Francuski malarz i grafik, przedstawiciel akademickiej szkoły malarstwa, Jean Auguste Dominique Ingres, napisał podczas swojego rozwoju obraz „Dzhanchotto łapie Paolo i Francescę” i, jak mówią krytycy, z już uformowanym stylem pisania. Fabuła dzieła była niezwykle popularna w malarstwie europejskim XIX wieku, ale była uważana za mit lub piękną opowieść o nieszczęśliwej miłości prawdziwych bohaterów.
Głównym tematem pracy Engry jest scena ujawniania niewierności żony Franceski jej niekochanemu mężowi, Janchotto Malatesta, władcy Rimini. Paradoks losu, ale miłośnikiem piękna był jego brat, Janchotto, – Paolo. Według prawdziwych historii tłumu lub jej bujnej fantazji, gniewnego męża, który wymachuje bronią przeciw swojemu rywalowi, złapał słodką scenę pocałunku w zamku Gradara we włoskiej prowincji. Istnieją jednak inne wersje lokalizacji wydarzeń – to jest Rimini lub Pesaro.
Nie robiąc dalszych dygresji, można założyć, że Ingr wolał Gradarda w swojej pracy i przedstawiał jego ponure wnętrze z geometrycznym wzorem ścian. Ilustracja jest zbudowana na kontrastach. Odnosi się to nie tylko do rozwiązania kolorystycznego, ale także do obrazów – ochry bladości starszego mężczyzny, z ponurą twarzą pomarszczoną zmarszczkami i świeżością młodych ciał, rumieńcem jabłkowym i białością skóry. Jak zwykle autor nie rozpamiętuje drobiazgów, preferując duże części.
Jednak uwaga na biżuterię i niuanse odzieży Ingre unoszą się z umiejętności jubilera. Tutaj i otwarty portfel na długim łańcuszku na nadgarstku Franceski i cienkie ostrze miecza w pochwie, szpiczaste buty. Jednak strój piękności nie był do końca dokładny, przedstawiając kostium europejskiej kobiety z późniejszego okresu, chociaż rozcięcia na częściach łokciowych są charakterystycznym detalem dla odzieży z XIII wieku, ale szaty kobiet wyglądały inaczej. Prace wykorzystano w kolorze ochry-czerwonym, szkarłatnym, ceglanym i brązowym.
Ubrania Paolo z lazurowym płaszczem i żółtymi odcieniami cotte tworzą skrzep ciepłych kolorów. Być może ten kontrast w kolorach wystarczy, by nie stłumić prostoty kompozycji i konstrukcji sceny. Jeśli chodzi o dalszy los bohaterów, scena poprzedziła szybkie morderstwo obu sprawców gniewu Jancotto. Dźgnął je – świeże, pachnące i kochankami – Francesca i Paolo.
Podobne obrazy:
- Męczeństwo św. Simferio – Jean Auguste Dominique Ingres Ingre, stając się czcigodnym artystą, tworząc swoje obrazy, skorzystał z pomocy studentów. Była to zwykła praktyka – kiedy młodzi Ingres wykonali te same małe zadania Dawida. Mówiono, że studenci starzejącej się Engry wykonują dla niego lwią część pracy. Pogłoski te nie miały podstaw i były z reguły podyktowane zazdrością. Ich rozproszenie nie jest trudne, ponieważ......
- Raphael i Fornarin – Jean Auguste Dominique Ingres Portret Raphaela Santi i Fornariny, ukochanej wybitnego artysty – kawałek biografii Santi, obsesję na punkcie uczuć dla Fornariny, która później złamała mu serce, został namalowany ręką francuskiego malarza i grafika Jean-Auguste Dominique Ingresa w 1814 roku. Narodziny pracy zbiegły się z tragiczną utratą bliskich osób artysty – pierworodnego i ojca. Jednak obrazy z tego okresu......
