Jednym z pierwszych dużych portretów Bryulłowa był wizerunek muzyka Yu Y. Vielgorskiego w 1828 roku. Kompozycja portretu Vielgorskiego ma charakter dekoracyjny. Barwa portretu, w którym dominuje czerwony kolor szlafroka wyłożony niebieskim jedwabiem, jest podnoszona z większą jaskrawością, pozę muzyka podnosi się i teatralnie, z uroczystym gestem kłaniania się na wiolonczelowych strunach.
Ale przez wszystkie konwencje portretu wyłania się żywe uczucie inspiracji, które ogłosiło serce muzyka. W jego wyglądzie wciąż można poczuć napięcie wewnętrznego świata, które odróżniało wczesne portrety Briulłowa. Vielgorsky słyszy dźwięki wiolonczeli, poruszając brwiami i ściśniętymi wargami. Ale w wyrazie jego twarzy jest już pewna powściągliwość, co podkreśla chusteczka zaciskająca się na jego szyi.
Natychmiast zniknęły impulsy wczesnych portretów Brulłowa. Zostały one zastąpione powagą osoby mądrego doświadczenia życiowego. Bryullow pozostał zadowolony z portretu, gdy poinformował swojego brata-mentora, Fiodora Bryulłowa. „Napisałem już portret hrabiego Vilyegorskiego, tego rzadkiego geniuszu w muzyce, w farbach olejnych, portretu do kolan z wiolonczelą, nie wyszedł źle”. jego portret, który napisał Karl, to Doskonałość, że jest to niewyczerpany geniusz „- napisał Fiodor Bryullow do swojego brata Aleksandra. Matvey Yurievich Vielgorsky, utalentowany wiolonczelista, uczeń Bernharda Romberga, gościł spotkania kwartetu. Brał udział w ustanowieniu Imperial Russian Musical Society.
. Autor kilku sztuk do instrumentów strunowych, na jednym i na dwie wiolonczele itp pozostawił Petersburgu konserwatorium jego cenne biblioteki muzyczne Grudniowiec Mikhail Lunin, jeden z genialnych wykonawców Beethovena pamięta o grze Matvey Jurewicz: „Matthew wysłał do swojego instrumentu i zaczął. To była gra muzykę, którą nie wiedział, gdzie byliśmy w niebie, czy na ziemi. zapomnieliśmy o wszystkim. „
W Matthew Jurewicz to nie była jego rodzina, a on pomógł mu starszy brat w wychowaniu swoich dzieci. Michaił Jurewicz nie było charakterystyczne dla praktyczności, został Anecdotally rozproszone, a Matthew Yu prowadził sprawy gospodarcze i finansowe rodziny. Miał rzadką kolekcję instrumentów strunowych: pięć z nich – Stradivarius.
Podobne obrazy:
- Portret N. V. Kukolnika – Karl Bryullov Z poetą i dramaturgem Nestorem Kukolnikiem, Bryulłow przywiózł M. Glinkę, który połączył wiersze z muzyką. Wszyscy trzej utworzyli coś w rodzaju „bractwa”, o którym w Petersburgu było dużo żartów. „Bracia” często organizowali hałaśliwe spotkania z przyciąganiem do nich mniej lub bardziej bliskich, z zamętem, z rozmową o wysokim, z pomieszaniem dni i nocy. Cokolwiek to......
- Portret M. A. Becka – Karl Bryullov Malarz Bryulłow odnalazł swoje prawdziwe powołanie w portretowaniu, osiągając najwyższą klasę malarstwa w swoich portretach i obrazach. Portrety bohaterów Bryulłowa są prawie zawsze atrakcyjne. Wyjaśnia to fakt, że najczęściej ludzie ci są wybitnymi, błyskotliwymi osobowościami i faktem, że Bryullow unikał malowania portretów tych, którzy nie wzbudzali w nim duchowej sympatii. Autor zafascynowany modelem opowiada o......
