Prace Gustave’a Moreau, francuskiego artysty, były ściśle związane z symboliką. Ale natura jego pracy była inna. Główną zasadą artysty była zasada „doskonałej bezwładności”, gdy postacie zostały przedstawione w stanie zanurzenia i myśli same w sobie. W związku z tym widz powinien lepiej odczuć wewnętrzny stan postaci na obrazie. Artysta stworzył kilka płócien przedstawiających Sfinksa. Jednym z tych obrazów jest obraz „Edyp i Sfinks”, namalowany w 1888 roku. Dokładny tytuł dzieła to „Oedipalny wędrowiec, czyli równość przed śmiercią”.
Obraz oparty jest na starożytnym greckim micie o Edypie, który w drodze do Teb spotyka się ze Sfinksem. Moreau przedstawia Sfinksa jako skrzydlatego potwora z głową pięknej dziewczyny. Sfinks prosi wszystkich podróżników o jedną zagadkę: „Kto idzie rano na czterech nogach, po południu o drugiej, a wieczorem o trzeciej?”, Do której nikt nie może dać prawdziwej odpowiedzi. I do tego Sfinks je pożarł. A Edyp odgadł, że są to trzy grupy wiekowe – niemowlęctwo, dojrzałość i starość.
Na tym obrazie Edyp nie jest odważnym bohaterem. Zarówno Sfinks, jak i Edyp spodziewają się śmierci, przed którą oboje są równi. Skalista grota jest symbolem łona. Idea artysty tkwiła tam, skąd pochodzi ta osoba, jest jego śmierć. Jocasta, matka Edypa, przez przypadek, stając się żoną Edypa, spowodował jego śmierć. Ta historia przeraziła pokolenie Nietzschego, że kobieta, która dała życie, może z łatwością go zabrać.
W centrum obrazu sfinks rozpościera skrzydła. Obok niego są pokonywane ofiary, które nie odpowiedziały na jego pytanie. Ich twarze nie są rysowane w szczegółach. Edyp, znajdujący się po lewej stronie obrazu, ze znużonym chodem, oparty o laskę, wchodzi do groty. Jego głowa jest opuszczona od bezsilności, wie, że jego życie wkrótce się skończy. Patrząc na zdjęcie, możesz zobaczyć ciemniejące niebo w wieczornym zmierzchu. Już zaczęły nocne polowania na nietoperze. Sphinx patrzy na przybywającego z dumą, dumnie siedzącego na łóżku. Jego skrzydła są piękne i śnieżnobiałe.
Artysta podkreśla główne postacie z jasnymi, ochrowymi i żółtymi odcieniami na ciemnym, zimnym tle. Pionowy format obrazu podkreśla wielkość sfinksa. Praca jest tragiczna i tajemnicza. Zdjęcie sprawia, że myślisz o życiu i śmierci.
Podobne obrazy:
- Inspiracja – Gustave Moreau Tradycyjnie akwarela była uważana za „niski gatunek”, ale od około połowy XIX wieku ludzie zaczęli traktować ją bardziej poważnie. We wczesnych latach Moreau używał akwareli tylko do szkiców wstępnych do dużych obrazów, które były malowane farbą olejną. Jednak w latach 60. XX wieku poważnie zainteresował się akwarelą, ponieważ technika ta pozwala artystce stworzyć przezroczysty, żywy......
- Trakiańska dziewczyna z głową Orfeusza na swojej lirze – Gustave Moreau W swoim „czerwonym notatniku” Moreau zauważył następujące informacje na temat tego obrazu: „Dziewczyna znajduje głowę Orfeusza unoszącą się na wodzie i jego lirę, z szacunkiem wyciąga je z rzeki, delikatny gest.” Orpheus był muzykiem i piosenkarzem, od dźwięku swojej liry zaczęły tańczyć lasy i góry. Zrozpaczona po śmierci ukochanej Eurydyki odmówił oddania czci Bogu Bachusowi,......
