Żona poety. Przyjaciele i krewni Puszkina podziwiali młodą Natalię Nikołajewną. Znaleźli ją w „niezwykle uroczej, pięknej, pełnej wdzięku i inteligentnej”. Poeta wyrażał swoje uczucia do żony głównie w listach. We wrześniu 1833 r. Z Niżnego Nowogrodu i Orenburga napisał do niej: „… Wciąż kocham Natashę Goncharov, którą całymi godzinami całuję za darmo… Addio mia bella, idol mio, mio bel tesoro quando mai ti rivedro. … Dla mnie melancholia bez ciebie, gdyby to nie była wstyd, wróciłbym do ciebie bezpośrednio, bez pisania linijki Tak, to niemożliwe, mój aniele, podniosłem holownik, nie mów, że nie jestem dużo. „
Akwarela A. P. Bryullov to jedyny znany portret Natalii Nikołajewnej, stworzony podczas życia Puszkina. 8 grudnia 1831 r. Poeta napisał do niej z Moskwy: „Czy Bryullow pisze twój portret?”. Niewątpliwie Puszkin napisał o tym portrecie do swojej żony 30 lipca 1834 r. Z Petersburga do Zakładu Polotnyany: „Całuję twój portret, który wydaje się winny czegoś. Portret był przechowywany w rodzinie Puszkina, a od 1844 r. Puszkin-Lańskie. Po śmierci Natalii Nikołajewnej był z dziećmi. W 1927 r. Wnuk N. N. Pushkina-Lanskaya, P. I. Arapov, przeniósł portret do Domu Puszkina, skąd wstąpił do Ogólnounijnego Muzeum im. A. S. Puszkina.
Podobne obrazy:
- Portret N. N. Goncharova – Karl Bryullov Jest to jedyny portret żony Puszkina, stworzony podczas życia poety. To prawdziwe arcydzieło rosyjskiego malarstwa akwarelowego. Artysta nie zagłębia się w postać młodej damy. Jest całkowicie pod wpływem piękna i uroku młodości. Dlatego cała uwaga widza skupia się na jej młodości, czystości prawie dziecinnej twarzy i eleganckiej toalecie. Miała tylko 18 lat. Portret pięknej Natalie......
- Portret hrabiego V. A. Musin-Puszkin – Karl Bryullov V. A. Musin-Puszkin był członkiem Północnego Towarzystwa Dekabrystów; po stłumieniu powstania został przeniesiony ze Straży do Pułku Pietrowskiego, a portret V. Musin-Puszkina, napisany w początkowym okresie Petersburga, uzupełnia galerię portretów dekabrystów. Obraz Musin-Puszkina, który był pod nadzorem administracji żandarmerii, przyciągnął artystę szlachetnością natury i godnością, którą zachował w latach życiowych przeciwności. Przy zewnętrznym podobieństwie postawy,......
- Para portret E. Mussar i E. Mussar – Karl Bryullov Za radą lekarzy w 1849 r. Bryullov wyjechał na wyspę Madera, gdzie przebywał przez około rok. Tu, wśród nielicznych rosyjskich kolonii, artystka spotkała się z piękną parą Mussar. Jewgienij Iwanowicz Mussar był sekretarzem księcia Maksymiliana Lichtenberga i jego żony Wielkiej księżnej Marii Nikołajewnej. Artysta zobowiązał się do napisania portretu małżonków Myussarov. Portret jeździecki, uroczysty. Bryulłow......
- Sprzedawca gipsowych statuetek – Karl Gampeln Obraz „Sprzedawcy figurek gipsowych” nie miał daty pisania, która została ustalona dzięki samej fabule obrazu. Podstawą datowania są medale nagród na skrzyni starego żołnierza: „Pamięci Wojny Ojczyźnianej z 1812 roku” – założonej 5 lutego 1813 roku; „Za zdobycie Paryża 19 marca 1814 r.” – ustanowionego 30 sierpnia 1814 r., Konsekrowanego w 1826 r., Podział został......