- Portret K. A. i M. Ya. Naryshkin – Karl Bryullov Wraz z jelonkiem na szczególną uwagę zasługuje portret Naryshkena. Różni się pod względem kompozycji i palety kolorów, są one zbliżone pod względem typowych zadań, które Bryullov postawił sobie. W celu przedstawienia podróżujących Naryszkina, Bryulłow użył trudnej formy portretu jeździeckiego, manifestując w nim dar malarza zwierzęcego. Rytmiczne i różańcowe zarysy koni, jak zawsze u Briulłowa, szlachetnej......
- Portret księcia M. P. Volkonskaya – Karl Bryullov Portret intymny kamery można w pewnym stopniu uznać za obraz książki. MP Volkonskaya, choć w większym stopniu niż inne podobne prace Briulłowa, cechy niestandardowego portretu są nieodłączne. Jednak uwarunkowanie portretu ceremonialnego łagodzi ciepło emocji. We wczesnej młodości Bryullov stworzył uroczą akwarelę portretu wesołej dziewczyny Kikiny, która później stała się najlżejszą księżniczką Volkonską. Datowanie portretu Volkonskaya,......
- Portret Vladimira Kornilova na desce Themistokl bryg – Karl Bryullov Do domu, z zagranicy, Bryulłow wrócił na statek „Themistokl”, pod kierunkiem kapitana Władimira Korniłowa. W tej podróży ten portret został namalowany. Kornilov – niezwykła osoba, więc Karl Bryullov i podjął się pisania tego portretu. Kapitan jest młody, energiczny i oddany fanatyzmowi. Nadal nie wie, jaki los go czeka, ale jego spojrzenie jest pewnie skierowane ku......
- Portret rzeźbiarza I. P. Witali – Karl Bryullov Vitali, Ivan Petrovich studiował w Akademii Sztuk Pięknych, gdzie później został profesorem. Rzeźbiarskie dekoracje triumfalnych bram Twerze w Moskwie, płaskorzeźby: „Chrzest św. Włodzimierza”, „Adoracja Trzech Króli” i „Św Izaaka Dalmacji” za fronton katedry św. Izaaka, posąg Pawła I z brązu, popiersie K. Brulłowa, posąg Wenus, „Herkules, uderzenie hydry „, posągi cesarzowej Marii Fiodorowna i Wielkiej......
- Portret księżnej A. A. Bagration – Karl Bryullov Bryullov przyciągnął wewnętrzny świat człowieka. Dla świeckiej łatwości i życzliwości książki. Bagration pokazuje obraz kobiety pełnej emocjonalnego podniecenia. W łasce i wdzięku całego jej wyglądu, w ciemności z cienką owalną twarzą południowca i sennie patrząc w dal, wielkie brązowe oczy, w godności, z którą ukrywa swoje przeżycia, jest urok poezji i romansu. Delikatny kamerton, nadający......
- Portret Vel. Prince Elena Pavlovna – Karl Bryullov Genialnie opanowanie Briullova, muralisty, rozwinęło się w dużej portretowej lidze. Prince Elena Pavlovna z córeczką. Portret został namalowany przez Bryulłowa w 1830 roku, ale był on poprzedzony długą i ciężką pracą przez ponad dwa lata. W 1828 r. Prowadził. Prince Elena Pavlovna, która uważała się za miłośniczkę sztuki i patronki artystów, poszła w towarzystwie jej......
- Portret pisarza A. N. Strugovshchikov – Karl Bryullov Po fiasku w życiu rodzinnym Bryullov pogrążył się w pracy artystycznej. „Moja żona jest sztuką”, napisał potem w jednym z listów. Do tego okresu należy także portret Strugovchikowa, arcydzieła rosyjskiego malarstwa portretowego. Jak zwykle, Bryulłow pisał tu nie o wyglądzie człowieka, ale o jego wewnętrznym świecie, jego duszy. Ciekawy niuans: A. N. Strugovshchikov w czasie......
- Portret M. A. Becka z córką – Karl Bryullov Bryulłow pozostał obojętny w swojej pracy nad wielkim portretem zleconym mu przez M. A. Becka. Obraz świeckiej kobiety, MA Bek, którego akwarelowy portret Hau został odtworzony w almanachu „Morning Dawn for 1841” wśród obrazów pięknych kobiet, które były na dworze, nie zainspirował Bryulłowa z poetycką inspiracją. Obraz „Bekshi”, jak nazwał ją artystą z irytacją, jest......
