Wkrótce Maurice Juayan, jego kolega z klasy przy Fontannie Liceum, z którym znowu się zaprzyjaźnił, wstąpił do kompanii Lautreca. Maurice Juayan pochodził z dobrej rodziny i miał wielki takt i szlachetność. W październiku 1890 r. Busso, właściciel galerii Busso i Valadon, zwrócił się do niego z propozycją biznesową: „Nasz manager, Theo Van Gogh,” powiedział, „jest także szalony, jak jego brat artysta, teraz jest w szpitalu. i róbcie, co wam się podoba. „
Rzeczywiście, dwa i pół miesiąca po samobójstwie Vincenta, Theo wykazywał oznaki szaleństwa. Był w klinice dr Blanche w Passy, a następnie został zabrany do domu i zabrany do szpitala dla chorych psychicznie w Utrechcie, gdzie zmarł kilka tygodni później, w styczniu 1891 roku.
Bousso Zhuayana powołany na stanowisko dyrektora siedzibą przy Boulevard Montmartre, 19. „Theo van Gogh – powiedział, – zebrane obrzydliwe prace współczesnych artystów, firma zdyskredytowane Miał jednak kilka dzieł Corot, Rousseau i Daubigny, ale wzięliśmy. ten produkt, ale to ty, a nie do niczego. można również znaleźć wiele obrazów malarza krajobrazu Claude Monet, który rozpoczął kupowanie w Ameryce, ale pisze zbyt wiele. mamy umowę z nim na wszystkich swoich produktów, a on jest nam zalewa jej krajobrazy, w którym cały czas powtarza się to samo t. TH resztę. – Strach w ogóle, są skręcanie się i nie pytajcie nas o pomoc, w przeciwnym razie będziemy pokrywać ławę „.
Trochę zniechęcony tym ostrzeżeniem, Joayan opracował listę obrazów, z których jego niefortunny poprzednik wypełnił dwa małe pokoje. W tej kolekcji, oprócz Moneta, odkrył „horrory” podpisane przez Gauguina, Degasa, Pissarro, Raffaelli, Guillaume’a, Daumiera, Yongkinda, Odilona Redona i dzieła Lautreca, które zostały zakupione przez Theo pod naciskiem Vincenta.
W poprzednich latach Joayan przypadkowo spotkał się ze swoją starą koleżanką szkolną dwa razy. Ponieważ autorzy obrazów w galerii zwykle pytali o los swoich prac, pan Juayan zdał sobie sprawę, że prędzej czy później Lautrec pojawi się na progu swojego sklepu. Tak się stało.
Zhuayan rozpoczął swoją działalność w bardzo niesprzyjającym środowisku. Nie było kupujących, żadnych pieniędzy. Kilku gości potrząsnęło głowami i zrobiło ponure przepowiednie.
Wesoły, jak zawsze, Lautrec próbował dopingować Juayana. Teraz, gdy jego towarzyszka w liceum Fontanna jest w „swoim obozie”, nie rozstaje się z nim. Co, Degas nawet nie raczył się wydawać? „Nic” – skomentował przyjaciel Lautrec – „Wszyscy nadejdą, nigdzie nie pójdą”. Istotnie, galeria wkrótce stała się centrum, wokół którego zbierał się młody obraz. Spotkali się z Gauguinem, który w tym czasie przygotowywał się do wyjazdu na Tahiti, Emile Bernard, Serusier, Schuffenecker, Charles Maurice.
Lautrec przychodził tam codziennie.
Podobne obrazy:
- Matka artysty, hrabina Adele de Toulouse-Lautrec na śniadaniu – Henri de Toulouse-Lautrec W młodości, gdy artysta próbował odnaleźć swój własny styl, często malował członków rodziny, a także zwierzęta domowe, starając się nie tylko przenieść jakościowo obraz oryginału na płótno, ale starał się wcielić w życie życie, ruch, doznania, a nawet charakter modelu na płótnie. Na obrazie Matka Artysty, hrabina Adele de Toulouse-Lautrec ze śniadania, czuje się, że......