- Jowisz i Semela – Gustave Moreau Żadne płótno nie wykazuje wiary Moreau w „potrzebę luksusu” tak jaskrawo jak obraz „Jowisz i Semele”, na którym artysta pracował od kilku lat. Nie potrafił podać ostatniego punktu, dodawać coraz więcej nowych szczegółów, a nawet kilkakrotnie szyte dodatkowe paski płótna, gdy nie miał wystarczająco dużo miejsca, by w pełni ujawnić swój plan. Kiedy wreszcie klient......
- Jason i Medea – Gustave Moreau Francuski malarz Gustave Moreau przez całe życie malował swoje obrazy religijne, mitologiczne i alegoryczne. Jego prace były bardzo popularne wśród jego współczesnych. W 1865 roku artysta tworzy dzieło „Jason i Medea”. Fabuła obrazu jest popularnym mitem Jazona i Medei. W starożytnej mitologii greckiej Medea była córką króla Colchis, czarodziejki, ukochanego przywódcy Argonautów Jazona. Jason wyruszył......
- Samson i Delilah – Gustave Moreau Gustave Moreau wychował się w klasycznej zachodniej tradycji, ale wielki wpływ na artystę miał jego znajomość egzotycznej kultury odległych krajów, z różnych czasów i narodów. Jego zebrane fotografie, własne szkice i szkice mówią o szerokim zakresie jego zainteresowań. Chętnie dowiedział się o wszystkim: o zamku Alhambra w Hiszpanii i świątyniach świątyń Azteków w Meksyku, o......
- Córki Tesea – Gustave Moreau Pomimo braku zaufania do kobiecej natury, nawet na zboczu życia, Moreau kontynuował pisanie aktu kobiecego w tradycji Engry, uczył go artysta poprzez dzieła Chasserio. Ale w stylu Moreau nie znajdziemy ani zimnej bezstronności Ingres, ani gorącej zmysłowości Chasserio. Nagie postacie kobiece Moreau są eleganckie, ale jakby oddalone od widza. Na przykład bohaterka obrazu „Wróżkowe gryfy”,......
- Diomedes pożera swoje konie – Gustave Moreau Francuski malarz Gustave Moreau lubił malować w mitycznym gatunku. Obraz „Diomedes pochłonięty przez jego konie” został namalowany przez artystę w 1865 roku. Fabuła zapożyczona jest z mitologii greckiej z 12 wyczynów Herkulesa. Król Eurystheus polecił Herkulesowi, aby poszedł do Tracji po konie króla Beastona Diomedesa. Byli bardzo pięknymi i dzikimi zwierzętami. Żaden z kajdan nie......
- Jednorożce – Gustave Moreau Bardzo często źródłem inspiracji Moro stały się dzieła sztuki średniowiecznej. Artysta uważał, że średniowieczne symbole można wykorzystać do uduchowienia współczesnej sztuki. Moreau setki razy kopiował sceny ze starych gobelinów, ilustracje z manuskryptów, rzeźb naszkicowanych, metalu i biżuterii, które znalazł nie tylko w salach muzealnych, ale także w książkach i czasopismach. W 1882 r. Muzeum de......
- Faeton – Gustave Moreau Pierwszy samochód nieuchronnie musiał być jak wagon lub wózek – wszak został stworzony nie od zera, ale na zasadzie analogii, podobieństwa. Wózki i wózki, przekształcane, przekształcane w powozy i fahronony. A w dzisiejszych czasach, gdy nie można spotkać ani powozów, ani faetonów, bardzo niewiele osób zna pochodzenie tego imienia – faeton. Słowo było kiedyś właściwym......
- Hesiod and Muse – Gustave Moreau Gustave Moreau „Hesiod i Muse”. Opis obrazu Gustave Moreau studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Paryżu pod kierunkiem Theodore’a Chasserio. Artysta lubił starożytną grecką kulturę, a jego płótna, rysunki i akwarele poświęcone były tematyce religijnej, historycznej i mitologicznej. W 1870 roku Moreau ukończył obraz Hezjoda i Muse, oparty na starożytnych greckich mitach. Hesiod był pierwszym......