- Portret Louisa Francois Bertina – Jean Auguste Dominique Ingres Louis Francois Bertin opublikował popularną gazetę „Deba”. Odwiedzający Salon z 1833 r., Którzy oglądali wystawiony tu portret Bertina, byli zaszokowani jego realizmem. Powiedzieli, że mistrz postanowił w tej pracy „całkowicie poddać się i podążać za naturą”. Córka Bertena zauważyła z niezadowoleniem, że w portrecie jej ojciec wygląda jak „gruby rolnik”. Ale hałas powstały wokół pracy......
- Romulus – zwycięzca Acron – Jean Auguste Dominique Ingres Płótno XIX wieku „Romulus – zwycięzca Akronu” należy do dzieła Francuza Jean-Auguste Dominique Ingres. Odnosi się do wczesnego okresu autora, a mianowicie, gdy Ingre szukał własnego kierunku, podrzucając style Quattrocento i Nazarene. Prace średniowiecznych autorów najbardziej interesowały młodego Jean’a Auguste’a, dlatego jego dalszy atak na świat malarstwa był ściśle związany z technikami renesansu i bezpośrednio......
- Mademoiselle Carolina Rivière – Jean Auguste Dominique Ingres Jean Auguste Dominique Ingres – jeden z największych malarzy portretowych w XIX wieku. Jednak sam artysta nie uważa portretu za główny gatunek w swojej twórczości. Był znacznie bardziej zafascynowany pracą nad historyczno-mitologicznymi, religijnymi kompozycjami. Niemniej jednak to portret uwielbiał artystę. Pierwsze umiejętności w malowaniu Ingre otrzymał od swojego ojca – miniaturisty i rzeźbiarza. Następnie wstąpił......
- Enchanted Angelica – Jean Auguste Dominique Ingres Nu jest jedną z stałych twórczości Engry. Charles Baudelaire powiedział, że artystka „podąża za krzywizną kobiecego ciała z pasją żarliwego kochanka”. Teofil Got’e uznał Ingus Venus Anadiomen za odrodzenie greckiego klasycyzmu, nazywając go „odrodzoną Wenus wyrzeźbioną przez wielkie Apelles”. „Źródło”, 1820-1856 przedstawia widzowi jeszcze jeden archetyp postaci klasycznej, niezwykle wyidealizowanej, a jednocześnie całkowicie zmysłowej. Nad......
- Jowisz i Thetis – Jean Auguste Dominique Ingres Ten mitologiczny obraz uzupełnia serię „kopert” dla paryskich studentów Akademii Francuskiej w Rzymie do Paryża. We Włoszech młody malarz z głową zanurzył się w studium artystycznego dziedzictwa starożytności i renesansu. W prezentowanej pracy, starającej się powtórzyć wyrazistość sylwetek starożytnego greckiego malarstwa wazowego, widoczne są ślady tych badań. Dla wszystkich zewnętrznych akademików, można znaleźć w nim......
- Portret Louise d’Ossonville – Jean-Auguste Dominique Ingres „Portret Louise d” Ossonville „jest podkreślony, skromny – ta piękna i wykształcona dama nie potrzebowała idealizacji, a jednak, gdy płótno było gotowe, ktoś powiedział klientowi:” Pan Ingre musiał się w tobie zakochać, jeśli tak pisałeś „. W charakterystycznym geście hrabiny d’Ossonville, którą artysta pożyczył od starożytnych rzymskich obrazów, połączyli pokorę i tajemnicę, artysta znalazł nieoczekiwane......
- Łaźnia turecka – Jean Auguste Dominique Ingres Ta praca kończy twórczą ścieżkę Ingres. Wrócił do jednego ze swoich ulubionych tematów. Nuu kiedyś gloryfikował artystę. Obraz, nostalgicznie rozwijający się w przeszłość, staje się „sumą” jego dawnych słynnych dzieł. Na przykład kobieta z mandoliną siedzącą na pierwszym planie przypomina postać kąpiącego się Valpinsona, a postać tańcząca po lewej wygląda jak Angelica z Roger i......
- Antiochus i Stratonica – Jean Auguste Dominique Ingres Antioch – syn Seleucji, założyciela dynastii, który rządził azjatyckimi prowincjami po śmierci Aleksandra Wielkiego, zakochał się, jak głosi legenda, w swojej macocho Stratoniku. Wierząc, że jego pasja jest beznadziejna, zaczął szukać sposobów popełnienia samobójstwa: przedstawiając się jako chory, zaczął głodzić się na śmierć. Lekarz sądowy Erasistratus szybko odgadł naturę swojej choroby: siedząc w sypialni Antiochii......
