Portret księżnej T. A. Trubetskoya – Aleksieja Antropowa

Podobne obrazy:

1. Portret arcybiskupa Gabriela Petrowa – Aleksieja Antropowa Metropolita Gabriel urodził się 18 maja 1730 r. W Moskwie w rodzinie synodalnego subdiakona, który później został księdzem. W 1753 r. P. Petrov ukończył moskiewską słowiańsko-greckokatolicką teologię akademicką, po czym w 1754 r. Został powołany na sygnaturę moskiewskiej drukarni synodalnej, w 1757 r. Nauczyciel języka słowiańsko-grecko-łacińskiego, w 1758 r. nauczyciel retoryki seminarium teologicznego w Trójcy......
2. Portret cesarza Piotra III – Aleksieja Antropowa Piotra III, bratanka cesarzowej Elżbiety Pietrowny, syna jej siostry Anny Pietrowna i Karola Fryderyka, księcia Holsztynu-Gottorp. Rdzenny wnuk Piotra I. Od 1761 r. – cesarz rosyjski. W 1762 roku został obalony z tronu przez swoją żonę, przyszłą cesarzową Katarzynę II. Peter III jest przedstawiony w energetycznej pozie z wydłużoną nogą, jak podczas uroczystego marszu. Artysta......
3. Portret D. I. Buturlina – Aleksieja Antropowa 13 lipca 1762 r. Grupa malarzy została wysłana z Petersburga do Moskwy, aby udekorować bramy triumfalne przed koronacją Katarzyny II. Wśród nich był A. P. Antropow. Po uroczystościach dziedziniec zatrzymał się w starożytnej stolicy przez prawie rok, więc artysta miał wystarczająco dużo czasu na wykonanie wielu portretów. Tak więc pojawiły się wizerunki członków rodziny Buturlinów,......
4. Portret pani Marii Andreevny Rumiancewa – Aleksieja Antropowa Maria Andreevna Rumyantseva, niegdyś ładna, pełna gracji dziewczyna o żywym i wesołym usposobieniu, była ulubienicą Piotra I. Krążyły pogłoski, że dziewczyna miała związek z cesarzem; w każdym razie sama uwielbiała mówić o tym na starość. Suweren, dzięki swej uprzejmości, wydał ją za swego batmana, później generała generalnego i hrabiego Rumiancewa. Gdy cesarz umarł, Maria Andreevna......
5. Portret księżnej Anny Pietrowna – Adolsky Ivan Nikolaevich Wcześniej błędnie traktowano go jako obraz. Prince Catherine Alekseevny, typ Groota. Zidentyfikowane na podstawie porównania z portretami Anny Pietrowna. Uznanie oparte na podobieństwie wielu technik malarskich potwierdzają wyniki badań technicznych i technologicznych. Datowany przez G. V. Dubininę w latach 40. XVIII wieku. zgodnie z krojem sukni i kształtem kolczyków, przy założeniu, że portret został napisany......
6. Portret Wielkiej Księżnej Natalii Alekseevny – Aleksandra Roslina Wielka księżna Natalia Alekseevna, z domu księżna Wilhelmina z Darmstadt, jest pierwszą małżonką carewicza Pavela Pietrowicza, przyszłego cesarza Wszechrosyjskiego Pavela I. Zmarła w nieszczęśliwym porodzie w 1776 roku...
7. Portret wielkiej księżnej Olgi Nikołajewnej – Karola Bryulłowa Olga Nikołajewna – królowa Wuerttemberg, córka cesarza Mikołaja I. Otrzymała wykształcenie pod kierunkiem P. A. Pletneva, Archpriest Pavsky i V. A. Zhukovsky; ten ostatni cieszył się jej przychylnością i korespondował z nią. W 1846 r. Olga Nikołajewna poślubiła księcia koronnego Wirtembergii, późniejszego króla Karola I. Królowa była znana w Württembergii za jej rozległą działalność charytatywną,......
8. Portret wielkiej księżnej Eleny Pawłownej jako dziecka – Johann Baptist Lampi Elena Pavlovna miała nie do pozazdroszczenia los. Była drugą córką cesarza Paula 1 i urodziła się 13 grudnia 1784 roku. „Ta mała ma niezwykłą piękność” – napisała Catherine II o tej wnuczce – dlatego nazwałem ją Eleną, czyli na cześć trojanskiej piękności Helen the Beautiful. „ Kiedy dziewczynka miała zaledwie sześć lat, cesarzowa, porównując ją......
