To płótno przedstawia Sekwanę w pobliżu miasta Courbvois, położonego wyżej niż Anyer. Bliskość tematów i geograficznych „wiązań” pozwala nam porównać obraz z „Kąpiel w Anyrze”. Zarówno tu, i tam, na pierwszym planie znajduje się przekątna brzegu rzeki, a odległy most podkreśla linię horyzontu. Ponadto obie prace są powiązane atmosferą bezruchu, uczuciem zamrożonego czasu. Ich różnica, jeśli mogę tak powiedzieć, jest tylko „klimatyczna”.
W jednym przypadku jest to gorący słoneczny dzień, w drugim – zimna, przezroczysta jesień. Spadające światło wciąż rzuca długie cienie na trawę, ale postacie na płótnie są zredukowane do sylwetek. Do tego obrazu Sulphur napisał dwie etiudy przedstawiające most i fragment brzegu rzeki. Dla górnej części obrazu najwidoczniej Siarka nie sporządzała wstępnych szkiców. Założenie to jest wspierane przez ślady korespondencji, które można znaleźć tutaj. Zakrzywione gałęzie drzewa służą do wyrównania pionowego kształtu reszty kompozycji. Później ta technika zostanie zastosowana Siarka w filmie „Parada”.
Usunięte formularze są przesyłane niezwykle schematycznie. Łódź z dwoma zawodnikami jest reprezentowana przez tylko trzy krótkie rzędy kropek. Figury Siarki są absolutnie podobne do manekinów. Tak konsekwentnie, ta zasada nie jest zachowana nigdzie indziej w dziele artysty. Mężczyzna wydaje się bez życia i nieruchomy jak stojący obok niego maszt. Siarka podzieliła impresjonistyczne przywiązanie do odbić w wodzie.
Tutaj żagiel jest pisany za pomocą różnych kropek. Zbiór punktów, wskazujący odbicie żagla w wodzie, jest znacznie bardziej „rzadki”. Ponadto obie prace są powiązane atmosferą bezruchu, uczuciem zamrożonego czasu. Ich różnica, jeśli mogę tak powiedzieć, jest tylko „klimatyczna”. W jednym przypadku jest to gorący słoneczny dzień, w drugim – zimna, przezroczysta jesień. Spadające światło wciąż rzuca długie cienie na trawę, ale postacie na płótnie są zredukowane do sylwetek.
Podobne obrazy:
- Effing Woman – Georges Cera Obraz został po raz pierwszy wystawiony w 1890 roku na Wystawie Niezależnych Artystów. Można powiedzieć, że praktycznie nie zauważyli tego publiczność i krytycy, ponieważ w tym samym czasie wystawiono tam inny obraz Siarki – „Kankan”. „Effing Woman” bardzo różni się od reszty płótna artysty. Po pierwsze jest to jeden z nielicznych portretów pędzla Sulphur, a......
- Circus Parade – Georges Cera Teorie Charlesa Henri, który próbował wyjaśnić związek między kierunkiem linii a emocjami, które wywołują, a także odnosząc się do wszystkiego, co związane z uderzeniami i proporcjami, nadal uwięzią Siarka, zmuszając go do kontynuowania poszukiwań i do penetracji nowych tajemnic transmisji obrazu. Jest niezadowolony z wyniku eksperymentów w „The Model”, biorąc pod uwagę, że eksperyment jest......
- Brzeg rzeki – Georges Cera Georges Cerat napisał ten obraz we Francji. Styl płótna to impresjonizm. Siarka jest jednym z artystów, którzy uwielbiają przyrodę, co widać w jego pracach. Malował wiele krajobrazów, proste życie ludzi, zwierząt. Jego płótna są wypełnione lekkością i światłem. Inną cechą Georgesa Seurata było to, że niektóre jego prace malował nie na płótnie, ale na drewnianych......