- Portret pana Foresty – Jean Auguste Dominique Ingres Klasycy rozsądnie argumentowali, że rysunek „uczy” ręki dokładności linii. W systemie tych przedstawień pojawił się również Ingre, który wciąż był uczniem, który pokazał się jako wielki kreślarz. Posłużył się rysowaniem nie tylko w swoich pracach przygotowawczych, poprzedzających tworzenie dużych obrazów, ale jako całkowicie niezależny gatunek. Wczesne portrety profilowe Engry pokazują zarówno dość dobre „formalne” umiejętności......
- Leonardo umiera w ramionach Franciszka I – Jean Auguste Dominique Ingres Leonardo Da Vinci był żywą legendą, której obecność mogła udekorować każdy dwór królewski. Francuski król Franciszek I, który był wielkim miłośnikiem włoskiej sztuki, zaprosił artystę do Francji. Leonardo przyjął zaproszenie w 1516 lub 1517 i resztę swoich dni spędził jako honorowy gość królewski. Otrzymał oficjalny tytuł „pierwszego artysty królewskiego, inżyniera i architekta”, ale w rzeczywistości......
- Dziewica w niebieskim welonie – Jean Auguste Dominique Ingres Płótna o treści religijnej Ingres pisał przez całe życie. Malarstwo religijne przeżywało okres upadku w latach rewolucji i wojen napoleońskich, ale w epoce odbudowy znów było wielkie zapotrzebowanie. Znajduje to odzwierciedlenie w twórczym losie Engry. Napisany przez: artystę w 1824 r., Ołtarzowy obraz „Ślub Luksemburczyka XIII” zyskał najszerszy oddźwięk, i to właśnie entuzjastyczne oceny przeważały......
- Madonna przed miską komunii – Jean Auguste Dominique Ingres Francuski malarz Jean Auguste Dominique Ingres urodził się w Montauban. Studiował pod kierunkiem J. Rogera, G. Vigana, J. P. Brianda w Tuluzie i pod kierunkiem J.-L. David w Paryżu. Jego twórcza biografia związana jest nie tylko z Francją, w latach 1806-1820 i 1834-1841 pracował w „wiecznym mieście” Rzymu, a od 1820 do 1824 roku we......
- Źródło – Jean Auguste Dominique Ingres Obraz został namalowany pod koniec życia artysty. To najbardziej fascynująca praca starego mistrza. Oto młoda dziewczyna trzymająca dzbanek, z którego płynie woda, alegoryczny obraz życiodajnego, wiecznego źródła życia, w którym udało mu się uwielbiać życie z niezwykłą siłą i pasją....
- Portret hrabiego N. D. Guriewa – Jean Auguste Dominique Ingres Portret rosyjskiego hrabiego N. D. Guriev Engr napisał we Florencji wiosną 1821 roku. Guriev był adiutantem Aleksandra I, w przeszłości – uczestnikiem Wojny Ojczyźnianej w 1812 r., Później – dyplomatą. Ani historia, ani pamiętniki jego współczesnych prawie nie mówią o jego osobowości i działaniach, najwyraźniej nie było w tym nic nadzwyczajnego. Engru pozował nieciekawych ludzi......
- Greater Odalisque – Jean-Auguste Dominique Ingres Ingres napisał Big Odalisque w Rzymie dla siostry Napoleona, Caroline Murat. Obraz został wystawiony w Paryżu w Salonie w 1819 roku. Idąc za przykładem renesansowych artystów, Engr nie wahał się idealizować lub wyolbrzymiać pewnych cech swoich modeli, aby osiągnąć idealność lub podkreślić ekspresyjność formy. W tym płótnie dodał trzy dodatkowe kręgi do odaliska, co natychmiast......
