„Jardin de Paris” bardzo szybko stało się najmodniejszym miejscem w mieście, ponieważ tam „palili w wielkim stylu”. Oller zapewnił swoim gościom rozrywkę na każdy gust: był tam parkiet taneczny, arena cyrkowa, strzelnica, bar i zjeżdżalnie dla narciarzy, a także kabiny z tancerkami brzucha i wróżbitami. Występowali tu wykonawcy szalonego kadryla Moulin Rouge. Pewnego razu La Gulia z podniesioną nogą odważył się zdjąć kapelusz samego księcia Walii: „Hej, d’Awles, weź szampana!” W tej atmosferze frywolnego święta, wśród podświetlanych drzew, „najpiękniejsze dziewczyny Paryża, w towarzystwie ich właścicieli”, chodzili ze zwycięskim spojrzeniem.
Lautrek zaaranżował dla Jane Avril plakat zaskakująco połączony z tą luksusową kafeterią. Być może nigdy nie osiągnął takiej łatwości na swoich plakatach.
Co może być piękniejszego niż ten plakat w japońskim stylu, który przedstawia tancerza o smutnej twarzy. Z nogami w czarnej pończochce wyrzuciła halki. Na pierwszym planie Lautrec narysował potężny kontrabas, niezwykle inspirowany – można by pomyśleć, że w nim tchnęło życie.
„Ach, życie, życie!” – krzyknął Lautrec iw jego pięknych oczach zamigotało światełko.
Podobne obrazy:
- Jane Avril (Jane Avril w Jardin de Paris) – Henri de Toulouse-Lautrec Praca perspektywa „Jane Avril”, został zaprojektowany jako plakatu zapowiadającego wykonanie słynnego cancan tancerz i przypomina styl Edgar Degas, artystki bardzo czczony przez Toulouse-Lautreca. Gdy praca ta jest oznaczona charakterystycznym talentu i własnych odkryć artystycznych, takich jak bas szyi, przedstawionych w planie, służy nie tylko rolę dekoracyjną, ale także organizuje przestrzeń. Istnieje pewna równoległość, która łączy......
- Jane Avril wychodzi z Moulin Rouge – Henri de Toulouse-Lautrec W Moulin Rouge Lautrec nie mógł oderwać wzroku od Jane Avril, małej, pięknej, delikatnej kobiety o smutnej twarzy „upadłego anioła”, z melancholijnym spojrzeniem i kółkami pod oczami, co jeszcze bardziej podkreślało tę melancholijność. Była to wyrafinowana natura, obdarzona jakąś szczególną arystokracją: kolor sukienki i lnu zawsze był wybierany ze wspaniałym smakiem. Jane Avril tańczyła samotnie,......
- Jane Avril, część Moulin Rouge – Henri de Toulouse-Lautrec Żaden inny artysta w Paryżu nie wywołał tyle szyderstwa, co Toulouse-Lautrec. Nazywano go krasnoludem światowego malarstwa – ze względu na jego niską posturę, uczciwego błazna i awanturnika – z powodu odważnych fabuł, ostatniego monarchy bohemy – z powodu wspólnych korzeni z francuskimi królami. A on z kolei chciał tylko jednego – że przynajmniej jedna kobieta......
- Matka artysty, hrabina Adele de Toulouse-Lautrec na śniadaniu – Henri de Toulouse-Lautrec W młodości, gdy artysta próbował odnaleźć swój własny styl, często malował członków rodziny, a także zwierzęta domowe, starając się nie tylko przenieść jakościowo obraz oryginału na płótno, ale starał się wcielić w życie życie, ruch, doznania, a nawet charakter modelu na płótnie. Na obrazie Matka Artysty, hrabina Adele de Toulouse-Lautrec ze śniadania, czuje się, że......
