Wcześniej była na spotkaniu w Budapeszcie hrabiego Dula Andrash, a następnie w kolekcji Gideona Gerlotsiego. Został wystawiony w 1919 r. Na pierwszej wystawie znacjonalizowanych dzieł sztuki w Budapeszteńskiej Hali Wystawowej „Myucharok”, aw 1981 r. W Węgierskiej Galerii Narodowej na wystawie „Z węgierskich prywatnych zbiorów”.
Dla byłych właścicieli obraz ten pojawił się także jako dzieło mistrza szkoły w Umbrii. Miejsce, w którym pierwotnie się znajdował, nie jest znane, ale możemy odtworzyć jego pełny skład. Pomagają w tym freski Antonio da Viterbo Jr., inaczej Pastury, którego środkowa część całkowicie pokrywa się z naszym fragmentem. Na tej podstawie można przyjąć, że dwa anioły zostały przedstawione po obu stronach Maryi, a sama Maria została przedstawiona jako siedząca.
Śpiące dziecko sprawia, że ktoś przypomina sobie nadchodzącą śmierć Chrystusa na krzyżu, a skład obrazu wydaje się rzutować w przyszłość obraz Maryi trzymającej ciało Chrystusa w jej ramionach. Pełna zbieżność obrazów z Rzymu i Budapesztu sugeruje, że najprawdopodobniej są one oparte na tym samym wstępnym szkicu. W ten sposób można określić czas i miejsce powstania obrazu Budapesztu.
Ponieważ obraz Pastura, o czym świadczą dokumenty, został napisany w Rzymie w latach 1490-1494, obraz Budapesztu również należy do tego okresu i, oczywiście, został stworzony w Rzymie. Zupełnym zbiegiem okoliczności freski te różnią się znacznie pod względem stylu, a to wyklucza możliwość ich pomalowania przez jednego artystę. Charakterystyczny typ osoby, ważna rola konturu jest nierozerwalnie związana z najbardziej prawdopodobną szkołą umbryjską, ale subtelne połączenie tych elementów z plastycznymi rozwiązaniami sugeruje wpływ mistrzów florenckich. Te same cechy charakterystyczne malarskiego sposobu można znaleźć w pracach artysty, którego prace zostały po raz pierwszy zrekonstruowane przez R. Longi.
Prawdziwe imię tego artysty nie jest znane, a zwyczajem jest nazywanie go Mistrzem Zwiastowania Gardnera za jedną ze swoich prac, która jest przechowywana w Muzeum Isabella, Stuart Gardner. Fresk w Budapeszcie można przypisać dziełu tego mistrza. Wcześniej jego główne prace były przypisywane Pinturicchio i Fiorenzo di Lorenzo. A Mistrz Zwiastowania Gardnera próbowano utożsamić z dwoma artystami, którzy pracowali w Rzymie przez długi czas iw odpowiednim okresie; w swojej pracy widoczne cechy szkoły w Umbrii. V. R. Valentiner zidentyfikował autora fresku u Antoniozzo Romano, a F. Ceri, którego hipoteza wydaje się bardziej przekonująca, z Piermatteo da Amelia.
Znane dane dotyczące życia Piermatteo dają wyjaśnienie cech jego pracy. Często odwiedzał Rzym i pracował tam przez długi czas, ale pracował również w Città di Castello, w Amelii, oraz w Spoletto, gdzie był uczniem Fra Philip Lipney. Tak więc elementy florenckie w jego pracy można wytłumaczyć wpływem Fra Philippe’a, a prace, które służyły imieniem mistrza, znajdują się w muzeach w Berlinie, Altenburgu, Bostonie i Filadelfii.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)