pavlovna, która uważała się za miłośniczkę sztuki i patronki artystów, poszła w towarzystwie jej......
- Portret N. V. Kukolnika – Karl Bryullov Z poetą i dramaturgem Nestorem Kukolnikiem, Bryulłow przywiózł M. Glinkę, który połączył wiersze z muzyką. Wszyscy trzej utworzyli coś w rodzaju „bractwa”, o którym w Petersburgu było dużo żartów. „Bracia” często organizowali hałaśliwe spotkania z przyciąganiem do nich mniej lub bardziej bliskich, z zamętem, z rozmową o wysokim, z pomieszaniem dni i nocy. Cokolwiek to......
- Portret G. N i V. A. Olenin – Karl Bryullov Olenin Grigorij Nikanorowicz, emerytowany kapitan c 1827, od 1830 r. Urzędnik na specjalnych misjach w Ministerstwie Finansów; Asystent Sekretarza Stanu w Zarządzie Towarzystwa Zachęty Artystów, żona – Varvara Alekseevna Akwarelowy portret pary Oleninów, wykonany z autentyczną inspiracją i poetyckim wyczuciem, powinien należeć do wybitnych dzieł rosyjskiej sztuki. Przejrzystość i czystość akwareli, muzykalność i rytm płynących......
- Portret K. A. i M. Ya. Naryshkin – Karl Bryullov Wraz z jelonkiem na szczególną uwagę zasługuje portret Naryshkena. Różni się pod względem kompozycji i palety kolorów, są one zbliżone pod względem typowych zadań, które Bryullov postawił sobie. W celu przedstawienia podróżujących Naryszkina, Bryulłow użył trudnej formy portretu jeździeckiego, manifestując w nim dar malarza zwierzęcego. Rytmiczne i różańcowe zarysy koni, jak zawsze u Briulłowa, szlachetnej......