- Aristide Bruand w Ambassador – Henri de Toulouse-Lautrec Jest to prawdopodobnie najbardziej znany plakat Toulouse-Lautreca. Pomimo tego, że jest to jedyne trzecie dzieło tego rodzaju, plakat stał się tak prosty, a jednocześnie monumentalny, że od dawna jest uznawany za arcydzieło. Aristide Bruin był jednym z najpopularniejszych kabaretowych śpiewaków, któremu zawsze towarzyszyła atmosfera skandalu. Brian bardzo dbał o obraz Lautreca. Następnie artysta stworzył jeszcze......
- Hrabia Alfons de Toulouse-Lautrec rządzi saniami czterech koni – Henri de Toulouse-Lautrec W wieku siedemnastu lat Toulouse-Lautrec mógł już być uznany za znakomitego impresjonistę, ponieważ publiczność mogła poczuć żywe uczucia zawarte w obrazach. W utworze „Hrabia Alfonsa de Toulouse-Lautreca rządzi saniami czterech koni” konie są przedstawione na poziomie godnym pędzla doświadczonego mistrza. Czuje się moc i energię emanującą ze zwierząt, „pędzącą” do widza z nierzeczywistym prawdopodobieństwem. Można......
- Tapier de Celerand – Henri de Toulouse-Lautrec Tego samego lata 1889 roku Lautrec spędził kilka tygodni w Malrome, gdzie spotkał się z ojcem i kuzynem Gabrielem Tapier de Cellerand, który wstąpił na Wydział Medyczny Uniwersytetu Lill. Tapier skończył dwadzieścia lat. Był chudym, wysokim młodzieńcem o spadzistych ramionach, pochylony, bardzo pryszczaty, z kręconymi włosami w austriackim stylu, z czarnymi lśniącymi włosami rozchylonymi do......
- Może Belfort – Henri de Toulouse-Lautrec Na początku 1895 roku Lautrec sprowadził dwóch nowych gości do baru irlandzkiego i amerykańskiego: angielskiego tancerza May Milton, bliskiego przyjaciela Jane Avril i irlandzkiego piosenkarza Maya Belforta. Gdy Lautrek wszedł do kawiarni „Decadan”, na Fontaine Street, zobaczył na scenie majowego Belforta. Ubrana w modną, długą jednokolorową sukienkę z krótkimi rękawami, obszytą bujnymi koronkowymi falbankami, z......
- Mademoiselle Dio przy fortepianie – Henri de Toulouse-Lautrec W środku lata wielka, prawdziwa radość czekała na Lautreca. Wpisanie w „Kurierze Francji” rysowanie kompozycja „kaca, albo pijany” Lautrec oddał go do swoich dalekich krewnych, pewnego Dio, którzy mieszkali na ulicy Frosch, 6. Urodzony w Lille, Dio – Desiree i braci Henryka i siostra Marie – byli muzycy. Marie uczyła muzyki i śpiewania. Desiree –......
- Młoda kobieta w rękawiczkach – Henri de Toulouse-Lautrec Pastel Lautrec częściej rysował szkice. Rzadziej używał go do tworzenia gotowych dzieł. Najbardziej znany pastel artysty jest uważany za portretowy portret Vincenta Van Gogha, napisany w 1887 roku. Portret jest wykonany w niezwykły sposób dla Lautreca. Używał małych, zachodzących na siebie pociągnięć, podczas gdy większość jego rysunków i obrazów miała szeroki i długi skok. Być......
- Dwaj przyjaciele – Henri de Toulouse-Lautrec Błazny przedstawione i śpiewane przez Toulouse-Lautreca, balerinki, tancerzy kabaretowych, półpełne panie i innych członków bohemii wciąż są w stanie zaszokować publiczność. Obraz „Two Friends” lub „Les Miserables” w najlepszy możliwy sposób przekazuje główne cechy stylu artysty, jego spojrzenie i charakter. To zdumiewające, ale przedstawiciel szlacheckiej klasy, Toulouse-Lautrec, nie należał do dam z „starożytnego” zawodu z......