- Portret N. N. Goncharova – Karl Bryullov Jest to jedyny portret żony Puszkina, stworzony podczas życia poety. To prawdziwe arcydzieło rosyjskiego malarstwa akwarelowego. Artysta nie zagłębia się w postać młodej damy. Jest całkowicie pod wpływem piękna i uroku młodości. Dlatego cała uwaga widza skupia się na jej młodości, czystości prawie dziecinnej twarzy i eleganckiej toalecie. Miała tylko 18 lat. Portret pięknej Natalie......
- Malowidła na suficie katedry św. Izaaka – Karl Bryullov W 1843 r. Bryullow został zaproszony do wzięcia udziału w malowaniu katedry św. Izaaka. Natychmiast się zgodził i zapragnął pracować z entuzjazmem. Aby praca przyciąga wielu artystów, ale Brullov dostał najważniejsze sektory – kopułę, figury czterech ewangelistów w żagle Dwunastu Apostołów w bębnie, kilka dużych kompozycji na poddaszu. Bryulłow chciał namalować katedrę w tradycyjnej technice......
- Portret O. I. Orlova-Davydova z córką – Karl Bryullov Olga Iwanowna Orłow-Davydov była córką księcia Iwana Iwanowicza Bariatinskii, jednego z najbardziej wpływowych i najbogatszych ludzi w Rosji – Tajnej radny Chamberlain, Mistrz Ceremonii stoczni Pawła I. W 1832 roku Olga żonaty Władimir Pietrowicz Davydov, wnuk hrabiego Orłowa, Vladimir G., Jr. z pięciu słynnych braci Orłowa, współpracowników Katarzyny II. Orłow-Davydovs często podróżował po całej Europie.......
- Portret hrabiny Samoilova – Karl Bryullov Osiągnięcia Karla Bryulłowa w obszarze portretu uznano za bezwarunkowe i niepodważalne, w tym tak surowych krytyków, jak Władimir Stasow i Aleksander Benoit. Obrazy hrabiny Julii Pavlovny Samoiłowej, ideał jego życia, należą do najlepszych przykładów portretu paradnego Brullłowa. Karl Bryullov podziwiał tę kobietę od pierwszego dnia ich spotkania we Włoszech do ostatniego tchnienia, tego, który, z......
- Portret A. N. Strugovshchikov – Karl Bryullov W galerii portretów pisarzy stworzonych przez Briulłowa w Petersburgu najdoskonalszym jest wizerunek poety i tłumacza Goethego – A. N. Strugovshchikov. Bryullova skojarzył z nim przyjaźń popartą powszechnymi poglądami na sztukę. To dla niego, Strugovchikowa, z drukowanym poświęceniem zaprezentował swój cudowny romans „Lark” M. I. Glinki. Nie ma nic w charakterystyce poetyckiego obrazu Strugovchikowa, w powadze......
- Portret Domenica Marini – Karl Bryullov Nowe aspiracje Bryulłowa znalazły swój niezwykły wcielenie w małym portrecie słynnej włoskiej dziewczyny disco Domenico Marini. W dynamice odwrócenia jego postaci, w ostrości głowy rzucanej w górę, w płomienność płonących oczu i gniewnych ściśnięć warg, tkwi taka siła uczuć, która sprawia, że portret złudzeń uosabia ludzką odwagę, odwagę i śmiałość. Kontrast między lśniącą bielą koszulki......
- Portret portret V. A. Kornilov – Karl Bryullov Latem 1835 r. K. Bryullov wyruszył z historyczną i artystyczną ekspedycją V. P. Orłow-Davydova do Grecji i Turcji na kolejną ilustrację „Podróży”, a następnie do Turcji, w Smyrnie, w Konstantynopolu. Los niespodziewanie sprowadził Briullova do późniejszego gloryfikowanego bohatera z Sewastopola, V. A. Korniłowa. Jego brygada „Themistoclus” była zakotwiczona w Atenach, czekając na odbiór depeszy, by......