- Parada – Georges Cera Zaprezentowany na czwartym Salonie Niezależnego obrazu „Parada” została podjęta z oszołomieniem nawet przez wiernych fanów Siarki. Przyjaciele artysty byli ostrożni, ale nie mogli ukryć rozczarowania. „W tym nowym poszukiwaniu dla niego efektów oświetlenia gazowego” – pisał Gustave Kahn – „Siarka nie osiąga harmonijnego i zniewalającego wrażenia, jakie wywarły” Modelowe kobiety „. Krytycy w ogóle nie......
- Rybak – Georges Cera Zakres tematów związanych z wodą jest jednym z najbardziej ukochanych w ubogiej pracy Siarki. I nie jest bogaty w liczbę dzieł, ale nie w ich znaczeniu i treści. Niezwykła technika pisania obrazu „Rybak” odróżnia go od całej serii prac, zarówno od impresjonistów, jak i od samego Siarka. Praca należy do tych dzieł sztuki, których unikalny......
- Cyrk – Georges Cera Siarka, podobnie jak Renoir, Degas, Toulouse-Lautrec i inni artyści, była częstym gościem cyrku Fernando. Był zafascynowany akcją rozgrywającą się na scenie. Czasami przyjeżdżał tu ze swoim bliskim przyjacielem, Charlesem Anganem – jedynym, z którym mógł dzielić się najbardziej intymnie. Na zdjęciu wszystko jest matematycznie zweryfikowane: każdy dotyk płótna pędzlem nie jest przypadkowy, każdy punkt zajmuje......
- Gravelin – Georges Cera W czerwcu 1890 r. Sulphur wyjechał do Dunkierki. Spędził lato w małym porcie w Gravelin, który prowadził handel z sąsiadami na belgijskim wybrzeżu. Siarka czerpała z tego motywy dla małej serii olejarni, które należą do najbardziej niezwykłych w jego twórczości. Te mariny, w których Seru osiągnął najwyższy rygor, przypominają najczystszą muzykę; są zadziwiająco elokwentni w......
- Port w Honfleur – Georges Cera Podobnie jak w ubiegłym roku, Sulphur spędza trochę czasu na wybrzeżu Normandii. W niedzielę, 20 czerwca, wyruszył do Honfleur, o czym mógł opowiedzieć Henri de Regier, pochodzący z tamtych miejsc. Od początku stulecia Honfleur przyciągał artystów, urzeczeni byli widokami, które otwierały się u ujścia Sekwany. Nazwy Corota, Diaza, Courbeta, Arpigny’ego, Trouillona, Daubigny przyniosły sławę do......
- Siedzący kąpiący się – Georges Cera Twórca unikalnej techniki – dywizjonu, zwiastuna bardziej popularnego postulatyzmu, Georges Cerat był niezwykłym mistrzem. Jego sposób polegał na żmudnej pracy na płótnie, więc w swoim krótkim życiu był w stanie napisać i ukończyć tylko siedem dużych płócien, a „Siedzący Kąpiel” był jednym z nich. Siarka bardzo lubiła takie tematy – kąpanie ludzi, sceny w pobliżu......
- Kanał w Gravelin, wieczorem – Georges Cera W czerwcu 1890 r. Sulphur wyjechał do Dunkierki. Spędził lato w małym porcie w Gravelin, który prowadził handel z sąsiadami na belgijskim wybrzeżu. Siarka czerpała z tego motywy dla małej serii olejarni, które należą do najbardziej niezwykłych w jego twórczości. Te mariny, w których Seru osiągnął najwyższy rygor, przypominają najczystszą muzykę; są zadziwiająco elokwentni w......
- Niedzielny dzień w Grand Jatt – Georges Cera Obraz Georgesa Seuera „Niedziela na wyspie Grand Jatt” został napisany w całkowicie rewolucyjnej technice na tamte czasy – puentylizmu. Technika ta opiera się na anatomicznych właściwościach ludzkiego oka i nie wymaga mieszania kolorów, zamiast tego każdy kolor jest nakładany w osobnym skoku i traktowany tylko jako całość reprezentuje znaczący obraz. Jak zwykle w przypadku wielu......
