Nowe aspiracje Bryulłowa znalazły swój niezwykły wcielenie w małym portrecie słynnej włoskiej dziewczyny disco Domenico Marini. W dynamice odwrócenia jego postaci, w ostrości głowy rzucanej w górę, w płomienność płonących oczu i gniewnych ściśnięć warg, tkwi taka siła uczuć, która sprawia, że portret złudzeń uosabia ludzką odwagę, odwagę i śmiałość.
Kontrast między lśniącą bielą koszulki Mariniego a ciemną skórą jego twarzy i muskularnym ramieniem po łokieć uwydatnia ekspresję obrazu. Już współcześni słusznie uchwycili w obrazie Mariniego cechy bohaterów przyszłego obrazu „Ostatni dzień Pompejów”. „Rosyjski malarz Bryulłow”, napisał włoski krytyk o wizerunku Mariniego, „wielbiciel każdego, kto wznosi się ponad zwykłą sferę, napisał ją w Rzymie.
Ile sztuk w tym małym płótnie! W jakim szczęśliwym momencie sportowiec zostaje złapany, a jego czoło błyszczą od potu. Wierność rysunku, odważny i majestatyczny ruch, a wreszcie występ wielkiego mistrza, zapowiadał twórcę obrazu przedstawiającego „Ostatni dzień Pompejów”.
Podobne obrazy:
- Portret A. N. Demidov San Donato – Karl Bryullov Słynny, uroczysty portret A. N. Demidova, namalowany przez Karola Bryulłowa, został przekazany Karageorgievich do Muzeum Pitti we Florencji. Ten portret jest dobrze znany z szkiców i rysunków przygotowawczych artysty, przechowywanych w sowieckich kolekcjach, a także do reprodukcji, opublikowanych w 1914 roku w publikacji S. P. Pokrovsky „Demidov Lyceum w mieście Jarosławiu w przeszłości i teraźniejszości”.......
- Portret najwyższej księżniczki Elizabeth Saltykova – Karl Bryullov Łączna liczba portretów Bryulłowa to blisko dwieście: około 120 z nich przypada na włoski okres jego życia i około 80 w okresie Petersburga. Nigdy nie używał pełnoklatkowych rysunków, zwracając uwagę tylko na projekty szkiców kompozycji portretowej. Bryulłow uwielbiał pisać tych, których lubił, próbując, według własnego uznania, „zachować to, co najlepsze osobiście i przekazać je na......
- Portret portret V. A. Kornilov – Karl Bryullov Latem 1835 r. K. Bryullov wyruszył z historyczną i artystyczną ekspedycją V. P. Orłow-Davydova do Grecji i Turcji na kolejną ilustrację „Podróży”, a następnie do Turcji, w Smyrnie, w Konstantynopolu. Los niespodziewanie sprowadził Briullova do późniejszego gloryfikowanego bohatera z Sewastopola, V. A. Korniłowa. Jego brygada „Themistoclus” była zakotwiczona w Atenach, czekając na odbiór depeszy, by......
- Portret architekta K. A. Ton – Karl Bryullov Rosyjski architekt. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu i we Włoszech, gdzie poznał K. Bryulłowa. Zbudował katedrę Chrystusa Zbawiciela, Wielki Pałac Kremla, Państwową Zbrojownię, dworce kolejowe w Moskwie i Sankt Petersburgu. Pod postacią K. A. Ton, znanego ze swojej trzeźwej równowagi, Bryulłow dostrzegł zawirowania umysłowe. Jego szerokie brwi drgały, jego oczy były smutno pytające,......
- Portret M. A. Becka – Karl Bryullov Malarz Bryulłow odnalazł swoje prawdziwe powołanie w portretowaniu, osiągając najwyższą klasę malarstwa w swoich portretach i obrazach. Portrety bohaterów Bryulłowa są prawie zawsze atrakcyjne. Wyjaśnia to fakt, że najczęściej ludzie ci są wybitnymi, błyskotliwymi osobowościami i faktem, że Bryullow unikał malowania portretów tych, którzy nie wzbudzali w nim duchowej sympatii. Autor zafascynowany modelem opowiada o......