- Portret I. A. Monighetti – Karl Bryullov Monigetti Ippolit Antonovich-architect. Urodził się w Moskwie 2 maja 1819 roku. Po ukończeniu moskiewskiej szkoły Stroganov, wstąpił do Cesarskiej Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu w dziale architektonicznym w klasie profesora Aleksandra Pawłowicza Bryulłowa. W 1839 r. Ukończył Akademię ze złotym medalem II stopnia. W latach 40. XIX wieku odbył kilka podróży po Egipcie, Turcji i......
- Portret V. A. Zhukovsky – Karl Bryullov Portret Wasilija Andriejewicza Żukowskiego, namalowany przez K. Bryulłowa, ma bardzo szczególny los: kwota otrzymana z jego sprzedaży trafiła do okupu T. Szewczenki od niewolników. Pamiętając o tym, Szewczenko napisał w swojej biografii: „Żukowski, po uprzednim zapoznaniu się z ceną od właściciela ziemskiego, poprosił K. P. Bryulłowa o napisanie tego, V. A. Żukowski, portret, którego celem......
- Portret A. N. Demidov San Donato – Karl Bryullov Słynny, uroczysty portret A. N. Demidova, namalowany przez Karola Bryulłowa, został przekazany Karageorgievich do Muzeum Pitti we Florencji. Ten portret jest dobrze znany z szkiców i rysunków przygotowawczych artysty, przechowywanych w sowieckich kolekcjach, a także do reprodukcji, opublikowanych w 1914 roku w publikacji S. P. Pokrovsky „Demidov Lyceum w mieście Jarosławiu w przeszłości i teraźniejszości”.......
- Portret dzieci księcia Wołkonskiego z arap – Karl Bryullov Przed nami jest próbka niestandardowego portretu. Sprawa, w której K. Bryullov nie mógł odrzucić zamówienia i napisał obraz bez inspiracji. Wycie i martwota emanują z ceremonialnego portretu najjaśniejszych książąt Wołkońskich. Ubrani w etykietę dworską w druhny z bujnego aksamitu i satyny, wydają się nie być dziećmi, ale małymi kobietami. To poczucie powagi, tak obce dziecięcej......
- Portret P. A. Kikina – Karl Bryullov Sekretarz stanu Jego Cesarskiej Mości. Studiował w internacie na Uniwersytecie Moskiewskim u prof. Chebotareva, w dzieciństwie był zapisany jako sierżant w pułku Semenov, brał udział w wojnie tureckiej, w 1812 był generalnym dyżurnym, w 1814 r. Opuścił służbę wojskową. W 1820 r. P. A. Kikin założył Towarzystwo Zachęty Artystów wraz z księciem I. A. Gagarinem......
- Portret architekta K. A. Ton – Karl Bryullov Rosyjski architekt. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu i we Włoszech, gdzie poznał K. Bryulłowa. Zbudował katedrę Chrystusa Zbawiciela, Wielki Pałac Kremla, Państwową Zbrojownię, dworce kolejowe w Moskwie i Sankt Petersburgu. Pod postacią K. A. Ton, znanego ze swojej trzeźwej równowagi, Bryulłow dostrzegł zawirowania umysłowe. Jego szerokie brwi drgały, jego oczy były smutno pytające,......
- Nieszpory – Karl Bryullov W 1925 r. Karl Bryullov napisał ściśle nieszpory. W tym czasie młody artysta poszukiwał swojego gatunku i stylu. Wielki wpływ na niego miał wówczas sztuka starożytnego Rzymu. Podróż artysty do Włoch zainspirowała go do napisania jasnych fabuł. Na obrazie „Nieszpory” widzimy wieczorną służbę w świątyni, klęczących chrześcijan. Źle ubrana kobieta siedząca na niższych stopniach świątyni......
- Para portret E. Mussar i E. Mussar – Karl Bryullov Za radą lekarzy w 1849 r. Bryullov wyjechał na wyspę Madera, gdzie przebywał przez około rok. Tu, wśród nielicznych rosyjskich kolonii, artystka spotkała się z piękną parą Mussar. Jewgienij Iwanowicz Mussar był sekretarzem księcia Maksymiliana Lichtenberga i jego żony Wielkiej księżnej Marii Nikołajewnej. Artysta zobowiązał się do napisania portretu małżonków Myussarov. Portret jeździecki, uroczysty. Bryulłow......