- Spacer po Albano – Karl Bryullov Ci, którzy znali Bryulłowa, twierdzili, że „nie czuł się tak dobrze w domu w żadnym mieście świata, jak w Rzymie”. „W Rzymie wstydzisz się wyprodukować coś zwyczajnego” – powiedział pewien młody artysta, który właśnie przybył do Włoch w liście. Napisał we Włoszech bez wytchnienia – wszystkie jego włoskie sceny pełne są świątecznej atmosfery. Święto często......
- Fontanna Bakhchisarai – Karl Bryullov Bryullov wysoko cenił geniusza Puszkina. Zwięzłość randek, która trwała krócej niż rok, nagła śmierć poety uniemożliwiła Bryullowowi uchwycenie cech Puszkina. Głęboko zasmucony artysta o śmierci poety. „Rozmawiali o Puszkinie” – pisał Mokritsky w swoim dzienniku – czytał swoje wiersze, podziwiał każdą linijkę, każdą myśl słynnego poety… zazdrości mu zgonu… żałował, że klimat domowy nie sprzyja......
- Wazon z kwiatami – Natalya Goncharova To martwe życie wypada z serii prymitywistycznych płótn Gonczarowej. Niesamowicie luksusowy bukiet gałęzi bujnych, kwitnących drzew wypełnia całą przestrzeń obrazu. Rozkoszna gama białych i różowych kolorów tworzy radosne uczucie wiosny, wydaje się, że obraz pachnie słodko i pachnie wiosną....
- Portret A. N. Demidov San Donato – Karl Bryullov Słynny, uroczysty portret A. N. Demidova, namalowany przez Karola Bryulłowa, został przekazany Karageorgievich do Muzeum Pitti we Florencji. Ten portret jest dobrze znany z szkiców i rysunków przygotowawczych artysty, przechowywanych w sowieckich kolekcjach, a także do reprodukcji, opublikowanych w 1914 roku w publikacji S. P. Pokrovsky „Demidov Lyceum w mieście Jarosławiu w przeszłości i teraźniejszości”.......
- Portret hrabiego A. A. Perovsky’ego – Karl Bryullov Perovsky, lepiej znany pod pseudonimem Pogorelsky – pisarz z epoki Puszkina, syn gr. Alexei Kirillovich Razumovsky i Marya Mikhailovna Sobolevskaya. Otrzymawszy doskonałe wykształcenie w domu, w 1805 roku wstąpił na Uniwersytet Moskiewski; w 1807 r. „wyprodukowano” w doktorze i naukach werbalnych, dla których musiał przeczytać 3 wykłady z prób w językach rosyjskim, niemieckim i francuskim.......
- Portret aktorki E. S. Semenova – Karl Bryullov – Mówiąc o rosyjskiej tragedii, mówisz o Semenovej, a może tylko o niej – zauważył Puszkin. Semenova – słynna aktorka, córka służącego właściciela ziemskiego Putyata i nauczycielka korpusu kadetów Żdanowa, który umieścił ją w szkole dramatu. Była niezwykle piękna; jej rysy uderzyły ją klasyczną poprawnością, profilem, według jej współczesnych, przypominających starożytne kamee. Jej elastyczny, kontraltowny......
- Portret Judith Pasta – Karl Bryullov Juditta Pasta, włoska śpiewaczka operowa. Miała wyjątkowy głos w zakresie – od wysokiego sopranu do kontraltu, 2,5 oktawy. Piosenkarz tak doskonale opanował technikę wokalną, że pozwoliła jej przezwyciężyć naturalne niedociągnięcia brzmienia jej głosu – nudnej, brzydkiej barwy. BELLINI napisał dla niej główne części swoich oper „Norma” i „Somnambula”, a Puchcini napisał „Niobey”. Według współczesnych, PASTA......