- Czerwona róża – Henri de Toulouse-Lautrec Fundacja Barnesa, Marion, PA. Lautrec pisał niestrudzenie. I pili zbyt niestrudzenie. Flirtując jak kogucik, żywił swoje rozpuszczone życie, odsuwając się od moralnych nauk Bourgesa, Alberta i wszystkich, którzy byli zaniepokojeni jego zachowaniem z cyniczną nonszalancją. Roześmiał się: „Musimy być w stanie znosić siebie.” Pisał kobiety ulicy w Montmartre, „dziewczyny”, jak ich nazywano. Teraz z jego......
- Portret Vincenta van Gogha – Henri de Toulouse-Lautrec W warsztacie Cormona, oprócz symbolistycznego artysty Bernarda, Toulouse-Lautrec poznał Van Gogha. Osobowość geniusza podbiła młodego artystę i postanowił napisać swój portret, który nazwał – „Portret Vincenta Van Gogha”. Wykorzystując technikę oddzielnego pociągnięcia pędzlem, odbiór, podkreślając dzieło Van Gogha, Lautrec stworzył płótno, które niemal całkowicie spełnia zarówno styl malowania samego mistrza, jak i zakres kolorów odpowiadający......
- Recenzja Blanche – Henri de Toulouse-Lautrec Muzeum Toulouse-Lautrec, Albi, Francja. Lautrec nienawidził politycznych rozmów, ale obracał się wokół świata artystów, aktorów i pisarzy, z których większość nie ukrywała swoich anarchistycznych przekonań. Oni byli wtedy w modzie. Zaawansowani ludzie bronili ich, snoby były kiczami. W tym samym roku Lautrec spotkał się z grupą niezależnych pisarzy, którzy do pewnego stopnia należeli do anarchistów......
- Clowness Sha-U-Cao – Henri de Toulouse-Lautrec Lautrec namalował kilka obrazów twierdzących o tytule arcydzieł, a jedną z tych prac uważa się za „Clownessę Sha-U-Kao”. Nadszedł czas popularności, jego talent staje się coraz bardziej rozpoznawalny, a wśród młodszego pokolenia litografie i plakaty odnoszą niesamowity sukces. Clowness, z przydomkiem, który tłumaczy z francuskiego jako „chaos, zamieszanie”, portretował podczas spaceru przez Moulin Rouge, gdzie......
- 54. Pasażer – Henri de Toulouse-Lautrec Osobliwa romantyczna opowieść otacza stworzenie obrazu „Pasażer z 54.”. Lautrec, w towarzystwie swojego przyjaciela, Giberta, który chciał odwiedzić południowo-zachodni Francję, postanowił użyć parowca do podróży, by wylądować w porcie w Bordeaux. Statek, którego właścicielem była firma Worms, dotarł do portu w Dakarze. W Le Havre, gdzie towarzysze weszli na pokład statku, Lautrec zabrał ze sobą......
- Studium litografii Loye Fullera w Foley-Ber-Gers „- Henri de Toulouse-Lautrec Lautrec ciągle malował. Niektóre z jego rysunków można uznać za gotowe, ale większość z nich to szkice do przyszłych obrazów i litografii – takie jak na przykład ten „szybki” szkic do litografii „Loye Fuller w Foley-Ber-zher”, 1893. Czasami obraz Lautreca jest karykaturą przenoszącą charakterystyczny gest lub wygląd za pomocą kilku ruchów. Przykładem takiego wzoru jest......
- Plakatowa japońska sofa – Henri de Toulouse-Lautrec Lautrec przygotowywał trzeci plakat, zamówiony przez Jeana Sarrazina, ciekawą postać z Montmartre Bohemia, który otworzył nowy kabaret „Divan Japone” przy Martyr Street. Jean Sarrazin, ten popularyzator „oliwek wśród plemion północnych”, jak sam siebie nazywał, błąkał się po Montmartre od jednego kabaretu do drugiego z umywalką w dłoniach przez długi czas, ofiarowując dwanaście oliwek amatorom w......