- Kanał w Gravelina. Mały port Philippe – Georges Cera Ostatniego lata życia Sulphur spędził mały port w Graveline, który prowadził aktywną wymianę handlową z sąsiadami na granicy belgijskiej. Tutaj artysta czerpał motywy z niewielkiej serii prac olejnych, które należą do najbardziej niezwykłych w jego twórczości. „Kanał w Gravelina, mały port Philip” zadziwia dumą i surową ciszą. Z reguły Sulfur zakończył swoje mariny w warsztacie,......
- Kąpiel w Anyer – Georges Cera Siarka często odwiedzała Agiera w Grand-Jatte i lubiła siedzieć na brzegu rzeki naprzeciwko mostu w Courbwa. To miejsce jest przedstawione na jego obrazie. Przed nami tętniąca życiem scena z życia paryżan, odpoczywająca na jednym z przedmieść francuskiej stolicy. Przyjeżdżają tutaj, aby wziąć udział w popularnych uroczystościach, pływać w rzece lub jeździć na łodzi. Liczne żaglówki,......
- Grankan – Georges Cera Signac, który tego lata zamierzał napisać – a jednocześnie popłynął – w Saint-Briac w Bretanii, zasugerował, by spędził kilka tygodni na wybrzeżu kanału La Manche. Pomysł ten przyszedł do smaku Siarki, ożyły w nim wspomnienia służby wojskowej w Brześciu. Ponadto, Siarka przepracowana – wpłynęła na stałe napięcie. Jeśli on i Signac od czasu do czasu......
- Cancan – Georges Cera W 1890 roku na Wystawie Niezależnych Artystów Sulfur prezentuje kilka obrazów, wśród których Kankan zajmuje szczególne miejsce. Ta praca, podobnie jak The Eatery, jest wypełniona subtelnym humorem. Można w nim zauważyć elementy karykatury, charakterystyczne dla projektowania plakatów i plakatów z tamtych czasów. „Kankan” natychmiast staje się przedmiotem gorącej dyskusji wśród krytyków. Niektórzy znajdują w nim......
- Port en Bessin. Sea Harbour. Wielka woda – Georges Cera W historii sztuki Georges Cerah wszedł jako twórca neoimpresjonizmu, twórca techniki puentylizmu. Od 1875 Sera uczęszczał do Miejskiej Szkoły Rysunku, a od 1878 roku został przyjęty do Szkoły Sztuk Pięknych w warsztacie Lehmana, ucznia Ingresa. Siarka pisała z życia, dużo kopiowała w Luwrze, a jednocześnie interesowała się teorią koloru i światła. Na początku swojej kariery......
- Model (model) – Georges Cera Praca na dużą skalę, która stała się punktem zwrotnym w pracy Siarki. To było po niej, zaczął przywiązywać wielką wagę do wizerunku nagości i wnętrza. Georges Cera postanowił obalić nieuczciwe spekulacje niektórych krytyków, że dla dywersjonizmu, który zajmuje się rozkładem kolorów na kropki, obraz nagich ludzi jest przeszkodą. W tej pracy, jak zresztą w kolejnych,......
- Port-en-Bessin, niedziela – Georges Ceurat Signac, utalentowany koneser łodzi, odkrywca urodzajnych terenów dla malarza – w zeszłym roku „otworzył” Collioure, wkrótce „otworzył” Saint-Tropez, – Siarka polecił lecieć na wybrzeże Calvados, w miejscowości Port-en-Bessin, gdzie poszedł Początek jego kariery trzy lata z rzędu – w 1882, 1883 i 1884. W tym małym porcie rybackim z małą i pracowitą populacją, Sulphur rozpocznie......
