Obraz „Portret Baudouina de Lanoy” został namalowany przez holenderskiego malarza Jana van Eycka w 1435 roku. Człowiek na portretach Jana van Eycka i nosiciel kontemplacyjnego początku, a zarazem obiekt kontemplacji. Nie działa, nie pokazuje pewnych uczuć; Jest pokazywany widzowi jako część wszechświata.
Dlatego twarz jest przekazywana z martwym szczegółem, a długie, nieruchome spojrzenie ma niemal nienaturalną animację dla tej twarzy. Oczywiście tego typu portret nie mógł istnieć przez długi czas. Renesansowa zasada identyfikacji osobowości, która ożywiła tę ruchomą równowagę między człowiekiem a światem, pomiędzy kontemplatorem a przedmiotem kontemplacji, w trakcie jej rozwoju powinna wzmocnić indywidualne, osobiste cechy obrazu i zaburzyć równowagę.
W rzeczywistości podobny proces miał miejsce nie tylko w portretowaniu. Kompozycje ołtarza również wyraźnie wzmacniają cechy konkretnej rzeczywistości i stopniowe zakłócanie jedności obserwacji terenowych i ich światopoglądu. Ale w fotografii portretowej proces ten postępował szybciej i w bardziej oczywistych formach.
Podobne obrazy:
- Ukrzyżowanie Dyptyk Lewa migawka – Jan van Eyck Uważa się, że lewe skrzydło dyptyku „Ukrzyżowanie” zostało napisane przez holenderskiego malarza Jana van Eycka w latach 20. XV wieku. Inni historycy holenderskiego malarstwa wczesnego okresu północnego renesansu i badacze twórczości braci van Eycka mają skłonność do przypisywania tego obrazu dziełom Huberta van Eycka. Chociaż czerwony i niebieski schemat kolorów użyty na zdjęciu, bardziej pasuje......
- Portret Jana de Leeuw – Jan van Eyck Wszystkie dzieła Jana van Eycka po 1436 r. Niosą echo patosu obiektywności, który w tak ostrej formie pojawił się na obrazie „Madonna canon van der Pal”. Ale wewnętrzna wartość obrazu jest w nich połączona z pewną prozaiczną interpretacją. Twarze przedstawione przez artystę stają się bardziej specyficzne, bardziej charakterystyczne. Portret Jana de Leeuw, mimo bardzo małych......
- Portret żony Margret van Eyck – Jan van Eyck Najbardziej konsekwentnie nowe cechy metody zawarte są w ostatnim portretie mistrza – portretie jego żony Margret van Eyck. Tutaj, za charakterystycznym wyglądem, analiza postaci zaczyna wyraźnie się pojawiać. Jeśli na portretach Tymoteusza i mężczyzny w czerwonym turbanie wizerunek przedstawiający był tylko częścią bardziej ogólnego obrazu. Tutaj tworzenie indywidualnego obrazu wyczerpuje intencję artysty. Van Eyck nie......
- Portret Giovanni Arnolfini – Jan van Eyck Portret bogatego włoskiego kupca, przyjaciela van Eycka, powstał w tym samym czasie, co słynny „Portret pary Arnolfini”...
- Studium męskiego portretu – Jan van Eyck Mamy do dyspozycji tylko dwa rysunki, których autorem jest niewątpliwie Jan van Eyck. Pierwszym z nich jest wykwintne studium męskiego portretu wykonane ze srebrnego ołówka w 1431 roku. Przedstawiony mężczyzna jest zwykle nazywany włoskim kardynałem Niccolò Albergati. Na zdjęciu znajdują się odręczne napisy Jana van Eycka ustalające kolor fragmentu w obrazie przyszłości: „karmazynowo-czerwony”, „wargi są......
- Zwiastowanie – Jan van Eyck Obraz „Zwiastowanie” został namalowany przez malarza Jana van Eycka w szczytowym okresie jego talentu. Zasadniczo scena jest rozumiana zarówno jako zdarzenie, jak i nadchodzące działanie. Na zdjęciu artysta przedstawia anioła głoszącego i modlącego się do Maryi, na którą zstępuje Duch Święty. Obraz artysty Jana van Eycka wypełniony jest subtelnym liryzmem: cichą radością anioła, drżeniem duszy......