- Portret N. V. Kukolnika – Karl Bryullov Z poetą i dramaturgem Nestorem Kukolnikiem, Bryulłow przywiózł M. Glinkę, który połączył wiersze z muzyką. Wszyscy trzej utworzyli coś w rodzaju „bractwa”, o którym w Petersburgu było dużo żartów. „Bracia” często organizowali hałaśliwe spotkania z przyciąganiem do nich mniej lub bardziej bliskich, z zamętem, z rozmową o wysokim, z pomieszaniem dni i nocy. Cokolwiek to......
- Portret M. Yu. Vielgorsky – Karl Bryullov Jednym z pierwszych dużych portretów Bryulłowa był wizerunek muzyka Yu Y. Vielgorskiego w 1828 roku. Kompozycja portretu Vielgorskiego ma charakter dekoracyjny. Barwa portretu, w którym dominuje czerwony kolor szlafroka wyłożony niebieskim jedwabiem, jest podnoszona z większą jaskrawością, pozę muzyka podnosi się i teatralnie, z uroczystym gestem kłaniania się na wiolonczelowych strunach. Ale przez wszystkie konwencje......
- Portret N. N. Goncharova – Karl Bryullov Jest to jedyny portret żony Puszkina, stworzony podczas życia poety. To prawdziwe arcydzieło rosyjskiego malarstwa akwarelowego. Artysta nie zagłębia się w postać młodej damy. Jest całkowicie pod wpływem piękna i uroku młodości. Dlatego cała uwaga widza skupia się na jej młodości, czystości prawie dziecinnej twarzy i eleganckiej toalecie. Miała tylko 18 lat. Portret pięknej Natalie......
- Portret V. A. Zhukovsky – Karl Bryullov Portret Wasilija Andriejewicza Żukowskiego, namalowany przez K. Bryulłowa, ma bardzo szczególny los: kwota otrzymana z jego sprzedaży trafiła do okupu T. Szewczenki od niewolników. Pamiętając o tym, Szewczenko napisał w swojej biografii: „Żukowski, po uprzednim zapoznaniu się z ceną od właściciela ziemskiego, poprosił K. P. Bryulłowa o napisanie tego, V. A. Żukowski, portret, którego celem......
- Ostatni dzień Pompejów – Karl Brullov Po ukończeniu Akademii Sztuki w 1827 roku młody obiecujący artysta Karl Bryullov wyjechał do Włoch, aby studiować klasyczną sztukę Cesarstwa Rzymskiego. Kto by pomyślał, że ta podróż będzie ważna nie tylko dla samego artysty, ale także dla całego świata malowania! Zwiedzając wykopaliska niegdyś kwitnącego miasta Pompeje, w jednej chwili zniszczonej przez erupcję Wezuwiusza w 79......
- Portret dzieci księcia Wołkonskiego z arap – Karl Bryullov Przed nami jest próbka niestandardowego portretu. Sprawa, w której K. Bryullov nie mógł odrzucić zamówienia i napisał obraz bez inspiracji. Wycie i martwota emanują z ceremonialnego portretu najjaśniejszych książąt Wołkońskich. Ubrani w etykietę dworską w druhny z bujnego aksamitu i satyny, wydają się nie być dziećmi, ale małymi kobietami. To poczucie powagi, tak obce dziecięcej......
- Portret pisarza A. N. Strugovshchikov – Karl Bryullov Po fiasku w życiu rodzinnym Bryullov pogrążył się w pracy artystycznej. „Moja żona jest sztuką”, napisał potem w jednym z listów. Do tego okresu należy także portret Strugovchikowa, arcydzieła rosyjskiego malarstwa portretowego. Jak zwykle, Bryulłow pisał tu nie o wyglądzie człowieka, ale o jego wewnętrznym świecie, jego duszy. Ciekawy niuans: A. N. Strugovshchikov w czasie......