- W cyrku Fernando – Henri de Toulouse-Lautrec Lautrec pracował coraz bardziej owocnie. Z entuzjazmem malował obraz po obrazie – sceny w „Elise-Montmartre”, portrety, etiudy tancerzy i klaunów. Jesienią namalował duży obraz – rozmiar jej metra o dwa: na arenie cyrkowej Fernando pieści tę kobietę, a pan Luyal z batem w ręku jeździ konno. Na tym zdjęciu – obraz mistrza, chociaż artysta ma......
- Strażnik faworytów – Henri de Toulouse-Lautrec Publiczny dom jest instytucją, która nie jest w stanie „funkcjonować” z powodzeniem bez organizacji i ścisłego podporządkowania jej właścicielom. „Siła robocza” musi posłusznie podporządkować się tym, którzy, być może ze względu na swoje ludzkie cechy, nie są odpowiedni nawet dla wyzyskiwanych kobiet. W swojej pracy „Brothel Keepers” Toulouse-Lautrec z niezwykłą dokładnością, godną profesjonalnego psychologa, stworzył......
- Salon na ulicy Moulin – Henri de Toulouse-Lautrec „Salon na ulicy Moulin” to kolejne dzieło, które otwiera drzwi do świata upadłego społeczeństwa, które nie potępia jego fundamentów, ale nie idealizuje stylu życia swoich mieszkańców. Lautrec nie podejmował kwestii moralnych i rozmawiał z „kapłankami miłości” jak ze swoimi zwykłymi przyjaciółmi. Zupełnie inne uczucie przytłoczyło artystę, gdy spotkał mężczyzn, którzy kupili miłość od tych kobiet:......
- Dwie dziewczyny w łóżku – Henri de Toulouse-Lautrec Nie martwiąc się moralnym składnikiem swojego zachowania, nie ograniczając się do jakichkolwiek ram, Lautrec „tkwił” przez kilka dni w burdelach, nie tylko rozkoszując się cielesnymi przyjemnościami, ale także naprawiając najdrobniejsze szczegóły z życia i życia swoich mieszkańców. Oto on, jego, nie różny od złośliwych dziewcząt, ten sam kalekie, ale tylko z fizyczną niepełnosprawnością. Praca „Dwie......
- Tancerz (Koło) – Henri de Toulouse-Lautrec Nowe tańce, pojawiające się w latach 90. XIX wieku, cieszyły się szaleńczym sukcesem paryżan. Lautrec, który był nimi zafascynowany nie mniej niż inni, próbował, bez opóźniania sprawy w nieskończoność, uchwycić je w szkicach, które często poprzedzały pełnoprawne obrazy i litografie. W tej pracy interesuje go tylko wściekły ruch tancerki trzepoczącej po scenie – wszystko inne......
- La Gulu w Moulin Rouge – Henri de Toulouse-Lautrec Dzięki plakatom reklamującym kabaret Moulin Rouge sława dotarła do Toulouse-Lautrec. Posiadając naturalny instynkt, bezbłędnie odgadł osobę, która powinna być przedstawiona na plakacie, tak aby przyniosła popularność placówce rozrywkowej, a także stała się jeszcze bardziej znana w bezczynnym otoczeniu kawiarni i szantanów. Pracując nad plakatem „Moulin Rouge La Gulya”, artysta po raz pierwszy przetestował nową technikę......
- Gorsetowa dziewczyna – Henri de Toulouse-Lautrec Wiele prac Lautreca poświęconych jest scenom z życia burdeli. W Paryżu artysta miał dwa ulubione domy publiczne, gdzie czasem znikał tygodniami, rozmawiał z przyjaciółmi i rysował tutaj prostytutki. Mieszkańcy tych domów patrzyli na artystę czule, a on odpowiadał im w zamian. Lautrec bardzo docenił fakt, że te kobiety nie wahały się przed nim naga lub......