- Portret najwyższej księżniczki Elizabeth Saltykova – Karl Bryullov Łączna liczba portretów Bryulłowa to blisko dwieście: około 120 z nich przypada na włoski okres jego życia i około 80 w okresie Petersburga. Nigdy nie używał pełnoklatkowych rysunków, zwracając uwagę tylko na projekty szkiców kompozycji portretowej. Bryulłow uwielbiał pisać tych, których lubił, próbując, według własnego uznania, „zachować to, co najlepsze osobiście i przekazać je na......
- Portret hrabiego B. A. Perovsky – Karl Bryullov Perovsky – generał kawalerii, adiutant generalny. Po ukończeniu kursu na Uniwersytecie Moskiewskim wstąpił do pułkownika w 1811 r. Jako orszak Jego Królewskiej Mości; w 1812 r., podczas odwrotu do Moskwy po bitwie pod Borodino, został schwytany, w którym przebywał do czasu, aż alianci zawładnęli Paryżem; podczas wojny tureckiej 1828 r. został poważnie ranny i zmuszony......
- Portret siostry Shishmaryov – Karl Bryullov Zaczynając od napisania nowego płótna, Bryulłow zawsze uważał swoją pracę nie za wykonanie oficjalnego zamówienia, ale za portretowanie znajomych i miłych ludzi. Reprezentatywność dużego płótna rozpłynęła się w atmosferze serdecznego ciepła i lirycznej miękkości. Aleksandra Afanasja i jej siostra Olga z wczesnego dzieciństwa byli przywiązani do sztuki. W domu ich ojca A. F. Shishmarevy, miłośnika......
- Portret M. A. Kikina – Karl Bryullov Żona P. A. Kikina. Torsukovs – rodzina szlachecka, pochodząca z początków XVII wieku. Torsukowowie służyli w Orzeł. Portret M. A. Kikina, podwaja się do portretu Kikina P. A., znacznie przewyższają walory artystyczne. Obraz M. A. Kikiny, pojmany przez wielu współczesnych artystów, przyciąga w twórczość K. Bryulłowa swą duchowością. Bryullov dostrzegł w jej wyglądzie cechy rosyjskiej......
- Natalya Pushkina, ur. Goncharova – Karl Bryullov Żona poety. Przyjaciele i krewni Puszkina podziwiali młodą Natalię Nikołajewną. Znaleźli ją w „niezwykle uroczej, pięknej, pełnej wdzięku i inteligentnej”. Poeta wyrażał swoje uczucia do żony głównie w listach. We wrześniu 1833 r. Z Niżnego Nowogrodu i Orenburga napisał do niej: „… Wciąż kocham Natashę Goncharov, którą całymi godzinami całuję za darmo… Addio mia bella,......
- Portret Judith Pasta – Karl Bryullov Juditta Pasta, włoska śpiewaczka operowa. Miała wyjątkowy głos w zakresie – od wysokiego sopranu do kontraltu, 2,5 oktawy. Piosenkarz tak doskonale opanował technikę wokalną, że pozwoliła jej przezwyciężyć naturalne niedociągnięcia brzmienia jej głosu – nudnej, brzydkiej barwy. BELLINI napisał dla niej główne części swoich oper „Norma” i „Somnambula”, a Puchcini napisał „Niobey”. Według współczesnych, PASTA......
- Portret Vel. Prince Elena Pavlovna z córką – Karl Bryullov Majątek Bryulłowa jako muralisty odbił się na dużym portrecie księżniczki Eleny Pavlovny i jej córki, która została namalowana przez artystę w 1830 roku. To zdjęcie ma interesującą historię tworzenia: w 1828 r. Wielka księżna Elena Pavlovna, która uważała się za patronkę artystów, wyruszyła w podróż przez Włochy. Jej Cesarska Wysokość, jak pisali współcześni, rościła sobie......
- Portret księcia M. A. Obolensky – Karl Bryullov Stojący przy stole ze starożytnymi naczyniami w brokatowym kaftanie, MM Obolenski pozuje majestatycznie i znacząco przed artystą. Wybór ubrania przez artystę był uzasadniony. Obolensky był znany jako naukowiec, który swoje dzieła poświęcił starożytnej Rosji. Bryullowowi nie podobał się portret. Był świadomy porażki swego stworzenia i odmówił ukończenia portretu, pomimo nieprzerwanych żądań Obolensky’ego....
