Ta praca kończy twórczą ścieżkę Ingres. Wrócił do jednego ze swoich ulubionych tematów. Nuu kiedyś gloryfikował artystę. Obraz, nostalgicznie rozwijający się w przeszłość, staje się „sumą” jego dawnych słynnych dzieł. Na przykład kobieta z mandoliną siedzącą na pierwszym planie przypomina postać kąpiącego się Valpinsona, a postać tańcząca po lewej wygląda jak Angelica z Roger i Angelica.
Wszystko tutaj nosi piętno luksusu, w którym Drugie Cesarstwo jest rozpoznawane jak w lustrze. Czujemy tę erę w dźwiękach mandoliny i tamburyny, w zapachu kawy, perfum i kadzideł, w blasku gładkiej skóry. Ingres sztucznie pieczętuje przestrzeń obrazu, przesuwając perspektywę bliżej widza i pozwalając mu lepiej oglądać galerię otwarcia nagich kobiecych ciał.
Początkowo „łaźnia turecka” była kwadratowa. Ale w tej formie nie lubiła księżniczki Clotilde, żony pierwszego właściciela płótna, księcia Napoleona. Clotilde odtworzyła dzieło Engru, a następnie „zaokrąglił” ją, bezlitośnie odcinając postać kąpiącego się, która jest przedstawiona na pierwszym planie po prawej stronie.
Podobne obrazy:
- Enchanted Angelica – Jean Auguste Dominique Ingres Nu jest jedną z stałych twórczości Engry. Charles Baudelaire powiedział, że artystka „podąża za krzywizną kobiecego ciała z pasją żarliwego kochanka”. Teofil Got’e uznał Ingus Venus Anadiomen za odrodzenie greckiego klasycyzmu, nazywając go „odrodzoną Wenus wyrzeźbioną przez wielkie Apelles”. „Źródło”, 1820-1856 przedstawia widzowi jeszcze jeden archetyp postaci klasycznej, niezwykle wyidealizowanej, a jednocześnie całkowicie zmysłowej. Nad......
- Valpinson Bather (Big Bather) – Jean Auguste Dominique Ingres To zdjęcie jest jednym z „pakietów”, które Ingres, jako student francuskiej Akademii w Rzymie, wysłał do paryskiej Akademii. Jego inna nazwa to „Big Bather”. Przed nami – pierwszy ze sławnych artystów nagich, uderzający niesamowitą równowagą klasycznej formy i realistycznymi detalami. Gładki, podobny do marmuru tył kąpielowiczów tworzy centralną oś kompozycji. Bohaterka odwróciła głowę od widza,......
- Roger i Angelica – Jean Auguste Dominique Ingres Fabuła obrazu pochodzi z wiersza L. Ariosta „Wściekły Roland”. Opisuje historię Angelicy, przykutej do skały i złożonej w ofierze potworowi morskiemu. Uratowała ją rycerz Roger, który przyleciał na ratunek mitycznemu zwierzęciu, które było „mieszanką” konia i orła. Ingres ma najbardziej dramatyczny moment w tej historii, ale liczby są napisane „nie-emocjonalnie” i wyglądają na zamrożone. Po......
- Chrystus transmitujący sv. Piotra klucze do nieba – Jean Auguste Dominique Ingres To duże płótno, zamówione dla Kościoła rzymskokatolickiego już w 1817 r., Ingres skończył dopiero latem 1820 r. Zdjęcie pokazuje scenę przeniesienia kluczy z nieba do apostoła Piotra. Dzieje się tak w obecności innych apostołów. Artysta bardzo odpowiedzialnie traktował tego rodzaju zamówienia, uwielbiał obrazy treści religijnych i był bardzo zirytowany wszelkim nieporozumieniem. Tutaj należałoby przypomnieć jedną......
- Greater Odalisque – Jean-Auguste Dominique Ingres Ingres napisał Big Odalisque w Rzymie dla siostry Napoleona, Caroline Murat. Obraz został wystawiony w Paryżu w Salonie w 1819 roku. Idąc za przykładem renesansowych artystów, Engr nie wahał się idealizować lub wyolbrzymiać pewnych cech swoich modeli, aby osiągnąć idealność lub podkreślić ekspresyjność formy. W tym płótnie dodał trzy dodatkowe kręgi do odaliska, co natychmiast......