- Madonna z mnichem kartuzów – Jan van Eyck Obraz „Madonna z mnichem kartezjańskim” został namalowany przez artystę około 1425 roku. W obrazach Jana van Eycka jest raczej oczywiste, że każdy przedmiot, który zdawał się przenosić z każdym możliwym szczegółem i przekonaniem, posiada pewne właściwości, które w dużej mierze pozbawiają go zwykłej naturalności. Zasadniczo nie można nawet powiedzieć, że artysta widzi przedmiot w całości......
- Sąd Ostateczny – Jan van Eyck Oprócz „Ołtarza Gandawskiego” istnieje wiele obrazów przypisywanych Janowi van Eyckowi lub jego bratu Hubertowi. Ogólnie rzecz biorąc, są one bardzo zbliżone stylistycznie do dzieł, dla których autorstwo Jana van Eycka jest bezsprzecznie udowodnione, ale z dwiema poprawkami – po pierwsze są one mniej wyrafinowane pod względem składu, a po drugie, wykazują pewną niepewność autora w......
- Portret młodego mężczyzny (Timofey) – Jan van Eyck Osiągnęliśmy osiem portretów, które z wystarczającą pewnością można nazwać dziełami Jana van Eycka. Dodaj do nich. jeszcze kilka dzieł tego gatunku budzi wątpliwości w tym sensie. Najwcześniejszym przypisywanym dowodem jest „Portret młodego mężczyzny” z 1432 roku. Tajemnicze słowa czytane są w jego kadrze: „Za pamięć”. Obraz został namalowany przez artystę w 1432 r. W oleju......
- Zwiastowanie Kościoła – Jan van Eyck Obraz Jana van Eycka „Zwiastowanie”. W sztuce holenderskiej lat 20-tych XV wieku największą precyzją w przenoszeniu natury i przedmiotów ludzkiego życia łączy się ze zwiększonym poczuciem piękna, a przede wszystkim z kolorowym, barwnym brzmieniem tego, co prawdziwe. Jasność koloru, jego głęboka wewnętrzna agitacja i rodzaj uroczystej czystości pozbawiają prace dwudziestolatków jakiejkolwiek codziennej rutyny – nawet......
- Portret mężczyzny w czerwonym turbanie – Jan van Eyck Ta słynna praca jest oficjalnie znana jako „Portrait of a Man”, ale zwykle jest określana jako „Człowiek w czerwonym turbanie”. Praca jest jednym z kilku zachowanych obrazów panelowych jednego z najsłynniejszych artystów i pionierów holenderskiego renesansu – Jana Van Eycka. Przypuszczalnie autoportret, przed zakupem Galerii Narodowej w 1851 roku, znajdował się u hrabiego Arundela –......
- Portret Chrystusa – Jan van Eyck To kopia utraconego zdjęcia Van Eycka. Wykonywany pod koniec XVI wieku przez nieznanego artystę....
- Lucca Madonna – Jan van Eyck Obraz „Madonna Luccana” lub „Mary Nursing” został namalowany przez artystę Jana van Eycka około 1430 roku. Fundamentalną rolę idei piękna wszechświata jako głównego rdzenia dzieła Jana van Eycka można dostrzec w zasadach używania koloru. Kolor nie ma żadnych funkcji psychologicznych. Nie powinien wyrażać żadnego szczególnego uczucia. Jego rolą jest podniesienie rzeczywistej kolorystyki przedmiotu do pewnego......
- Madonna w kościele – Jan van Eyck Na zdjęciu Jana van Eycka „Madonna w kościele” konkretne obserwacje terenowe zajmują dużo miejsca. Wcześniejsza sztuka europejska nie znała tak ważnych naturalnych obrazów realnego świata. Artysta pieczołowicie maluje rzeźbiarskie detale, nie zapomina zapalić świec przy posążku Madonny w ołtarzu, zaznacza pęknięcie w ścianie, a za oknem widać słaby zarys łuku-butanu. Wnętrze wypełnione jest jasnym złotym......
- Ołtarz Marii Panny – Jan van Eyck Ołtarz Marii Panny lub tzw. Tryptyk Drezdeński. Skrzydło ołtarza lewego: Archanioł Michał z ofiarodawcą. Prawe skrzydło ołtarza: św. Katarzyny Aleksandryjskiej. Wadą skrzydła, sceną: Zwiastowanie. Jeśli w polifilencie męskim artysta Jan van Eyck próbował stworzyć uogólniony, syntetyczny obraz, który połączyłby wiele pojedynczych zjawisk w jeden obraz wszechświata, tutaj decyzja opiera się na konkretnym fakcie, i choć......