- Roger i Angelica – Jean Auguste Dominique Ingres Fabuła obrazu pochodzi z wiersza L. Ariosta „Wściekły Roland”. Opisuje historię Angelicy, przykutej do skały i złożonej w ofierze potworowi morskiemu. Uratowała ją rycerz Roger, który przyleciał na ratunek mitycznemu zwierzęciu, które było „mieszanką” konia i orła. Ingres ma najbardziej dramatyczny moment w tej historii, ale liczby są napisane „nie-emocjonalnie” i wyglądają na zamrożone. Po......
- Jeanne d’Arc podczas koronacji Karola VII – Jean Auguste Dominique Ingres Siedemnastoletnia Jeanne d’Arc jako klasyczna, pełna wdzięku kobieta ze sztuczną twarzą w pozie „niedostępnej” jest wyświetlana na płótnie z nazwą powielającą historyczny fakt 1429 r., Za sprawą słynnego Francuza Jean-Auguste Dominique Ingresa. Praca narodziła się w okresie ostatniego etapu rozwoju twórczości artysty, dlatego jest tak szczegółowa, profesjonalna i niepowtarzalna w swojej realizacji. W ciągu ostatniej......
- Portret Madame Devos – Jean Auguste Dominique Ingres Młoda, piękna i szczęśliwa kobieta, pełna godności i niezależności, patrzy na nas ufnie i prosto. Dumna poza wydaje się zaskakująco naturalna, pozbawiona wszelkiej kokieterii. I tylko półotwarty wachlarz, który trzyma w dłoni, nadaje skromnemu pojawieniu się młodej kobiety odrobinę lekkiej zabawy. Spokojna poświata aksamitnych oczu i ledwie zauważalny uśmiech uzupełniają ten słodki wygląd. Ciemna aksamitna......
- Portret pani Rivière – Jean Auguste Dominique Ingres Ingres, według Charlesa Baudelaire’a, był „jedyną osobą we Francji, która potrafi naprawdę malować portrety”. Zabawne, ale sam artysta uważał je za rodzaj denerwującego „obciążenia”, odciągającego go od tworzenia „prawdziwych” obrazów. Naszym zdaniem Eigr jest postrzegany pod wieloma względami właśnie jako wielki malarz portretowy. Ten portret jest odważną próbą unowocześnienia praw klasycyzmu. Niedawny uczeń Davida, Ingres,......
- Przysięga Ludwika XIII – Jean Auguste Dominique Ingres To jest obraz ołtarza dla kościoła miasta Montauban, zwanego „Ślubem Ludwika XIII, z prośbą o patronat Madonny dla królestwa francuskiego”. Ingres świadomie zdecydował się na obraz Madonny w pobliżu Madonny Sykstyńskiej, wyrażając swój podziw dla Raphaela i przestrzegając przykazań artysty. Płótno przyniosło artystce bezprecedensowy sukces....
- Portret Madame Riviere – Jean Auguste Dominique Ingres Przed nami Madame Riviere, której portret wraz z córką zamówił jej mąż. Szczególnie ważna jest jego wybrana kompozycja owalu, wpisana w prostokąt. Ten owal podkreśla płynność fałd sukni, kaszmirowy szal, miękkość niebieskich aksamitnych poduszek....
- Wergiliusz czyta „Eneida” – Jean Auguste Dominique Ingres Pierwsza wersja tego historycznego obrazu, w którym wielki rzymski poeta odczytuje swój nieśmiertelny wiersz do rodziny cesarza Augusta, została napisana siedem lat wcześniej i sięga czasów, gdy Engra studiował w Akademii Francuskiej w Rzymie. I tu, w celu przeniesienia plastyczności reliefu rzeźbiarskiego do malarstwa, powtórzył się także jego entuzjazm dla sztuki antycznej. W 1819 roku......
- Portret Mademoiselle Rivière – Jean Auguste Dominique Ingres Jeden z najbardziej znanych obrazów artysty. Postać dziewczyny w białej sukni, niczym posąg, góruje na tle krajobrazu. Ingres starał się uchwycić piękny wygląd dziewczyny, aby z czasem zachować tak delikatny, tak krótkotrwały dar jak młodość i piękno. Okrągła twarz dziewczyny obramowana jest gładką fryzurą o wydłużonych oczach, czarnych, grubych brwiach i pełnych ustach. Artysta nieco......