- Portret G. N i V. A. Olenin – Karl Bryullov Olenin Grigorij Nikanorowicz, emerytowany kapitan c 1827, od 1830 r. Urzędnik na specjalnych misjach w Ministerstwie Finansów; Asystent Sekretarza Stanu w Zarządzie Towarzystwa Zachęty Artystów, żona – Varvara Alekseevna Akwarelowy portret pary Oleninów, wykonany z autentyczną inspiracją i poetyckim wyczuciem, powinien należeć do wybitnych dzieł rosyjskiej sztuki. Przejrzystość i czystość akwareli, muzykalność i rytm płynących......
- Portret pisarza A. N. Strugovshchikov – Karl Bryullov Po fiasku w życiu rodzinnym Bryullov pogrążył się w pracy artystycznej. „Moja żona jest sztuką”, napisał potem w jednym z listów. Do tego okresu należy także portret Strugovchikowa, arcydzieła rosyjskiego malarstwa portretowego. Jak zwykle, Bryulłow pisał tu nie o wyglądzie człowieka, ale o jego wewnętrznym świecie, jego duszy. Ciekawy niuans: A. N. Strugovshchikov w czasie......
- Portret hrabiny Samoilova – Karl Bryullov Osiągnięcia Karla Bryulłowa w obszarze portretu uznano za bezwarunkowe i niepodważalne, w tym tak surowych krytyków, jak Władimir Stasow i Aleksander Benoit. Obrazy hrabiny Julii Pavlovny Samoiłowej, ideał jego życia, należą do najlepszych przykładów portretu paradnego Brullłowa. Karl Bryullov podziwiał tę kobietę od pierwszego dnia ich spotkania we Włoszech do ostatniego tchnienia, tego, który, z......
- Portret rzeźbiarza I. P. Witali – Karl Bryullov Vitali, Ivan Petrovich studiował w Akademii Sztuk Pięknych, gdzie później został profesorem. Rzeźbiarskie dekoracje triumfalnych bram Twerze w Moskwie, płaskorzeźby: „Chrzest św. Włodzimierza”, „Adoracja Trzech Króli” i „Św Izaaka Dalmacji” za fronton katedry św. Izaaka, posąg Pawła I z brązu, popiersie K. Brulłowa, posąg Wenus, „Herkules, uderzenie hydry „, posągi cesarzowej Marii Fiodorowna i Wielkiej......
- Portret N. V. Kukolnika – Karl Bryullov Z poetą i dramaturgem Nestorem Kukolnikiem, Bryulłow przywiózł M. Glinkę, który połączył wiersze z muzyką. Wszyscy trzej utworzyli coś w rodzaju „bractwa”, o którym w Petersburgu było dużo żartów. „Bracia” często organizowali hałaśliwe spotkania z przyciąganiem do nich mniej lub bardziej bliskich, z zamętem, z rozmową o wysokim, z pomieszaniem dni i nocy. Cokolwiek to......
- Portret baudysty I. A. Kryłowa – Karl Bryullov Portret – jeden z gatunków w sztuce, który odtwarza wygląd ludzkiej indywidualności. Wraz z zewnętrznym podobieństwem portret uchwycił duchowy świat osoby przedstawionej. Ta forma sztuki pozostaje obszarem, w którym talent Brulłowa króluje suwerennie i wspaniale. Wraz z brawurowymi portretami świeckimi, imponującymi efektami kolorystycznymi i kompozycyjnymi, tworzy portrety innego rodzaju. Spokojny nastrój dominuje w obrazach ludzi......
- Portret V. A. Zhukovsky – Karl Bryullov Portret Wasilija Andriejewicza Żukowskiego, namalowany przez K. Bryulłowa, ma bardzo szczególny los: kwota otrzymana z jego sprzedaży trafiła do okupu T. Szewczenki od niewolników. Pamiętając o tym, Szewczenko napisał w swojej biografii: „Żukowski, po uprzednim zapoznaniu się z ceną od właściciela ziemskiego, poprosił K. P. Bryulłowa o napisanie tego, V. A. Żukowski, portret, którego celem......
