Irlandzki lekarz Richard Barter zawdzięczamy nazwę “łaźnia turecka”. Jest znany jako jeden z aktywnych promotorów hydroterapii. To Barter przyczynił się do rozpowszechnienia hamama w wielu krajach europejskich. Mimo tak jednoznacznej nazwy, z samego pochodzenia tzw. Łaźnie tureckie są znacznie bardziej skomplikowane.
Ściśle mówiąc, urodziła się w epoce starożytności greckiej, mniej więcej w trzecim tysiącleciu pne. e. Przodkowie współczesnych Europejczyków już starali się zachować higienę osobistą, do której używali ogrzewanych pomieszczeń specjalnych. Sam proces ablucji sugerował połączenie ciepłej i zimnej wody. Liczni turyści odwiedzający dziś Grecję i jej stolicę – Ateny – mogą kontemplować pozostałości tzw. termin
Kiedy Grecja straciła swoją niezależność polityczną, podporządkowaną Macedonii, a potem Rzymowi, tradycja łaźni publicznych nie została przerwana. Wręcz przeciwnie, Rzymianie nie postrzegali Greków jako nieistotnych tubylców, traktowali grecką kulturę i język z szacunkiem, wielu z nich było postrzeganych, asymilowanych i przetwarzanych. Warunki były również lubiane przez praktycznych Rzymian. Stały się masowymi budynkami użyteczności publicznej, które praktycznie wszyscy wolni obywatele mogli odwiedzić za bardzo skromną opłatą. Warunki zwiększyły się, zostały dodane do dodatkowej funkcjonalności.
Prosty wygląd luksusowej fasady budynków wzmocnił ogólne wrażenie wizualne. Sława rzymskich terminów rozprzestrzeniła się w całym ówczesnym świecie. Każdy nowy cesarz uhonorował swój obowiązek zachowania pamięci o budowie następnej kadencji. Tak więc Agryppa, Tytus, Traian, Caracalla, Dioklecjan, Konstantin i inni przeszli do historii, terminy rzymskie nie mogą być zdefiniowane tylko jako kompleks kąpieli. Po pierwsze, organicznie wpasowali się w ogólny zespół architektoniczny miasta, udekorowali go. Po drugie, przyciągnęła ich dostępność.
Po trzecie, powszechność tego terminu przyczyniła się do tego, że można tam być cały dzień. Oceniajcie sami – można sobie pozwolić na dogłębne czytanie, chodzić na sport, wreszcie po prostu chodzić i zastanawiać się, omawiać aktualne wiadomości. Rzymianie poprawili zasadę ogrzewania używaną w ter. Teraz system kanałów z ogrzewanym powietrzem znajdował się wewnątrz ścian lub pod podłogą.
W basenach można było łatwo regulować temperaturę wody, podgrzewać ją lub chłodzić w razie potrzeby. Były stoły do masażu. Ćwiczono, pocierając ciało wszelkiego rodzaju kadzidłem i olejem. To trwało kilka stuleci. Rzymianie kochali warunki. Nic dziwnego – w końcu można było tam odpocząć, leczyć się i dobrze się bawić spędzać wolny czas. U zarania nowej ery Imperium Rzymskie rozpadło się na Zachód i Wschód.
Imperium zachodnie wkrótce przestało istnieć, padło pod naporem barbarzyńców, a wschodnie, znane jako Bizancjum, istniało przez ponad tysiąc lat – dłużej niż jakiekolwiek inne znane imperium w całej historii ludzkiej cywilizacji. Do VII wieku Arabowie posiadali znaczną część świata. Prowadzili koczowniczy tryb życia, dużo walczyli, ale także potrzebowali czasem odpoczynku i leczenia. Tak więc terminy rzymskie przekształcono w łaźnie tureckie.
Ogólna zasada ogrzewania została zachowana, nawet w pewnym sensie stała się łatwiejsza. Stały kocioł, w którym gotowała się woda, znajdował się na najniższym poziomie hammamu, a czasem za ścianą. Dzięki temu gorące powietrze krąży swobodnie zarówno pod podłogą, jak i w ścianach. Temperatura ogrzewania podłogowego może osiągnąć 80 stopni. Sama podłoga mogła być specjalnie podlewana wodą, aby cały pokój zaczął się owijać gęstą i miękką parą.
Islamska religia sprzyjała masowemu rozmieszczeniu Hammamów, ponieważ sprawiedliwe życie zgodne z dogmatem proroka Mahometa nie jest pomyślane bez czystości myśli i czystości ciała. Arabski kalifat istniał do dziesiątego wieku. Jego następcą było Imperium Osmańskie. Na jej ruinach powstały niepodległe państwa. Turcja jest jednym z nich. Tam, Richard Barter, zobaczył hammamy, a następnie podzielił się swoją wiedzą z resztą Europejczyków. Od tego czasu popularność łaźni tureckich stale rośnie na całym świecie.