- Portret M. I. Alekseeva – Karl Bryullov Zgodnie z wyrazem twarzy inspirowanej inspiracją i subtelnością umiejętności malarskich, portret M. I. Alekseevy zajmuje jedno z pierwszych miejsc w dziedzictwie Bryulłowa. Biografia Alekseeva nie przepełnione ciekawymi epizodami życia. Ale jej cały wygląd oddycha taką poezją i wzniosłością uczuć, że obraz okazuje się ucieleśnieniem idealnego ideału kobiecego piękna. Obraz Alekseeva, z jej łagodną twarzą, oprawioną......
- Portret aktorki E. S. Semenova – Karl Bryullov – Mówiąc o rosyjskiej tragedii, mówisz o Semenovej, a może tylko o niej – zauważył Puszkin. Semenova – słynna aktorka, córka służącego właściciela ziemskiego Putyata i nauczycielka korpusu kadetów Żdanowa, który umieścił ją w szkole dramatu. Była niezwykle piękna; jej rysy uderzyły ją klasyczną poprawnością, profilem, według jej współczesnych, przypominających starożytne kamee. Jej elastyczny, kontraltowny......
- Portret S. F. Shchedrin – Karl Bryullov Sylvester Fedoshevich Shchedrin, syn profesora rzeźby F. F. Shchedrin, malarz pejzażu, wstąpił do Akademii Sztuk Pięknych w 1800 r., Był uczniem swojego wuja, Siemionem Fedorowiczem Szczedrinem, a następnie, po jego śmierci, M. M. Ivanova w 1808 roku otrzymał za swój postęp w czerpaniu z życia małego srebrnego medalu, aw 1809 za malowanie małego złotego medalu.......
- Portret G. G. Gagarina – Karl Bryullov Gagarin Grigorij Grigoriewicz – artysta-amator; syn rosyjskiego wysłannika w Rzymie, książę G. I. Gagarin. Od 1826 był w służbie dyplomatycznej. W latach 20. XIX w. Wziął lekcje malarstwa u K. P. Bryullova, który często odwiedzał dom swoich rodziców w Rzymie, który stał się jednym z centrów komunikacji dla rosyjskich artystów, był towarzyszem Bryulłowa podczas jego......
- Portret G. N i V. A. Olenin – Karl Bryullov Olenin Grigorij Nikanorowicz, emerytowany kapitan c 1827, od 1830 r. Urzędnik na specjalnych misjach w Ministerstwie Finansów; Asystent Sekretarza Stanu w Zarządzie Towarzystwa Zachęty Artystów, żona – Varvara Alekseevna Akwarelowy portret pary Oleninów, wykonany z autentyczną inspiracją i poetyckim wyczuciem, powinien należeć do wybitnych dzieł rosyjskiej sztuki. Przejrzystość i czystość akwareli, muzykalność i rytm płynących......
- Fontanna Bakhchisarai – Karl Bryullov Bryullov wysoko cenił geniusza Puszkina. Zwięzłość randek, która trwała krócej niż rok, nagła śmierć poety uniemożliwiła Bryullowowi uchwycenie cech Puszkina. Głęboko zasmucony artysta o śmierci poety. „Rozmawiali o Puszkinie” – pisał Mokritsky w swoim dzienniku – czytał swoje wiersze, podziwiał każdą linijkę, każdą myśl słynnego poety… zazdrości mu zgonu… żałował, że klimat domowy nie sprzyja......
- Portret hrabiego A. A. Perovsky’ego – Karl Bryullov Perovsky, lepiej znany pod pseudonimem Pogorelsky – pisarz z epoki Puszkina, syn gr. Alexei Kirillovich Razumovsky i Marya Mikhailovna Sobolevskaya. Otrzymawszy doskonałe wykształcenie w domu, w 1805 roku wstąpił na Uniwersytet Moskiewski; w 1807 r. „wyprodukowano” w doktorze i naukach werbalnych, dla których musiał przeczytać 3 wykłady z prób w językach rosyjskim, niemieckim i francuskim.......