- Portret pani Rivière – Jean Auguste Dominique Ingres Ingres, według Charlesa Baudelaire’a, był „jedyną osobą we Francji, która potrafi naprawdę malować portrety”. Zabawne, ale sam artysta uważał je za rodzaj denerwującego „obciążenia”, odciągającego go od tworzenia „prawdziwych” obrazów. Naszym zdaniem Eigr jest postrzegany pod wieloma względami właśnie jako wielki malarz portretowy. Ten portret jest odważną próbą unowocześnienia praw klasycyzmu. Niedawny uczeń Davida, Ingres,......
- Ambasadorzy Agamemnona w namiocie Achillesa – Jean Auguste Dominique Ingres Dwudziestoletni Jean Auguste Dominique Ingres, francuski malarz i nauczyciel akademicki u zarania swojej twórczości, często sięgał po tematy historyczne i mity do narracji w ropie. „Ambasadorzy Agamemnona w namiocie Achillesa” – malarstwa w 1801 wydajność, w pełni odzwierciedla wewnętrzny świat młodego malarza i jego pragnieniem naśladowania renesansu i kanony ustanowione przez Rafaela. Są to stateczne......
- Portret Mademoiselle Rivière – Jean Auguste Dominique Ingres Jeden z najbardziej znanych obrazów artysty. Postać dziewczyny w białej sukni, niczym posąg, góruje na tle krajobrazu. Ingres starał się uchwycić piękny wygląd dziewczyny, aby z czasem zachować tak delikatny, tak krótkotrwały dar jak młodość i piękno. Okrągła twarz dziewczyny obramowana jest gładką fryzurą o wydłużonych oczach, czarnych, grubych brwiach i pełnych ustach. Artysta nieco......
- Mademoiselle Carolina Rivière – Jean Auguste Dominique Ingres Jean Auguste Dominique Ingres – jeden z największych malarzy portretowych w XIX wieku. Jednak sam artysta nie uważa portretu za główny gatunek w swojej twórczości. Był znacznie bardziej zafascynowany pracą nad historyczno-mitologicznymi, religijnymi kompozycjami. Niemniej jednak to portret uwielbiał artystę. Pierwsze umiejętności w malowaniu Ingre otrzymał od swojego ojca – miniaturisty i rzeźbiarza. Następnie wstąpił......
- Portret artysty Francois Marius Granet – Jean Auguste Dominique Ingres To portret artysty przyjaciela Francois Graneta, także artysty. Ingres umieszcza go na tle rzymskiego krajobrazu, na wpół obróconego, spokojnie patrzącego na widza. Ale za tym zewnętrznym spokojem kryje się wewnętrzne napięcie, które odczuwalne jest w atmosferze przed burzą, w szarych chmurach wiszących nad Rzymem. Te szaro-zielone chmury odbijają dziesiątki półtonów, które składają się na płaszcz......
- Męczeństwo św. Simferio – Jean Auguste Dominique Ingres Ingre, stając się czcigodnym artystą, tworząc swoje obrazy, skorzystał z pomocy studentów. Była to zwykła praktyka – kiedy młodzi Ingres wykonali te same małe zadania Dawida. Mówiono, że studenci starzejącej się Engry wykonują dla niego lwią część pracy. Pogłoski te nie miały podstaw i były z reguły podyktowane zazdrością. Ich rozproszenie nie jest trudne, ponieważ......
- Przysięga Ludwika XIII – Jean Auguste Dominique Ingres To jest obraz ołtarza dla kościoła miasta Montauban, zwanego „Ślubem Ludwika XIII, z prośbą o patronat Madonny dla królestwa francuskiego”. Ingres świadomie zdecydował się na obraz Madonny w pobliżu Madonny Sykstyńskiej, wyrażając swój podziw dla Raphaela i przestrzegając przykazań artysty. Płótno przyniosło artystce bezprecedensowy sukces....
- Wergiliusz czyta „Eneida” – Jean Auguste Dominique Ingres Pierwsza wersja tego historycznego obrazu, w którym wielki rzymski poeta odczytuje swój nieśmiertelny wiersz do rodziny cesarza Augusta, została napisana siedem lat wcześniej i sięga czasów, gdy Engra studiował w Akademii Francuskiej w Rzymie. I tu, w celu przeniesienia plastyczności reliefu rzeźbiarskiego do malarstwa, powtórzył się także jego entuzjazm dla sztuki antycznej. W 1819 roku......
- Madonna przed miską komunii – Jean Auguste Dominique Ingres Francuski malarz Jean Auguste Dominique Ingres urodził się w Montauban. Studiował pod kierunkiem J. Rogera, G. Vigana, J. P. Brianda w Tuluzie i pod kierunkiem J.-L. David w Paryżu. Jego twórcza biografia związana jest nie tylko z Francją, w latach 1806-1820 i 1834-1841 pracował w „wiecznym mieście” Rzymu, a od 1820 do 1824 roku we......