- Ołtarz męski w zamkniętym stanie – Jan van Eyck Po zamknięciu ołtarz przypomina pokój nad podziemną kaplicą. W rzeczywistości znajduje się nad ziemią w zamku z widokiem na miasto poniżej. Zwiastowanie odbywa się w tym pokoju, podobnym do kaplicy Marii. Tak jak w Tryptyku Merod, nisza z garnkiem i ręcznikiem wskazuje na czystość Maryi. Po lewej, w sąsiedniej przestrzeni, która przypomina część kątowej wieży,......
- Stygmatyzacja św. Franciszka – Jan van Eyck Obraz „Piętno świętego Franciszka” namalował artysta Jan van Eyck w latach 1428-1429. Pragnienie jakiejkolwiek sceny, w jakiejkolwiek osobie i przedmiot odzwierciedlający głównie piękno wszechświata, miało ogromny wpływ na interpretację kosmosu. Na przykład ołtarz Gandawa, zachowując przestrzeń i lekkość miniatur z lat dwudziestych XV wieku, przekazuje te cechy zasadom programu, jego światopoglądowi. Przestrzeń w ołtarzu Ghent......
- Portret kard. Niccolò Albergati – Jan van Eyck Jan van Eyck namalował kard. Niccolò Albergati, który w 1431 r. Przybył na dwór burgundzki jako legat papieski. Jan van Eyck ostrożnie przeniósł rysy twarzy na papier, wrócił kilka razy do linii, które go nie zadowalały, odnotowany w inskrypcji kolorem oczu i innymi szczegółami niezbędnymi do malarskiej pracy. Wszystko to można wytłumaczyć przez wstępny, szkicowy......
- Portret pary Arnolfini – Jan van Eyck Ten portret pary uznawany jest za jeden ze szczytów całej europejskiej kultury. Jest pełen tajemnic, prowokuje nowe interpretacje i nadal wywołuje gorącą debatę. E. Panofsky, na przykład, argumentował, że zdjęcie pokazuje sekretne małżeństwo. Jednak większość badaczy nie zgadza się z nim, zgadzając się, że mamy zaręczoną scenę. Uważa się, że bohaterami obrazów są Giovanni Arnolfini......
- Autoportret – Jan van Eyck Pierwsze przejawy sztuki renesansu w Holandii sięgają początków XV wieku. Mistrzowie niderlandzcy byli znani w Europie Zachodniej już w XIV wieku, a wielu z nich odegrało ważną rolę w rozwoju sztuki innych krajów. Jednak prawie wszyscy nie opuszczają kanału sztuki średniowiecznej. I najmniej zauważalne zbliżanie nowych porów w malarstwie. Rozwój nurtów renesansu w Holandii przebiegał......
- St. Varvara – Jan van Eyck To dzieło – temat długich sporów naukowców, którzy nie doszli do wspólnej opinii, czy ta praca jest kompletnym obrazem czy niepisanym obrazem. Srebrnego rysunku wykonano najpiękniejszym pędzlem na zagruntowanej tablicy umieszczonej w ramie autora z napisem: „John van Eyck wykonał mnie w 1437 roku”. Za piękną dziewicą siedzącą na wzgórzu z książką i gałązką palmową......
- Ołtarz Gandawy – Jan van Eyck Poliptyk Ghent z braci van Eyck jest centralnym dziełem północnego renesansu. Jest to wielka, wieloczęściowa konstrukcja o wielkości 3,435 na 4,435 metrów. Wielokrotnie składany ołtarz był pierwotnie przeznaczony do bocznej kaplicy Jana Chrzciciela w Saint-Bavaux w Gandawie. Uważna analiza ołtarza pozwoliła na rozróżnienie pracy obu braci, Huberta i Jana. Hubert, który rozpoczął pracę, zmarł w......
- Madonna canonical van der Pale – Jan van Eyck Ten obraz jest największym dziełem van Eycka po ołtarzu w Ghent. Ponownie, poczucie rzeczywistości w transmisji przestrzeni, światła i przedmiotów, a także wpływ obecności postaci, oddaje ducha widza. Stało się to możliwe dzięki specjalnym technikom technicznym, wyprzedzającym nowe „akademickie” reguły włoskiego malarstwa czasu, z którymi prawdopodobnie znany był van Eyck. Kompaktowa i symetryczna grupa figur......
