Franz Marc jest znanym niemieckim malarzem ekspresjonistą, założonym wspólnie z almanacem V. Kandinsky’ego, a następnie stowarzyszeniem „The Blue Rider”. Ścieżka twórcza Franza Marka jest bardzo niejednoznaczna, ponieważ przez krótki czas przechodziła bardzo różne etapy.
Początkowo poszukiwał źródła maksymalnej bliskości z naturą, aw konsekwencji najwyższej zmysłowości i szczerości w obrazach zwierząt. Właśnie w tym znalazł „… napływ świeżej krwi w przyrodzie…”. Poszukiwanie nowych sposobów ekspresji prowadzi Marka do awangardystów, z którymi bierze udział w tworzeniu pisma Pan. Twórcze poszukiwania artysty wynikają z pragnienia przeniknięcia istoty rzeczy, ujrzenia „duchowej strony natury” poza granicami materialnej widoczności.
Początkowo Marek stara się uciec od cywilizacji w świat dzikich zwierząt, ale stopniowo zaczyna cierpieć tutaj z obfitością cielesności. Realistyczne obrazy zwierząt stają się coraz bardziej jego schematem. W ten sposób dokonuje się przejście dzieła Marka z „cesarstwa do ekspresjonizmu”. W końcu obrazy zwierząt przekształcają się w całkowicie abstrakcyjne obrazy, które prowadzą do własnego świata artysty.
Jednym z „przejściowych” obrazów Marki jest obraz „Czerwone konie”. Pewna szkicowość kompozycji nie zmniejsza wrażenia rzeczywistości obrazu – trzech koni pełnych wewnętrznej wrzącej energii. Chociaż styl tej pracy przypomina arabską rytmiczną dekorację, bliską fowistów i ekspresjonistów, wciąż jest „żywym” obrazem naturalnym. Czerwony kolor jest wyrazem najwyższej naturalnej zmysłowości w odczuciu artysty. Siła i niekontrolowana dzikość Przekazuj puls życia, jego szczerość w formie nietkniętej przez człowieka.
W kolejnych pracach prawdziwe obrazy zwierząt są stopniowo wypełniane przezroczystością „szklaną”, linie tworzą geometryczne sylwetki. W utworze z 1914 roku „Walka Form” Mark już działa jako absolutny abstrakcjonista.
Stowarzyszenie „Niebieski Jeździec” zostało utworzone w 1911 r. Przez Marka i V. Kandinsky’ego i istniało do 1914 r. Pierwotna nazwa została wymyślona przez założycieli: zarówno Kandinsky, jak i Mark woleli niebieski kolor; pierwsze znalezione kolorowe jeźdźcy, drugie całe życie uwielbia konie. Do pewnego stopnia potrzeba takiego stowarzyszenia istniała od kilku lat, ale tylko odmowa oficjalnej wystawy „secesja monachijska”, aby zaakceptować dzieło awangardistów, pokazała niemożność artystów nowego kierunku, by istnieli w „ogólnie przyjętym” obrazie.
Nowa sztuka wykraczała poza rzeczywistość, zaczęła istnieć zgodnie z własnymi prawami, stworzonymi przez instynkt i rękę świata artystów. Mark sam napisał, że moderniści przedstawili „rzeczy ukryte pod osłoną widoczności”. Tajemnica bytu, niepoznawalna istota wszystkiego, co interesuje, oraz artyści „Niebieskiego jeźdźca”. Uważa się, że pierwszy abstrakcyjny obraz został napisany przez przyjaciela Marka – V. Kandinsky’ego w 1910 roku.
Ścieżka artystów nowego stowarzyszenia, która zaczęła się od ekspresjonizmu, stopniowo, pod wpływem swoich przywódców, przechodzi na coraz bardziej buntownicze i rewolucyjne metody wyrażania siebie i poszukiwania siebie, czasami na granicy „nie-sztuki”. Prace wykonane przez uczestników Błękitnego Jeźdźca wypełnione są jaskrawymi kolorami, symbolicznymi i czysto dekoracyjnymi elementami. Jest to bardzo wyraźnie widoczne na płótnie Mark „Wieża Niebieskich Koni”, niestety nie zachowane i dostępne dla widzów tylko na zdjęciach. Jeśli Kandinsky rozwinął emocjonalny, „amorficzny” abstrakcjonizm, Mark ostatecznie przeniósł się w kierunku geometrycznej abstrakcji. Artysta Franz Marc zmarł tragicznie w Verdun w wieku 36 lat.