- Dziewica w niebieskim welonie – Jean Auguste Dominique Ingres Płótna o treści religijnej Ingres pisał przez całe życie. Malarstwo religijne przeżywało okres upadku w latach rewolucji i wojen napoleońskich, ale w epoce odbudowy znów było wielkie zapotrzebowanie. Znajduje to odzwierciedlenie w twórczym losie Engry. Napisany przez: artystę w 1824 r., Ołtarzowy obraz „Ślub Luksemburczyka XIII” zyskał najszerszy oddźwięk, i to właśnie entuzjastyczne oceny przeważały......
- Leonardo umiera w ramionach Franciszka I – Jean Auguste Dominique Ingres Leonardo Da Vinci był żywą legendą, której obecność mogła udekorować każdy dwór królewski. Francuski król Franciszek I, który był wielkim miłośnikiem włoskiej sztuki, zaprosił artystę do Francji. Leonardo przyjął zaproszenie w 1516 lub 1517 i resztę swoich dni spędził jako honorowy gość królewski. Otrzymał oficjalny tytuł „pierwszego artysty królewskiego, inżyniera i architekta”, ale w rzeczywistości......
- Raphael i Fornarin – Jean Auguste Dominique Ingres Portret Raphaela Santi i Fornariny, ukochanej wybitnego artysty – kawałek biografii Santi, obsesję na punkcie uczuć dla Fornariny, która później złamała mu serce, został namalowany ręką francuskiego malarza i grafika Jean-Auguste Dominique Ingresa w 1814 roku. Narodziny pracy zbiegły się z tragiczną utratą bliskich osób artysty – pierworodnego i ojca. Jednak obrazy z tego okresu......
- Romulus – zwycięzca Acron – Jean Auguste Dominique Ingres Płótno XIX wieku „Romulus – zwycięzca Akronu” należy do dzieła Francuza Jean-Auguste Dominique Ingres. Odnosi się do wczesnego okresu autora, a mianowicie, gdy Ingre szukał własnego kierunku, podrzucając style Quattrocento i Nazarene. Prace średniowiecznych autorów najbardziej interesowały młodego Jean’a Auguste’a, dlatego jego dalszy atak na świat malarstwa był ściśle związany z technikami renesansu i bezpośrednio......
- Portret hrabiego N. D. Guriewa – Jean Auguste Dominique Ingres Portret rosyjskiego hrabiego N. D. Guriev Engr napisał we Florencji wiosną 1821 roku. Guriev był adiutantem Aleksandra I, w przeszłości – uczestnikiem Wojny Ojczyźnianej w 1812 r., Później – dyplomatą. Ani historia, ani pamiętniki jego współczesnych prawie nie mówią o jego osobowości i działaniach, najwyraźniej nie było w tym nic nadzwyczajnego. Engru pozował nieciekawych ludzi......
- Janchotto wyprzedza Paola i Francescę – Jean Auguste Dominique Ingres Francuski malarz i grafik, przedstawiciel akademickiej szkoły malarstwa, Jean Auguste Dominique Ingres, napisał podczas swojego rozwoju obraz „Dzhanchotto łapie Paolo i Francescę” i, jak mówią krytycy, z już uformowanym stylem pisania. Fabuła dzieła była niezwykle popularna w malarstwie europejskim XIX wieku, ale była uważana za mit lub piękną opowieść o nieszczęśliwej miłości prawdziwych bohaterów. Głównym......
- Źródło – Jean Auguste Dominique Ingres Obraz został namalowany pod koniec życia artysty. To najbardziej fascynująca praca starego mistrza. Oto młoda dziewczyna trzymająca dzbanek, z którego płynie woda, alegoryczny obraz życiodajnego, wiecznego źródła życia, w którym udało mu się uwielbiać życie z niezwykłą siłą i pasją....
- Jowisz i Thetis – Jean Auguste Dominique Ingres Ten mitologiczny obraz uzupełnia serię „kopert” dla paryskich studentów Akademii Francuskiej w Rzymie do Paryża. We Włoszech młody malarz z głową zanurzył się w studium artystycznego dziedzictwa starożytności i renesansu. W prezentowanej pracy, starającej się powtórzyć wyrazistość sylwetek starożytnego greckiego malarstwa wazowego, widoczne są ślady tych badań. Dla wszystkich zewnętrznych akademików, można znaleźć w nim......