9. Portret księcia Federiga Montefeltro i księżnej Battisty Sforza – Piero della Francesca Około połowy 1460 roku Piero della Francesca pracował na dworze Federigo da Montefeltro – hrabiego, a od 1474 roku księcia Urbino. Z polecenia księcia słynny dyptyk został namalowany portretami samego Federigo i jego żony Battisty Sforzy. Są one przedstawione na tle krajobrazu, widoczne z lotu ptaka. W alegorycznych kompozycjach na plecach portretów, każdy z małżonków......
10. Portret Mary Clarissa, żony Jana Voveriusa, z dzieckiem – Anthony Van Dyck Portret szlachetnej damy z córką w ramionach. Wysoka pozycja kobiety podkreśla wysoki kołnierz z falistej tkaniny. Obroża dziewczynki jest prosta, ale także pod brodą. Ubiór dziewczyny zdobią dwie czerwone kokardki – na górze i na piersi. Stroje obu wyglądają dość surowo. Tylko tło w postaci czerwonej kurtyny i jasnobrązowej tapety ożywia portret. Chciałbym wspomnieć o......
11. Portret Wielkiej Księżnej Marii Nikołajewnej – Konstantin Makowski Konstantin Egorovich Makowski rozpoczął swoją karierę artystyczną jako członek Stowarzyszenia Wędrowców, wystawiając obrazy na temat codziennego życia ludzi. Jednak z biegiem czasu jego zainteresowania uległy zmianie, a od lat 80. XIX wieku stał się odnoszącym sukcesy artystą salonów portretowych. Maria Nikołajewna była trzecią córką cesarza Mikołaja II i cesarzowej Aleksandry Fiodorowna. Cztery siostry przyjaźniły się......
12. Portret księżnej A. A. Bagration – Karl Bryullov Bryullov przyciągnął wewnętrzny świat człowieka. Dla świeckiej łatwości i życzliwości książki. Bagration pokazuje obraz kobiety pełnej emocjonalnego podniecenia. W łasce i wdzięku całego jej wyglądu, w ciemności z cienką owalną twarzą południowca i sennie patrząc w dal, wielkie brązowe oczy, w godności, z którą ukrywa swoje przeżycia, jest urok poezji i romansu. Delikatny kamerton, nadający......
13. Portret wielkiej księżnej Aleksandry Fiodorowna – Piotra Sokołowa Wielka księżna Aleksandra Fiodorowna od 1817 roku, żona wielkiego księcia Mikołaja Pawłowicza, przyszłego cesarza Mikołaja I. Stała się idolką całego pokolenia, wielu poetów z Puszkowskiej porę oddało jej wiersze – ten portret jest jednym z niewątpliwych arcydzieł. Mistrzowsko napisany perłowy strój perłowy z najbardziej wyczekiwaną osobą kontrastuje z zimnym spojrzeniem oczu, tworząc bardzo niejednoznaczny obraz....
14. Portret Wielkiej Księżnej Marii Nikołajewnej – Karola Bryulłowa Wielka Księżna Maria Nikołajewna jest córką cesarza Nikołaja Pawłowicza i Aleksandry Fiodorowna, księżniczki pruskiej. W 1839 r. Zawarła związek małżeński z Maksymilianem, księciem Leuchtenberg; zmarł 9 lutego 1876 W ostatnich latach, za panowania cesarza Mikołaja I, zaczęła brać osobisty udział w najwyższej administracji kobiecych placówek oświatowych, mając w swym bezpośrednim nadzorze m. in. Instytut Patriotyczny.......
15. Portret księżnej Eleonory Gonzagi z Urbino – Tycjan Vecellio Podobnie jak inne obrazy z kolekcji Urbińskiego, portret weszła do Florencji w 1631 roku wraz z dziedzictwem Vittoria della Rovere. Został zamówiony i ukończony w tym samym czasie co poprzedni. Aretino, w liście do poetki Weroniki Gambary z 7 listopada 1537 r., Podaje tekst sonetu poświęconego temu portretowi. Eleonora Gonzaga, żona Francesco Maria della Rovere,......
16. Portret cesarzowej Katarzyny II – Fiodor Rokotow Fedor Stepanovich Rokotov jest jednym z największych rosyjskich malarzy portretowych drugiej połowy XVIII wieku. Uroczysty portret cesarzowej Katarzyny Alekseevny został napisany przez niego na podstawie portretu szwedzkiego artysty Aleksandra Roslina. Zgodnie z oryginałem Rokotow odtworzył wizerunek Cesarzowej w młodym wieku: gładką białą twarz, brak zmarszczek, głębokie dekolty okryte dorosłością. Rokotov Catherine II – kochanka imperium......