- Prometheus – Gustave Moreau Opowiedzenie mitu o Tytanie Prometeusz, który ukradł ogień bogom i dał je ludziom, nie jest szczególnie potrzebny. Ten mit nie bez powodu jest jednym z najbardziej znanych i ukochanych. Obraz Prometeusz wielokrotnie inspirował zarówno artystów, jak i pisarzy, a od XX wieku znalazł trwałe miejsce w światowym kinie. Czytając o mękach Prometeusza, jeden bezwiednie oczekuje,......
- Syreny – Gustave Moreau Począwszy od lat 70. XIX wieku, rosnące zainteresowanie kolorami Moro skłoniło artystę do eksperymentowania z kompozycją abstrakcyjną, której podstawą był odważny, starannie przemyślany kontrast tonów. Niektóre z abstrakcji Moro można nazwać fabułą, inne – wyłącznie ekspresyjne. Chociaż artysta nigdy nie zamierzał przedstawiać tych eksperymentalnych dzieł jako ukończonych dzieł, uznał je za wystarczająco interesujące, aby można......
- Salome Dancing before Herod – Gustave Moreau Literatura, malarstwo i sztuka jako całość zna tematy, motywy i wątki, zwane „wiecznymi”. Nie, nie, oczywiście, nic nie trwa wiecznie, a czas bezlitośnie przechodzi przez piasek przez palce, przez sito historii. Jedyną rzeczą jest to, że każde nowe pokolenie twórców raz po raz zwraca się do tych samych tematów, czerpiąc z nich inspirację. Jedną z......
- Wygląd – Gustave Moreau Na pokaz w Salonie Moreau wybrał wersję akwarelową i pozostawił ten obraz olejny w warsztacie wraz z dwoma innymi, mniejszymi płótnami, które również pokazały sceny z Salome. Pozostając jednym z czołowych artystów symbolistów, Moreau stale interesował się sztuką Wschodu. Na przykład japońskie grawerowanie z duchem pojawiającym się w tajemniczej kuli pomogło artyście zrozumieć, jak przedstawić......
- Bathsheba – Gustave Moreau Według Biblii Batszeba była kobietą o rzadkiej urodzie. Król Dawid, chodząc po dachu swego pałacu, zobaczył, jak Bathsheba kąpała się na dole. Jej mąż, Uriasz Hetejczyk, znajdował się w tym czasie poza domem, służąc w armii Dawida. Batszeba nie próbowała uwieść króla, o czym świadczy tekst biblijny. Ale Dawid był kuszony pięknem Batszeby i kazał......
- Wytatuowany Salome – Gustave Moreau Moreau zaczął malować ten obraz około 1874 roku, ale pozostał niedokończony. Szczegóły sytuacji i tatuaż na ciele Salome mówią o wzmożonym zainteresowaniu Moro wschodnim egzotyzmem. Obraz Salome martwił się Moreau. Artysta wielokrotnie to pisał. I w każdym przypadku Salome Moreau pozostała atrakcyjną i niebezpieczną kobietą. Sceny związane z biciem głowy Jana Chrzciciela znajdują się w......
- Święty Jerzy i smok – Gustave Moreau Św. Jerzy, uderzający w smoka, to bardzo popularna historia malarstwa renesansowego. W XIX wieku zainteresowanie tym tematem nowymi siłami przejawiało się przede wszystkim w Anglii, gdzie św. Jerzy uważany był za ucieleśnienie waleczności wojskowej. Prawdopodobnie Moreau rozpoczął pracę na płótnie „Św. Jerzy i smok” w 1870 roku, ale wkrótce zapomniał o tym przez długi czas......
