Awangardowy artysta Kazimierz Malewicz urodził się w rodzinie kierownika zakładu. Już w wieku 11 lat malował i malował. W 1894 r. Malewicz ukończył pięcioklasową agronomię w latach 1895-1896. Studiował w szkole rysunku, a następnie przeniósł się wraz z rodziną do Kurska.
Tam był w kręgu miłośników sztuki i służył jako kreślarz, zarabiając na życie i studiując w Moskwie.
W 1904 r. Malewicz przybył do Moskwy, gdzie przez pewien czas uczęszczał na zajęcia w Szkole Malarstwa, Rzeźby i Architektury oraz w szkole Stroganowa. Rok później powrócił do Kurska i samodzielnie zaczął malować, w 1907 r. Miał swój pierwszy skatalogowany udział w wystawie Moskiewskiego Stowarzyszenia Artystów, w którym oprócz prac Malewicza wystawiane były obrazy innych współczesnych artystów.
Malewicz dużo pracował na płótnach nowego systemu malarskiego, który nazwał „suprematyzmem”, którego zasady zostały nakreślone w jego broszurze i manifeście „Od kubizmu do suprematyzmu”. „Nowy malowniczy realizm” to system, do którego należy obraz „Czarny kwadrat”, napisany w 1913 roku.
A. Benoit powiedział na ten temat: „Czarny kwadrat”, ta „ikona”, którą obywatele-futuraliści oferują zamiast Madonny i bezwstydnej Wenus. „Czarny kwadrat” w białej pensji nie jest łatwą rzeczą, nie jest łatwym połączeniem, a nie sporadycznym małym epizod, który wydarzył się w domu na Polu Marsowym, i jeden z aktów autoafirmacji tego początku, który obrzydłością spustoszenia w jego imieniu i który kończy się na nim przez pychę, przez arogancję, przez deptanie wszelkiej miłości i czuły prowadzi wszystkich na śmierć.
Ale ten obraz nie wywołuje oburzenia, ale przeciwnie, chwyta, pochłania i przeszkadza, daje poczucie spełnienia, choć oczywiście trzyma w napięciu. Black Square projektuje widza w siebie, pozostawiając go jednocześnie całkowicie wolnym w swojej wyobraźni, który może przyjąć najbardziej nieoczekiwaną ścieżkę. I będzie to determinowane wyłącznie przez tożsamość widza.
Po rewolucji lutowej 1917 r. Malewicz został wybrany na przewodniczącego Sekcji Sztuki Moskiewskiego Związku Deputowanych Żołnierzy. Opracował projekt utworzenia Narodowej Akademii Sztuki, był komisarzem ds. Ochrony zabytków starożytności oraz członkiem Komisji Ochrony Wartości Artystycznych Kremla.
Po rewolucji październikowej Malewicz brał udział w tworzeniu scenerii i kostiumów do produkcji Mystery Buff, V. V. Mayakowski, napisał pracę teoretyczną o nowych systemach w sztuce, wraz z Chagallem nadzorował warsztaty w Szkole Sztuk Ludowych w Witebsku, brał udział w wystawach.
W następnych latach zajmował się działalnością dydaktyczną i propagandową, będąc nauczycielem rysunku na wydziale architektury Instytutu Inżynierów Inżynierii w Piotrogrodzie i dyrektorem Instytutu Badań nad Kulturą Współczesną. W dalszym ciągu bierze udział w międzynarodowych wystawach, wystawia swoje obrazy w Berlinie, towarzysząc pokazowi wykładami z teorii nowoczesnego malarstwa. W 1929 roku jego osobista wystawa odbyła się w Państwowej Galerii Trietiakowskiej.