W latach sześćdziesiątych XIX wieku Nikołaj Nikołajewicz Ge zaczął zwracać się ku tematom religijnym, kontynuując tym samym tradycję, która rozwinęła się w twórczości A. A. Iwanowa.
W wiosce Iwanowo w prowincji Czernigow, Ge żył aż do śmierci. Tutaj zastanawiał się nad ostatnimi dniami Chrystusa i rozpoczął tworzenie cyklu prac ewangelii.
W latach sześćdziesiątych i osiemdziesiątych XIX wieku rosyjskie społeczeństwo było zaniepokojone kwestiami moralności, dobra i zła, niedoskonałościami ludzkiej natury, wariantami odrodzenia ludzkiego na tym świecie. Wszystko to było wyrażone w literaturze i malarstwie. Ge tak postawił te pytania w swoim cyklu ewangelii, że jego obrazy spowodowały całkowite odrzucenie lub rozkosz niektórych koneserów malarstwa. Jego obrazy nie mogły pokazywać się w prywatnych kolekcjach i wystawach.
Społeczeństwo najpierw zszokowało obraz Chrystusa. W Ge nie jest Bogiem-człowiekiem, lecz zwykłym człowiekiem ze wszystkimi sprzecznymi aspiracjami duszy.
W pracy „Co to jest prawda?”, Imię Ge w tytule stanowi główne pytanie epoki. Kompozycja opiera się na opozycji dwóch przeciwstawnych światopoglądów. Piłat, przechodząc przez Chrystusa, nie zamierza angażować się w długi spór, ponieważ decyzja już została podjęta. Piłat znajduje się na pierwszym planie w słonecznej przestrzeni. Artysta przedstawia go od tyłu, dzięki fałdom jego ubrań postać przypomina zabytkową kolumnę.
Chrystus, przeciwnie, jest przedstawiony w cieniu. Wydaje się być osaczony, ale jego wyraz twarzy mówi o jego gotowości do przeciwstawiania się złu. Chrystus jest daleki od pokory i wierzy w swoją prawdę. Ale jego prawda dla Piłata jest w ciemności, gdzie go nie widzi. Prokurator podniósł rękę w pytającym geście, który zdawał się dzielić przestrzeń między dwoma bohaterami.
Celem artysty było stworzenie takiego dzieła, które jest w stanie pobudzić duszę do myślenia i myślenia o problemach bycia.