- Portret dr Johanna Shiring – Lukas Cranach Cranach stworzył wspaniałe portrety przedstawicieli mieszczan. Przekazywał indywidualne cechy klientów, przenikając w głąb bohaterów i znajdując dla nich ucieleśnienie figuratywnych środków odzwierciedlających wpływ włoskiego portretu....
- Ostatnia Wieczerza – Giotto Schemat kompozycyjny tego fresku autorstwa Giotta łączy indywidualne cechy bizantyjskiego prototypu z zupełnie nowymi motywami, które mogą wzmocnić efekt autentyczności tego, co jest tak ważne dla artysty. Podobnie jak w sztuce bizantyjskiej, Chrystus stoi na skraju stołu, na jego piersi spoczywa głowa ukochanego Jana. Jednak figury apostołów są umieszczone po obu stronach stołu, dzięki czemu......
- Portret dziewczynki – Juan de Flandes Juan de Flandes – hiszpański malarz, jeden z największych przedstawicieli renesansu, pochodził z Holandii. Jego pseudonim wskazuje pochodzenie, a prawdziwe imię pozostaje nieznane. Flandes był artystą na dworze królowej Izabeli. W dziełach Flandrii odczuwalny jest wpływ renesansu północnego, w szczególności podobieństwo do dzieł Jana van Eycka, Hugo van der Goesa i Michela Zittova. Jego prace......
- Portret młodego mężczyzny z rozdartą rękawicą – Titian Vechelio Malarstwo artysty Tiziano Vecellio „Portret młodego mężczyzny z rozdartą rękawicą”. Wielkość obrazu to 100 x 89 cm, olej na płótnie. Aby w pełni urzeczywistnić ideał osoby pięknej fizycznie i duchowo, oddanej w pełni pełni jego istoty, Tycjanowi udaje się portret. Taki jest portret młodzieńca z podartą rękawiczką. W tym obrazie indywidualne podobieństwo jest pięknie przekazane,......
- Portret Pawła Michajłowicza Tretiakowa – Iwana Kramskoja Utalentowany malarz I. Kramskoy i filantrop P. Tretyakov spotkali się w 1869 roku i stali się bliskimi przyjaciółmi od wielu lat. Artysta szanował i jak nikt inny rozumiał Tretyakova, często spotykał się osobiście, korespondował i dzielił się opiniami na temat rozwoju życia politycznego i kulturalnego kraju. Tretyakow kupił wiele dzieł Kramskoy, w tym 12 portretów,......
- Portret I. A. Morozowa – Valentina Serowa „Portret A. A. Morozowa” powstał w 1910 roku na krótko przed odejściem malarza V. A. Serowa. To obrazowe dzieło jest dziełem dojrzałego autora u szczytu swojego talentu i kreatywnych mocy. Portret powstał przy użyciu takich narzędzi graficznych jak farby temperowe i tekturowe. Wszystko to nadaje obrazowi własny, odmienny od innych dźwięk. Płótno wykonane w tak......
- Madonna Canon Canon van der Pale – Jan van Eyck Klientem był kanon van der Pale. Podobnie jak w Madonnie kanclerza Rolina van Eyck próbuje pokazać obecność boskości w realnym świecie. Kanon ukazany jest w prawdziwym, rozpoznawalnym pałacu, w chórze kościoła katedralnego św. Donaciana w Brugii, który nadaje rzeczywistości Maryi i Dziecięciu. W pobliżu St. George i St. Donatian. Naukowcy uważają, że obraz kiedyś wisiał......
- Człowiek z goździkami – Jan van Eyck Jan van Eyck był jednym z pierwszych, którzy napisali portrety, jako dzieła niezależnego gatunku – gatunku z własnymi prawami i zadaniami. Nie jest zbyt zróżnicowany w technikach: prezentowany portret powtarza te techniki, znane nam już z innych portretów reprodukowanych w tym numerze. A jednak nowe słowo w portretach zostało powiedziane. I powiedziano dokładnie, że van......