- Portret Ludwika Pascala – Henri de Toulouse-Lautrec Louis Pascal był kuzynem Lautreca. Spotkali się, kiedy uczyli się w liceum. W młodości Lautrec wielokrotnie pisał Ludwika Pascala, „wypełniając jego rękę”. Te wczesne ćwiczenia są bliskie stylowi impresjonizmu. Na przedstawionym płótnie artysta przedstawił swojego kuzyna jako niezależnego fopa. Portret charakteryzuje przejaw słynnej ironii lotrekowskiej – ostro wzroku i jednocześnie miękkości....
- Taniec w Moulin Rouge – Henri de Toulouse-Lautrec Obraz „Taniec w” Moulin Rouge „jest jednym z arcydzieł sztuki. W momencie, tworzenie miejsc pracy, różnorodność talentów Toulouse-Lautreca całkowicie otwarte i mógł sobie pozwolić w satyrycznym, czasami kaustycznej sposób do zobrazowania jak życie w Paryżu, jak również wszelkie osobistości świeckie społeczeństwo, a nie jako miłe modelu i fenomenalnym uprawnienia obserwacji pomógł stworzyć „papier” erę. Obrazek......
- Maurice Juayan – Henri de Toulouse-Lautrec Wkrótce Maurice Juayan, jego kolega z klasy przy Fontannie Liceum, z którym znowu się zaprzyjaźnił, wstąpił do kompanii Lautreca. Maurice Juayan pochodził z dobrej rodziny i miał wielki takt i szlachetność. W październiku 1890 r. Busso, właściciel galerii Busso i Valadon, zwrócił się do niego z propozycją biznesową: „Nasz manager, Theo Van Gogh,” powiedział, „jest......
- Królowa radości – Henri de Toulouse-Lautrec W 1798 r. Wynaleziono nowy typ grawerowania – litografię. W przypadku litografii kolorowej, która pojawiła się w latach 30. XIX wieku, użyto kilku kamieni i nałożono na siebie obrazy, otrzymując wielokolorowy nadruk. Lautrec stworzył ponad 300 litografii. Uważał je za nie mniej znaczące dla jego dzieła niż obrazy, zawsze je łącząc. Najbardziej pamiętnymi litografiami Lautreca......
- Moulin Rouge – Henri de Toulouse-Lautrec Większość osób przedstawionych na tym zdjęciu nie jest trudna do zidentyfikowania. W tle widzimy samego Lautreca idącego obok jego chudego kuzyna Gabriela Tapiera de Celleranda; po prawej stronie jest tancerka La Gulia, prostująca włosy przed lustrem. Przy stole siedzą regularni goście nocnego życia w Montmartre. Twarz angielskiej tancerki May Milton zalała dziwne światło; pojawił się......
- Portret Emila Bernarda – Henri de Toulouse-Lautrec W warsztacie, gdzie zajęcia zaczęły się od nowa, Lautrec śpiewał kuplety Bryana z całej siły. Nieporozumienia między Cormonem i jego studentami nasiliły się. Nastąpiły zamieszki. Niektórzy uczniowie, kierowani przez Emila Bernarda, wątłego młodzieńca z rozwichrzonymi włosami, który przybył z Lille i zapisał się do studia zaledwie rok temu, otwarcie skrytykowali Cormona za „szkolną metodę studiowania......
- Loy Fuller – Henri de Toulouse-Lautrec Montmartre coraz mniej przyciągał Lautreca. Teraz był w różnych częściach Paryża. Jesienią poprowadził swoich przyjaciół do Foley Bergere, gdzie amerykański tancerz Loy Fuller wystąpił z wielkim sukcesem. Z wielkim sukcesem? Być może jest to powiedziane skromnie: tańce stworzone przez nią cieszyły się po prostu zaciekłym sukcesem. Sala była zanurzona w całkowitej ciemności, kiedy Loy Fuller......
- Portret Oscara Wilde – Henri de Toulouse-Lautrec Nie wszyscy celebryci zgodzili się pozować do Lotka, znając jego bezkompromisowość podczas pisania portretów, kiedy modele nie zawsze były przedstawiane w korzystnej perspektywie, a czasami, kaustycznie i karykaturalnie. „Portret Oscara Wilde’a” – obraz napisany wbrew woli samego pisarza. Podczas jednej z podróży do Londynu, gdzie artysta czuł się jak w domu, spotkał się z Wildem,......