- Messalina – Gustave Moreau Messallina jest trzecim małżonkiem cesarza Klaudiusza, matką Klaudiusza Oktawii i słynnej Britannica, wpływowej i wpływowej kobiety rzymskiej, zapamiętanej przez potomków ze względu na jej nierozsądną postać. Zmiana jej męża przyszła do lupanarii pod postacią prostytutki, aby zaspokoić jego pożądanie. W pewnym momencie rywalizowała ze słynną rzymską prostytutką Scyllą: która może zadowolić więcej mężczyzn. Rozpoczynając taką......
- Apollo i Dziewięciu Muz – Gustave Moreau Apollo był jedynym bogiem, którego Rzymianie pod wieloma względami naśladującymi Greków i kulturę grecką nie znali innego imienia. Dlaczego wizerunek Apolla często przyciągał uwagę artystów Nowego Czasu? Głównie ze względu na jego „specjalizację” – w końcu był nie tylko bogiem słońca, ale także patronem sztuki. Nie bez powodu towarzyszyło mu wszędzie dziewięć muz, z których......
- Tajemniczy rycerz lub Sfinks – Odilon Redon Aż do połowy XIX wieku żaden artysta nie pomyślałby o pokazaniu opinii publicznej jego rysunku węglem. Węgiel był uważany za materiał pomocniczy. Wykonali wstępne szkice, szkice, czyli coś, co nie jest przeznaczone dla oczu publiczności. Tradycyjnie węgiel drzewny do rysowania powstał z wierzby lub śliwki, a do XIX wieku węgiel z winorośli wszedł w codzienne......
- Muse, pozostawiając ojca Apolla – Gustawa Moreau Twórczość Gustave Moreau był rozwiedziony z realiami życia francuskiego XIX wieku. Tworzył modne na miarę obrazów mitologicznych i religijnych. Artysta zdawał się tworzyć swój własny fantastyczny świat w swoich pracach. Rozwinął swój dziwaczny styl pisania, który nie był połączony z realizmem i impresjonizmem, ale współcześni uważali jego pracę za innowacyjną. W 1868 roku Moreau ukończył......
- Pogrzeb w Ornanie – Gustave Courbet Courbet zaczął malować w 1849 roku na zamkniętym strychu w Ornan. Praca artysty wywołała poruszenie wśród lokalnej społeczności, która wpadła w jej bohaterów – wzięło w niej udział wielu mieszkańców tych miejsc: od burmistrza i sprawiedliwości pokoju po krewnych i przyjaciół Courbeta. Ale tego zamieszania nie można porównać z kłótniami, które wybuchły po tym, jak......
- Malarze fasadowe – Gustave Caibotte Na wystawie impresjonistów w 1877 roku obraz Kaibotta „Malarze fasad” został zignorowany, ponieważ został przyćmiony przez dwie inne jasne prace artysty pokazane jednocześnie z nią: „Most Europy” i „ulica paryska w deszczową pogodę”. Przede wszystkim przyciągnęły uwagę krytyków i publiczności. Ale w obrazie „Malarze fasad” Kaibott pokazuje wszystkie charakterystyczne cechy swojego stylu. Jego dłoń można......
- Veualschitsy – Gustave Courbet „Vealitschitsy” jakby wywodzi się z płótna Mille’a, jednak w obrazie Courbeta, zamiast żałosnego, surowego wyrzeczenia związanego z dziełami Barbizona, przedstawiającego chłopskie kobiety w pracy, odnajdujemy urocze postacie w swojej prostocie, lśniącej kolorystyce, bogatym oświetleniu i, oczywiście, wypełnione erotyczną atmosferą. Cezanne, wielki fan Courbeta, był zachwycony tym zdjęciem i zauważył w jednym z listów: „Żółte światło......
- Kobieta z papugą – Gustave Courbet Założyciel francuskiego ruchu realistycznego Gustave Courbet studiował malarstwo w Ornans, następnie w Szkole Artystycznej w Besançon. W 1839 roku artysta wyjechał do Paryża i pracował tu w pracowni Suis. W tym czasie podziwiał obrazy Velasqueza, Ribery, Zurbarana, z entuzjazmem malował pejzaże i autoportrety, które nazwał poważnie artystą w paryskim Salonie. Ogromne znaczenie dla Courbet miała......