- Malowidła na suficie katedry św. Izaaka – Karl Bryullov W 1843 r. Bryullow został zaproszony do wzięcia udziału w malowaniu katedry św. Izaaka. Natychmiast się zgodził i zapragnął pracować z entuzjazmem. Aby praca przyciąga wielu artystów, ale Brullov dostał najważniejsze sektory – kopułę, figury czterech ewangelistów w żagle Dwunastu Apostołów w bębnie, kilka dużych kompozycji na poddaszu. Bryulłow chciał namalować katedrę w tradycyjnej technice......
- Portret księżnej A. A. Bagration – Karl Bryullov Bryullov przyciągnął wewnętrzny świat człowieka. Dla świeckiej łatwości i życzliwości książki. Bagration pokazuje obraz kobiety pełnej emocjonalnego podniecenia. W łasce i wdzięku całego jej wyglądu, w ciemności z cienką owalną twarzą południowca i sennie patrząc w dal, wielkie brązowe oczy, w godności, z którą ukrywa swoje przeżycia, jest urok poezji i romansu. Delikatny kamerton, nadający......
- Portret Vladimira Kornilova na desce Themistokl bryg – Karl Bryullov Do domu, z zagranicy, Bryulłow wrócił na statek „Themistokl”, pod kierunkiem kapitana Władimira Korniłowa. W tej podróży ten portret został namalowany. Kornilov – niezwykła osoba, więc Karl Bryullov i podjął się pisania tego portretu. Kapitan jest młody, energiczny i oddany fanatyzmowi. Nadal nie wie, jaki los go czeka, ale jego spojrzenie jest pewnie skierowane ku......
- Portret A. N. Strugovshchikov – Karl Bryullov W galerii portretów pisarzy stworzonych przez Briulłowa w Petersburgu najdoskonalszym jest wizerunek poety i tłumacza Goethego – A. N. Strugovshchikov. Bryullova skojarzył z nim przyjaźń popartą powszechnymi poglądami na sztukę. To dla niego, Strugovchikowa, z drukowanym poświęceniem zaprezentował swój cudowny romans „Lark” M. I. Glinki. Nie ma nic w charakterystyce poetyckiego obrazu Strugovchikowa, w powadze......
- Portret M. A. Becka z córką – Karl Bryullov Bryulłow pozostał obojętny w swojej pracy nad wielkim portretem zleconym mu przez M. A. Becka. Obraz świeckiej kobiety, MA Bek, którego akwarelowy portret Hau został odtworzony w almanachu „Morning Dawn for 1841” wśród obrazów pięknych kobiet, które były na dworze, nie zainspirował Bryulłowa z poetycką inspiracją. Obraz „Bekshi”, jak nazwał ją artystą z irytacją, jest......
- Oblężenie Pskowski – Karl Bryullov Cesarska Akademia Sztuki, oferująca Bryullowowi kierownictwo klasy historycznej, wyniosła go na stopień młodszego profesora. Aby uzyskać tytuł starszego profesora, musiał napisać duży obraz na temat zatwierdzony przez Akademię. Zapewne honorowy członek wielu europejskich akademii był zaskoczony takim obrotem spraw. Ale oczywiście Ostatni dzień Pompejusza, napisany z własnej inicjatywy, nie był wystarczająco ważny, by uzyskać tytuł......
- Portret Vel. Prince Elena Pavlovna – Karl Bryullov Genialnie opanowanie Briullova, muralisty, rozwinęło się w dużej portretowej lidze. Prince Elena Pavlovna z córeczką. Portret został namalowany przez Bryulłowa w 1830 roku, ale był on poprzedzony długą i ciężką pracą przez ponad dwa lata. W 1828 r. Prowadził. Prince Elena Pavlovna, która uważała się za miłośniczkę sztuki i patronki artystów, poszła w towarzystwie jej......