17. Pomnik Wielkiej Księżnej Alexandra Pavlovna – Ivan Martos Model pomnika Wielkiej Księżnej Alexandra Pavlovna, zainstalowany w parku Pavlovsk w 1815 roku, zaprojektowany przez rzeźbiarza Martosa. Pomnik przedstawia geniusza trzymającego czarującą kobietę lecącą w górę, według V. A. Żukowskiego, „bardziej niebiańskiego niż ziemskiego”. Alexandra Pavlovna – Wielka Księżna; najstarsza córka wielkiego księcia Pawła Pietrowicza i jego druga żona, wielka księżna Maria Fiodorowna. Od 1799......
18. Portret wielkiej księżnej Alexandra Pavlovna jako dziecko – Johann Baptist Lampi Alexandra Pavlovna, Wielka Księżna, Palatina Węgierska, córka cesarza Pawła I i jego żony Maria Fedorowna, urodzili się w Petersburgu. 29 lipca 1783 r. Był zaręczony z królem Szwecji Gustawem IV Adolfem, ale to małżeństwo było zmartwione, w dniu zaręczyn, z powodu niezręczności rosyjskich dyplomatów, którzy negocjowali szczegóły umowy małżeńskiej, a przede wszystkim z powodu odmowy......
19. Portret księżnej S. A. Kropotkina z gitarą – Wasilij Surikow Surikov był znakomitym portrecistą. W rozumieniu portretu, jako gatunku i sposobu pojmowania człowieka, artysta doskonale rozumiał. Dlatego jego studia na słynne obrazy to portrety głównych postaci przyszłych płócien. Wielkie i właściwe portrety zostały stworzone przez mistrza. Jeden z nich – „Portret księżnej Kropotkiny”. Bohaterką portretu jest Sofia Avgustovna Kropotkina, siostra artysty. Obraz pokazuje podstawowe indywidualne......
20. Portret księżnej O. K. Orlova – Valentin Serov W okresie największego rozkwitu genialnego Serowa powstało „największe arcydzieło” malarstwa portretowego, według słów I. Grabar. Księżniczka Olga Orłowa, przed jej ślubem, Beloselskaya-Belozerskaya, należała do najwyższej arystokracji petersburskiej, kiedyś uważana była za jedną z najbardziej eleganckich kobiet w Petersburgu. Były legendy o jej metodach i kosztach toalet i czapek. Otoczona tłumem fanów, stała się obiektem zainteresowania......
21. Groteskowy portret starej kobiety (brzydkiej księżnej) – Quentin Mauss Quentin Mussys – jeden z największych przedstawicieli malarskiej szkoły w Antwerpii. Z nim zwykle zaczyna się historia holenderskiego renesansu. Obraz „Groteskowy portret starej kobiety” zawsze przyciągał uwagę, był interpretowany na różne sposoby, przez długi czas jako satyra na starość. W tym duchu przeanalizowano fakt, że Leonardo da Vinci, który interesował się wszelkiego rodzaju anomaliami, wykonał......
22. Portret Giovanni Francesco Aquaviva, książę Atri – Titian Vecellio Los portretu można prześledzić od pierwszej połowy XVIII wieku, kiedy znalazł się we francuskich kolekcjach. W 1756 r. Przejęty przez założyciela galerii w Kassel, Landgrafa Hesse Wilhelm VIII. Zwykle obraz identyfikuje się z portretem Giovanniego Francesco Aquaviva, księcia Atri, wspomnianego w jednym z listów Aretina w 1552 roku. Giovanni Francesco Aquaviva, pochodzący z Neapolu, spokrewniony......
23. Przesłuchanie Salavata – Aleksieja Kuzniecow Tożsamość bohatera wykonana przez artystę tego historyka. A. Kuznetsov marzył o przedstawieniu Salavata i poświęcił temu dużo czasu, aby obraz wyglądał jak najbardziej wiarygodny. Batyr, co go otacza, ludzie i przedmioty, jego ubrania, wszystko to odpowiada historycznym dokumentom. A fakt, że A. Kuzniecow wybrał właśnie taki epizod z życia postaci pokazuje mi malarza jako twórcę,......
24. Nun – Ilya Repin Modelką była Sophia Alekseevna Repin, siostra żony artysty. Według wspomnień L. A. Shevtsova-Spore, siostrzenic V. Repiny, I. Ye. Repin, po raz pierwszy przedstawił Sophię Alekseevna w białej sukni, a następnie przepisał portret, zmieniając ubrania w klasztorne. Badania techniczne i technologiczne potwierdzają te zmiany. Sofya Alekseevna została przedstawiona w otwartej sukni z wentylatorem w dłoniach....