- Madonna Chancellor Rohlen – Jan van Eyck Pierwsza dokumentalna informacja o tym zdjęciu pochodzi z 1778 roku. Nie zostało podpisane, ale większość ekspertów zgadza się, że Jan van Eyck był niewątpliwie jego autorem. Praca przedstawia widza kanclerzowi Burgundii Nicholasowi Rolenowi, który z modlitwą ukłonił się przed Madonną i Dzieckiem. W 1408 r. Rolin wstąpił na służbę do Johna Nieustraszonego, księcia Burgundii, aw......
- Portret Marii Morela – Hansa Memlinga Ten portret, który przedstawia Marię Morel, córkę burmistrza Brugii, Guillaume’a Morela, jest jednym z najwyższych arcydzieł renesansowego portretu Nidnrlandii. Można w nim znaleźć ekspresyjną ascezę, charakterystyczną dla portretów Rogiera van der Weydena, i surowy, przenikliwy smutek Hugo van der Goesa i dokładną psychologiczną naturę Jana van Eycka. Przyjmując te najlepsze cechy sztuki swoich poprzedników i......
- Portret nieznanego młodego człowieka w mundurze strażniczym – Fedor Rokotov Porównując liczne fakty, IG Romanycheva, Kandydat do historii sztuki, zapewnia z przekonaniem, że „od połowy lat 1750. Rokotow był w Petersburgu i studiował, oczywiście, w Szkole Garnizonowej, a może w samym Korpusie Kadetów, jako uczeń klasy lub prywatnego studenta… Ale w jakiś sposób był ściśle związany z Wyjątkowym Korpusem Kadetów. „ Na korzyść tej wersji......
- Portret mężczyzny – Peter Rubens Portret, który jest czasami nazywany portretem architekta lub portretem geografa, został stworzony przez Rubensa przed wyjazdem do Włoch, w zależności od tego, w jaki sposób wyjaśniono wykorzystanie narzędzi pomiarowych znajdujących się w rękach modelu. Ten portret jest interesujący nie tylko jako wskaźnik stopnia profesjonalizmu młodego Rubensa, ale także pozwala nam wyobrazić sobie bliskość artysty do......
- Ołtarz Gandawy – Widok na otwarty ołtarz – Jan van Eyck To jest ołtarz na święta, kiedy drzwi są szeroko otwarte. W górnym wierszu obrazu: Bóg Ojciec panuje wszędzie. Uroczyście siedzi na tronie, kierując beznamiętne spojrzenie w przyszłość. Jego ściśle symetryczne cechy są doskonale piękne. Głowa otacza blask na złotym tle, a tiara błyszczy zimnym blaskiem. Klejnoty są nabijane dużym zapięciem na piersi Boga Ojca i......
- St. Jerome – Jan van Eyck Data powstania zdjęcia, napisała, że została ukończona przez przyjaciół artysty, rok po jego śmierci, choć została założona – główną rolę pełnił Jan van Eyck. Jest to prawdopodobnie napisane w liście leżącym na stole....
- John Climacus, George i Blasius Inwazja mongolsko-tatarska przerwała proces rozwoju malarstwa staroruskiego, który miał miejsce w XII wieku – początek XIII wieku w okresie największego rozkwitu. Tylko w zachowanej niezależności Nowogród kontynuował życie kulturalne. W warunkach ciągłych wojen, z osłabieniem więzi z Konstantynopolem i Południową Rosją, tworzy się sztuka bliska powszechnej percepcji świata. Skład ikony „Jan z drabiny, George i......
- Portret K. P. Pobedonostsev – Ilya Repin Z całym swoim artystycznym zainteresowaniem Repin był przede wszystkim portrecistą. Głęboki znawca ludzi i psycholog, potrafił dostrzec w jego pracach istotę indywidualnego ludzkiego charakteru, a jednocześnie odkrywając w obrazie cechy typowe dla całej warstwy społecznej, cechy jednostki pozwalające dostrzec znaki tamtej epoki. Już na progu XX wieku Repin stworzył niezwykłe, jedyne w swoim rodzaju płótno......
- Ołtarz Gandawy Czczenie Baranka – Jan van Eyck Adoracja Baranka jest sercem całego ołtarza. W tej tradycyjnej scenie nie ma nic sensownego i smutnego. Jagnię, od którego krew wlewa się do fiolki z ofiarą, wydaje się być produktem wyszkolonego jubilera, a nie ofiarnego baranka. W powietrzu, jakby stracili kontakt z ziemską mocą, złote kadzidło, które aniołowie z kolorowymi skrzydłami machali, zamarło. Złote promienie......