- Most i nasyp w Port-en-Bessen – Georges-Pierre Seurat Siarka wchodzi w skład swoich utworów pore-en-Bessonsky „The Bridge and Embankments”, którzy wcześniej nie pojawili się w żadnym z jego marines. Oprócz kilku sylwetek w tle, oficer celny, dziecko, a także kobieta z pewnym ciężarem, stanął bez ruchu z przodu. Utknąłem, skamieniałem – absolutnie. Ale ich obecność narusza absolutną samotność charakterystyczną dla marines artysty. Życie......
- Cape du Oc w Grancany – Georges Cerat Grankan i jego okolice nie były szczególnie malownicze. Niewielka wioska z przysadzistymi budynkami, portem, piaszczystą plażą wśród skał, których falująca sylwetka wznosiła się nad brzegiem morza. Głęboko w łąki rozciągnięte Bessen, ogrodzenia ogrodzenia i pokroić w rzędy wierzb lub topoli. Wzdłuż wybrzeża w kierunku Port-en-Bessen i Arromanches droga była kręta; inny prowadził przez pastwiska do......
- The Fortune Teller – Georges de La Tour Mimo skórzanej kamizelki wojskowej młodego mężczyzny nadal miał bardzo dziecinną twarz. Prawdopodobnie chodzi do college’u, gdzie bogaci rodzice wysyłali swoje rodzeństwo, dopóki nie osiągną pełnoletności – 15 lat. Wróżka i dwie młode dziewczyny po lewej stronie, sądząc po ciemnej skórze, czarnych włosach i kwiecistej sukience obok – cygańskiej kobiecie. Dwa inne obrazy Latoura „Sharpie z......
- Fryzura – Mary Cassat Studiując w Pensylwanii i Paryżu, Cassat nie wykazywał dużego zainteresowania rysunkiem akademickim. Jej wczesne rysunki charakteryzują się ostrą, lekko nerwową linią i energicznym wykluwaniem. Pod koniec lat siedemdziesiątych XIX wieku Mary Cassat była zafascynowana grawerunkiem, a ta pasja przyczyniła się do zmiany podejścia do rysowania. Teraz stał się znacznie bardziej surowy, klarowny, bardziej rytmiczny i,......
- Dreamer – Georges Rouault Georges Rouault można nazwać jednym z najbardziej oryginalnych artystów XX wieku. Stworzył własny unikalny świat obrazów, które powstały podczas religijnej i moralnej wyprawy artysty. Rouault urodził się w Paryżu. W młodości uczył się rzemiosła w pracowni witrażu. Później artystka studiowała w Szkole Sztuk Pięknych w Paryżu pod kierunkiem E. Delone i Moreau. Znaczący wpływ na......
- Apollo w Vulcan’s Forge – Diego Velasquez Obraz jest fabułą z mitologii grecko-rzymskiej. Apollo przybył do Wulkana, boga i kowalstwa, aby poinformować, że jego żona, piękna Wenus, jest niewierna Vulcanowi. Muszę powiedzieć, że Wulcan był kulawy i brzydki, a Wenus, jego żona, ciągle oszukiwała męża. Artysta przedstawił całą fabułę jako zwyczajne życie zwykłych ludzi. Widzimy kuźnię, widzimy Hiszpana w pracy. Zamiast jaskini......
- Kąpiel – Boris Kustodiew Gorący, słoneczny dzień, woda błyszczy od słońca, miesza refleksy intensywnie zmieniające kolor na niebieski, być może obiecując burzę nieba i drzew ze stromego brzegu, jakby topione z góry przez słońce. Na brzegu coś ładuje się do łodzi. Z grubsza brukowana kąpiel jest również ogrzewana przez słońce; cień wewnątrz jest lekki, prawie nie ukrywa kobiecych ciał.......
- St. Sebastien i Święte żony – Georges de La Tour Georges de La Tour jest znanym francuskim żyjącym pisarzem, który napisał swoje prace w gatunku „malarstwo snu”. Za twórczość tego artysty charakteryzuje się ogromna różnorodność obrazów, cudowny kolor, umiejętność malowania gatunkowego w celu zobrazowania majestatycznych i ważnych postaci. Na początku swojej kariery Georges de La Tour dołączył do Caravaggisa, który pracował w pierwszej połowie XVI......