- Antiochus i Stratonica – Jean Auguste Dominique Ingres Antioch – syn Seleucji, założyciela dynastii, który rządził azjatyckimi prowincjami po śmierci Aleksandra Wielkiego, zakochał się, jak głosi legenda, w swojej macocho Stratoniku. Wierząc, że jego pasja jest beznadziejna, zaczął szukać sposobów popełnienia samobójstwa: przedstawiając się jako chory, zaczął głodzić się na śmierć. Lekarz sądowy Erasistratus szybko odgadł naturę swojej choroby: siedząc w sypialni Antiochii......
- Portret Madame Devos – Jean Auguste Dominique Ingres Młoda, piękna i szczęśliwa kobieta, pełna godności i niezależności, patrzy na nas ufnie i prosto. Dumna poza wydaje się zaskakująco naturalna, pozbawiona wszelkiej kokieterii. I tylko półotwarty wachlarz, który trzyma w dłoni, nadaje skromnemu pojawieniu się młodej kobiety odrobinę lekkiej zabawy. Spokojna poświata aksamitnych oczu i ledwie zauważalny uśmiech uzupełniają ten słodki wygląd. Ciemna aksamitna......
- Portret Madame Riviere – Jean Auguste Dominique Ingres Przed nami Madame Riviere, której portret wraz z córką zamówił jej mąż. Szczególnie ważna jest jego wybrana kompozycja owalu, wpisana w prostokąt. Ten owal podkreśla płynność fałd sukni, kaszmirowy szal, miękkość niebieskich aksamitnych poduszek....
- Portret pana Foresty – Jean Auguste Dominique Ingres Klasycy rozsądnie argumentowali, że rysunek „uczy” ręki dokładności linii. W systemie tych przedstawień pojawił się również Ingre, który wciąż był uczniem, który pokazał się jako wielki kreślarz. Posłużył się rysowaniem nie tylko w swoich pracach przygotowawczych, poprzedzających tworzenie dużych obrazów, ale jako całkowicie niezależny gatunek. Wczesne portrety profilowe Engry pokazują zarówno dość dobre „formalne” umiejętności......
- Portret Louise d’Ossonville – Jean-Auguste Dominique Ingres „Portret Louise d” Ossonville „jest podkreślony, skromny – ta piękna i wykształcona dama nie potrzebowała idealizacji, a jednak, gdy płótno było gotowe, ktoś powiedział klientowi:” Pan Ingre musiał się w tobie zakochać, jeśli tak pisałeś „. W charakterystycznym geście hrabiny d’Ossonville, którą artysta pożyczył od starożytnych rzymskich obrazów, połączyli pokorę i tajemnicę, artysta znalazł nieoczekiwane......
- Jeanne d’Arc podczas koronacji Karola VII – Jean Auguste Dominique Ingres Siedemnastoletnia Jeanne d’Arc jako klasyczna, pełna wdzięku kobieta ze sztuczną twarzą w pozie „niedostępnej” jest wyświetlana na płótnie z nazwą powielającą historyczny fakt 1429 r., Za sprawą słynnego Francuza Jean-Auguste Dominique Ingresa. Praca narodziła się w okresie ostatniego etapu rozwoju twórczości artysty, dlatego jest tak szczegółowa, profesjonalna i niepowtarzalna w swojej realizacji. W ciągu ostatniej......
- Portret Louisa Francois Bertina – Jean Auguste Dominique Ingres Louis Francois Bertin opublikował popularną gazetę „Deba”. Odwiedzający Salon z 1833 r., Którzy oglądali wystawiony tu portret Bertina, byli zaszokowani jego realizmem. Powiedzieli, że mistrz postanowił w tej pracy „całkowicie poddać się i podążać za naturą”. Córka Bertena zauważyła z niezadowoleniem, że w portrecie jej ojciec wygląda jak „gruby rolnik”. Ale hałas powstały wokół pracy......
- Łaźnia turecka w haremie – Jean Leon Jerome Biorąc pod uwagę, że Arabia Saudyjska pozostaje jedyną monarchią absolutną we współczesnym świecie, można stwierdzić, że haremy jako instytucje społeczne pozostawały w przeszłości z rzadkimi wyjątkami. I ile mitów zostało skomponowanych wokół haremu tureckich sułtanów! I że wszystkie żony są młode i że nie ma dla nich liczby, a sam sułtan jest odmłodzony przez nich.......
- Dziewczyna turecka i mauretańska kąpiel – Jean Leon Jerome A. S. Puszkin powiedział kiedyś w prywatnym liście: „Kąpiel jest naszą drugą matką”. Nie mówi się w brwi, ale w oku! Dla osoby rosyjskiej dzień kąpieli jest wyjątkowy i prawie święty. Jednak dla osoby europejskiej i wschodniej wszystko jest zupełnie inne. Przy okazji, jest zaskakujące, że aż do krucjat na wschód, Europejczycy, którzy uważali się......