- Portret rzeźbiarza I. P. Witali – Karl Bryullov Vitali, Ivan Petrovich studiował w Akademii Sztuk Pięknych, gdzie później został profesorem. Rzeźbiarskie dekoracje triumfalnych bram Twerze w Moskwie, płaskorzeźby: „Chrzest św. Włodzimierza”, „Adoracja Trzech Króli” i „Św Izaaka Dalmacji” za fronton katedry św. Izaaka, posąg Pawła I z brązu, popiersie K. Brulłowa, posąg Wenus, „Herkules, uderzenie hydry „, posągi cesarzowej Marii Fiodorowna i Wielkiej......
- Portret K. A. i M. Ya. Naryshkin – Karl Bryullov Wraz z jelonkiem na szczególną uwagę zasługuje portret Naryshkena. Różni się pod względem kompozycji i palety kolorów, są one zbliżone pod względem typowych zadań, które Bryullov postawił sobie. W celu przedstawienia podróżujących Naryszkina, Bryulłow użył trudnej formy portretu jeździeckiego, manifestując w nim dar malarza zwierzęcego. Rytmiczne i różańcowe zarysy koni, jak zawsze u Briulłowa, szlachetnej......
- Portret K. A. Pozzo di Borgo – Karl Bryullov Pozzo di Borgo – rosyjski dyplomata, pochodzący z Korsyki, gdzie był prawnikiem. Pozzo towarzyszył Suworowowi do Włoch. W 1803 r. Wstąpił do służby rosyjskiej, ale zirytowany światem Tylży przeszedł na emeryturę i osiadł w Wiedniu. Jego wpływ na wiedeński sąd zmusił Napoleona do zażądania ekstradycji. Austria zaprzeczyła temu, ale wciąż musiał udać się do Londynu,......
- Portret I. A. Monighetti – Karl Bryullov Monigetti Ippolit Antonovich-architect. Urodził się w Moskwie 2 maja 1819 roku. Po ukończeniu moskiewskiej szkoły Stroganov, wstąpił do Cesarskiej Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu w dziale architektonicznym w klasie profesora Aleksandra Pawłowicza Bryulłowa. W 1839 r. Ukończył Akademię ze złotym medalem II stopnia. W latach 40. XIX wieku odbył kilka podróży po Egipcie, Turcji i......
- Portret P. A. Kikina – Karl Bryullov Sekretarz stanu Jego Cesarskiej Mości. Studiował w internacie na Uniwersytecie Moskiewskim u prof. Chebotareva, w dzieciństwie był zapisany jako sierżant w pułku Semenov, brał udział w wojnie tureckiej, w 1812 był generalnym dyżurnym, w 1814 r. Opuścił służbę wojskową. W 1820 r. P. A. Kikin założył Towarzystwo Zachęty Artystów wraz z księciem I. A. Gagarinem......
- Portret O. I. Orlova-Davydova z córką – Karl Bryullov Olga Iwanowna Orłow-Davydov była córką księcia Iwana Iwanowicza Bariatinskii, jednego z najbardziej wpływowych i najbogatszych ludzi w Rosji – Tajnej radny Chamberlain, Mistrz Ceremonii stoczni Pawła I. W 1832 roku Olga żonaty Władimir Pietrowicz Davydov, wnuk hrabiego Orłowa, Vladimir G., Jr. z pięciu słynnych braci Orłowa, współpracowników Katarzyny II. Orłow-Davydovs często podróżował po całej Europie.......
- Portret hrabiego V. A. Musin-Puszkin – Karl Bryullov V. A. Musin-Puszkin był członkiem Północnego Towarzystwa Dekabrystów; po stłumieniu powstania został przeniesiony ze Straży do Pułku Pietrowskiego, a portret V. Musin-Puszkina, napisany w początkowym okresie Petersburga, uzupełnia galerię portretów dekabrystów. Obraz Musin-Puszkina, który był pod nadzorem administracji żandarmerii, przyciągnął artystę szlachetnością natury i godnością, którą zachował w latach życiowych przeciwności. Przy zewnętrznym podobieństwie postawy,......