- Hrabia Alfons de Toulouse-Lautrec rządzi saniami czterech koni – Henri de Toulouse-Lautrec W wieku siedemnastu lat Toulouse-Lautrec mógł już być uznany za znakomitego impresjonistę, ponieważ publiczność mogła poczuć żywe uczucia zawarte w obrazach. W utworze „Hrabia Alfonsa de Toulouse-Lautreca rządzi saniami czterech koni” konie są przedstawione na poziomie godnym pędzla doświadczonego mistrza. Czuje się moc i energię emanującą ze zwierząt, „pędzącą” do widza z nierzeczywistym prawdopodobieństwem. Można......
- Mademoiselle Dio przy fortepianie – Henri de Toulouse-Lautrec W środku lata wielka, prawdziwa radość czekała na Lautreca. Wpisanie w „Kurierze Francji” rysowanie kompozycja „kaca, albo pijany” Lautrec oddał go do swoich dalekich krewnych, pewnego Dio, którzy mieszkali na ulicy Frosch, 6. Urodzony w Lille, Dio – Desiree i braci Henryka i siostra Marie – byli muzycy. Marie uczyła muzyki i śpiewania. Desiree –......
- Młoda kobieta w rękawiczkach – Henri de Toulouse-Lautrec Pastel Lautrec częściej rysował szkice. Rzadziej używał go do tworzenia gotowych dzieł. Najbardziej znany pastel artysty jest uważany za portretowy portret Vincenta Van Gogha, napisany w 1887 roku. Portret jest wykonany w niezwykły sposób dla Lautreca. Używał małych, zachodzących na siebie pociągnięć, podczas gdy większość jego rysunków i obrazów miała szeroki i długi skok. Być......
- Może Belfort – Henri de Toulouse-Lautrec Na początku 1895 roku Lautrec sprowadził dwóch nowych gości do baru irlandzkiego i amerykańskiego: angielskiego tancerza May Milton, bliskiego przyjaciela Jane Avril i irlandzkiego piosenkarza Maya Belforta. Gdy Lautrek wszedł do kawiarni „Decadan”, na Fontaine Street, zobaczył na scenie majowego Belforta. Ubrana w modną, długą jednokolorową sukienkę z krótkimi rękawami, obszytą bujnymi koronkowymi falbankami, z......
- Portret Vincenta van Gogha – Henri de Toulouse-Lautrec W warsztacie Cormona, oprócz symbolistycznego artysty Bernarda, Toulouse-Lautrec poznał Van Gogha. Osobowość geniusza podbiła młodego artystę i postanowił napisać swój portret, który nazwał – „Portret Vincenta Van Gogha”. Wykorzystując technikę oddzielnego pociągnięcia pędzlem, odbiór, podkreślając dzieło Van Gogha, Lautrec stworzył płótno, które niemal całkowicie spełnia zarówno styl malowania samego mistrza, jak i zakres kolorów odpowiadający......
- Studium litografii Loye Fullera w Foley-Ber-Gers „- Henri de Toulouse-Lautrec Lautrec ciągle malował. Niektóre z jego rysunków można uznać za gotowe, ale większość z nich to szkice do przyszłych obrazów i litografii – takie jak na przykład ten „szybki” szkic do litografii „Loye Fuller w Foley-Ber-zher”, 1893. Czasami obraz Lautreca jest karykaturą przenoszącą charakterystyczny gest lub wygląd za pomocą kilku ruchów. Przykładem takiego wzoru jest......
- Recenzja Blanche – Henri de Toulouse-Lautrec Muzeum Toulouse-Lautrec, Albi, Francja. Lautrec nienawidził politycznych rozmów, ale obracał się wokół świata artystów, aktorów i pisarzy, z których większość nie ukrywała swoich anarchistycznych przekonań. Oni byli wtedy w modzie. Zaawansowani ludzie bronili ich, snoby były kiczami. W tym samym roku Lautrec spotkał się z grupą niezależnych pisarzy, którzy do pewnego stopnia należeli do anarchistów......
- Clowness Sha-U-Cao – Henri de Toulouse-Lautrec Lautrec namalował kilka obrazów twierdzących o tytule arcydzieł, a jedną z tych prac uważa się za „Clownessę Sha-U-Kao”. Nadszedł czas popularności, jego talent staje się coraz bardziej rozpoznawalny, a wśród młodszego pokolenia litografie i plakaty odnoszą niesamowity sukces. Clowness, z przydomkiem, który tłumaczy z francuskiego jako „chaos, zamieszanie”, portretował podczas spaceru przez Moulin Rouge, gdzie......