25. Portret księżniczki E. A. Lobanova-Rostovskaya – Ivan Argunov Iwan Pietrowicz Argunow jest znanym portrecistą drugiej połowy XVIII wieku, który do końca życia pozostawał niewolnikiem hrabiego P. B. Szeremietiewa. Istnieją sugestie, że Argunowa trenował mistrz malarstwa historycznego A. P. Losenko i wybitny malarz portretowy F. S. Rokotov. W portretie 21-letnia księżniczka Ekaterina Aleksandrovna Lobanova-Rostovskaya pojawia się w uroczystym przebraniu przed widzem. Nagie ramiona i......
26. Portret E. A. Naryshkina – Vladimir Borovikovsky Elena Alexandrovna Naryshkina, księżniczka, córka naczelnego Chamberlaina Aleksandra Lwowicza Naryszkina, matka – Maria Alekseevna Senyavina, córka słynnego admirała. Rodzice Eleny Alexandrovna byli bliskimi ludźmi na dworze i cieszyli się takim samym usposobieniem jak cesarze Paweł i Aleksander I. Młoda Elena Aleksandrowna była druhną cesarzowej. Wyszła za mąż za księcia Arkadia Aleksandrowicza Suworowa od 15 lat.......
27. Kozlovsky M. I. – Wigilia Aleksandra Wielkiego – Michaiła Kozłowskiego Obraz starożytnego bohatera służył jako rzeźbiarz wcielający się w moralne ideały rozwinięte przez myśl edukacyjną z XVIII wieku: Kozłowski przedstawił wykształcenie silnej woli Aleksandra, której nie chce spać. W tym samym czasie rzeźbiarz gloryfikował miłość swego bohatera do oświecenia: w pobliżu niego zwój Iliady jest dowodem smaku i wykształcenia. Pierwotny motyw fabularny, wybrany przez rzeźbiarza,......
28. Portret E. G. Temkina – Vladimir Borovikovsky Oto zdjęcie kobiety ubranej elegancko w modę z końca XVIII wieku. Tekstura biżuterii z pereł i jedwabiu – biały, niebieski i jasnoczerwony – została znakomicie napisana. W twarzy widoczny umysł, wola, pewność siebie. To jest Elizaveta Temkina – córka G. A. Potemkina i Katarzyny II. Współcześni odkryli, że wyglądała jak ojciec. Dla różnych historycznych świadectw......
29. Portret Chłopka Torzhkovskaya Christinyi – Vladimir Borovikovsky Mały portret chłopki Torzhkovskaya Christinyi, mokra pielęgniarka z rodziny lwowskiej, jest interesująca pod względem wyglądu. Khristinya jest młodą kobietą o przyjaznej i nieco zakłopotanej twarzy. Jej delikatny uśmiech, pełna wdzięku postawa i eleganckie stroje tworzą obraz pełen świątecznej radości. W tym samym czasie widz nie pozostawia poczucia skromności i duchowej czystości chłopa. Sympatyczny, ale także......
30. Portret Elizabeth G. Temkina – Vladimir Borovikovsky VL Borovikovsky ma portrety, które dają dokładny i żywy opis modelu. Oto zdjęcie kobiety ubranej elegancko w modę z końca XVIII wieku. Tekstura biżuterii z pereł i jedwabiu – biały, niebieski, jasnoczerwony – była znakomicie napisana. W twarzy widoczny umysł, wola, pewność siebie. To jest Elizaveta Temkina – córka G. A. Potemkina i Katarzyny II.......
31. Portret księżnej E. P. Saltykowskiej – Karla Bryulłowa Obraz księżnej E. P. Saltykowa można nazwać portretowym obrazem. Nowe cechy wielkiego płótna Bryulłowa – szczerość i liryzm w ukazaniu wewnętrznego stanu osoby. Nieuchronnie musieli zniszczyć konwencjonalność i dekoracyjność portretu ceremonialnego. Zrzucając zasłonę na pawie pióra, Saltykova ciężko opadła na krzesło. Atmosfera z roślinami tropikalnymi i skórą leopardów na podłodze prowadzi do niezwykłego, niemal baśniowego......
32. Portret M. A. Dyakova – Dmitry Levitsky Maria Alekseevna Dyakova – córka prokuratora naczelnego Senatu Aleksieja Afanasjewicza Dyakowa i Avdoty Petrovny z domu. Księżniczka Myshetskoy. Portret Maria Alekseevny Dyakova, nasycony uczuciem głębokiej sympatii autora do jej modelu. Urok i atrakcyjność, przenikliwy umysł i sympatyczne serce młodej kobiety sprawiły, że wielu jej przyjaciół, poetów poświęciło jej wiersze. Romantyczny to historia jej małżeństwa. Znajomość......
