Na prostokątnym arkuszu grubego, szorstkiego papieru chłopiec przedstawił się na wpół obrócony. Kiedy patrzysz na ten autoportret, czujesz, że jest on malowany dłonią, która po raz pierwszy wzięła ołówek. Rysunek wykonano prawie bez poprawek, natychmiast i odważnie. Twarz na obrazie jest poważna, skupiona. Miękkość diabła jest jak ojciec Pojawienie się bardzo młodego, być może chłopca, nie daje trzynastu lat. Ma dziecinnie pełne usta, gładko zarysowane policzki, ale nie dziecinnie przymocowane oczy. W tym wyglądzie jest pewna osobliwość: wydaje się, że jest skierowany do wewnątrz.
Rysunek wykonano prawie bez poprawek, natychmiast i odważnie. Twarz na obrazie jest poważna, skupiona. Miękkość diabła jest jak ojciec Pojawienie się bardzo młodego, być może chłopca, nie daje trzynastu lat. Ma dziecinnie pełne usta, gładko zarysowane policzki, ale nie dziecinnie przymocowane oczy. W tym wyglądzie jest pewna osobliwość: wydaje się, że jest skierowany do wewnątrz.
Rysunek wykonany srebrny ołówek. Zagęszczona różdżka ze srebrnego proszku opada na papier miękkim dotykiem. Ale udaru nie można ani skasować, ani poprawić – ręka artysty musi być mocna. Być może powaga i koncentracja w obliczu dziecka wynikają z trudności w prawie przytłaczającym zadaniu. Albrecht Dürer – młodszy poradził sobie z nią zadziwiająco. Młody człowiek, nastolatek, prawie dziecko w tym autoportrecie jest dla nas interesujący. Nawet jeśli nie wiemy, że jest przyszłym wielkim artystą. Chcę zrozumieć, o czym myśli, kiedy patrzy w siebie.
Trudno uwierzyć, że Adbrecht malował swój pierwszy autoportret w wieku 13 lat, zanim zaczął studiować malarstwo. Kilka dziesięcioleci później rysunek dzieci przyciągnął wzrok mistrza. Nie śmiał się z niego, jak z powodu niedojrzałego doświadczenia, ale napisał w prawym górnym rogu: „Ja sam malowałem się w lustrze w 1484, kiedy jeszcze byłem dzieckiem Albrecht Düpep”.