- Czerwona róża – Henri de Toulouse-Lautrec Fundacja Barnesa, Marion, PA. Lautrec pisał niestrudzenie. I pili zbyt niestrudzenie. Flirtując jak kogucik, żywił swoje rozpuszczone życie, odsuwając się od moralnych nauk Bourgesa, Alberta i wszystkich, którzy byli zaniepokojeni jego zachowaniem z cyniczną nonszalancją. Roześmiał się: „Musimy być w stanie znosić siebie.” Pisał kobiety ulicy w Montmartre, „dziewczyny”, jak ich nazywano. Teraz z jego......
- Portret Emila Bernarda – Henri de Toulouse-Lautrec W warsztacie, gdzie zajęcia zaczęły się od nowa, Lautrec śpiewał kuplety Bryana z całej siły. Nieporozumienia między Cormonem i jego studentami nasiliły się. Nastąpiły zamieszki. Niektórzy uczniowie, kierowani przez Emila Bernarda, wątłego młodzieńca z rozwichrzonymi włosami, który przybył z Lille i zapisał się do studia zaledwie rok temu, otwarcie skrytykowali Cormona za „szkolną metodę studiowania......
- 54. Pasażer – Henri de Toulouse-Lautrec Osobliwa romantyczna opowieść otacza stworzenie obrazu „Pasażer z 54.”. Lautrec, w towarzystwie swojego przyjaciela, Giberta, który chciał odwiedzić południowo-zachodni Francję, postanowił użyć parowca do podróży, by wylądować w porcie w Bordeaux. Statek, którego właścicielem była firma Worms, dotarł do portu w Dakarze. W Le Havre, gdzie towarzysze weszli na pokład statku, Lautrec zabrał ze sobą......
- Plakat Jane Avril – Henri de Toulouse-Lautrec „Jardin de Paris” bardzo szybko stało się najmodniejszym miejscem w mieście, ponieważ tam „palili w wielkim stylu”. Oller zapewnił swoim gościom rozrywkę na każdy gust: był tam parkiet taneczny, arena cyrkowa, strzelnica, bar i zjeżdżalnie dla narciarzy, a także kabiny z tancerkami brzucha i wróżbitami. Występowali tu wykonawcy szalonego kadryla Moulin Rouge. Pewnego razu La......
- Dwie dziewczyny w łóżku – Henri de Toulouse-Lautrec Nie martwiąc się moralnym składnikiem swojego zachowania, nie ograniczając się do jakichkolwiek ram, Lautrec „tkwił” przez kilka dni w burdelach, nie tylko rozkoszując się cielesnymi przyjemnościami, ale także naprawiając najdrobniejsze szczegóły z życia i życia swoich mieszkańców. Oto on, jego, nie różny od złośliwych dziewcząt, ten sam kalekie, ale tylko z fizyczną niepełnosprawnością. Praca „Dwie......
- Loy Fuller – Henri de Toulouse-Lautrec Montmartre coraz mniej przyciągał Lautreca. Teraz był w różnych częściach Paryża. Jesienią poprowadził swoich przyjaciół do Foley Bergere, gdzie amerykański tancerz Loy Fuller wystąpił z wielkim sukcesem. Z wielkim sukcesem? Być może jest to powiedziane skromnie: tańce stworzone przez nią cieszyły się po prostu zaciekłym sukcesem. Sala była zanurzona w całkowitej ciemności, kiedy Loy Fuller......
- Aristide Bruand w Ambassador – Henri de Toulouse-Lautrec Jest to prawdopodobnie najbardziej znany plakat Toulouse-Lautreca. Pomimo tego, że jest to jedyne trzecie dzieło tego rodzaju, plakat stał się tak prosty, a jednocześnie monumentalny, że od dawna jest uznawany za arcydzieło. Aristide Bruin był jednym z najpopularniejszych kabaretowych śpiewaków, któremu zawsze towarzyszyła atmosfera skandalu. Brian bardzo dbał o obraz Lautreca. Następnie artysta stworzył jeszcze......
- Strażnik faworytów – Henri de Toulouse-Lautrec Publiczny dom jest instytucją, która nie jest w stanie „funkcjonować” z powodzeniem bez organizacji i ścisłego podporządkowania jej właścicielom. „Siła robocza” musi posłusznie podporządkować się tym, którzy, być może ze względu na swoje ludzkie cechy, nie są odpowiedni nawet dla wyzyskiwanych kobiet. W swojej pracy „Brothel Keepers” Toulouse-Lautrec z niezwykłą dokładnością, godną profesjonalnego psychologa, stworzył......