- Żaglówki w Argenteuil – Gustave Caibotte Przez pięć lat, w latach 1873-1877 Auguste Renoir i Claude Monet często odwiedzali Argenteuil, miejscowość położoną kilka kilometrów od Paryża nad Sekwaną. Przyciąga ich tu rzeka i wszystko, co z nią związane, byli zainteresowani sportami wodnymi – w Argenteuil, paryski klub jachtowy posiadał własne molo. Przyjaciele malowali zdjęcia przedstawiające jachty na wodzie, widoki wałów. Być......
- Warsztaty artystyczne – Gustave Courbet Kończąc prace nad Studiem Artysty, Courbet dzieli się z kolegą pisarzem Chanfleury: „Ludzie, którzy lubią wyrażać swoje opinie przy każdej okazji i budzić się w środku nocy z namiętnym pragnieniem dyskutowania o czymś i, oczywiście, potępienia, ci ludzie dostaną dużo przyjemności po obejrzeniu mojego nowego zdjęcia! „ Courbet nie mylił się. Warsztat artysty staje się......
- W Cafe – Gustave Caibotte Płótno „W kawiarni” odnosi się do najbardziej znanych i najważniejszych dzieł Kaibotta. Pisarz Zhoris Karl Huysmans podziwia naturalność obrazu, w którym trudno zauważyć „jakiekolwiek zamiary lub układ”. Rzeczywiście, wspaniały przekaz chwili – jedna z największych zalet tej pracy. Zamyślony, nieobecny wzrok stojącego mężczyzny, jego wolna, niemal nieuważna postawa, dwie postacie w tle przekazywane są zaskakująco......
- Na moście Europy – Gustave Caibotte Obrazy Gustave’a Caibota tylko na pierwszy rzut oka trudno przypisać impresjonizmowi. Rzeczywiście, jeśli dokładnie przeanalizujesz jego pracę, zobaczysz, że wszystkie szczegóły są starannie napisane i nie ma szybkich, szerokich pociągnięć pędzlem. Jednak artysta wybiera wątki do swoich obrazów w najlepszych impresjonistycznych tradycjach. W jego obrazach bardzo często pojawiają się losowe sceny z życia miasta i......
- Podłoga wyłożona parkietem – Gustave Cybott Kaibot różnił się od swoich kolegów w sklepie, że ma przyzwoity stan i dlatego pracuje wyłącznie dla przyjemności, wcale nie dbając o sprzedaż swoich obrazów. Uwielbiał kreatywne środowisko. W Paryżu, na Miremenil Street, miał własne studio. Istnieje przypuszczenie, że to w niej artysta pisał parkieciarzy. Pomimo wyrafinowanej techniki wykonania tego płótna, w 1875 roku jury......
- Paris Street w deszczową pogodę – Gustave Caibotte Obraz zajmuje nie tylko szczególne miejsce w dziele samego Caibotte, ale jest uważany za jedno z arcydzieł światowej sztuki. Podobnie jak wiele innych dzieł artysty, jest bardzo blisko do fotografii: deszczowy dzień na Place de Dublin w Paryżu jest tak realistyczny, że odczuwa surowe powietrze. Pod koniec XIX wieku francuska stolica rozwijała się bardzo szybko,......
- Impreza Bezique – Gustave Caibotte W malarstwie europejskim sceny przedstawiające grę w karty mają długą tradycję. Mistrzowie flamandzcy stworzyli nawet odrębny gatunek malarstwa, a we Francji kilka obrazów na ten temat napisali m. in. Jean Simeon Chardin. Joris Karl Huysmans zwraca uwagę na podobieństwo obrazów Kaibott i dzieł Davida II Teniera. Tego rodzaju sceny rodzajowe rozgrywane są zazwyczaj w miejscach......