- Umowa małżeńska – Jean Antoine Vatto Zawarcie umowy małżeńskiej to typowa „dzielna scena” Antoine’a Watteau. Samo zawarcie umowy małżeńskiej przenosi się głęboko na płótno, gdzie ceremonialna oblubienica siedzi obok kontraktu i ubrana jest w czarnego notariusza. Są one przedstawione na tle czerwonej kurtyny, która, rozpuszczając się, stopniowo łączy się z kolorem listowia. Cały obraz jest zbudowany na niekończących się gradacjach ciepłych......
- Lodge – Pierre Auguste Renoir Obraz Pierre Auguste Renoir „The Lodge” jest jednym z jego najbardziej znanych dzieł. Przedstawione na niej pole teatralne, naznaczone tylko kilkoma elementami, jest raczej dekoracją, ramą do głównej akcji. W swoim gatunku ta praca jest portretem i podwójna. Na pierwszym planie artysta przedstawił kobietę z małą lornetką w jednej ręce i elegancką chusteczką w drugiej.......
- Moulin de la Galette – Pierre Auguste Renoir W „Moulin de la Galette”, jednym z jego najlepszych dzieł, artysta daje szeroką panoramę jasnej, zatłoczonej kuli. Liczne postacie tańczących ludzi są oświetlane nieregularnymi odbiciami światła, co dodatkowo wzmacnia wrażenie nieustannego ruchu. To płótno Renoira można porównać z dziełami Jana Steena i Watteau na ten sam temat. Jan Sten, gdy pisał podobną scenę z hałaśliwą......
- Swing – Jean-Honore Fragonard Obraz Jeana Honore’a Fragonarda „Huśtawka, czyli szczęśliwa szansa na huśtawka” uważany jest za przykład wspaniałego malarstwa. W rzeczywistości są wszystkie oznaki świetnego gatunku: pani i panowie w parku, pikantna opowieść, amorki, itp. Jednak, jak ten obraz Fragonarda zajmuje kluczowe miejsce nie tylko w historii walecznej kultury XVIII wieku, ale także w historii wizualnej i bezpośrednio......
- Pustelnik i śpiąca Angelica – Peter Rubens Być może obraz jest zapisywany w historii średniowiecznego poematu „Orlando Furioso”, która w pięknym Angelica szaleńczo zakochany w Roland i miażdży wszystko na swojej drodze, realizując ją. Ale Angelica nie odwzajemnia się Rolandem i ucieka od niego do morza, gdzie zobaczył ją stary pustelnik. Starzec zapalił się na widok dziewczyny. Wzywa do pomocy od demona......
- Kapryśny – Jean Antoine Vatto Antoine Watteau był pierwszym francuskim artystą, który zdecydował się odrzucić akademizm z heroicznym patosem. Przed nami to jedno z jego walecznych obrazów. Próbuje przekazać widzom uczucia i uczucia bohaterów. Jest to szkic wykonany przez artystę w ogrodzie, gdzie zwykle chodzili przedstawiciele świeckiego społeczeństwa. Widzimy młodą damę. Ma na sobie ciemną elegancką sukienkę. Jej głowa jest......
- Gamma Love – Jean Antoine Watteau Obraz ten ma swoją nazwę po śmierci Watteau, więc może nie odpowiadać pierwotnej intencji autora. Jednak dla widza jest oczywiste, że muzyka jest tutaj łącznikiem między mężczyzną a kobietą. Ona – powód do zbliżenia, „casus belli”. Ciekawe, że w „Gamme of love” mistrz posługuje się nietypową techniką kompozycyjną: stawia kochającą parę na czoło. Jednak reszta......
- Angelica and Medor – Bartholomeus Spranger Obraz flamandzkiego artysty Bartholomeusa Sprangera „Angelica and Medor”. Wielkość obrazu to 108 x 80 cm, olej na płótnie....
- Dziewczyna czytająca – Pierre Auguste Renoir „Ciągle eksperymentując, w tym portretie, Renoir chce osiągnąć wrażenie oślepiającego słońca, rozświetlając czerwone włosy i spadając z tyłu dziewczyny na strony otwartej książki, światło odbija się od białego papieru na uroczej młodej twarzy. Promienie słońca bawią się wszędzie. Pędzel artysty nie ślizga się po miękkich, szerokich akcentach na ziarnie płótna. Farby nakładały grube, oddzielne miejsca.......