- Dwaj przyjaciele – Henri de Toulouse-Lautrec Błazny przedstawione i śpiewane przez Toulouse-Lautreca, balerinki, tancerzy kabaretowych, półpełne panie i innych członków bohemii wciąż są w stanie zaszokować publiczność. Obraz „Two Friends” lub „Les Miserables” w najlepszy możliwy sposób przekazuje główne cechy stylu artysty, jego spojrzenie i charakter. To zdumiewające, ale przedstawiciel szlacheckiej klasy, Toulouse-Lautrec, nie należał do dam z „starożytnego” zawodu z......
- Tapier de Celerand – Henri de Toulouse-Lautrec Tego samego lata 1889 roku Lautrec spędził kilka tygodni w Malrome, gdzie spotkał się z ojcem i kuzynem Gabrielem Tapier de Cellerand, który wstąpił na Wydział Medyczny Uniwersytetu Lill. Tapier skończył dwadzieścia lat. Był chudym, wysokim młodzieńcem o spadzistych ramionach, pochylony, bardzo pryszczaty, z kręconymi włosami w austriackim stylu, z czarnymi lśniącymi włosami rozchylonymi do......
- W cyrku Fernando – Henri de Toulouse-Lautrec Lautrec pracował coraz bardziej owocnie. Z entuzjazmem malował obraz po obrazie – sceny w „Elise-Montmartre”, portrety, etiudy tancerzy i klaunów. Jesienią namalował duży obraz – rozmiar jej metra o dwa: na arenie cyrkowej Fernando pieści tę kobietę, a pan Luyal z batem w ręku jeździ konno. Na tym zdjęciu – obraz mistrza, chociaż artysta ma......
- La Gulu w Moulin Rouge – Henri de Toulouse-Lautrec Dzięki plakatom reklamującym kabaret Moulin Rouge sława dotarła do Toulouse-Lautrec. Posiadając naturalny instynkt, bezbłędnie odgadł osobę, która powinna być przedstawiona na plakacie, tak aby przyniosła popularność placówce rozrywkowej, a także stała się jeszcze bardziej znana w bezczynnym otoczeniu kawiarni i szantanów. Pracując nad plakatem „Moulin Rouge La Gulya”, artysta po raz pierwszy przetestował nową technikę......
- Jane Avril, część Moulin Rouge – Henri de Toulouse-Lautrec Żaden inny artysta w Paryżu nie wywołał tyle szyderstwa, co Toulouse-Lautrec. Nazywano go krasnoludem światowego malarstwa – ze względu na jego niską posturę, uczciwego błazna i awanturnika – z powodu odważnych fabuł, ostatniego monarchy bohemy – z powodu wspólnych korzeni z francuskimi królami. A on z kolei chciał tylko jednego – że przynajmniej jedna kobieta......
- Tancerz (Koło) – Henri de Toulouse-Lautrec Nowe tańce, pojawiające się w latach 90. XIX wieku, cieszyły się szaleńczym sukcesem paryżan. Lautrec, który był nimi zafascynowany nie mniej niż inni, próbował, bez opóźniania sprawy w nieskończoność, uchwycić je w szkicach, które często poprzedzały pełnoprawne obrazy i litografie. W tej pracy interesuje go tylko wściekły ruch tancerki trzepoczącej po scenie – wszystko inne......
- Portret Ludwika Pascala – Henri de Toulouse-Lautrec Louis Pascal był kuzynem Lautreca. Spotkali się, kiedy uczyli się w liceum. W młodości Lautrec wielokrotnie pisał Ludwika Pascala, „wypełniając jego rękę”. Te wczesne ćwiczenia są bliskie stylowi impresjonizmu. Na przedstawionym płótnie artysta przedstawił swojego kuzyna jako niezależnego fopa. Portret charakteryzuje przejaw słynnej ironii lotrekowskiej – ostro wzroku i jednocześnie miękkości....
- Salon na ulicy Moulin – Henri de Toulouse-Lautrec „Salon na ulicy Moulin” to kolejne dzieło, które otwiera drzwi do świata upadłego społeczeństwa, które nie potępia jego fundamentów, ale nie idealizuje stylu życia swoich mieszkańców. Lautrec nie podejmował kwestii moralnych i rozmawiał z „kapłankami miłości” jak ze swoimi zwykłymi przyjaciółmi. Zupełnie inne uczucie przytłoczyło artystę, gdy spotkał mężczyzn, którzy kupili miłość od tych kobiet:......
