Autoportret Lukasa Cranacha Starszego, portret stworzony przez artystę w wieku 77 lat. W rzeczywistości obraz nazywa się „Autoportret w 77 roku życia”. Rozmiar 67 x 49 cm, drewno, olej. Pierwsza trzecia wieku XVI była dla Niemiec okresem rozkwitu kultury renesansowej, która toczyła się w atmosferze intensywnej walki majątków w erze reformacji. Chłopskie zamieszki, połączone z miejskimi niższymi klasami, do końca pierwszej ćwierci XVI wieku. przerodziło się w potężny ruch rewolucyjny, który obejmował rozległe przestrzenie południowo-zachodnich ziem niemieckich.
W szeregu powstań wynikły opozycyjne uczucia rycerskości i mieszczańska populacja miast. Rewolucyjny wzrost wyniósł szereg niezwykłych osobowości. Imiona bohaterskiego przywódcy rewolucji chłopskiej, Thomasa Müntzera, przywódców rycerskich powstań Franza von Sickingen i Ulricha von Hutten, szefa niemieckiej reformacji, Marcina Lutra, są powiązane z jedną z najjaśniejszych stron historii Niemiec. Rewolucyjna walka, do jakiej doszło w Niemczech w pierwszej ćwierci XVI wieku, miała ogromne znaczenie dla wszechstronnego rozwoju niemieckiej kultury. W tym okresie w kraju nastąpił wysoki duchowy wzrost. Rewolucyjne pomysły generowane przez wzrost narodowej samoświadomości, przeniosły naukę, filozofię, sztukę, malarstwo i grawerunek.
Początek XVI wieku w Niemczech był naznaczony rozkwitem humanizmu i nauką świecką, skierowaną przeciwko resztkom kultury feudalnej. Zwiększone zainteresowanie starożytnością, starożytnymi językami. Wszystkie te zjawiska przybrały szczególną formę w Niemczech. Nie było sekwencji filozoficznych poglądów, które włoscy myśliciele doprowadzili do bezwarunkowej wiary w ludzki umysł. Obecność zasady teologicznej była znacznie bardziej wyraźna; znacznie więcej było zamieszanie, niespójność, pomieszanie pojęć. W pierwszym kwartale 16 wieku, najbardziej udany okres był dziełem niemieckiego malarza Lucasa Cranacha Starszego. Artysta Cranach był na przyjaznych warunkach z liderem reformacji, Marcin Luter, zilustrował kilka swoich prac, więc dzieło artysty w pełni odzwierciedla ten czas w historii Niemiec.
O pierwszych latach życia artysty wiadomo tylko, że był w Wiedniu w latach 1500-1504; W 1504 r. Cranach został zaproszony do Wittenberga na dwór saskiego elektora Fryderyka Mądrego, a następnie do końca życia pracował na dworze swoich następców. W Wittenberdze Cranach zajmował stanowisko wybitnego bogatego mieszczaństwa, wielokrotnie odwiedzanego przez burmistrza miasta, był na czele rozległego warsztatu, który wyprodukował ogromną liczbę prac, w wyniku czego nie zawsze można wyizolować oryginalne obrazy samego artysty.
Szczególnie wspaniałym miejscem w obrazach Lucasa Cranacha jest natura; wraz z Altdorferem Lucas Cranach może być uważany za przodka sztuki krajobrazu i Niemiec. Uwaga na naturę jest charakterystyczna dla mistrza, począwszy od najwcześniejszych dzieł, które do nas sprowadzają. Decydującą rolę odgrywa krajobraz w jego słynnym berlińskim obrazie „Odpoczynek w drodze do Egiptu”, w 1504 roku. Tutaj, być może, Cranach najbardziej żywo przedstawia naturę jego rodzinnych Niemiec. Las północny jest dokładnie przedstawiony, blisko otaczający Maryję i Dzieciątko Maryja i Józefa. Podobnie jak Altdorfer, Lukas Cranach z miłością przekazuje wszystkie szczegóły krajobrazu – drzewa, kwiaty, zioła. Wprowadza elementy gatunkowej narracji do interpretacji legendy Ewangelii, przyćmiewając treści religijne.
Z tradycyjnych metod artystycznej interpretacji spuścizny kościelnej artysta wycofuje się także w „Ukrzyżowaniu” z 1503 r. Drzeworyty i miedziane odciski stworzone przez Lukasa Cranacha są niezwykle zabawne, odtwarzając sceny z życia dworskiej społeczności Wittenberga.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)