- Natalya Pushkina, ur. Goncharova – Karl Bryullov Żona poety. Przyjaciele i krewni Puszkina podziwiali młodą Natalię Nikołajewną. Znaleźli ją w „niezwykle uroczej, pięknej, pełnej wdzięku i inteligentnej”. Poeta wyrażał swoje uczucia do żony głównie w listach. We wrześniu 1833 r. Z Niżnego Nowogrodu i Orenburga napisał do niej: „… Wciąż kocham Natashę Goncharov, którą całymi godzinami całuję za darmo… Addio mia bella,......
- Nieszpory – Karl Bryullov W 1925 r. Karl Bryullov napisał ściśle nieszpory. W tym czasie młody artysta poszukiwał swojego gatunku i stylu. Wielki wpływ na niego miał wówczas sztuka starożytnego Rzymu. Podróż artysty do Włoch zainspirowała go do napisania jasnych fabuł. Na obrazie „Nieszpory” widzimy wieczorną służbę w świątyni, klęczących chrześcijan. Źle ubrana kobieta siedząca na niższych stopniach świątyni......
- Portret Judith Pasta – Karl Bryullov Juditta Pasta, włoska śpiewaczka operowa. Miała wyjątkowy głos w zakresie – od wysokiego sopranu do kontraltu, 2,5 oktawy. Piosenkarz tak doskonale opanował technikę wokalną, że pozwoliła jej przezwyciężyć naturalne niedociągnięcia brzmienia jej głosu – nudnej, brzydkiej barwy. BELLINI napisał dla niej główne części swoich oper „Norma” i „Somnambula”, a Puchcini napisał „Niobey”. Według współczesnych, PASTA......
- Portret księcia M. P. Volkonskaya – Karl Bryullov Portret intymny kamery można w pewnym stopniu uznać za obraz książki. MP Volkonskaya, choć w większym stopniu niż inne podobne prace Briulłowa, cechy niestandardowego portretu są nieodłączne. Jednak uwarunkowanie portretu ceremonialnego łagodzi ciepło emocji. We wczesnej młodości Bryullov stworzył uroczą akwarelę portretu wesołej dziewczyny Kikiny, która później stała się najlżejszą księżniczką Volkonską. Datowanie portretu Volkonskaya,......
- Portret W. M. Smirnova – Karl Bryullov Ciepło i poezja pokrywa portret U. M. Smirnova. Podobnie jak we wszystkich portreach mistrza, krajobraz odgrywa w nim ogromną rolę. Motyw alei o nasłonecznionym blasku inspirowany pejzażami M. I. Lebiediewa, którego Bryullov wysoko ocenił, mówiąc, że „Rosja może być dumna jako najlepszy malarz pejzażowy w Europie”...
- Portret hrabiego B. A. Perovsky – Karl Bryullov Perovsky – generał kawalerii, adiutant generalny. Po ukończeniu kursu na Uniwersytecie Moskiewskim wstąpił do pułkownika w 1811 r. Jako orszak Jego Królewskiej Mości; w 1812 r., podczas odwrotu do Moskwy po bitwie pod Borodino, został schwytany, w którym przebywał do czasu, aż alianci zawładnęli Paryżem; podczas wojny tureckiej 1828 r. został poważnie ranny i zmuszony......
- Para portret E. Mussar i E. Mussar – Karl Bryullov Za radą lekarzy w 1849 r. Bryullov wyjechał na wyspę Madera, gdzie przebywał przez około rok. Tu, wśród nielicznych rosyjskich kolonii, artystka spotkała się z piękną parą Mussar. Jewgienij Iwanowicz Mussar był sekretarzem księcia Maksymiliana Lichtenberga i jego żony Wielkiej księżnej Marii Nikołajewnej. Artysta zobowiązał się do napisania portretu małżonków Myussarov. Portret jeździecki, uroczysty. Bryulłow......