- La Gulay wchodzi do Moulin Rouge z dwiema kobietami – Henri de Toulouse-Lautrec La Gulia była jedną z najsłynniejszych tancerek w Moulin Rouge i słynęła z jej rozluźnienia, szczerości tańców i kostiumów. Otrzymała ona swoje pseudonim sceniczny za próbę opróżnienia wszystkich okularów pozostawionych w barze po odwiedzających. Przetłumaczone z francuskiego, jej imię oznacza „żarłok”. W życiu La Gulia była niegrzeczna i wulgarna, ale na scenie cudownie przekształciła się......
- Sala balowa w Moulin de la Galette – Henri de Toulouse-Lautrec Praca „The Moulin de la Galette” jest szczególnie ważna wśród dzieł Toulouse-Lautreca, ponieważ jest uważana za pierwsze i ostatnie zdjęcie, gdzie nie ma jego przyjaciół, którzy stanowili „dekorację” rozrywkowych zakładów w Paryżu. Tutaj zwykli i nierozróżnialni mieszkańcy Montmartre tańczą i bawią się. To płótno rozpoczyna swój słynny cykl prac poświęconych bezczynnemu życiu kawiarni i szantan.......
- Kobieta w toalecie (WC) – Henri de Toulouse-Lautrec Przed zaostrzeniem choroby artysta namalował obraz „Toaleta”, który jest jednym z jego ostatnich dzieł. Wielu uważa, że tutaj, podobnie jak w wielu obrazach Toulouse-Lautreca, zauważalny jest wpływ twórczości jego idola, Degasa. Spokój i czystość – pojęcia, które rzadko pojawiały się na płótnach Lautreca, brzmiały tu dość wyraźnie....
- Plakat XX wystawa „Salon sto” – Alphonse Mucha Galeria sztuki „Salon sto” została zorganizowana w 1893 roku i znajdowała się na terenie magazynu „La Plume”, który aktywnie realizował idee stylu secesji. Zadaniem galerii było nie tylko ogłoszenie nowego stylu, ale także „demokratyzacja” sztuk wizualnych, zwanych „sztuką dla domu”. Publikacje galerii sztuki, litografowane albumy oraz serie publikacji plakatów i paneli dekoracyjnych do wnętrz były......
- Plakat z francuskim szampanem – Pierre Bonnard Gdyby Eugène Bonnard dowiedział się, że jego pragnienie rysowania przez syna Piotra rozwinie się w biznes na całe życie i sprawi, że będzie znany nie tylko w rodzinnej Francji, nie będzie nalegał na otrzymanie wykształcenia prawniczego. Na szczęście wola jego ojca ograniczała się tylko do perswazji, a gdy młody artysta w 1889 roku wygrał konkurs......
- Plakat do pierwszej wystawy secesji wiedeńskiej – Gustav Klimt W przeciwieństwie do większości współczesnych austriackich i niemieckich artystów Klimt nie zajmował się grawerowaniem, ale działał jako ilustrator książek i czasopism. Pierwsze ilustracje tworzył w latach studenckich, ale najaktywniej działał w tym gatunku w magazynie imprezowym secesji secesyjnej „Ver Sacrum”, opublikowanym w latach 1898-1903. Magazyn ten wyróżniał się modernistycznym designem – w dużej mierze dzięki......
- Plakat reklamowy – Alfons Mucha „Ciastka Lefebvre Utila” 1897 Francuski plakat reklamowy Alfonsa Muchy Hand on heart – cóż, którzy artyści, poeci czy muzycy nie musieli wykonywać pracy dziennej? Aby narysować uroczyste portrety, pisać wysokich kapłanów, śpiewać pochwały na cześć potężnych. Kiedy wstajesz na nogi – cieszę się z każdej sugestii i niewiele myślisz o moralnej stronie zamówienia. Wtedy reputacja......