- Ambasadorzy Agamemnona w namiocie Achillesa – Jean Auguste Dominique Ingres Dwudziestoletni Jean Auguste Dominique Ingres, francuski malarz i nauczyciel akademicki u zarania swojej twórczości, często sięgał po tematy historyczne i mity do narracji w ropie. „Ambasadorzy Agamemnona w namiocie Achillesa” – malarstwa w 1801 wydajność, w pełni odzwierciedla wewnętrzny świat młodego malarza i jego pragnieniem naśladowania renesansu i kanony ustanowione przez Rafaela. Są to stateczne......
- Chrystus transmitujący sv. Piotra klucze do nieba – Jean Auguste Dominique Ingres To duże płótno, zamówione dla Kościoła rzymskokatolickiego już w 1817 r., Ingres skończył dopiero latem 1820 r. Zdjęcie pokazuje scenę przeniesienia kluczy z nieba do apostoła Piotra. Dzieje się tak w obecności innych apostołów. Artysta bardzo odpowiedzialnie traktował tego rodzaju zamówienia, uwielbiał obrazy treści religijnych i był bardzo zirytowany wszelkim nieporozumieniem. Tutaj należałoby przypomnieć jedną......
- Portret artysty Francois Marius Granet – Jean Auguste Dominique Ingres To portret artysty przyjaciela Francois Graneta, także artysty. Ingres umieszcza go na tle rzymskiego krajobrazu, na wpół obróconego, spokojnie patrzącego na widza. Ale za tym zewnętrznym spokojem kryje się wewnętrzne napięcie, które odczuwalne jest w atmosferze przed burzą, w szarych chmurach wiszących nad Rzymem. Te szaro-zielone chmury odbijają dziesiątki półtonów, które składają się na płaszcz......
- Valpinson Bather (Big Bather) – Jean Auguste Dominique Ingres To zdjęcie jest jednym z „pakietów”, które Ingres, jako student francuskiej Akademii w Rzymie, wysłał do paryskiej Akademii. Jego inna nazwa to „Big Bather”. Przed nami – pierwszy ze sławnych artystów nagich, uderzający niesamowitą równowagą klasycznej formy i realistycznymi detalami. Gładki, podobny do marmuru tył kąpielowiczów tworzy centralną oś kompozycji. Bohaterka odwróciła głowę od widza,......
- Lucretia – Paolo Veronese Obraz Paolo Veronese „Lucretia”. Rozmiar obrazu to 109 x 91 cm, olej na płótnie. W tej późniejszej pracy, poświęconej historii śmierci dumnej kobiety rzymskiej, wspaniały kolorystyczny dar artysty zabrzmiał znowu z całej siły, ujawnił się jego wybitny talent i umiejętność obdarowania alegoryczną sceną subtelną poezją. Sztuka Paolo Veronese miała znaczący wpływ na mistrzów XVIII wieku.......
- Francuska scena komediowa – Jean Antoine Watteau Malarstwo francuskiego malarza Antoine Vatto „Scena francuskiej komedii” lub „Aktorzy francuskiej komedii”. Wielkość obrazu to 57 x 73 cm, olej na płótnie. Współczesna, wzorowa scena francuska – „Comédie-Française” lub „Théâtre-Français” – została założona przez Ludwika XIV w 1680 roku; powstał z połączenia trzech zespołów – trupy Hotel de Bourgogne, trupy Moliere i wreszcie trupy du......
- Edukacja robi wszystko – Jean Honore Fragonard Śliczna i zabawna scena – dziewczyna pokazuje swoim wyszkolonym psom przyjaciół. Dzieci z radością patrzą na kudłatych artystów. Młody trener jest całkowicie pasjonatem tego, co się dzieje, a jednak wciąż trochę flirtuje. Fragonard pisał „Edukacja” w późnym okresie swojej twórczości, rozstając się z walecznymi wątkami i zwracając się do tworzenia obrazów z życia „zwykłych ludzi”....