33. Portret rodzinny E. P. Baryatinskaya – Kaufman, Angelika Ojcem Catherine Petrovna był książę Peter-August-Friedrich Holstein Beck, gubernator generalny Estonii i feldmarszałek, a jego matką była hrabina Natalia Nikołajewna Golovina. Jej rodzice należeli do zwolenników Piotra III, a 12-letnia dziewczynka była z nimi w jednej z kambuzów, które towarzyszyły cesarzowi w dniu zamachu 28 czerwca 1762 r. Podczas jego lotu do Kronsztadu. W 1767......
34. Portret Marii Woroncowej – Dmitrija Lewitskiego Portrety dziewcząt Woroncowa, prawdopodobnie stworzone dla galerii portretów rodzinnych, są uznawane za wyjątkowe zjawisko w rosyjskiej sztuce XVIII wieku. Zadziwiają uwagą o ukazanym wewnętrznym świecie, niesamowitymi umiejętnościami w przenoszeniu tekstur różnych tkanin i harmonią związków kolorów. Maria Artemiewna Woroncowa – hrabina. Najstarsza córka hrabiego Artemiusza Iwanowicza Woroncowa i Praskova Fiodorowna z domu Kvashnina-Samarina. Maid of......
35. Portret Henrietty Henriot – Pierre Auguste Renoir „Portret Henrietty Henriot” – płótno Renoira przedstawiające aktorkę Teatru Odeon, którą wielokrotnie malował. Na płótnie zauważalna jest ruchliwość niebieskiego i białego tła, organicznie zmienia się w portret. Postać aktorki, jak się materializuje, pojawia się z pianki powietrznej. Renoir stosuje wyraźne pociągnięcia, ale wydaje się, że rozpuszczają się w sobie nawzajem, tworząc efekt przekazywania ruchu i......
36. Portret E. A. Ostermana-Tołstoja – Piotra Sokołowa Hrabina Elżbieta Alekseevna Osterman-Tołstoj, z domu księżniczka Golicyn – siostra Maria Alekseevna, żona hrabiego Piotra Aleksandrowicza Tołstoja, byłego ambasadora Francji za panowania Napoleona I. żona Aleksander Ostermann-Tołstoj, hrabina ciągle chory, aw ostatnich latach czas życia „doznał trwałego choroba wody. „ Małżeństwo było bezdzietnym Aleksandrem Iwanowiczem Osterman-Tołstoj, rosyjski generał z piechoty, za wyróżnienie się w ataku......
37. Portret P. N. Repnina – Dmitry Levitsky Tworząc portret artysta zdołał uchwycić najistotniejsze w charakterze modelu: ironię, sekularyzm i jednocześnie umiar natury wyrażony na przełomie figury. Schemat kolorów oparty jest na kolorach zielonym i niebieskim. Praskovya Nikolaevna Repnina jest księżniczką, najmłodszą córką feldmarszałka księcia Nikołaja Wasiliewicza Repnina i N. A. Repniny, z domu Kurakina. Od 1781 r. – służąca honoru cesarzowej. W......
38. Portret cesarzowej Katarzyny I – Iwan Nikitin Catherine I Alekseevna, Wszechrosyjska Cesarzowa, urodziła się 5 kwietnia 1684 r. W Inflantach, w chłopskiej rodzinie Skarżyńskich, pochodzenia litewskiego lub łotewskiego. Na chrzcie katolickiego obrządku została nazwana Marta. Wcześnie straciwszy rodziców, znalazła schronienie u swojej ciotki Veselovskaya, która mieszkała w Kreuzburgu, skąd w wieku 12 lat poszła służyć marionburskiemu kuratorowi Gluck i dorastała ze swoimi......
39. Portret A. A. Dolgorukoya – Fedor Rokotov Księżna Anna Aleksandrowna, córka Aleksandra Fedorowicza Bredikina, pułkownika, namiestnika Nowogrodu pod panowaniem cesarzowej Anny Ioannownej, była drugą żoną księcia Nikołaja Aleksiejewicza Dolgorukowa....
40. Tamagano w Takano – Suzuki Harinobu W latach trzydziestych i czterdziestych XIX wieku coraz częściej pojawiają się martwe kompilacje, w których czysto formalna ekspresja i uzależnienie od efektów zewnętrznych wypierają delikatny nastrój przekazu modelu, co jest być może główną zaletą grawerunku z drugiej połowy XVIII wieku. Charakterystyczne cechy spadku zostały określone później, w tak zwanej erze Bakumatsu, która poprzedziła rewolucję Meiji......