„Himalaje, różowe góry” – dzieło dojrzałego mistrza górskich krajobrazów, twórcę niebiańskich i górskich przestrzeni – Mikołaja Roericha. Osobowość Roericha jest równie niezwykła, jak artystyczne obrazy i motywy, które tworzy, są tak wzniosłe i tajemnicze.
„Himalaje – różowe góry” zostały namalowane w 1933 roku, a obecnie płótno można znaleźć w kolekcji nowojorskiego muzeum Mikołaja Roericha. Niebo i góry były jednym z głównych symboli systemu artystycznego Roerich i światopoglądu. Artysta przywiązuje ogromną wagę do studiowania, zrozumienia i twórczej kontemplacji danych ulubionych obiektów, starając się dostrzec i nie pomijać najdrobniejszych szczegółów. Nicholas Roerich przez dość długi czas mieszkał w Indiach, gdzie, z wrodzoną głębią umysłu i serca, dostrzegał kulturę i naturalne obrazy tego kraju. Himalaje były obiektem, który wielokrotnie obserwował i portretował Roericha będąc w Indiach.
Roerich próbował uosabiać różne stany i „nastroje” w Himalajach, aby podkreślić ich różnorodność i oryginalność. Samo Indie były również wielostronne i oryginalne, na zawsze uderzając i chwytając wyobraźnię mistrza. Górskie krajobrazy Roericha, które przedstawiają Himalaje, przyciągają szczególny kolor, który zbudowany jest dokładnie w kolorze rozciągającym się lub „gradientowym”. A praca „Himalaje, różowe góry” nie jest wyjątkiem. Nazwa samego obrazu zawiera komponent znaczenia, który ma realizować płótno, a mianowicie odczucie koloru, uczucie delikatności kolorów, gdy ostre, niedostępne szczyty górskie mogą zmiękczyć różowe bladożółte promienie słońca.
Różowe góry to niezwykły obraz, który odwraca stereotypowe obrazy gór i zdjęć krajobrazów górskich. W systemie tradycyjnych współrzędnych artystycznych Roerich wprowadza pojęcie uczucia, idei ducha, a nie tylko prawdy czy fałszu obrazu. Poziom prawdy jest taki, że wielkie Himalaje są przedstawiane przed nami, rozpoznajemy te górzyste zarysy i znamy te wielkie linie i cechy. Poziom uczuć otwiera coś więcej.
Uczucie rodzi się dzięki niezwykłemu kolorowi. Przed nami nie są typowe szare nudne gigantyczne góry, ale specjalne różowe góry rozsiewane przez słońce i powietrze. Poziomica pozwala nam przez chwilę poczuć tę wysokość, to wzniesienie ponad ziemią i bliskość nieba, do różowych, fioletowych chmur, wejść w te różowe sny, miękkie, wielobarwne sny i sny. Aby umożliwić waszemu duchowi odczuwanie tej pięknej lekkości bytu. A jeśli tylko przez chwilę, ale odejdź, uciekaj od jarzma niebieskich barw, grubych ciemnych ostrych ziemskich zarysów. Zostawmy na chwilę ziemskie, nudne firmamenty i utopimy się w różowych mgiełkach, przypominających góry, chmury, a nawet brzegi jasnych satynowych wstążek płonących w słońcu.
Płótno Roericha „Himalaje, różowe góry” to płótno – symbol, symbol krajobrazu. To obrazowe dzieło jest trójwymiarowe, pełne znaków, semiotycznych i złożonych, jak samo dzieło i osobowość artysty. Obrazy Roericha to obrazy-refleksje, obrazy-modlitwy, obrazy-symbole. Wspólne dla twórczości autora są otwartość, jednoczesność czasu i przestrzeni, uczucie „zamrożonej wieczności”, stylizacja i pozorna prostota rysunku, zmysłowość na poziomie koloru, surowość projektu i pomysłów na poziomie linii i kompozycji.