- Portret hrabiny Samoilova – Karl Bryullov Osiągnięcia Karla Bryulłowa w obszarze portretu uznano za bezwarunkowe i niepodważalne, w tym tak surowych krytyków, jak Władimir Stasow i Aleksander Benoit. Obrazy hrabiny Julii Pavlovny Samoiłowej, ideał jego życia, należą do najlepszych przykładów portretu paradnego Brullłowa. Karl Bryullov podziwiał tę kobietę od pierwszego dnia ich spotkania we Włoszech do ostatniego tchnienia, tego, który, z......
- Portret A. Bryulłowa – Karl Bryullov Bryullov Alexander Pavlovich – architekt, malarz portretowy, syn rzeźbiarza-ornamentalisty P. I. Bryullova, starszy brat artysty K. P. Bryullova. Studiował u ojca i Akademii Sztuk Pięknych. Wraz z bratem został wysłany za granicę jako emeryt, działający głównie we Włoszech. W 1829 r. Wrócił do Rosji. Otrzymał tytuł akademika. Według jego projektów w Petersburgu wzniesiono Teatr Michajłowski,......
- Portret aktorki E. S. Semenova – Karl Bryullov – Mówiąc o rosyjskiej tragedii, mówisz o Semenovej, a może tylko o niej – zauważył Puszkin. Semenova – słynna aktorka, córka służącego właściciela ziemskiego Putyata i nauczycielka korpusu kadetów Żdanowa, który umieścił ją w szkole dramatu. Była niezwykle piękna; jej rysy uderzyły ją klasyczną poprawnością, profilem, według jej współczesnych, przypominających starożytne kamee. Jej elastyczny, kontraltowny......
- Portret baudysty I. A. Kryłowa – Karl Bryullov Portret – jeden z gatunków w sztuce, który odtwarza wygląd ludzkiej indywidualności. Wraz z zewnętrznym podobieństwem portret uchwycił duchowy świat osoby przedstawionej. Ta forma sztuki pozostaje obszarem, w którym talent Brulłowa króluje suwerennie i wspaniale. Wraz z brawurowymi portretami świeckimi, imponującymi efektami kolorystycznymi i kompozycyjnymi, tworzy portrety innego rodzaju. Spokojny nastrój dominuje w obrazach ludzi......
- Portret siostry Shishmaryov – Karl Bryullov Zaczynając od napisania nowego płótna, Bryulłow zawsze uważał swoją pracę nie za wykonanie oficjalnego zamówienia, ale za portretowanie znajomych i miłych ludzi. Reprezentatywność dużego płótna rozpłynęła się w atmosferze serdecznego ciepła i lirycznej miękkości. Aleksandra Afanasja i jej siostra Olga z wczesnego dzieciństwa byli przywiązani do sztuki. W domu ich ojca A. F. Shishmarevy, miłośnika......
- Portret S. F. Shchedrin – Karl Bryullov Sylvester Fedoshevich Shchedrin, syn profesora rzeźby F. F. Shchedrin, malarz pejzażu, wstąpił do Akademii Sztuk Pięknych w 1800 r., Był uczniem swojego wuja, Siemionem Fedorowiczem Szczedrinem, a następnie, po jego śmierci, M. M. Ivanova w 1808 roku otrzymał za swój postęp w czerpaniu z życia małego srebrnego medalu, aw 1809 za malowanie małego złotego medalu.......
- Batszeba – Karl Brullov Bryulłow napisał to zdjęcie przez około trzy lata, ale nigdy nie skończył. Jednak starannie zaprojektowany szkic wygląda prawie kompletnie. W swojej pracy artysta posłużył się biblijną historią opowiadającą o tym, jak król Dawid, który szedł wieczorem pod pałacem, ujrzał nagą Batszebę, żonę swojego dowódcy, i uderzyło ją jej piękno. Mówi się, że Bryullov, niezadowolony z......