- Królowa radości – Henri de Toulouse-Lautrec W 1798 r. Wynaleziono nowy typ grawerowania – litografię. W przypadku litografii kolorowej, która pojawiła się w latach 30. XIX wieku, użyto kilku kamieni i nałożono na siebie obrazy, otrzymując wielokolorowy nadruk. Lautrec stworzył ponad 300 litografii. Uważał je za nie mniej znaczące dla jego dzieła niż obrazy, zawsze je łącząc. Najbardziej pamiętnymi litografiami Lautreca......
- Moulin Rouge – Henri de Toulouse-Lautrec Większość osób przedstawionych na tym zdjęciu nie jest trudna do zidentyfikowania. W tle widzimy samego Lautreca idącego obok jego chudego kuzyna Gabriela Tapiera de Celleranda; po prawej stronie jest tancerka La Gulia, prostująca włosy przed lustrem. Przy stole siedzą regularni goście nocnego życia w Montmartre. Twarz angielskiej tancerki May Milton zalała dziwne światło; pojawił się......
- Taniec w Moulin Rouge – Henri de Toulouse-Lautrec Obraz „Taniec w” Moulin Rouge „jest jednym z arcydzieł sztuki. W momencie, tworzenie miejsc pracy, różnorodność talentów Toulouse-Lautreca całkowicie otwarte i mógł sobie pozwolić w satyrycznym, czasami kaustycznej sposób do zobrazowania jak życie w Paryżu, jak również wszelkie osobistości świeckie społeczeństwo, a nie jako miłe modelu i fenomenalnym uprawnienia obserwacji pomógł stworzyć „papier” erę. Obrazek......
- Gorsetowa dziewczyna – Henri de Toulouse-Lautrec Wiele prac Lautreca poświęconych jest scenom z życia burdeli. W Paryżu artysta miał dwa ulubione domy publiczne, gdzie czasem znikał tygodniami, rozmawiał z przyjaciółmi i rysował tutaj prostytutki. Mieszkańcy tych domów patrzyli na artystę czule, a on odpowiadał im w zamian. Lautrec bardzo docenił fakt, że te kobiety nie wahały się przed nim naga lub......
- Jane Avril wychodzi z Moulin Rouge – Henri de Toulouse-Lautrec W Moulin Rouge Lautrec nie mógł oderwać wzroku od Jane Avril, małej, pięknej, delikatnej kobiety o smutnej twarzy „upadłego anioła”, z melancholijnym spojrzeniem i kółkami pod oczami, co jeszcze bardziej podkreślało tę melancholijność. Była to wyrafinowana natura, obdarzona jakąś szczególną arystokracją: kolor sukienki i lnu zawsze był wybierany ze wspaniałym smakiem. Jane Avril tańczyła samotnie,......
- Portret Oscara Wilde – Henri de Toulouse-Lautrec Nie wszyscy celebryci zgodzili się pozować do Lotka, znając jego bezkompromisowość podczas pisania portretów, kiedy modele nie zawsze były przedstawiane w korzystnej perspektywie, a czasami, kaustycznie i karykaturalnie. „Portret Oscara Wilde’a” – obraz napisany wbrew woli samego pisarza. Podczas jednej z podróży do Londynu, gdzie artysta czuł się jak w domu, spotkał się z Wildem,......
- La Gulay wchodzi do Moulin Rouge z dwiema kobietami – Henri de Toulouse-Lautrec La Gulia była jedną z najsłynniejszych tancerek w Moulin Rouge i słynęła z jej rozluźnienia, szczerości tańców i kostiumów. Otrzymała ona swoje pseudonim sceniczny za próbę opróżnienia wszystkich okularów pozostawionych w barze po odwiedzających. Przetłumaczone z francuskiego, jej imię oznacza „żarłok”. W życiu La Gulia była niegrzeczna i wulgarna, ale na scenie cudownie przekształciła się......