- Widok na Wołgę koło Yurievets – Aleksiej Sawrasow Obraz „Wołga pod Yuryevets”, rozpoczęty przez Savrasowa w 1870 roku, był szczególnie ambitny, dla którego Aleksiej Kondratiewicz wiosną 1871 roku otrzymał pierwszą nagrodę w konkursie Moskiewskiego Towarzystwa Miłośników Sztuki. Współczesny opisał to dzieło, obecnie w prywatnej kolekcji we Francji: „Ten obraz jest dość obszerny, a kolorystyka, jeśli mogę tak powiedzieć, jest deszczowa. Niekończące się fale......
- Domy w Estac – Georges Braque Obraz „Domy w Estak” został namalowany przez słynnego francuskiego artystę Georgesa Braque’a w 1908 roku. W tym roku nastąpił moment przejścia artysty z impresjonizmu i fowizmu na nowy i rewolucyjny kierunek, nazwany później kubizmem. Kubizm w tamtych latach był szczytem popularności w sztukach wizualnych Europy. Miejsce przedstawione na zdjęciu to port Marsylii Estak, tak uwielbiany......
- Dziewczyna w żółtym szalu – Victor Borisov-Musatov „Tęsknota dręczy mnie, muzyczna tęsknota za paletą, Gdzie mogę znaleźć moje piękne kobiety, a czyje twarze i dłonie kobiety ożywią moje sny?” – zapytał Borisov-Musatov w jednym z jego uniwersalnych utworów. To pytanie pochodzi z kategorii retorycznej, czyli tych, na które już trzeba odpowiedzieć. Modele artystów są dobrze znane. Poszukiwanie „Wiecznej Kobiecości” jest kluczowym problemem......
- Droga w pobliżu Estak – Georges Braque W krótkim czasie, jaki Georges Braque spędził w Marsylii, udało mu się stworzyć sześć obrazów w kubistycznym gatunku przedstawiających lokalne krajobrazy. Podobnie jak wszystkie genialne wynalazki i pomysły, nie zostały one natychmiast zaakceptowane i zrozumiane przez społeczeństwo. Ta seria obrazów została później pokazana na osobistej wystawie artysty, która pozwoliła publiczności oświecić się w dziedzinie nowego......
- Ostrzejszy z diamentowym asem – Georges de La Tour Georges de La Tour – jeden z najwybitniejszych mistrzów realistycznego malarstwa z XVII wieku. Po okresie zapomnienia jego twórczość odzyskała uznanie w XX wieku. Artysta urodził się w rodzinie piekarza. W młodości patronował mu szlachecki wielbiciel i pisarz A. de Rambervillier. La Tour dość wcześnie zaczął prowadzić intensywne działania komercyjne. W 1617 ożenił się i......
- Naga kobieta z koszem owoców – Georges Braque Wielopłaszczyznowy talent francuskiego artysty Georgesa Braque przejawiał się w rzeźbie i malarstwie, grawerowaniu i ilustracji książkowej, scenografii. Artysta studiował w Havre School of Fine Arts, następnie w Paryżu – w Akademii Bursztynu i School of Fine Arts. Początek jego twórczej ścieżki wiąże się z kierunkiem „Fowizmu”. W 1907 r. Małżeństwo spotkało się z P. Picasso,......
- Dziewczyna na balu – Pablo Picasso Obraz przedstawia wędrowną trupę akrobatów. Prawie całe płótno przedstawia dwie: delikatna gimnastyczka ćwiczy numer cyrkowy, balansując na piłce, a potężny atleta siedzi w pobliżu, odpoczywa. Obraz jest wypełniony wewnętrznym dramatem, który jest podstawą kompozycji obrazu i zbudowany jest na porównaniu kontrastów. Krajobraz przedstawiony na zdjęciu to matowa, opalona słońcem pagórkowata równina, ciągnąca się wzdłuż niej......