- Portret Vel. Prince Elena Pavlovna – Karl Bryullov Genialnie opanowanie Briullova, muralisty, rozwinęło się w dużej portretowej lidze. Prince Elena Pavlovna z córeczką. Portret został namalowany przez Bryulłowa w 1830 roku, ale był on poprzedzony długą i ciężką pracą przez ponad dwa lata. W 1828 r. Prowadził. Prince Elena Pavlovna, która uważała się za miłośniczkę sztuki i patronki artystów, poszła w towarzystwie jej......
- Portret I. A. Monighetti – Karl Bryullov Monigetti Ippolit Antonovich-architect. Urodził się w Moskwie 2 maja 1819 roku. Po ukończeniu moskiewskiej szkoły Stroganov, wstąpił do Cesarskiej Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu w dziale architektonicznym w klasie profesora Aleksandra Pawłowicza Bryulłowa. W 1839 r. Ukończył Akademię ze złotym medalem II stopnia. W latach 40. XIX wieku odbył kilka podróży po Egipcie, Turcji i......
- Portret Domenica Marini – Karl Bryullov Nowe aspiracje Bryulłowa znalazły swój niezwykły wcielenie w małym portrecie słynnej włoskiej dziewczyny disco Domenico Marini. W dynamice odwrócenia jego postaci, w ostrości głowy rzucanej w górę, w płomienność płonących oczu i gniewnych ściśnięć warg, tkwi taka siła uczuć, która sprawia, że portret złudzeń uosabia ludzką odwagę, odwagę i śmiałość. Kontrast między lśniącą bielą koszulki......
- Portret M. Yu. Vielgorsky – Karl Bryullov Jednym z pierwszych dużych portretów Bryulłowa był wizerunek muzyka Yu Y. Vielgorskiego w 1828 roku. Kompozycja portretu Vielgorskiego ma charakter dekoracyjny. Barwa portretu, w którym dominuje czerwony kolor szlafroka wyłożony niebieskim jedwabiem, jest podnoszona z większą jaskrawością, pozę muzyka podnosi się i teatralnie, z uroczystym gestem kłaniania się na wiolonczelowych strunach. Ale przez wszystkie konwencje......
- Portret M. A. Becka z córką – Karl Bryullov Bryulłow pozostał obojętny w swojej pracy nad wielkim portretem zleconym mu przez M. A. Becka. Obraz świeckiej kobiety, MA Bek, którego akwarelowy portret Hau został odtworzony w almanachu „Morning Dawn for 1841” wśród obrazów pięknych kobiet, które były na dworze, nie zainspirował Bryulłowa z poetycką inspiracją. Obraz „Bekshi”, jak nazwał ją artystą z irytacją, jest......
- Portret najwyższej księżniczki Elizabeth Saltykova – Karl Bryullov Łączna liczba portretów Bryulłowa to blisko dwieście: około 120 z nich przypada na włoski okres jego życia i około 80 w okresie Petersburga. Nigdy nie używał pełnoklatkowych rysunków, zwracając uwagę tylko na projekty szkiców kompozycji portretowej. Bryulłow uwielbiał pisać tych, których lubił, próbując, według własnego uznania, „zachować to, co najlepsze osobiście i przekazać je na......
- Portret M. I. Alekseeva – Karl Bryullov Zgodnie z wyrazem twarzy inspirowanej inspiracją i subtelnością umiejętności malarskich, portret M. I. Alekseevy zajmuje jedno z pierwszych miejsc w dziedzictwie Bryulłowa. Biografia Alekseeva nie przepełnione ciekawymi epizodami życia. Ale jej cały wygląd oddycha taką poezją i wzniosłością uczuć, że obraz okazuje się ucieleśnieniem idealnego ideału kobiecego piękna. Obraz Alekseeva, z jej łagodną twarzą, oprawioną......