- Autoportret – Paolo Veronese Autoportret autorstwa Paolo Veronese, obraz został namalowany przez artystę w dość dojrzałym wieku. Rozmiar portretowy 63 x 51 cm, olej na płótnie. Paolo Veronese, włoski malarz, jeden z największych przedstawicieli późnego włoskiego renesansu. Rodzina Paolo Veronese pochodziła z Lombardii, ale przeniosła się do Werony, gdzie ojciec i ojciec przyszłego artysty, kamieniarze, pracowali przy budowie murów......
- Poranna toaleta – Jean Baptiste Simeon Chardin Młoda matka ubiera dziewczynę na spacer. Dziewczyna z dumą i lekko zawstydzona zmrużyła oczy, by zobaczyć odbicie w lustrze stojące na toaletce. Na stole świeci płonąca świeca, dlatego przedstawiona scena pojawia się wcześnie rano, a następnie możemy założyć, że dziewczyna była ubrana, aby prowadzić z kościoła....
- Pierre II, książę Bourbon ze sv. patrona Apostoła Piotra – Jean Hey Jean Hay to wspaniały artysta wczesnego renesansu francuskiego. Jest właścicielem tryptyku „Dziewica w chwale” za katedrę w Moulin – jedno z najważniejszych dzieł francuskiej sztuki XV wieku. Do tej pracy artysta został nazwany „Mistrzem Moulin”. Kolejne dzieło Jeana Haya zostało zachowane – „Boże Narodzenie” dla katedry w Autun. Widoczna jest tu orientacja artysty na sposób......
- Św. Marek uspokaja morze – Paolo Veneziano Paolo Veneziano został poproszony o napisanie poliptyków chroniących perły biżuterii, stworzone w XII-XIV wieku. ołtarz weneckiej bazyliki sv. Mark, Pala d’Oro. Ołtarz składał się z 14 obrazów, które umieszczono w dwóch rzędach. Pośrodku górnego rzędu znajdował się etap Vir dolorum „, po obu jego stronach – sześć połówek postaci świętych. W dolnym rzędzie było siedem......
- Dziewczyna w czerni – Pierre Auguste Renoir Charakter, emocje, indywidualność – tym razem Renoir odrzucił wszystkie te subtelności z gatunku portretowego, dążąc do harmonii czarnych, białych i niebieskich barw, co jest bardzo charakterystyczne dla twórczości tego artysty. Być może modelką była Anna, która pozowała do nagiej artystki do swojej słynnej pracy, obecnie prezentowanej w Muzeum Sztuk Pięknych im. Puszkina w Moskwie....
- Zbieracz kłosów – Jean-Francois Millet Na zdjęciu widzimy grupę kobiet pracujących w terenie. Ciepłe, nudne tony natury i stonowane, niebieskie kolory ubrań, jasne niebo z delikatnymi chmurami, prosta kompozycja, gładkie, delikatne postacie kobiet – wszystko to przekazuje spokojny nastrój, pozwala oczom widza odpocząć. Wydaje się, że wpatrując się w obrazek, zaczynasz nawet czuć zapach świeżo skoszonego siana. Millet nie pokazuje......
- Ofiara św. Jerzego – Paolo Veronese Obraz „Zabicie Świętego Jerzego” autorstwa Paolo Veronese. Wielkość obrazu to 426 x 305 cm, olej na płótnie. Styl artystyczny Paolo Veronese opracowany w połowie lat pięćdziesiątych XX w. Zawierał najlepsze cechy weneckiej szkoły malarskiej: światło, artystycznie wyrafinowany design i plastyczność formy połączone są z elegancką paletą kolorów opartą na złożonych kombinacjach czystych kolorów połączonych w......
- Alfonsina Furnes – Pierre-Auguste Renoir W 1879 roku Renoir namalował portret Alfonsiny Furnes, która znajduje się w Luwrze. Ten portret ponieważ łączy pracę Renoira 1879-1881 rozpoczęła się na Sekwanie w Chatou, w restauracji ojca. I dużo pracy, „Obiad z Żeglarstwo”, który między innymi pokazuje Alfonsin kończy a obiektem, a widoki „Łódź” Sekwany i vbolee masowo rysuje linię impresjonizmu okres w......