- Balkon – Gustave Cybott W drugiej połowie lat siedemdziesiątych i na początku lat osiemdziesiątych Gustave Caibott wykonuje serię obrazów przedstawiających pejzaże miejskie, wśród nich powtarzające się panoramy paryskich ulic, widziane z balkonu. Kompozycje te są zdominowane przez dwa motywy szczególnie uwielbiane przez artystę: człowieka obserwującego życie miasta i Paryża, pokazanego z określonej wysokości. Bohaterowie Kaibotty są obywatelami, starannie ubranymi,......
- Słoneczniki, ogród w Petit Zenneviye – Gustave Caibot Gustave Cybott – wspaniały mistrz kwiatów. Jego martwe natury lub pejzaże z kwiatami są po prostu idealne. Ale zainteresowanie tym gatunkiem kreatywności budzi się w nim dopiero w 1880 roku, kiedy to kopiuje „Czerwone chryzantemy” Moneta! Dla artystów takich jak Monet Or Renoir wizerunek kwiatów jest atrakcyjny z dwóch powodów. Dzieła tego typu są atrakcyjne......
- Wioślarze – Gustave Caibotte W drugiej połowie lat siedemdziesiątych Kaybott spędza letnie miesiące poza miastem na rzece. Jego zainteresowania w tym czasie całkiem naturalnie zmieniły się w wodne, aw jego twórczości pojawił się nowy temat: wioślarstwo. Z punktu widzenia stylistyki zdjęcia z tego okresu przypominają płótna wymienione powyżej. Artystka tworzy rzadkie napięcie w pracach innych mistrzów między pierwszym a......
- Autoportret z tubą – Gustave Courbet Wraz z kompozycjami na działkach religijnych i literackich tworzy portrety, głównie przedstawiające siebie. Z oczywistą przyjemnością Courbet przekazuje cechy pięknej twarzy, nieco uosabiając jej własny wizerunek. To autoportrety, które po raz pierwszy ogłasza się w Salonie....
- Melon i wazon z datami – Gustave Caibotte We wczesnych pracach Kaibott wprowadza martwą naturę jako ważny złożony element scen we wnętrzach, ale na początku lat osiemdziesiątych pojawiła się seria obrazów poświęconych wyłącznie temu popularnemu rodzajowi malarstwa wśród impresjonistów. Martwa natura „Melon i wazon z datami” – jedno z najwybitniejszych osiągnięć Kaibott w tej dziedzinie. Delikatna praca pędzla jest połączona ze swobodą w......
- Sceny myśliwskie – Jean Desire Gustave Courbet Druga po malarstwie pasja, Courbet polował. Wycieczki do pracy w OhCzęsto spotykał się z sezonami polowań. W 1858 roku miał szczęście zabić ogromnego jelenia na polowaniu w Niemczech, który stał się największym trofeum myśliwskim w ostatnim ćwierćwieczu i przyniósł artyście nie mniej niż jego obrazy. Zainteresowanie scenami myśliwskimi podsycane było przez Courbet sukcesem artystów, którzy......
- Umysł dzieci – Giorgio de Chirico Ten niezwykły obraz de Chirico odzwierciedla jego inne „metafizyczne” płótna. Jej postać prawie nie ma brwi, zmuszając do przypomnienia sobie popiersie z „Portretu Guillaume Apollinaire”. Zamknięte oczy mężczyzny sugerują ślepotę. Ale w przeciwieństwie do wspomnianego „Portretu” cała scena robi przygnębiające wrażenie. Najczęściej dzieło to interpretowane jest w kategoriach psychoanalitycznych, interpretując je jako wyraz dziecinnego strachu......
- Jacqueline Rock – Pablo Picasso Istnieją liczne legendy o pasjach miłosnych Pabla Picassa, a dziś bardzo trudno odróżnić prawdę od fikcji i dać realistyczną ocenę tej czy innej akcji wielkiego artysty. Jednym z silnych przywiązań był ostatni towarzysz Picassa – Jacqueline Rock, wdzięczna muza i oddana żona. Mistrz nie zadedykował jednego płótna tej niesamowitej kobiecie, różniącej się między sobą stylem......