- Portret M. I. Buteneva z córką – Karl Bryullov Działalność Bryulłowa w Turcji nie ograniczała się do tworzenia domowych scen, portretów, pejzaży. Czując pociąg do teatru, brał udział w domowych przedstawieniach, zaaranżowanych w domu rosyjskiego wysłannika A. P. Buteneva. Spotyka rodzinę i maluje akwarelę przedstawiającą żonę posła, pana I. Butenę i jego córkę. Przy otwartym balkonie schylonym do kołyski Buteneva delikatnie podnosi swoją małą......
- Portret Vladimira Kornilova na desce Themistokl bryg – Karl Bryullov Do domu, z zagranicy, Bryulłow wrócił na statek „Themistokl”, pod kierunkiem kapitana Władimira Korniłowa. W tej podróży ten portret został namalowany. Kornilov – niezwykła osoba, więc Karl Bryullov i podjął się pisania tego portretu. Kapitan jest młody, energiczny i oddany fanatyzmowi. Nadal nie wie, jaki los go czeka, ale jego spojrzenie jest pewnie skierowane ku......
- Portret Vel. Prince Elena Pavlovna z córką – Karl Bryullov Majątek Bryulłowa jako muralisty odbił się na dużym portrecie księżniczki Eleny Pavlovny i jej córki, która została namalowana przez artystę w 1830 roku. To zdjęcie ma interesującą historię tworzenia: w 1828 r. Wielka księżna Elena Pavlovna, która uważała się za patronkę artystów, wyruszyła w podróż przez Włochy. Jej Cesarska Wysokość, jak pisali współcześni, rościła sobie......
- Portret O. I. Orlova-Davydova z córką – Karl Bryullov Olga Iwanowna Orłow-Davydov była córką księcia Iwana Iwanowicza Bariatinskii, jednego z najbardziej wpływowych i najbogatszych ludzi w Rosji – Tajnej radny Chamberlain, Mistrz Ceremonii stoczni Pawła I. W 1832 roku Olga żonaty Władimir Pietrowicz Davydov, wnuk hrabiego Orłowa, Vladimir G., Jr. z pięciu słynnych braci Orłowa, współpracowników Katarzyny II. Orłow-Davydovs często podróżował po całej Europie.......
- Portret G. G. Gagarina – Karl Bryullov Gagarin Grigorij Grigoriewicz – artysta-amator; syn rosyjskiego wysłannika w Rzymie, książę G. I. Gagarin. Od 1826 był w służbie dyplomatycznej. W latach 20. XIX w. Wziął lekcje malarstwa u K. P. Bryullova, który często odwiedzał dom swoich rodziców w Rzymie, który stał się jednym z centrów komunikacji dla rosyjskich artystów, był towarzyszem Bryulłowa podczas jego......
- Portret W. M. Smirnova – Karl Bryullov Ciepło i poezja pokrywa portret U. M. Smirnova. Podobnie jak we wszystkich portreach mistrza, krajobraz odgrywa w nim ogromną rolę. Motyw alei o nasłonecznionym blasku inspirowany pejzażami M. I. Lebiediewa, którego Bryullov wysoko ocenił, mówiąc, że „Rosja może być dumna jako najlepszy malarz pejzażowy w Europie”...
- Portret A. N. Ramazanova – Karl Bryullov Ramazanov Alexander Nikolayevich aktor sceny Petersburga. Zadebiutował w 1813 roku, na zakończenie kursu w St. Petersburg Theater School. Był dobrym aktorem w komedii, głównie w roli sług, bardzo ważnej w czasach, gdy Moliere, Beaumarchais i Marivaux byli w dużym teatrze rosyjskiego teatru. Później różnił się w wodewilu. Uczył tańca dla studentów Akademii Sztuk Pięknych. Nachylenie......
- Nieszpory – Karl Bryullov W 1925 r. Karl Bryullov napisał ściśle nieszpory. W tym czasie młody artysta poszukiwał swojego gatunku i stylu. Wielki wpływ na niego miał wówczas sztuka starożytnego Rzymu. Podróż artysty do Włoch zainspirowała go do napisania jasnych fabuł. Na obrazie „Nieszpory” widzimy wieczorną służbę w świątyni, klęczących chrześcijan. Źle ubrana kobieta siedząca na niższych stopniach świątyni......