- Prawda – Mikaloyus Ciurlionis Prawda Zewnętrznie – to tylko człowiek ze świecą, w płomieniu którego płoną nocne ćmy. Ale przyjrzyj się duchowym spojrzeniom – i otworzą się otchłanie… Wydaje się, że człowiek się smuci. Prawdopodobnie ze smutnego związku ćmy z ludźmi spragnionymi prawdy. Jest to szczególnie widoczne w obniżonym kąciku ust na oświetlonej stronie twarzy. Ale on się uśmiecha…......
- Zamek Bentheim – Jacob van Ruisdal Około 1650 r. Reisdal opuścił rodzinny Haarlem i wyruszył w podróż do granicy ziem niemieckich. Najprawdopodobniej jego przyjaciel, pejzażysta Claes Berchem, towarzyszył mu w tej podróży. Później obaj artyści, korzystając ze szkiców wykonanych podczas podróży, pisali widoki z zamkiem Bentheim, który znajdował się w tym czasie prawie na granicy z Holandią. Wygląda na to, że......
- Dziewczyny żeglujące w łodzi na rzece Ept – Claude Monet Malarstwo Claude’a Moneta „Dziewczęta, pływające w łodzi na rzece Ept” poświęcone są scenie z życia wielkiego mistrza, w czasie, gdy mieszkał w Normandii z Alice, drugą żoną i dziećmi. W pracy i samej nazwie znajduje się rzeka, na której brzegu znajduje się prowincjonalne miasto Normandii Giverny – wieś, w której artysta mieszka od 1983 roku.......
- Storm (Southwest Wind). – Giovanni Fattori Fattori był zaznajomiony z morzem od wczesnego dzieciństwa. Pojawił się przed nim w jego najróżniejszych nastrojach. Spokojny, wściekły, obojętny, dumny, olśniewająco piękny, ciepły i delikatny, każdy z tych morskich nastrojów „możemy znaleźć w dziełach Fattori, uderzając, na przykład, jego późnym zachodem słońca nad morzem”, 1890-95, grając niesamowite przejścia tonalne, który zazdrościłby i Moneta. Mroczna ludzka......
- Capriccio z klasycznymi ruinami – Antonio Canaletto Czasem, dążąc do osiągnięcia artystycznej harmonii, Canaletto stworzył dziwną przestrzeń, która niewiele ma wspólnego z rzeczywistością. Zrobił to jednak na tyle subtelnie, aby nie zamienić swojej pracy w fikcję. W niektórych przypadkach artysta jedynie nieznacznie zmienił akcenty w scenie dobrze znanej publiczności, w innych działał bardziej radykalnie. Canaletto traktował swoją rodzinną Wenecję, nie jako coś......
- Widok na wieś Castelnua les les – Frédéric Basile Obraz „Widok wioski” w innym tłumaczeniu nazywa się „Widok kraju”. Został napisany cztery lata po „Różowej sukience” i stanowi jakby jego nowe wydanie, więcej, jeśli mogę tak powiedzieć, „impresjonistyczny”. Przed nami znowu dziewczyna siedząca w lekkiej sukience na wysokim wzgórzu, z której może oglądać rozciągającą się przed nią panoramę, otoczoną ciemnymi koronami drzew poniżej. Tym......
- Radosny maj – Stanisław Żukowski Idealnym przykładem typowego wnętrza osiedla w czasach świetności Żukowskiego może być jedno z jego najważniejszych i najbardziej harmonijnych dzieł, Joyful May, w którym związek między krajobrazem a wnętrzem jest nierozerwalny. Emocjonalny nastrój obrazu pochodzi od drżącego uroku parku, pomalowanego miękkim majowym słońcem w pastelowo-delikatnych zielonkawo-szarej, popielatej lilii, wyblakłych różowych odcieniach. Światło słoneczne z ogrodu w......