- Plakatowa japońska sofa – Henri de Toulouse-Lautrec Lautrec przygotowywał trzeci plakat, zamówiony przez Jeana Sarrazina, ciekawą postać z Montmartre Bohemia, który otworzył nowy kabaret „Divan Japone” przy Martyr Street. Jean Sarrazin, ten popularyzator „oliwek wśród plemion północnych”, jak sam siebie nazywał, błąkał się po Montmartre od jednego kabaretu do drugiego z umywalką w dłoniach przez długi czas, ofiarowując dwanaście oliwek amatorom w......
- Kobieta w toalecie (WC) – Henri de Toulouse-Lautrec Przed zaostrzeniem choroby artysta namalował obraz „Toaleta”, który jest jednym z jego ostatnich dzieł. Wielu uważa, że tutaj, podobnie jak w wielu obrazach Toulouse-Lautreca, zauważalny jest wpływ twórczości jego idola, Degasa. Spokój i czystość – pojęcia, które rzadko pojawiały się na płótnach Lautreca, brzmiały tu dość wyraźnie....
- Sala balowa w Moulin de la Galette – Henri de Toulouse-Lautrec Praca „The Moulin de la Galette” jest szczególnie ważna wśród dzieł Toulouse-Lautreca, ponieważ jest uważana za pierwsze i ostatnie zdjęcie, gdzie nie ma jego przyjaciół, którzy stanowili „dekorację” rozrywkowych zakładów w Paryżu. Tutaj zwykli i nierozróżnialni mieszkańcy Montmartre tańczą i bawią się. To płótno rozpoczyna swój słynny cykl prac poświęconych bezczynnemu życiu kawiarni i szantan.......
- Jane Avril (Jane Avril w Jardin de Paris) – Henri de Toulouse-Lautrec Praca perspektywa „Jane Avril”, został zaprojektowany jako plakatu zapowiadającego wykonanie słynnego cancan tancerz i przypomina styl Edgar Degas, artystki bardzo czczony przez Toulouse-Lautreca. Gdy praca ta jest oznaczona charakterystycznym talentu i własnych odkryć artystycznych, takich jak bas szyi, przedstawionych w planie, służy nie tylko rolę dekoracyjną, ale także organizuje przestrzeń. Istnieje pewna równoległość, która łączy......
- Moulin de la Galette – Maurice Utrillo Ta spokojna scena z życia Montmartre uważana jest za najsłynniejsze dzieło Maurice’a Utrillo. Zdjęcie pochodzi ze zbiorów Paula Petridesa, Greka z urodzenia, osiadłego w Paryżu. Odsprzedawca i właściciel galerii artystycznej, Petrides, w 1936 r. Zawarł umowę z Utrillo, zgodnie z którą otrzymał wyłączne prawo do wystawiania i sprzedawania swoich dzieł. O tym fakcie często mówi......
- Plac Ravignan – Maurice Utrillo „Okres Monmany” zbiegał się z latami formowania się artystycznego stylu, Utrillo. Malarz przypomniał, że zaczął rysować tylko po to, by stworzyć przyjemną matkę. Suzanne Valadon zaproponowała swojemu synowi paletę składającą się z pięciu podstawowych kolorów – cynku białego, dwóch odcieni żółtego, cynobru i różowego maddera. Pod przywództwem matki Maurice wykonał pierwsze szkice dziedzińców, ulic, ogrodów......
- Moulin de la Galette pod śniegiem – Maurice Utrillo Sztuka francuskiego artysty i grafika, który uwielbiał Paryż w swoich obrazach, nie jest zwyczajowo kojarzona z żadnym ruchem artystycznym. Maurice Utrillo urodził się w Paryżu, w rodzinie artystów. Zaczął malować wcześnie, jako hobby i nie otrzymał systematycznej edukacji artystycznej. W latach 1903-1906 pojawiły się pierwsze krajobrazy Utrillo, malowane w ciemnych nasyconych barwach. Były to widoki......
- The Muse in the Sacred Grove – Maurice Denis Ledwo chwytając pracę Maurice’a Denisa, francuskiego symbolika, w tym momencie zdajesz sobie sprawę, że jest to coś nowego, dokładnie przemyślanego, zorganizowanego i uporządkowanego. I rzeczywiście, w każdej ze swoich prac mistrz udowodnił wykonalność swojej teorii na temat specjalnego przetwarzania powierzchni obrazu. Opierając się na harmonijnej uporządkowaniu konstrukcji, szczególnej dekoracji w układzie postaci ludzkich lub elementów......