- Portret księcia M. A. Obolensky – Karl Bryullov Stojący przy stole ze starożytnymi naczyniami w brokatowym kaftanie, MM Obolenski pozuje majestatycznie i znacząco przed artystą. Wybór ubrania przez artystę był uzasadniony. Obolensky był znany jako naukowiec, który swoje dzieła poświęcił starożytnej Rosji. Bryullowowi nie podobał się portret. Był świadomy porażki swego stworzenia i odmówił ukończenia portretu, pomimo nieprzerwanych żądań Obolensky’ego....
- Portret M. A. Kikina – Karl Bryullov Żona P. A. Kikina. Torsukovs – rodzina szlachecka, pochodząca z początków XVII wieku. Torsukowowie służyli w Orzeł. Portret M. A. Kikina, podwaja się do portretu Kikina P. A., znacznie przewyższają walory artystyczne. Obraz M. A. Kikiny, pojmany przez wielu współczesnych artystów, przyciąga w twórczość K. Bryulłowa swą duchowością. Bryullov dostrzegł w jej wyglądzie cechy rosyjskiej......
- Portret hrabiego B. A. Perovsky – Karl Bryullov Perovsky – generał kawalerii, adiutant generalny. Po ukończeniu kursu na Uniwersytecie Moskiewskim wstąpił do pułkownika w 1811 r. Jako orszak Jego Królewskiej Mości; w 1812 r., podczas odwrotu do Moskwy po bitwie pod Borodino, został schwytany, w którym przebywał do czasu, aż alianci zawładnęli Paryżem; podczas wojny tureckiej 1828 r. został poważnie ranny i zmuszony......
- Portret Julii Samoilovej z uczniem – Karl Bryullov To zdjęcie jest szczytem malarza portretowego Bryulłowa. Jest to triumfujące zjawisko piękna i duchowej mocy niezależnej, jasnej, wolnej osobowości. Bryullov i Julia Samoiłowa kochali się nawzajem. Spotkali się w Rzymie, a ich miłość przyczyniła się do hojnej włoskiej natury. Artystka przedstawiła ją wraz z wychowankiem opuszczającym salon domu: szybkim, porywczym, olśniewająco pięknym, ujmującym pachnącą młodością......
- Portret dzieci księcia Wołkonskiego z arap – Karl Bryullov Przed nami jest próbka niestandardowego portretu. Sprawa, w której K. Bryullov nie mógł odrzucić zamówienia i napisał obraz bez inspiracji. Wycie i martwota emanują z ceremonialnego portretu najjaśniejszych książąt Wołkońskich. Ubrani w etykietę dworską w druhny z bujnego aksamitu i satyny, wydają się nie być dziećmi, ale małymi kobietami. To poczucie powagi, tak obce dziecięcej......
- Portret A. Bryulłowa – Karl Bryullov Bryullov Alexander Pavlovich – architekt, malarz portretowy, syn rzeźbiarza-ornamentalisty P. I. Bryullova, starszy brat artysty K. P. Bryullova. Studiował u ojca i Akademii Sztuk Pięknych. Wraz z bratem został wysłany za granicę jako emeryt, działający głównie we Włoszech. W 1829 r. Wrócił do Rosji. Otrzymał tytuł akademika. Według jego projektów w Petersburgu wzniesiono Teatr Michajłowski,......
- Portret K. A. i M. Ya. Naryshkin – Karl Bryullov Wraz z jelonkiem na szczególną uwagę zasługuje portret Naryshkena. Różni się pod względem kompozycji i palety kolorów, są one zbliżone pod względem typowych zadań, które Bryullov postawił sobie. W celu przedstawienia podróżujących Naryszkina, Bryulłow użył trudnej formy portretu jeździeckiego, manifestując w nim dar malarza zwierzęcego. Rytmiczne i różańcowe zarysy koni, jak zawsze u Briulłowa, szlachetnej......