Na prawym skrzydle jest John Theologian na Patmos. Obrazy na stolicach kolumn nad głowami obu świętych w środkowej części dzieła są kolejną ilustracją ich biografii. Istnieje jednak trzeci temat, odzwierciedlony w tle. Chociaż jest on włączony do ogólnej przestrzeni obrazu, odnosi się wyłącznie do donatorów: mnichów i mniszek w Szpitalu św. Jana w Brugii. Oto scena wycieku importowanego wina przez jednego z mnichów szpitala. Precyzyjne rozlewanie wina było jednym z ważnych źródeł dochodów dla instytucji.
Wygnany po torturach na wyspę Patmos na Morzu Egejskim, John siedzi z książką na kolanach. Pióro zanurza się w kałamarzu, scyzoryk w pogotowiu. Święty patrzy w górę. Jego wizja wypełnia całą przestrzeń: powietrze, wodę i ziemię. Na tronie z kamiennym baldachimem siedzi Pan. Otoczony tęczą ubrany jest w czerwone i zielone ubrania; jego twarz i dłonie promieniują zielonkawym blaskiem.
Niebieskie widzenie jest otoczone przez inną tęczę. Istnieje również następujący spisek: ręka Pana spoczywa na książce z siedmioma pieczęciami. Anioł wskazuje na nią i pyta Johna: „Kto jest godzien otworzyć tę książkę i usunąć jej pieczęcie?” . Baranek odsłania sześć pieczęci jeden po drugim; pojawia się czterech jeźdźców i rozpoczyna się kosmiczna katastrofa. Słońce eksploduje, gwiazdy spadają z nieba. Zarówno bogaci, jak i biedni szukają schronienia w jaskiniach. Kiedy siódma pieczęć jest otwarta, ręka z chmury nad tęczą przekazuje siedem trąb siedmiu aniołom. Poniżej inny anioł klęczał przed ołtarzem. Na ołtarzu płoną węgle, które zrzuca na ziemię, powodując grzmoty i trzęsienia ziemi. Kolejne zdarzenia, z których każda powiadamia dźwięk rury, są przedstawiane w malejącej wielkości zgodnie ze scenami perspektywicznymi. Grad i ogień spadają na ziemię
Z gór uderzających w morze statki giną. Upadła gwiazda zatruwa słodką wodę; w prostokątnej studni martwe ciało jest poklonowane. Anioł leci po niebie, ogłaszając żal po następnych odgłosach trąb. Po prawej stronie widoczna jest kolejna gwiazda spadająca z nieba za pomocą klucza „z dołu bez dna otworzyła bezdenną otchłań, a dym wydostał się z dołu… I szarańcza wyszła z dymu… Przez wzrok, szarańcza była jak koń… … a hałas z jej skrzydeł jest jak pukanie z rydwanów, … w jej ogonach były użądlenia, ale jej moc miała szkodzić ludziom przez pięć miesięcy. ” . Naprzeciw tej sceny hordy jeźdźców niosą śmierć i zniszczenie. Żołnierze w czerwonej i szarej zbroi pędzą na bestie z głowami lwów i wężami zamiast ogonów. Za nimi pojawia się wielki anioł: „… jego głowa była tęczą, a jego twarz była jak słońce, a jego stopy były jak słupy ognia, W ręku miał otwartą książkę… „A potem Memling również z wielkim trudem ilustruje tekst Objawienia, siedem grzmotów jest przedstawianych jako eksplozje nad głową anioła, anioł podnosi prawą rękę do nieba i rozciąga księgę do Jana, sam John stoi w pobliżu z podniesionymi rękami. Ostateczna scena odnosi się do żony i smoka, Dziewica Maryja pojawia się wysoko na niebie, anioł trzyma swoje Dziecko poza zasięgiem czerwonego siedmiogłowego potwora, jego ogon omiata gwiazdy z nieba Poniższy rysunek pokazuje, jak smok podąża za skrzydłami Matki Boskiej; wa wpływa Archanioł Michał. W oddali powyżej linii lustra wody, Dragon przekazuje swoją moc do siedmiu czele morskiego potwora z ciałem lamparta. anioł podnosi prawą rękę do nieba i wyciąga książkę do Jana; Sam John z rękami na górze stoi w pobliżu. Ostatnia scena odnosi się do żony i smoka. Wysoko na niebie pojawia się Dziewica Maryja; Angel trzyma dziecko poza zasięgiem czerwonego siedmiogłowego potwora. Jego ogon omiata gwiazdy z nieba. Poniżej przedstawiono, w jaki sposób smok dąży do Maryi Dziewicy, która odzyskała skrzydła po jego prawej stronie jest archanioł Michał. W oddali, powyżej linii horyzontu wodnego, smok przekazuje swoją moc siedmiogłowemu morskiemu potworowi z ciałem lamparta. anioł podnosi prawą rękę do nieba i wyciąga książkę do Jana; Sam John z rękami na górze stoi w pobliżu. Ostatnia scena odnosi się do żony i smoka. Wysoko na niebie pojawia się Dziewica Maryja; Angel trzyma dziecko poza zasięgiem czerwonego siedmiogłowego potwora. Jego ogon omiata gwiazdy z nieba. Poniżej przedstawiono, w jaki sposób smok dąży do Maryi Dziewicy, która odzyskała skrzydła; po jego prawej stronie jest archanioł Michał. W oddali, powyżej linii horyzontu wodnego, smok przekazuje swoją moc siedmiogłowemu morskiemu potworowi z ciałem lamparta. jak smok dąży do nowo stworzonej Maryi Panny; po jego prawej stronie jest archanioł Michał. W oddali, powyżej linii horyzontu wodnego, smok przekazuje swoją moc siedmiogłowemu morskiemu potworowi z ciałem lamparta. jak smok dąży do nowo stworzonej Maryi Panny; po jego prawej stronie jest archanioł Michał. W oddali, powyżej linii horyzontu wodnego, smok przekazuje swoją moc siedmiogłowemu morskiemu potworowi z ciałem lamparta.
Nie można nazwać przypadkiem, że Apokalipsa, przepowiednia o końcu świata, okazała się drugim najważniejszym tematem w ołtarzu. Służy jako potężne ostrzeżenie dla wierzących, podobnie jak Sąd Ostateczny, który jest istotnym tematem dla ścian szpitalnych. Sprawiedliwe dusze na niebie, zgromadzenie świętych i aniołów wokół usuniętego Apostoła – ten spisek Memling wielokrotnie przedstawiany na życzenie narcystycznych miłośników luksusu – kupców, szlachciców i prałatów – za ich osobiste kaplice. Jednak taka praca ma zupełnie inny skutek, gdy jest blisko chorych i cierpiących, których komory otwarcie przylegają do kościoła. Wzrok umierających prowadzi ich do świata dziewic w złotym brokacie, jedwabiem i gronostajach, w złotych koronach z błyszczącymi drogocennymi kamieniami, do których rozciąga się dziecięcy Jezus. Co to jest: początek chrześcijańskiego humanizmu lub upadek mijającej ery?
(1 votes, average: 5,00 out of 5)